24 yaşındaki bir erkeğin bekaretini aldım

41 yaşında kadınım beyler. bahsi geçen gibiş esnasında 32 yaşındaydım. talep olursa anlatacağım.

@7 orta yaşlı babandır.

anlatma diyenler başlıktan çıksın lütfen. taşağını burduğumun veletleri sizi.

@17 ufak detaylara takılma kardeş.

o ara iş nedeniyle türkiyenin küçük bir ilindeydim. yeni gelmişim şehre. çok fazla tanıdığım yok. zaten muhafazakar bir şehir. küçük bir apartman dairesine yerleştim. 2 oda bir salon işte. L salon dedikleri tipten. birkaç parça eşya aldım, acil olanlarından. sadece yatağımı büyük aldım. geniş yatakta yatmayı seviyorum.

işyeri silme erkek dolu. zaten yaptığım iş itibarıyla erkeklerle çalışıyorum. balık etli ve minyon bir kadın olduğum için özellikle anadoluda çok ilgi çekiyorum. yoksa istanbul için revaçta olan bir kadın tipi değilim. ee bir de büyük şehirden gelmiş, okumuş, iş güç sahibi kadınım. adamların ilgisini bu da çekiyor. sonuçta kendi eşleri evdeler, çoluk çocuk çamaşır. beni bu anlamda egzotik buluyorlar.

şehrin küçük olduğunu söylemiştim. çok fazla gelen giden olmuyor. işte bir benim gibi iş için gelenler var. evim şehir merkezinde olduğu için esnaf da bir süre sonra göz hapsine aldı beni. geliş gidiş saatlerimi kontrol ediyorlar. aslında sıcak, mert insanlar. ama bazen erkeklerin sıcaklığı bıktırıcı olabiliyor. özellikle evli erkeklerin ilgisi bir süre sonra yormaya başladı.

küçük yerlerde insanlar hep özel hayatınızla çok ilgili olur. hem komşularım, hem sürekli allışveriş ettiğim esnaf ilk günlerde boşanmış olduğumu öğrendi. bu da tabi ilgiyi daha çok artırdı. komşu kadınlar yarı kıskançlıkla "ay yazık pek gençsin" derken erkeklerin arzulu bakışları arttı. işin ilginci, bekarlardan çok evlilerin ilgisinin daha fazla olmasıydı. bense yeni başladığım işimde kendimi göstermek ve alnımın akıyla buradaki projeyi bitirmek derdindeydim.

öte yandan boşanmamın üzerinden geçen 2 sene boyunca hem duygusal hem de bedensel olarak çok yalnız kalmıştım. evet arkadaşlarım vardı. onlar bana boşanma sürecinde çok destek oldular. cinselliğe gelince, o kadar çok asılan adam oldu ki. meğer boşanmamı bekliyorlarmış. hepsinden nefret ettim. sadece bir kez - o da yalnızlığın canıma tak ettiği - bir gün, eski bir arkadaşımla bara gittik. Orada biraz öpüştük. ama sonra tavrından iğrendim ve eve yalnız döndüm.

öte yandan, cinsel olarak en verimli olduğum çağlardaydım ve bu çağları yalnız geçirmek de canımı sıkıyordu doğrusu. işte bu durumdayken doğduğum, üniversiteye gittiğim, evlenip sonra boşandığım şehri terk etmiş, şu an adını vermek istemediğim bu küçük şehre ve yeni bir projeye başlamıştım. ilk 3 ayım büyük ölçüde taşınma, yerleşme ve etrafı tanıma ile geçti. biraz da bu yeni ortamın kurallarını öğrenmeye çalıştım. aslında bahsettiğim kurallar sadece bu kente özgü olmayıp tüm anadolu şehirleri için geçerliydi. örneğin: boşanmış bir kadınsan evli erkeklerle çok samimi olma, karıları bundan hiç hoşlanmaz. boşanmış bir kadınsan bekar erkeklerle de çok samimi olma, anneleri bundan hiç hoşlanmaz. yine de yavaş yavaş, biraz işyerinden, biraz da hafta sonları vakit geçirmek için kaydolduğum halk oyunları kursundan küçük de olsa bir çevre edindim.

şarabı, özellikle kırmızı şarabı çok severim. yıllardır düzenli alkol tüketirim. hep de büyük şehirlerde yaşadığım için içkiye ulaşmak hiç sorun olmadı. ancak her muhafazakar şehirde olduğu gibi burada da içki satışı sınırlıydı. tekel bayilerinden boşanmış, genç bir kadın olarak gecenin bir vakti - ki genelde geceleri aklıma düşer içmek - gidip kırmızı şarap almak ise tam bir skandal olurdu. özellikle de bu kadın şehirdeki bilindik bir kamu kurumunda baş mühendis olarak çalışıyorsa.

arkadaşlar bir yandan ofisteyim ve çalışıyorum. fırsat buldukça yazacağım.

öte yandan bu şehirde mutlaka içki içilen bir mekan olmalıydı. kadınların da gidebildiği türden. kısa bir araştırma sonucu bir bar keşfettim. ben sıkı bir rock fanıydım ve burası türkü bardı, amaaan ne farkederdi ki, zaten sosyalleşmek için de halk oyunları kursuna gidiyordum. peki bu kadar muhafazakar bir şehirde nasıl olup da bar açılmıştı? yanıt basitti. komşu şehirde üniversite vardı ve orası benim yaşadığım şehirden daha mutaassıptı. bu da, komşudaki üniversitelilerin hafta sonu bizim kente gelmesi anldıbına geliyordu. işte bu bar, bu genç üniversiteliler için açılmıştı. bu keşfim beni ne kadar mutlu ettim anlatamam. başkalarınca önemsiz görülebilecek sorunların çözümü bazen sizi anlamsızca mutlu eder ve hayata dair umutlandırır. kısa sürede edindiğim arkadaşlarımdan kimlerle bar arkadaşlığı yapabileceğimi düşünmeye başladım. ve kentin gözde bekarlarından genç ve yakışıklıca halk oyunları hocası serhat'ı gözüme kestirdim.

serhat onunla ilgilenmemden memnundu. sanırım sadece hoş denebilecek bir kadın olduğum için değil, aynı zamanda şehirde dikkat çeken bir kadın onunla ilgilendiği içindi. erkeklik egosu denen şey işte. eski kocamda bolca bulunandan. serhat'ın zütünü kaldırmaktan korksam da onunla hafif hafif flört etmeye başladım. yine de ilk teklifi ondan bekliyordum. bir gün istediğim oldu. serhat kurstan sonra akşam arkadaşlarıyla takılacağını söyleyerek değişiklik istersem benim de gelebileceğimi söyledi. yalnız olmayacaktık ama bu da bir başlangıçtı işte.

serhat'ın teklifini gülümseyerek kabul ettim. kimbilir belki bu gece müzik eşliğinde bir iki kadeh şaraptan daha fazla değişiklik olurdu hayatımda. serhat hoş bir çocuktu. aslında yeni tanışmış olmamıza karşın onun hakkında bir sürü şey biliyordum. çünkü kurstaki bütün kadınlar ona hayrandı ve hakkında bir sürü dedikodu dönüyordu. 24 yaşındaymış, bekarmış ve bir sürü hatunla takılmasına rağmen ciddi bir ilişkiye yanaşmıyormuş, babası kentin ileri gelen esnaflarındanmış, serhat ankarada önlisans okumuş sonra babasının işinin başına geçmek için memleketine dönmüş, halk oyunları kursunda da yarı amatör gibi ders veriyormuş. muş da muş.

serhat hoşça bir adamdı. siyah saçları, kocaman iri siyah gözleri ve buğday teni vardı. kollarından bedeninin hayli kıllı olduğunu anladım ki böyle seviyordum zaten. boyunun 185 civarında olduğunu tahmin ediyordum. kilosu da 75-80 olmalıydı. Aslında hayalimdeki erkekten daha ince ve uzundu ama çok tercih hakkım var mıydı ki? arzuluydum, küçük bir şehirde yalnızdım ve şarap falan bahaneydi aslında. erkek istiyordum, bir erkeğin kokusunu içime çekmek, sıcak ellerini ve ağırlığını bedenimde hissetmek...

arkadaşlar dinlemek istemiyorsanız burada keseyim. yalnız sonunda gibiş var, şimdiden söyleyeyim.

edit: imla

kurs bitince hemen eve koştum. akşam için hazırlanmalıydım. aksi gibi ağdam yarım yamalaktı. aslında genelde hepsini uzatır ve bir seferde tümünü ağdalatırım. ancak en son sadece kol altımı aldırmış, bacaklarımı biraz uzatayım istemiştim. hemen kuaföre koştum, neyse ki çok sıra yoktu. cinsel bölge dahil - paket diyorlar buna kuaförde, o kadar nefret ediyorum ki bu laftan - komple ağda yaptırmam 1,5 saat sürdü. eve dönünce hızlı bir duş aldım, saçlarımı da kurutup yatak odasına geçtim. ne giymeliydim? nisan ayındaydık, hava ne soğuk ne sıcaktı. mini etek? çok dikkat çeker. üzerime yapışan, ama diz altı bir elbise? hımm belki. pantolon? olabilir ama etek her zaman daha etkileyicidir. bu arada göğüs dekoltem kesin olacaktı. göğüs dekolteme hep çok güvenmişimdir.

@131 bakir.

sonunda dar bir beyaz gömlek ile boyu dizde olan ve yırtmaçlı siyah etekte karar kıldım. bacaklarım etli, kalçalarım büyük ve yuvarlaktır. etek bu nedenle genelde çok yakışır. göğüslerim aslında büyük ve diridir ama özel gecelerde biraz daha fırlak görünmeleri için push-up sütyen kullanırım. siyah bir sütyen giydim, gömleğimin baştan birkaç düğmesini de öylesine yapılmış gibi açık bıraktım. saçlarımı olduğu gibi, yataktan yeni kalkmış izlenimi verecek şekilde saldım. uzun, koyu kızıl renkte saçlarım var. hafif bir makyaj yaptım ve gerekirse dans etmeme engel olmayacak uzunlukta siyah ince topuklu bir ayakkabı giydim. artık hazırdım.