Ama melissa ? işte onu atlamam 4 senemi buldu.

lise için gibko oks miydi neydi ona girmiştim ve iyi puan yapmıştım, ortaokulumun hemen yanında ticaret meslek lisesi vardı, anadolu bölümlerine puanım

yeterken salak gibi dış ticaret bölümünü seçtim ve yerleştim, ama şimdi için konuşursam iyide yapmışım, şuan geldiğim nokta meslek olarak gayet iyi..

arkadaşlarıma konuşmuyor, dışarıya çıkıp 2 basket atıp eve geri geliyor, çareyi bilgisayar oyunlardında kafa dağıtmakla buluyordum.
liseye başladığım ilk gün ortam aynen şöyleydi,

bizim mahallenin yukarında çoğunlukla kürtler oturuyordu, ve gerizekali gibi gidip bende o okulu seçmiştim, he kürtler kötü insanlar diye söylemiyorum bunu

veya ırkçı olduğum içinde ama sonuç olarak son derece görgüsüz ve sadece kavgadan anlayan ergen tiplerdi.

bulunduğum sınıfta 11 kız 23 erkektik. Onların arasında sadece 1 tane gerçekten güzel bir kız vardı ama hiç mi hiç umrumda değildi geri kalanları orta halli idi.

+ noldu evladım kimsin ?
- teyzecim arkadaşım burada oturuyorda onlara geldim evde yoklar herhalde 3. dairede olmaları gerekti ama ?
+ hee sen şu 1 hafta önce gelen aileyi diyosun, onlar geldikleri gibi trabzona taşındılar be yavrumm bi kere konuşma fırsatım oldu, gül gibi gencecik kızları

vardı çocuğu ordan oraya ordan oraya helak etmişler yazık.
- (ananın amı artık teyze ananın amı mit misin fbi mısın 1 haftada nerden öğrendin bunlarıda yüreğime inidiriyorsun lan ızdırabınızı gibeyim sizin.. )
te tt te teyze ne helakı neden bahsediyorsun ? nasıl olur giderler ? nedir bu çektiğim ya yeter artık ..
+ yavrum kızcağız yorgundu bayağı herhalde bi kaç ev değiştirmişler mahallede, sorun yaşamışlar birinde kiracıdan dolayı birinde başka bir sebepten biliyorum
en son bu binaya gelmişlerdi çıkıp giderken hayrola komşu nereye dedim, trabzona gidiyoruz kısmet öyleymiş dediler.

kafamda bin bir türlü düşünce ile gerisin geri evime geldim. terkedilmişlikmi dersin, çaresizlikmi dersin, trabzona gitmek ne kadara patlar ben o kadar

parayı nereden bulacağımmı dersin, bulsam yerlerini nasıl bulacağımmı dersin, bir daha nasıl kavuşacağımmı dersin.
yine hüsran, yine gibimsonik bir son. yine kevaşelere kaldı sevgi arayan HardLy..

sonuç olarak 8 yıllık ilk öğretim hayatım ana başlık olarak 2 tane acı dolu ve çok istediğim kız ile resmen yıkıldı.
Kız meselesi var beyler gelin hesabı değildi bu anlatacaklarım, bu kadar kısa tutamazdım kusura bakmayın.
Dilan ilk göz ağrımdı, çocuk olduğum için zorda olsa bir şekilde atlatmıştım.

+ Sabah olur olmaz annemle beraber kahvaltımı yaptım, babam işe gitti.. annem zaten melissayı tanıyor biliyordu bunu bildiği için ne kadar üzgün olduğumuda..
Anne dedim ben kahvaltıdan sonra karşıya gideceğim melissanın arkadaşı aradı taşınmışlar ailesi süpriz yapmış göya şansıma tüküreyim, kız birşey diyemeden

gitmek zorunda kalmış, gitmezsem içimde kalacak..

- Oğlum oralarda tek başına nasıl bulacaksın yolunu bende geleyim seninle..

+ gerek yok annecim arkadaşla gideceğim zaten diyerek yalan uydurdum..

- peki oğlum akşam baban gelmeden eve gel ama oy kuzum benim diyerek sarıldı yine.. kıyamazdı biricik oğlunun üzülmesine.

Otobüs otobüs, sora sora, hızlı bir şekilde bulunduğu yere gittim. sokağı ve mahalleyi bir türlü bulamadım, en sonunda bir bakkal yardımcı oldu sağolsun.

önce mahalleyi sonra sokağı buldum. Ayaklarım koşarcasına gidiyordu resmen, içimde havai fişekler patlıyordu binayı gördüğümde sevinçten.

gittim 3 numaralı dairenin ziline bastım. Kapıyı açan olmadı, tekrar tekrar bastım bi 5 dakika bekledikten sonra sırayla bütün zillere bastım bi teyze

yandaki camdan çıktı

çocukluk arkadaşlarım geldi yanıma mehmet çağırdı onları sağolsun alıp zütürdüler beni elimi yüzümü yıkadılar;

merak etme olm buluruz onu belki ailesi almıştır sana haber verememiştir bi şekilde hallederiz sıkma canını tesellileri..
1 kere başıma geldi, sonucunda gibtirip gidiyorlar arkalarına bile bakmadan yaşadım biliyorum, aynısının başıma geldiğine ne kadar inanmak istemesemde bundan

farklı olmayacağını düşünüyordum..

2 hafta geçti ardından 2 ay ne ses seda ne haber, iyice hayata küsmüş sinirden kendimi gibecek hale gelmiştim.
derken telefonum çaldı, arayan melissanın arkadaşıydı.

+ HardLy ben xx melissanın arkadaşı
- (manyakça bir sevinçle) evettt ?
+ 2 ay önce olanları biliyorum melissa sana haber veremeden ailesi aldı zütürdü kızcağız bir şey diyemedi arkadaşıma veda edecektim dedi ama boşver bir daha

ne zaman göreceksin hem taşınıyoruz zaten süpriz olsun diye söylemeyelim bugün söyleyelim dedi, yanlarındaydım şahit oldum. gönlüm el vermedi sana anlatmak

istedim. Tahmin ediyorum çok acı çekiyorsun çünkü her halinden belliydi onu sevdiğin..

Belki biraz acını hafifletecekse elimde gittikleri adres var telefonunu değiştirmiş, bende ulaşamıyorum vereyim.
- ( telefon başında hayatımın bir şokunu daha geçirdim boğazım düğümlendi, gözlerimden kan damlarcasına ağlayasım geldi. yine aynı şey gelmişti başıma ve bu

seferki hiç benzemiyordu ötekine bunun acısı bende sürekli kalacak gibiydi sanki..
- zar zor toparladım kendimi, adresi dinliyorum dedim
+ karşıda bir yer xx adresi xx nolu sokak daire x falan..
- tekrar tekrar teşekkür ederim bu iyiliğini unutmayacağım.

Yarın sabah ilk işim adrese gitmek olacaktı, yer karşıda idi ve hiç bilmiyordum oraları ama sorun değil sora sora bir şekilde bulurum dedim...

Okul içinde dört döndüm, aramadığım yer kalmadı sormadığım kişi..

yine yeni yeniden, hiç bir şey olmamış gibi bırakıp gitti biri daha beni. tek bir arkadaşım yanımdaydı oda sıra arkadaşım mehmet.. yığıldım olduğum yere bu

sefer çocukluğumda olduğu gibi değil içim parçalana parçalana boğazlarım patlarcasına ağladım.

+ noldu HardLy neyin var olm napıyosun sen ??
- böyle hayatın anasını gibeyim oğlumm öhööö lan ben ne yaptımki, lan ben neyi yanlış yaptımki hakediyorum bunları oğluuuuuum...
+ neyi dıbınakoyim noldu sahi melissa nerde lan ?
- ebenin amında melissa ebenin amındaa beni görmeden numarasını bile vermeden çıkmış gitmiş, 1 saattir onu arıyorum yok hiç biyerde yok..

son mecalimle söylediğim sözler bunlardı.

melissanın lorduyum söz konusu oysa kimseye laf ettirmem, ezdirmem.

Paşalar gibi yerine oturtturdum.. dönüş kısmındaki muhabbetlerimi hatırlayamıyorum ama rüya gibiydi benim için.. hiç bitmesini istemediğim bir rüya..

o günden sonra tekrardan benimle konuşmamaya başladı, malum dersler başlamıştı bende hiç üstelemedim arada bir muhabbet ediyorduk teneffüslerde, bir o

geliyordu yanıma bir ben gidiyordum.

sınavlar geldi herşey bitti, son bir hafta kalan mezuniyet töreni yaptık, bilmemne tiyatro salonunda gösteri düzenledik o oynamadı izledi. gösterinin sonunda

türk bayrağı açtım 2 arkadaşım beni kaldırdı alkış kıyamet, derken mal gibi melissaya öpücük gönderdim :( halada utanırım amk hangi akılsa allahtan kimse

anlamadı oturduğu yeri kim için önemliydiki sadece benim için..

o gün belgeleri almak için okuldaydık, aldıktan sonra biraz daha takıldık ve bir anda ben melissa yı ararken gözümden kaybettim, dedim herhalde

arkadaşlarıyla falandır yada ailesiyle aşağıdadır.

Büyük bir rahatlıkla aşağı indim güle eğlene melissayı arıyorum, yanlız ne arkadaşları var, ne de melissa..
1 saat geçti bizimkilere siz gidin ben arkadaşlarımla biraz takılacağım diyip gönderdim melissa hala yok.

velasıl biz müzede gezmeye dalmışken ben farkına varamadan saatler geçmiş, etrafımıza bir baktık sınıf yok! telaş yaptık sağa sola koşuşturduk en sonunda

melissa sen burda bekle dedim bi turladım heryeri en son kapıya çıktım bir baktım bizimkiler ufaktan otobüse biniyor.
Gittim geri melissayı aldım geldik kapının girişine, otobüse binmemizle öğretmenin nerde kaldınız çocuklar demesi bir oldu, dalmışız hocam pardon diyerek

geçiştirdim ( hayatımın en güzel anlarını yaşıyordum amk evladı ne demek nerdesiniz ) o sırada bir durum oldu hoca aşağı indi, bizim sınıfında arayıpta

bulamadığı fırsat.. tahmin ediyorsunuzdur sanırım sağdan soldan şu söylemler eşliğinde adım adım yerimize yürüyorduk.

" ooooo genç çiftimiz teşrif etmişler "
" hadi hadi hayırlısı "
" ulan helal olsun HardLy ne adamsın lan "
" melissa kaptın çocuğu takılın tabii "
" Son seneye kadar niye beklediniz ahaha "
" darısı bizim başımıza "
" gençler gelmeseydiniz bizde gidiyorduk zaten "

sinir katsayım gıdım gıdım artıyordu, en son bi tane lavuğun söylediği söz bardağı taşıran son damlaydı benim için..

" Olan var olmayan var müzede fantazi he ahahahah "

HardLy : ne diyosun ulan sen gibtiğimin hobbiti eve kadar kucağımdamı gitmek istiyosun otobüste kesin lan sesinizi ( son cümleyi etrafıma bakarak söyledim

bayağı bi etkili oldu herkes sus pus oldu )

Reserved

Inci hesabıma kolay kolay girmem ama bu hikayede kendimi buldum devam et

Yaz reyis yaz

REserved

reserved

devam edeceğim kardeşim sakın meraklanmayın, not defterinde topluca yazıyorum gene böyle bir anda atacağım taş çatlasın yarım saat sonra devamı geliyor.. bekleyemedim hemen yazmak istedim okuyan panpalarımı merakla beklettiğim için özür dilerim

Devam etmelisin, duygularını hissettiklerini yazarak anlatanları sevmişimdir hep. Kötü de yazmıyorsun. Bekliyoruz...

sıkıntıdan geberirsem okurum rez

Rezerved yaz kardesim

kafanı gibim

devamı 7.30 da oda belki..

- gerek yoktu HardLy
+ Vardı melissa, sana dokunanı bu müzede heykel yaparım,(bu kısmı hatırladıkça gülerim) dönüpte bakmam. aşığım ben sana aşık olmakla delirmek ne kadarda birbirine benziyor değilmi ne garip, ikisinde de aynı belirtiler var.. diyip mutsuz bir şekilde sırıttım..
- elini çeneme zütürdü, başımı kaldırdı; sen benden çok daha güçlü birisin düşünme böyle şeyleri demekle yetindi..
Ben mutluluktan ölüyordum gene, bu sefer hayallerim gerçek olacak, bu sefer mutlu olacağım bu sefer kimse bana engel olamaz derken başıma daha kimbilir ne gelecekti, egomdu sanki beni bitiren anlayamadım...

otobüsten indik, elimi hafiften sağ kolunun üzerine koydum hiç tepki vermedi, yüzü kızardı. Güven bana dedim "inan".. yan yan gezmeye başladık, sınıf önden gidiyor biz en arkadan konuşa konuşa, aptal aptal sırıta sırıta yürüyoruz. hiç unutmam bi tane bin bir arkadaş vardı sınıfta.

O gün bana yapmaması gereken bir şeyi arkadaşların gazına gelerek yaptı, az daha sonu oluyordu..

melissa bir heykel vari bir şey görmüş ufaktan koşarak ona bakmaya gitmiş bende mutlu mesut yavaş yavaş arkdan geliyordum, derken bu bin arkadaş gitti ve melissaya sarıldı. Kafamdan kaynar sular boşaldı, içimde yanardağ patladı sandım, pikaçu gibi elektirik yüklendi bana sanki bir anda.
Çocuğu tuttuğum gibi yanda bulunan duvar yasladım, güüüüüüüüüm diye bir ses çıktı, o çıkan ses hala kulaklarımda yankılanır, eğer istese o çocuk beni ters yatırır düz giberdi benden iri yarıydı.
Ama nasıl oldu, nasıl yaptım bilmiyorum onu yaparken gerkçekten bilincim yerinde değildi.
Çocuk bir an kendini kaybetti, tam kendimi germiş yumruğu suratına yapıştırıyordumki arkadaşlar atılıp kolumu tuttu. Çocuk karşılık vermedi beyler, olduğu gibi yere yığıldı güvenlik geldi, öğretmenim geldi arkadaşlarım başına toplandı, yüzüne biraz su çarptılar, çocuk kendine gelmeye başladı, güvenlik ve öğretmen noldu dedi, kimseden ses çıkmadı. bir arkadaşım çıkıp hocam dengesin kaybetti kafasını çarptı heykele dedi hee iyimisin xx oğlum ? gel bi lavaboya gidelim dikkat etsenize be yavrum gibisinden konuştu mevzu kapandı. Ben gene Thug Life model..