22 gündür evden dışarı çıkmıyorum

22 gün önce bankaya gidip bir bankamatik çıkarttım. o kart ile internetten yemek, evin içinde gezmek için paçalı don, yaz geliyor balkona kaçamak yaparım diye şort falan aldım. zaten son 3 aydır telefonum çalmıyor. sağolsun avea indirim olan mağazaları mesaj atıyor bende oralardan kartım ile sipariş veriyorum. bazı zamanlar kafam atıyor sandalyemi aynanın karşına koyup deli gibi dedikodu yapıyorum ama malzeme olmadığı için kavga edip aynayı yumrukluyorum. dedikodu yapacak malzeme kalmadı dıbına koyayım. 2 sene önce bir ayakkabı aldım hala parlak duruyor. hiç mi eskimez bir ayakkabı? bazen evin kaçıncı katta olduğu unutuyorum, bu bende telaş yapıyor hızlı bir şekilde pencereden daireleri sayıp rahatlıyorum. kalbim acayip çarpıyor yatağa bırakıyorum kendimi. gibilmedik yorgan, yastık, peluş kalmadı evde. peluşları farklı odalara koyup ilişkime heyecan katıyorum.

daha geçen ay facebook ta 54 arkadaşım vardı şimdi bakıyorum 38 gözüküyor. cidden herkes facebook unu kapatıyor. diğer türlüsünü düşünmek istemiyorum.

@2 okuma zaten olm. bu sayfa blog gibi bir şey yazar giderim salonda hızlıca koşar sporumu yapar gelir yine yazarım.

dayımın oğlu olmuş konuşuyormuş hatta. bu sene okula yazdıracaklar ama henüz daha göremedim kendisini. fotoğrafını mail falan atsa görürüm ama düşüncesiz bir bin olduğundan kafası buna ermez. düğününe inşallah.

doğum günü kutlamayı sevmediğimi, böyle günlerin saçmalık olduğunu söylesemde içim içimi yiyor lan. tüm arkadaşlarımın ellerinde birer paket bana özel seçtikleri hediyeler, pasta, mum ohoooo acayip lan. yok dıbına koyayım ama.

en son apartmana girdiğimde kapıcı tip tip bakmış nereye çıkıyorsun demişti. bin 5 senedir aynı evde oturuyorum haberi yok. doktora gitmeye üşeniyor adam, unutkanlık almış başını gitmiş.

insanların istiklal caddesi gibi kalabalık caddelerde berbaber yürüdüğünü izliyorum. tabi ki internetten. acayip şaşırıyorum lan buna. o kadar kalabalık, o kadar insan yan yana. dünyanın en garip şeyi.

en son ilkokulda sevim diye bir kıza aşık olmuş kantine gitmiştik. ondan sonra hiç bir kızla tanışmadım. zaten bir yerde kız varsa girmiyorum. alay eder benimle diye. sesim çatallaşıyor hep, kızarıyorum.

hayattaki en büyük başarım fifa da şampiyonlar ligi kupasını kazanmak. kanıtlı olarak en büyüğü ise ne zaman aldığımı hatırlamadığım bir ehliyet. ne işe yaradığını unuttum.

bir kızala oldu ki seviştim. deliği nasıl bulacağım acaba? senelerdir bunu düşünüyorum. inşallah bu konuda deneyimli bir kadınla evlenirimde o tutar sokar içine. bana kalsa ilk 10 dakika elimle dıbını açar incelerim.

hayatta en büyük korkum 22 gün önce çıkardığım banka kartımın kaybolması. açlıktan ölürüm o zaman. ya da her zamanki gibi ağlarım.

hayatımda en büyük laneti teknolojiye ediyorum. çamurlu sularda oynarken çıkın oradan oynamayın diyen kadın şimdi mutlu musun acaba? ölünü gibeyim.

@21 yaş 24

bir dönem işe girmeye çabaladım ama her seferinde kaçtım. birisi bana seslenince kalbim acayip çarpıyor. ayda bir telefonum çalıyor heyecan ölecek gibi oluyorum lan. telefonun zil sesi artık ölüm marşı gibi geliyor.

@26 diğer odalarda ailenin diğer fertleri yaşıyor galiba. kimsenin benim ilgilendiği yok. hesabıma aylık para koyup giderler. haftada bir napıyorsun diye saçma bir soru soruyorlar. göz göze gelince sorunun saçmalığını anlayıp mal gibi tebessüm ediyorlar. yemeğimi dışardan kartımla söylüyorum zaten. beraber yemek yeyince ellerim titriyor üstüme döküyorum. bunu bildikleri için çağırmazlar masaya.

@33 panpa bana inanmam veya inanmamam hiçbirşeyi değiştirmeyeceği için pek önemsemiyorum. hayatımda hiçbirşeyi önemsemediğim gibi. aile ilişkilerim çok zayıf, hatta kopmuş durumda. hastalıklı gibi görüyorlar beni. virüs gibi.

son 2 haftadır bütün şans oyunlarını oynatıyorum. sağolsun bir kardeşim var bir tek o gelip gider yanıma. bir şans tutarsa eğer herşeyi değiştireceğime inanıyorum. karı-kız araba, ev değil hayalim. buralardan uzağa gitmek sıfırdan başlamak. küçük bir yere insanın az olduğu, teknolojinin yok olduğu.

@38 valla bütün insanları gördüğüm gibi onlarıda biraz aptal görüyorum. çok saçma şeylerden zevk alıyorlar. bu arada pekte ezik değilim lan kafamın çok değişik çalıştığını hissediyorum.

facebook profilime kendi fotoğrafımı koyamıyorum. daha çok tutuğum takımın falan resimlerini koyuyorum. kendi odamda nasıl resim çekeceğim lan? herkes farklı barlarda, tatil beldelerinde resim çekerken arkamda saten boyalı duvar ile poz mu vereceğim? zaten facebook a da 1.5 ay önce bir karikatür eklemiştim, en son güncellemem odur.

@43 hep evdeyim panpa. bu evi al alaskaya zütür gibimde olmaz. doğalgaz yanacak ama. istanbul.