3 yıl boyunca hayatımın benden kaynaklı olan sorunlarını çözmeyi düşündüm. 3 yıl çok da fazla gözükmüyor ama 3 yıl boyunca bir konuya odaklanmak müthiş derecede sıyırmaya yetiyor. Sıyırdığım zamanlar oldu evet ama sonunda cevapları bulduğumu düşünüyorum. Uzun bir blog olacak şimdiden söyleyeyim.

Özet geçiyorum; kişisel gelişim denilen gazlamayı yok edip kendi gerçek kişisel gelişimimi buldum. Küçük adımlarla, tümevarım yöntemiyle ilerliyorum. Adımların hepsi basit, çözümlerse anlaşılır olmalı.

Yeni hedefim mastürbasyonu bırakmak. Cinsel algımı kötü etkiliyor son zamanlarda. Çözüm basit

1)Biyolojik saatine göre kalk çünkü fazlasını uyursam elim gibimde kalkıyorum.
2)Uzanarak tembellik etme. Uzanarak tembellik ettiğim zaman da çekesim geliyor.
3)Faydasını göreceğim işlerde yoğun çalışmam lazım. Bunu yaparsam hem çalışmanın meyvesini yerim hem de akşama yorgun olacağım için mastürbasyon yapma oranım düşer.
4)Tatil günlerini evde tek başına geçirme. Akşama kadar gez dolaş misafir ağırla yoksa çekersin.

Beyler başardım! Sigarayı bıraktım (:

Planım başarıya ulaşırsa 11 Ekim'de yeni planı ve uygulama yöntemini anlatacağım. O zamana kadar sorular olursa onları cevaplarım olmazsa da 11 Ekim'de görüşürüz!

Artık işin teoriğini az çok anlattığıma göre kendi hayatıma geçmek istiyorum. Projeyi inşa etmek 3 yıldan uzun bir süremi aldı. Uygulamaya başlama zamanıysa çok yeni. 19 Eylül gecesi kendimi hazır hissettim ve sigarayı tamamen bıraktım. Öncesinde uyguladığım azaltma ve bilinçaltı politikasının ne kadar faydalı olduğunu tamamıyla (bir tane dahi sigara içmeme) bırakma aşamasına geldiğimde anladım. Önceki yıllarda defalarca denemiştim bırakmayı fakat çok fazla zorlanıyor ve pes ediyordum. Şimdiyse olay bigiblette dört tekerlekten iki tekerleğe geçmek gibi. ilk başta içinde bir korku oluşuyor fakat sonrasında hemen dengeye alışıyorsun.

Planlarımın topldıbına proje diyebiliriz. Hayat boyu sürecek bir proje bu tıpkı para kazanmak gibi.

ilk planım sigarayı bırakmak. Sigarayı bırakmanın yöntemi şudur:

1)ilk gün bırakmayı kafanda oturt. Bunun mantıklı bir şey olduğunu beynine inandır. Bütün gün bunu yap. Bir yandan da sigara içmeye devam et.
2)ikinci gün yine aynı şeyi yap fakat bu sefer kendine artık sigarayı bırakmak sürecinde olduğunu söyle. Bunun bilincinde ol. Püfür püfür sigara içmeye de devam et bir yandan.
3)Üçüncü gün ikinci maddeyi uygula fakat bu sefer içtiğin her bir sigarayı gün bitip uyuyana kadar telefonun not defterine kaydet. Günün sonunda (uyumadan önce) o gün kaç tane sigara içtiğine bak.
4)Artık geri kalan günlerde üçüncü maddeyi uygulamaya devam edeceksin. Buna ek olarak şöyle bir şey yapacaksın.

Mesela günlerden Salı. Günün bitiminde 19 sigara içmişsin, Pazartesi günü ise 20 tane içmişsin. Artık sen bundan sonra 19\'dan fazla sigara içemezsin. Kural bu!

5)Sigara içme sayın 10\'un altına düştüğünde, kendini hazır hissedince bir anda bırakacak ve hiç içmeyeceksin.

6)21 gün boyunca kendine sigara içmenin mantıksız olduğunu hatırlatmaya devam edecek, bir yandan da 21 gün kuralının kesinlikle işe yaradığını düşüneceksin.

Uygulamayı basit hale getirmek için parçalara ayırmak gerekiyordu. Bunu birçok yerde okumuştum ve kendim de zaman zaman uygulayıp faydasını görmüştüm. Fakat yine de doldurulması gereken bir boşluk kalıyordu. Aceleci olmamayı nasıl becerebilirim?

Aklıma direkt 21 gün kuralı geldi. Bir alışkanlık edinmek veya bir alışkanlıktan kurtulmak için 21 gün kuralı kullanılabilir. Doğruluğu tam olarak ispatlanamasa da faydası kesinlikle yadsınamaz. Ben de böylece 21 gün kuralını uygulamaya karar verdim. Artık tek yapmam gereken hazır hissettiğim yakın bir zamanda işi icraata dökmekti.

Velhasılıkelam gerçekten de güzel planlar kuruyordum. Uygulamada niye sıkıntı çıkıyordu peki? Çünkü kurulan plan ile uygulanacak yöntemin türü aynı değil. Plan basitse uygulama karışık, plan kolaysa uygulaması zor gibi...

Çok da uzatmak istemiyorum artık, direkt konuya girişeceğim. Sorunu tespit edebilmiştim en sonunda. Uygulama yönteminin basit ve anlaşılır olmamasıydı sorun.

Dışarıdan aldığım en ufak negatif sinyal/mesaj bütün planın çöp olmasına yetiyordu çünkü bilinçaltımda plandan kaçış isteği vardı. Tabi bu bahsettiğim plan kurmak, hayatına yön vermek gibi kişisel gelişim sürecim 3 yıla yakın bir zaman sadece kendi hayatıma ve gerçek gelişime odaklanarak şekillenmiştir. Öyle bir gecede "Yarın sabahtan itibaren şunları şunları yapacağım, mükemmel bir insan olacağım." diye değil.

ilk fark ettiğim şey acele etmenin azmi kıran büyük bir etmen olduğuydu. Hayatım yoluna girsin diye bir şeyler yapmayı planlıyordum fakat bu planları tam oturtmadan uygulamaya veya uygulama alışkanlık haline gelmeden bir ileri seviyeye geçmeye çalışıyordum. Tabi bu acele edişim kısa bir süre sonra başarısızlıkla taçlanıyordu. Yavaş yavaş, sistemli bir şekilde ilerlemediğim için planları uygulama aşamasında alışkanlık haline getiremiyor, bilinçaltımda plandan kaçma isteği oluşuyordu.

rez panpa ben okurum yaz valla okurum

Bunu buraya niye yazıyorum peki? Ben henüz gelişimimin başındayım. Beni anlayabileceğini düşündüğüm kimse olmadığı için veyahut şöyle söyleyeyim belki de kendimi konuşarak ifade edemeyeceğim için buraya başlık açmaya karar verdim. Kimse tarafından okunmaz, giblenmezse ne ala! Burası benim gelişim günlüğün olmuş olur. Ne de olsa anonimim, buraya rahatça yazabilirim o yüzden. Ha birisi de okursa ilham olur belki.

https://m.youtube.com/watch?v=d1t_Cz8qOcs

olumu dusun hepsini unutursun.

10 Ekim Cuma akşamı son os1'imi çektim. 21 günü doldurunca yani 1 Kasım'da umarım buraya mutlu sonu yazarım tıpkı sigarayı bıraktığımdaki gibi. giblemiyorsunuz ama hayatımın kontrolünü sonunda almaya başladım be binler. Mutlu oluyorum be oğlum.