(bkz: jokerdinleyenliseli)

HiKAYE BiTMiŞTiR.

Minel cinneti vennas..

KARA GÜNLER GEÇTi...

ETKiLENEN KiŞiLERiN OKUMAMASIBI RiCA EDERiM.

BÖLÜM 1

Soğuktan kaskatı kesilmiştim. Ellerimi ovuştura ovuştura bi hayli seri şekilde ısınmaya çalışıyordum. Erzurum ilinde ve üstüne üstlük aralık ayında ısınmak da kolay değil yani..

Abimi bekliyordum, düğün zamanı geldi çatmıştı. Karşı evimizin gencecik kızı M*** S*** evleniyordu. Henüz 20 yaşındaydı. istanbullu,kurt gibi bir adamla evlenecekti.

Biraz bizden bahsedeyim..Ben ve abim yalnız yaşarız.Ben 23,abim ise 28 yaşındadır. Annem ile babam 2008 yılında trafik kazasında vefat etmişti.O zamandan beri kimseye muhtaç kalmadan yaşadık abimle.

Gelin komşuya gelince, bizim yaklaşık 10 senelik komşumuzdur. Küçükken beraber gezer, beraber oynardık.Şimdi de duvağı giyme zamanı gelmişti... zaman hızla geçer...

Abim nihayet çıkmıştı ve ikimiz beraber düğün salonunun yolunu tutmuştuk.

Rezler gelsin hikayede geliyor

BÖLÜM 2

Abimle 30 dakika yolculuğun sonunda düğün salonuna gelmiştik.Ve sonra sıradan bir masaya oturduk. Düğünde eğlendik, halay çektik, takı taktık(250şer lira),fotoğraflar çekildik falan filan lakin benim ve abimin dikkatini birşey hayli çekmişti.

Düğün bittikten sonra abimle eve geçtik hemen gelin ve damatla görüşme fırsatımız olmadı.

Eve gelince abimle aramda şöyle bir diyalog geçti...

BÖLÜM 3

BEN :B. ABiM:A

B:Ya abi neyse o kadar güldük eğlendik falan filan ama ben gelinin yüzünü gülerken görmedim.Bi insan neden en mutlu gününde yüzü asık durur ki?Doğru değil mi?

A:Farkettim zaten.Dur bi arayayım gelini ya merak ettim.

B:Ara bakayım.

Abim komşu gelini arayacaktı ve durumunu soracaktı zaten düğünden sonra zamanımız yoktu.

BÖLÜM 4

Çalıyordu ve sonunda açmıştı telefonu.

Abim:A. Komşu gelin:KG

A:M*** merhaba,ya düğünden sonra konuşamamıştık. Nasılsın iyi misin?

KG:A...

Telefon bi anda kapanmıştı. Abim tekrar aradı, fakat bu kez meşgule atmıştı.

Neyse dedik yarın sabah ararız diye. Abim akşam vardiyasına gitti.Ben de abimi kapıdan karşıladıktan sonra içeri gidip biraz dinleneyim dedim.

Şekerleme yaparken, evimizin 1.katta olmasından faydalanan birisi cama hayli sert vuruyordu.'Allah Allah' dedim gittim baktım. Kimse yoktu, dışarı çıktığımda komşu gelinin annesi Emine teyzeyi gördüm. Telaşlı gözlerle bana bakıyordu.

Hemen yanına gittim.

BÖLÜM 5

Emine Teyzeden biraz bahsedecek olursak onu da kızı gibi uzun yıllardan tanırım çok iyi bir insandır. Kocası 6 yıl önce vefat etmişti.Şimdi öyle tek kızıyla yaşam sürüyordu, kızı da evleniverdi.

Emine Teyzenin yanına gittim ve söze dalacakken:
Emine Teyze:Oğlum rahatsız ettiysem affola, müsaitsen sen ve abinle konuşmak istiyorum.

Ben: Tamam teyzecim, lakin abim burda değil.

Emine Teyze:Önemli değil yavrum sen ona sonra anlatırsın.

içeri geçtik Emine Teyze ile ve karşılıklı koltuklarda oturduk. Emine teyze hemen lafa girecekti lakin bu arada, cebinden kahverengi renginde ince bir kitap ve kitabın içinden 4 adet yüzük,iri bir kolye ve 2 adet iplik çıkardı.

Ben söze girecektim:

-Teyzecim, bunlar ned.

Sözümü kesip anlatmaya başladı.

-Evladım beni iyi dinle, derdimi anlatacak bir tek siz varsınız. Benim kızımı da beni de uzun zamandır tanırsınız. Beraber güldük beraber ağladık.Ama benim uzun zamandır ağladığımı siz duymadınız.Çok keyifsizim artık yeter. Bunları sana anlatarak ne denli risk aldığımı bilemessin.(Gözleri dolu dolu anlatıyordu)

BÖLÜM 6
Evladım, kızımın evlendiği adam mendebur, büyücü medyumun tekidir. Kızıma ve bana yapmadığı eziyet, tehdit kalmadı. Kızımı zorla çeşitli ritüellerle kendine bağladı.Bu aletleri kızımın odasında bulmuştum. Kızımın yakasını bırakmasını söylemiştim.Ama o bana B*** cin kabilesinin cinlerini musallat etmekle tehdit etti. Bana büyü yapmaya kalkıştı, tıpkı kızıma yaptığı gibi. Sana bunları anlattım ama kim bilir başıma neler gelicektir. Yalvarırım yardım et bize oğlum.

Ben olanları şaşkınlıkla dinliyor,o sırada da ne yapacağım hakkında hiçbir şey bilmediğim için kaygılanıyordum.

Emine Teyzeye dönerek:
-Ben:Korkma teyzem, merak etme Allah'ın izniyle seni bu pislik içinden kurtarıcaz.Sen şimdi bizim evde kal bugünlük. Yarın abim gelsin detaylı konuşacağız. Tamam?

Emine Teyze:Tamam oğlum.

BÖLÜM 7

Emine Teyzeyi odada bir kanepeye yatırdım.Ben ise yatağıma gittim. Emine Teyze gitmeden bana seslendi.

-Evladım, sana verdiğim kitabı ve aletleri bir poşet içine koy ve sakla. Kuran-ı Kerim,koy onların bulunduğu odaya.

Ben biraz düşünerek.

-Ta.. tamam teyzecim. Sana hayırlı geceler.

Gidip o değişik aletleri teyzemin dediği gibi sakladım.Ve gidip yattım.(Kuran-ı kerim i unutmak pahalıya patlayacaktı... )

BÖLÜM 8

Yatağıma gidip yatmıştım.(Kuran-ı kerimi koymayı unutmuştum)Yavaş yavaş uykuya dalarken. Mutfaktan(aletleri sakladığım yerde)değişik sesler geliyordu.Ama takmamıştım ve uyumaya çalışıyordum. Derken uyuduğum odanın kapısı o kadar sert bir şekilde açılıp kapandı ki kapının camları kırılmıştı.Ne oluyor diye yataktan fırlamıştım. Hayatımda o kadar korkutuğumu daha hiç hatırlamıyordum.

Besmele çekip baktığımda her yer camla kaplıydı.

Mutfaktan Emine Teyzenin sesi geliyordu.

Ben:(Bağırarak)Teyze, teyze uyandın mı?Ne oluyor burda, Allah aşkına söyle!iyi misin.

Mutfaktan fısıltılar gelmeye başlamıştı. Yerde cam kırıntıları olduğundan gidemiyordum. Yatağımın yanından süpürge ile küreği alıp camları seri şekilde o anki korku baskısı ile süpürüp mutfağa koştum.

BÖLÜM 9

Karşılaştığım manzara hayatımın en korkunç anıydı..

Gizli gizli resmen titreyek bakıyordum..

Emine Teyze, kendi kendine gülüyor ve elindeki siyah renkli bir tabağa çatalla vuruyordu. Etrafında siyah çarşafla kaplı kadınlar vardı. Birşeyler mırıldanıyorlardı.Bir anda aralarından bir tanesi çığlık atıp ortadan kaybolmuştu.O anki korkunun tarifi imkansızdı...

Bi anda ensemde korkutucu bir nefes hissetmiştim.

ARKADAŞLAR ŞUKU/ÇÜĞÜ VE ENTRY GiREREK BURDA OLDUĞUNUZU HiSSETTiRiN Ki HiKAYE SERi DEVAM ETSiN. BOYNUMA DOLAYIN..

BÖLÜM 10

Arkama döndüğüm anda yatağımdan fırlayıverdim. Kabus...

Euzu besmele çekip, lavaboya gittim, elimi yüzümü yıkadım.Her şey normaldi.Cam kırıkları, çığlıklar ve fısıltılar yoktu. Kabustu, lakin çok ama çok gerçekçiydi.

Emine teyze daha uyanmamıştı. Saate bakmıştım, sabah ezanı okunuyordu, henüz 05:30 idi. Abim 7.30 civarı gelirdi hep.

Mutfağa gidip o büyülü şeyleri sakladığım yerden çıkardım.Bir masa hazırladım ve onları masanın üstüne koydum. incelemeye ve araştırmaya başladım.

Öncelikle kitabı aldım. Kapağında arapça şeklinde yazılar/harfler vardı.Örnek(ا ز ل) şeklinde. Açtım ve kurcalamaya başladım. Kitabın orta sayfalarında komşu gelinin fotoğrafı vardı. Yalnız fotoğrafta değişik arapça harfler yazılıydı ve daha da garip olan gelinin gözleri koparılmış ve ip geçirilmişti. Kitabı hemen kapattım ve yüzükleri de içine koydum. Telaşlı şekilde, Emine Teyzenin odasına gittim.

-Emine Teyze, Emine Teyze uyan!

Emine Teyzeyi uyandırıp bu şeylerin ne anlama geldiğini bilmek için işinin ehli bir hocaya gitmek gerektiğini kavramıştım.

Emine Teyze:Ne oldu oğlum, hayırdır?

Ben:Teyzecim,bu kitapta olanlar hayra alamet değil. Dediğin gibi kızına çok güçlü bir büyü yapılmış olabilir. Küçüklükten beri tanıdığım bir hoca var. Burdan 20 KM uzaklıkta bir köyde yaşıyor. Oraya gitmeliyiz kızınla beraber...

BÖLÜM 11

Ama gelini nasıl alacağım hakkında fikrim yoktu. Abimi bekleyemezdim. Kahvaltıda birşeyler atıştırıp hemen çıkacaktık.

Emine Teyzeyle kahvaltı yaptık ve arada küçük bir diyalog geçti.

-Teyze, hocaya gideceğiz lakin geline ihtiyaç olur mu?Yanımıza almak konusunda.

Emine Teyze:

-Hayır, olmaz o mendebur sözde damat gizli gizli büyü yaptı kızıma, şimdi bizde gizli gizli büyüyü bozacağız inşAllah.O kitabı ve yüzükleri almamız şart. Hadi oğlum hazırsan çıkalım.

Yola koyulduk, içim rahat değildi çünkü abime haber vermemiştim.

BÖLÜM 12

Yola koyulduk. Hemen köy arabalarının kalktığı ilçeye otobüsle gittikten sonra sorup soruşturdum hocanın bulunduğu köye arabalar nerden gidiyor diye.

45 yaşlarında uzun boylu bir amca yolumun üstü diye size bırakabilirim demişti.Biz de kabul ettik. Köy yoluna koyulduk. Yolculuk esnasında pekçok soru sordu 'hayırdır ne işiniz var diye' ama ben hasta ziyareti diye geçiştirdim.

Sonunda köye varmıştık. Saat 16:00 civarıydı. Gözümde çocukluğum canlanmıştı etrafa bakarken.

Etraftaki insanlara sormaya başlamıştım hoca nerededir diye. Belki taşınmıştır düşüncesiyle fakat bildiğim yerde ikamet ediyormuş ;yani uzun zaman olmasına rağmen taşınmamış.

Evi bulmuştuk. Merdivenler hayli uzundu.Ürkütücü bir havası vardı diyebilirim. Tezekler ve çürük odunlarla doluydu etraf. Sonunda kapıya vardık.Ve kapıyı çaldım...

OKUYAN 3-5 KiŞi VAR MI?

Şuku çüğü entry atın göreyim sizi beyler.

BÖLÜM 13

Kapıyı çaldım.
Ses yok.
Tekrar çaldım.
Ses yok.
Tekrar çalacakken.
+Kimsin.
-Hocam, Selamun aleyküm ben eskiden burada ikamet ederdim. Sizin de iyi bir hoca olduğunuzu bilirim. Komşumun bi derdi vardır, yardım eder misiniz?
+Size yardım edecek benim evelAllah, dermanı verecek olan ise Hz.Allah'tır. Buyrun içeriye.(Kapıyı açar)

Bizi içeri davet eder. içeri gireriz Emine Teyzeyle.Bu arada Süleyman hoca'dan bahsedeyim 186 cm boylarında uzun killi beyaz sakallı birisi.Ve çok iyimserdir.

Süleyman hoca ilk önce karanlık bir odaya zütürdü bizi. Ardından iki adet gaz lambası ile geldi. Birini baş ucumuza, diğerini pencere kenarına koydu.Ve ekledi:

-Anlatın bakalım, nedir derdiniz?

Emine Teyze:
-Hoca efendi, kızıma büyü yaptılar, kızımın aklını çeldiler. Kızım doğru düşünemez hale geldi. Beni tehdit ettiler.Şuan evli benim kızım büyü yapan adamla. Size bir şey göstermek istiyorum(Çantadan büyü kitabını ve yüzükleri çıkarır)

Hoca:Bakayım.(Kitabı kurcalar. Birşeyler mırıldanır. Yüzükleri kontrol eder.)Fotoğrafı görür.

Hoca:Kızınıza bağlama büyüsü yapılmamış aslında.Bu daha değişik ve daha şeytani bir büyüdür. Damat olacak melun kızınıza metafiziksel canlılarla münasebette bulunmuş olabilir.Ama çaresi vardır. ZAMAN...

BÖLÜM 14

Hoca:Her şeyin ilacı Allahu tealada saklıdır. Allah'a inanan ve onun emir ve yasaklarını yerine getiren bir kul isen sana kimse dokunamaz. Büyüye gelirsek;büyü Allah'ın yasakladığı ve haram kıldığı birşeydir. Yapanın da yaptıranın da cehennem ateşi bol olacaktır.

Hoca eline iki adet kağıt alır ve ikisine de okuyup üfler. Birini kızına, diğerini de melûn damadına vermesini ister. Ve ekler:

-Sakın ola kağıtları karıştırmayın kırmızı renkli olanı damada, yeşil olanı geline vereceksiniz. Yeşil olan şifa, kırmızı olan beladır...

BÖLÜM 15

Kağıtları aldıktan sonra evimizin yolunu tuttuk.Eve vardık.

Emine teyze, akşam melûn damadını ve gelinini yemeğe davet edecektir.Ve kağıtları elbiselerine gizlice koyacaktır.

Hoca biz yanından giderken kulağıma şöyle demişti:

-Eğer kağıtları damat veya gelin farketmez öğrenirlerse kırmızı olanı yak ve yok et.Yeşil olanı ise bana getir.

Tedbirliydim...

FiNALE AZ KALDI ...