2012 ekşici çakması incici kızlar

@22 seni kesin deli gibmiş
der ve başlarım

öncelikle belirtiyorum ki ekşiyi sadece dizi özetleri için okurum, bildiğin özet geçiyo amcık hoşafları.

(: ters gülücük tamamen * bu işarete gıcık olmamdandır.

capsimi bul gel.
çok ciddiyim.
bulabiliyosan bul bu sitede.

kültür-sanat anlayışımız farklı.
andrey heywood oku gel, tartışalım.

facebook hariç hiçbir sitede fotoğrafım yok.
kırmızı ruju nadiren sürerim, tercihim latte ve şeftali tonlarıdır.

gözlüğüm yok.
arabam da yok.
olsa da dediklerinden olmaz zaten.

ekşiyi sadece dizi özetleri için okuduğumu belirtmiştim, yazar değilim.
başka bi sözlükte yazarlığım yok.

twitter'ım yok.
açıp onunla uğraşacak zamanım da yok.
açmayı düşündüğümde de "kim uğraşacak amk bi o ekgib" deyip vazgeçiyorum.

kitap okurken kahve içerim ama bunu yaparken fotoğraf çekmem.
hiç elif şafak okumadım.
çok merak ediyosan eğer, şu an julia quinn - sonsuz sevgilerimle okuyorum.

izlediğim yabancı dizileri netten izlerim.
zaten şu an izlediğim toplam 5 tane dizi var, cnbc e'yi bekleyemem, 6. dizim sezon finali yaptı bile.
okan'ı denk gelirsem ve başka işim yoksa izlerim.
hello kitty'den nefret ederim.

500 days of summer ve p s i love you'yu izledim.
p s i love you'nun kitabını da okudum, okumadıysan söyleyeyim, film olmamış.
romantik filmlerde favorim (yakın zamanlarda çıkanlar arasında): friends with benefits'le no string attached.

frida'nın kocası tam anlamıyla huur çocuğudur, ama bunun dışında özel bi takıntım yok.

6 yıllık ilişkim var, aldatılmadım, terk edilmedim, bunu bilemiyorum.

apocalyptica, bülent ortaçgil, ezginin günlüğü ve şebnem ferah, dinlediğim sanatçılar arasındadır, ama müzik zevkim sadece onlarla sınırlı değil.

homofobik sayılabilirim, bunun dışında cinselliğin iki kişi arasında kalması taraftarıyım.
cinsiyet önemli değil, cinsellik bana göre ifşa edilecek bi olgu değil.
tabu da değil, ama iki kişinin özeli ve öyle kalmalı.

yurtdışı hayalim yok.
türkiye'de asgari ücretle çalışmayı ve kpss'yi eleştiririm, özelleştirme uğruna tak yoluna gidiyoruz.

hiç kendimi cezalandıramam.
başarısızlıksa başarısızlıktır, olabilir.

eski sevgilim yok, bunu da bilemiyorum.

kahve severim, kol gibi hesap ödeyeceğim bi kafeye gitmeme gerek yok, evde de yapsam kendimi şımartmış sayılırım.
yeri gelmişken, yediğim içtiğim her şeyin hesabını sevgilime yıkmam, bölüşürüm.
kahve, sigara ve çikolata mutluluktur.

dışarda kahvaltı yapmayı sevmem.
tereyağını eritip yumurtamı kırarım, çıtır ekmeğimi de banarım.
çayımı da kendim doldururum.
ev mutluluktur.

sevdiğim adamla birlikte yaşamaya karar verdiğimde ve buna hazır olduğumda, nikah isterim.
mantar değiliz, babamızın evinden gelinliksiz çıkacak da değiliz.
ama sade bi düğün isterim, o ayrı.

ayağıma göre bulamasam da topuklu ayakkabı severim.
gelinliğin altına converse giyersem sırf bulamadığım için giyerim.
bulamazsam da diktiririm.
gelinlik topuklu ayakkabısız olmaz.

benim hüzünlü huurlarım'ı okudum, yüzyıllık yalnızlık'ı okumadım.

her türde arkadaşım var ama bu kimseyi ilgilendirmez.
birini "ne" olduğundan önce "kim" olduğuyla yargılayan insanlardan hazzetmem.

haftasonu kızlarla bi evde toplanmam.
önceki muhabbetlerimden bildiğim kadarıyla sonu hep "senin sevgilininki kaç santim"e dayanır, "kocam bana yüzgörümlülüğü şunu alsın"la devam eder.
tiksinirim.

deviantart hakkında bi şey bilmiyorum, kusura bakma.

her yerde kitap okuyabilirim.
elif şafak okumadım.
kendimi dikkatle süzen erkeğe, adonisi veya göbeği olup olmadığını anlayacak kadar alıcı gözle bakmam, "biraz daha bakarsan giberim" bakışı atarım, bakmaya devam ederse kavga çıkarırım.
erkekte göbek severim ayrıca ama bundan sanane di mi.

sanırım cevapladım hepsini?
tespitlerini de alıp gibtirip gidebilirsin.
ne biçim kızlarla muhatapsınız, ben anlamıyorum ki.