25 yasinda benim icin her sey bitti

isterdim ki 70-80 yasina kadar yasamaya deger bir ömrüm olsun ama belli ki olmayacak. bazen diyorum ki keske ölümcül bir hastaligim olsa söyle iki-üc ay sonra daha fazla aci cekmeden geberip gitsem. intihar etmek istesem ona bile değecek bir hayatım yok lan. Hani sevgiliniz terk eder, ne bileyim aileniz trafik kazasinda ölür falan bilmem ne depresyona girersiniz sonrasinda. Yok amk hicbir sey yok su sokaginizin ortasindaki agactan farkim yok yemin ediyorum belki tek farkim konusabilmem. Su an yasadigim hayatin zaten her günü acı. Hayatini her saniye bosa tükettigini hissetmek kadar insani uzen hicbir sey yok. Oysa benim de planlarim vardi. 10 yasindayken dusundugumde 25 sanki cok uzak benim icin her seyin farkli olacagi bir yasti. Simdi bakiyorum degisen tek sey biraz daha kilo almis biraz daha yaslanmis olmaktan baska bir sey degil. Bu hayati bir 35-40 sene daha cekemem beyler. Lütfen biri beni öldürsün...

olay ne şef ?

sniper gelir birazdan panpa sen şöyle otur

bi insanı yaşatan şey düşmandır, dost bi taka yaramaz 1 düşmanın olursa amacında olur düşman yaşatır

güçsüzler intihar eder diyeceğim ama intihar bile güçlülük gerektirir sen rezil yaşarsın anca

insan umutsuz dönemlerinde böyle düşünüyo panpa.. şu an benim de halim böyle.. ama sonra bugünleri un utuyosun.. öyle güzel öyle mutlu günlerin oluyo ki niye böyle malca düşündüm diyosun.. sonra o güzel günler bitiyo, diyosun ki ne vvarmış ki bunda bu kadar mutlu olacak.. malca bi haytım oldu diyosun.. anlayacağın biladerim bu bi döngü.. ve beklemekten başka şansımız yok..