bu gecelik bu kadar. beğenen arkadaşlar ilk entryi şukularsa sevinirim.

rezervullah

rezerve

Olum evde tek kalıyorum nasıl uyucam oç neyse sayfa 2 rez

Rez . Kenarda dursun

-anlat kadir, biz ne tak yedik. bu mumlar nedir? ne gördük biz?
kadir sigarasından bir duman çekti havaya üfürdü. o üniversitede ımzık, peşimize takılan, bizimle arkadaş olmak için kıçını yırtan adam gitmiş, apayrı birisi gelmişti. tek tek tane tane anlattı olayı. keyif aldığı her halinden belliydi.
-bi nevi astral seyahat bacanağım.
abi diyen kadir'den bacanak diyen adama. samimiyet hat safadaydı ona göre.

-astral ne oğlum ne diyorsun? süleyman dayanamadı araya girdi. gözüm akif'teydi ama onda soru soracak hal kalmamıştı.
-ya beyler, bizle diğer varlıklar arasında görüşü engelleyen bir durum var. biz de geçici süreyle bu perdeyi aştık. bana da bir arkadaşım söylemişti. aynaya 10dk fazla süre bakınca evde dolaşan bir adam görmüş. uzun süre okuldan geldikten sonra aynaya bakıp adamı görmeyi beklermiş. gözbebeklerine bakınca insan, sonunda birşeyleri başarabiliyor.
-ne zamana kadar sürmüş arkadaşının bu seansı?
-bacanak orası biraz ürkütücü işte.
-anlat kadir dıbına koydurma anlat.
kadir anlatmaya başladı. kanımız gitgide çekiliyordu.

-bu arkadaşım ismi burak. biz bin burak derdik. fırlamaydı çocuk. anlattı işte bu olayları. uzun süre görmüş adamı. bazen adam aynadaki kendi görüntüsü olurmuş. konuşmaya çalışırlarmış.
-çalışırlarmış ne kadir, mış ne amk? diye çıkıştı süleyman.
-yani süleyman ne o konuştuğunu duyarmış ne de burak'ın söylediklerini karşıdaki duyarmış.
o ara akif bi canlandı ve akıllıca bir soru sordu.
-karşı taraf duymadığını nasıl anlatabilmiş o zaman?
kadir gayet sakin tebessüm ederek baktı ona.
-yazıyla, ama arapçayla.
-niye arapça?
ses çıkmadı. sigarasından bi nefes daha çekti kadir ve havaya bıraktı.
-peki kadir, ne zamana kadar sürmüş bu arkadaşının muhabbeti bu varlıkla.
kadir kaşlarını kaldırıp etrafı dinler gibi yaptı. sonra bana döndü ve cevapladı.
-ayaklarının ve ellerinin ters olduğunu anlayana kadar.

not: gececi tayfa burada olduğunun sinyallerini versin de tam gaz gidelim hikayeye.

ben varım zamqi

sardı panpa devam

rezervasyon

süleyman, akif, ben birbirimize bakıyorduk. korku falan derken adamın baya baya anlattığı cin çağırmaydı. başta da dedim. dindar bir adam değilim ama gecenin bir vakti bir köy evinde kalınca insan her tak olabiliyormuş. şimdi yerde ayna kırıklarını görünce sanki oradaki binlerce göz bizi izliyor gibi geliyordu. dayanamadım başladım sormaya.
-oğlum, kadir, bak halüsinasyon falan gördük diyeceğim, amk, 3 kişi aynı anda görmez bu taku. onu da geçtim. adamlar burada senin çemberinin etrafındaydı. cin mi lan onlar?

kadir bizi aşağalar gibi bakıyordu. süleymanın gözlerinde ise "bu gecenin bir de sabahı var amk muallaksi" bakışı vardı. kadir bildiklerini yalan yanlış ötmeye başladı.
-valla dostlar, gördükleriniz hayaldir bana sorarsanız. büyü müyü ben inanmamki size ne olsun. eğlenelim dedim. arkadaştan öğrendiğim bir iki şeyi yaptım.
süleyman biraz durulmuştu ama hala sertti.
-oğlum biz niye bin gibi çemberin dışındayız?
-dostum bu çember seansı yönetmek için lan?
süleyman bana döndü:
-mustafa dalga mı geçiyor lan bu, dedikten sonra tekrar kadir'e dönüp, dungeon master mısın pekekent seansı yönetiyorum diyorsun. SÖYLE LAN SATTIN MI BiZi?
kadir gayet sakin cevapladı:
-lan ha çemberin içi ha dışı. ikisi de bir. satma matma yok. valla yok. dedi.
oysa ki kadir o gece bizi satmıştı. süleyman'ın da dediği gibi "bin gibi dışarıda kalmıştık"

mustafa kim amq??

rezerved sonra okurum

gece birer yatak serdi kadir ama uyumak ne mümkün. yatakta dönüp duruyorum. her karaltı her ses ürkütüyor. baktım akif'de de uyku yok. hareket etmiyor ama belli. süleyman kaf ayılıyor kaf bayılıyor. rahat uyuyan tek kişi kadir. adam horul horul uyuyordu. sonunda süleyman kalktı. o gece, istenmeyecek en zor şeyi istedi.
-tuvalete gitmem gerek lan!
akif uyuyor numarasına devam etse de ben yapamadım. gözlerim açıktı. kendime de itiraf edemesem de yutkundum.
-tamam kalkalım amk dedim.
salonla tuvalet arasındaki o yol geçmek bitmek bilmedi.

rezzzzz

önlerden rezervasyon

---iLiMLE iLGiLi BiR HiKAYE---
Olay ısparta'nın bir köyünde geçer.bir kıza cin musallat olmuştur ama sebebi belli değildir. o zamanın insanları bir hocaya başvurur. hoca ayna olmadığı için o zamanlar, bir su koyar tasa (bilenler vardır eski tip sactan gri tas) kıza suya bakmasını söyler. uzun süre bakınca karşısındakileri görür. hoca arapça konuşmaya başlar. uzun süre suyun öteki tarafıyla konuşma yaptıktan sonra kızın ailesine söyler.
-şu köprüye gidin. gece ayın çıkmasını bekleyin. köprüden bir kabile geçecek. en son gelen kişiyle konuşun.bu iş tatlılıkla bitecek söz veriyorum der.
gece kızın babası köprünün altına geçer. gerçekten de uzun siyah varlıklar köprüden kabile gibi geçmektedir. en son herkes gidince, son bir kişi topallayarak gelir. adam karşısına dikilir. hocadan ve olaylardan bahseder. karşısındaki varlık kızına musallat olandır. neden musallat olduğunu anlatır.
kızı küçükken kaynar bir suyu kemiklerin olduğu bir yere savurtmuştur. bu da orada yemek yemektedir yılan silüetinde. bacakları yanmış ve topal kalmıştır. bunun acısıyla intikam istemektedir. ama kızın babasının hocanın ismini vermesiyle "git bir daha gelme" der. adam hocaya döner. olayları anlatır. senden niye korktular diye sorar. hoca cevaplar:
-eğer peşinizi bırakmasalardı, kabilenin başına hepsini yakacağımı söyledim, der.ve ekler:
-kızın uzun bir süre kendi görüntüsüne bakmasın, tembihle.
not: bu olay gerçektir ve kurgu bunun üstünedir. tekrar yazayım da hevesli arkadaşlar olmasın. denemeyin, yapmayın. hedefsiz gemi mutlaka kayalığa çarpar.