2004 ten bugüne hikayem

Ben de oturdum bir sandalyaye, moralim bozuk zaten amk. Yanımda bavulum öyle mal gibi bakınıyorum. Her yerde olduğu gibi orada da çenesinin bağını s.ktiğim adamlar vardı. Boş boş konuşuyorlar, yok şöyle yok böyle, ulan susun amk gidince göreceğiz. Yok şurada terör var yok burada kaçakçı var varsa var amk ne yapacaksın rambo musun ya da baban general mi işte. Geldik yapacağız işte düdükler, azıcık susun rahat rahat karalar bağlayalım. Evi barkı bırakmışız arkamızda kaç tane kız arkadaş kalmış, hala abi kısa dönemlere görev vermiyor binada kalıyoruz, rahat olun. Babayı alaydayız amk, kaç gece dağda sabahladım ben bilirim. Oraları da anlatacağım.

up up up

Neyse nizamiyede bekliyoruz. içeride lcd televizyon var iki üç tane uydu alıcısı var. Allah allah dedim, gelmeden demişlerdi lig tv falan vardır askerde diye, ulan kıyak yere geldik gibi. içeride on tane kısa dönem olduk bizi hemen postaladılar kayıt için içeriye. Bir tane uzman karşıladı bizi. Bir binaya yönlendirdi ama panpalar adamı görseniz gözleriyle G3 piyade tüfeği gibi ateş ediyor. Biri birşey sormaya yeltendi. Senin dedi mezun olduğun okulun amk dedi. Ha dedim tamam tuttuk emaneti. Burada soru yok emir var, ben söylerim sen yaparsın. Çocuk peki efendm dedi. Ulan lale ben senin dadın mıyım lan diye bir bağırdı. Ben sıçtım altıma, çocuk iptal. Adam dese ki 1 hafta tuvalet yasak tutacağız o derece bir herif. Zaten 1.90 boy var en az 90-95 kg. Adam heybetiyle s.kiyor bizi resmen.

Ben de artık dedim bu askerlik nasıl olacak da bitecek. Girdik bir odaya iki tane asker var kayıt alıyorlar. Bize şubeden bir dosya vermişlerid onu aldılar, nüfus cüzdanı, ehliyetleri de aldılar. Bir kamyon belge imzalattılar. 6 sayfalık kaza bilmem nesi mzaladım ama içinde neler var. Prize parmağımı sokmayacağım, çatal kaşık yutmayacağım, buzda kayıp düşmeyeceğim, hamamda şakalaşmayacağım (ılık mıyız lan biz), merdivenden yuvarlanmayacağım, ranzadan düşmeyeceğim falan böyle manyak manyak şeyler. imzalıyorum ama gülüyorum bir yandan da sinir falan kalmamış artık bende de. O sırada o uzman girdi içeriye. Neden gülüyorsun dedi. Kağıtları gösterdim. Aslan dedi bunların hepsi yaşanan şeyler, ondan yazılı burada, artislik yapma da imzala dedi ve odadan çıktı. Çıkmasa ben ona emredersiniz diyemezdim sonra artık nasıl yıpratırdı beni bilmiyorum.

geldik başkan takipteyiz upupupupupupp

Neyse imzaladık herşeyi. Bizi koğuşlara aldılar, her koğuta iki takım var. Ben 1. Takımdayım. Takımlar 40 kişi. Her yere ellerde valizle gidiyoruz. Sonra uzun dönem askerler geldi. Beyler komutan herkesin saçları kesin diye emir verdi gidin berbere dediler. Ben saçları gelmeden 3 yapmıştım, ben gitmem dedim ama kardeş sen git kestir saçları dediler. Aklımda komutan figürü olarak bizi karşılayan uzman olduğu koşarak gittim berbere. Berber çocuk vurdu kafayı 1 numaraya. Hey dedim elinin ayarını senin. Geleni kırkıyor çocuk, alayın içi kabak tarlası gibi oldu. Saçlar da gittikten sonra da alınması gerekenlerin listesin verdiler. Kantinden aldık. Çamaşır filesi içinde palaska ( evet devlet palaska vermiyor) kirli temiz çamaşır torbası, cüzdan, elbise askısı, elbise kılıfları falan 20 lira kilitlediler. Zaten cüzdan falan vardı ben de ama mecburen aldım.

Zaten kantinden aldığım cüzdanı ilk gece patlattılar. Koğuşa girmiştik ama daha yerleşmemiştik dolaplara. Valizimle bu aldığım içi yılbaşı paketi gibi olan çamaşır filemi yatağın altına koymuştum. Valizimde 3 tane kilit vardı ondan rahattım ama fileden cüzdanı uçurmuşlar. Neyse koğuşa girdim, benim beklediğim benim gibi arkadaşlarım gibi adamlarla askerlik yapacağım. Bir nevi kampüs hayatı bekliyorum. Koğuşa girdim yatağıma oturdum etrafı kesiyorum. Koğuştakilerden bazıları benim gibi oturmuş yataklara bakınıyorlar, bazıları da gevşek gevşek konuşuoyr. Şudur budur diye. Susun lan iki rekatta kafamızı toplayalım yok. Sonra ayağa kalktım bakınayım etrafa diye. Ulan koğuştakilerin yarısı at hırsızı gibi. Hele bazı adamlar var ki beyler, yemin ediyorum size hipodrumn yanına 500 metreden fazla yaklaştırmazlar. Yolda görsem yolumu değiştireceğim adamlarla aynı koğuştayım. Ya havle çektim artık ne tak yiyeceğim, ama yapacak bir şey yok.

Neyse biraz çıktım hava almak için. Tabi daha kıyafetler dağıtılmamış, kısa dönem jandarma erleri olarak sivil gezdiğimizden armut gibi belliyiz. Uzun dönemler geliyor kardeş sigara var mı, ateş var mı. Yok amk nargile var içer misin? Diyesim geliyor. Orada takımı 5 gol yemiş yılmaz vural gibi duruyorum gelmiş sigara istiyor. Zaten kullanmıyorum ama olsa da vermem ki ya neyse. Diğer kısa dönemlerde yanaşıyor kardeş memleket neresi? Zaten alaydaki acemiliğim süresinde rütbelisi, eri herkes soruyor bu soruyu. Ankesör sırasında bekliyoruz aynı soru, yemekhanede aynı soru, tuvalette bile karşılaşınca memleket neresi? takumumu sınıflandıracaksın sana ne.Kenya amk, japonya ne yapacaksın geri mi yollayacaksın hemen ne soruyorsun? Kapı komşusu olsak ne yazar?

Neyse beyler ben bu arada yasemini aramaya devam ediyorum ama telefon hala cevap vermiyor. Ulan sinirden gözlerim doldu. Zaten gibko bir yere gelmişim, adamların çoğu pgibopat gibi. Nasıl geçecek bu askerlk diye düşünüyordum daha ilk günden. Saat 6 gibi yasemin'e ulaştım. Alo dedi. Nerdesin sen ya dedim sinirden sesim titryior. Ya çekimdeydim cart curt dedi. Yasemin kapat şu telefon dedim, çok sinirliyim kapat telefonu. Ulan orada bile tutmuşum kendimi. Koyver ne geliyorsa ağzına işte ne kasıyorsun ama işte beyler ingiliz centilemeni olmak kolay değil.

buarada ben bugun bir duyum aldım , ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum ama sneijder galatasaray da , evet bitmiş , bitmiş

Hava karardı, saat 7’ye doğru koğuştayız, bir tne asker geldi , kısa dönemler komutan hepinizi bekliyor diye. Çağıran bizi karşılayan uzman, ulan dedim herhalde nöbetçi eve gidemeyecek aramızdan bir kaç kişiyi seçip gecelik nevaleyi doğrultacak. Dışarıda nasıl kar başladı ama, insaflı anına denk geldi, binanın girişinde bizi topladı, anlatmaya başladı. Yarından itibaren kıyafetler dağıtılacak, işte birazdan yatın dışarıda kimseyi görmeyeyim falan filan yolladı bizi koğuşlara. Panpalar zaten gece uyumamışım, moraller kars’ın kış sıcaklık ortalaması gibi 0’ın altında. 7.30 gibi vurdum kafayı, sabah kadar deliksiz ama bomtak bir şekilde uyudum.

Askerliğini yapan panplarım bilir. Ranzalar dip dibedir, iki ranza yapışıktır yani, yanınzdki çocukla sarılarak bile uyuyabilirsiniz. Neyse sabah 5.30 ta gece çavuşu olan lavuk geldi, ışıkları yaktı arkadaşlar günaydın, koğuş kalk diye bağırdı. Bir sıçradım yataktan, hemen cüzdanla valizi kontrol ettim. ikisi de yerinde duruyordu. Ama askerdeki ilk sabah her zaman zordur agalar. Öyle bi hüzün çöker ki adamın içine anlatamam. Hani biri birşey dese salya sümüğe bağlayabilrsiniz o an. Kalktım traşı oldum, yine kot pantulumu kazağımı falan giydim, kahvaltıya gittim ama sıfır iştah. Zorla birt dilim ekmkele biraz peynir süsü verilmiş kireç yedim, geçtim tekrar koğuşa. Yatak nasıl düzeltilir bilmiyıorum ama sivilde tertpli bir adamım incin bırakamam batar bana o yatak. Düzelttim bildiğim gibi. Saat 7.30 gibi bizi içtima alanında topladılar.

Kar durmuş ama her taraf bembeyaz, biraz da soğuk ama ileride yaşayacaklarımın yanında hiç bir şey. Neyse takımlar olarak sıralandık içtima alanında. Toplam 200 tane kısa dönemiz. Bizimle ilgilenen askerlerde bizden önce gelen 2-3 tane kısa dönem. Çocuklar sağolsunlar çok ilgilendiler hepimizle ama hissediyorsunuz adamlar bitmiş, tükenmiş. Neyse bizi sıraya soktular. Akşam ki uzmanın yanında bir kaç tane daha uzman var. Onlardan biraz uzakta iki üç tane astsubay var, belli billur muhabbeti yapıyorlar, gülüp duruyorlar. O bile size o sırada o kadar sinir bozucu geliyor ki. 5 dakika geçmedi bunlar sohbeti kestiler baktım biri geliyor. Ama ne gelme herif adımları atarken inletiyor ortalığı. Bizim eğitim bölüğünün yani bizim komutanımız üsteğmen ama panpalar böyle bir ihtişamm yok amk.

ressssserrrvedd

Adam tam bir asker. Bakışlarıyla bile diyor ki en komutanım. Yanında kıdemli baş çavuş var. Bunlar içtima alana geldiler. Diğre rütbelelier hemen esas duruşa geçtiler. Biz de düzgün durmaya çalışıyoruz. Bizle ilgilene çocuklar gelmeden demişlerdi sağol deyin falan diye. Bu geldi işte günaydın arkadaşlar dedi, biz sağol dedik. B demez mi lan azıcık bağırın kız gibi söylemeyin 5 dakika boyunca bizi günaydın diye bağırttı. içimden diyorum aga bu sizi daha nasıl bağırtır kim bilir. Sonra başladı konuşmaya. “Arkadaşlar, siz okumuş yazmış adamlarsınız. Sivildeki alışkanlıklarınzı en kısa sürede unutup buraya adapte olacağınızı düşünüyorum. Siz ne kadar kurallara uyasanız o kadar rahat bir askerlik yaparsınız. ilçelere ve karakollara dağıtımınız olana kadar 3 hafta boyunca burda temel askerlik eğitimi alacaksınız. Bu süre boyunca emirlere kesin itaat edin kimsenin canı sıkılmasın. Sağlıkla alakalı, hasten isteiğiniz ne zaman olursa olsun hiç çekinmeyin. Ayrıca ailenizle alakalı herhangi bir sorun olursa bize gelip anlatın. Kendi başınıza iş yapmayın yeter.” Sonra başçavuşa döndü, bunların kıyafetlerini dağıtın dedi ve gitti. Sonra sazı başçavuş aldı oda aşağı yukarı aynı şeyleri söyledei ve sonunda da ekledi. “Eğer emirlere uymaz ve bizi dinlemezseniz siz çok fena s.keriz, diploma falan işemez burada.” Vay dedim kaplumbagaterbiyecisi geçmiş olsun daha 154 günün var.

upupupupupupupupp

Takım olarak bizi deponun önünde sıraya soktular, teker teker içeri girip eşyalarını alıyorsun. Girişte bir tane astsubay, senin kaydnı alıyor. Ondan sonra senin vücuda bakıp içerideki askere numara söylüyor. Çocuk bütün kamuflajları sana veriyor. Ayrıca bir takım don atlet, iki çift siyah çorap, bir tane içlik de alıyorsun. Sonra ayak numarası soruyor. Ben normalde 42,5 giyerim ama gitmeden aldığım taktiklerle 43 dedim. Siz de öyle yapın agalar, büyük postal alın ki vurma falan yamasın. Bazıları ayak numaralarına göre almıştı. Bir ara bizim bölüğün yarısı terlik istirahati almıştı. 43 numara postalı aldım, terlki de verdiler. Sonra da bir banyo havlusu bir yüz havlusu bir de ayak havlusu verdiler. Ulan dedim o kadar eşyayı neden getirdim ben amk. Askere gidecek panpalar abartı eşya almayın yanınıza, traş bıçağı alın o kadar. şampuana kadar veriyorlar hem de elidor.

yüklendik nevaleyi çıktık koğuşa üsütümüz değiştirdik, sivilleri bavula koyduk valizliğe kaldırdık. Sonra koğuşta dolap düzenini falan yine bizden önceki kısa dönemler anlattı. Dolapta ne nasıl durur, ne durmaz falan hepsini gösterdiler. Sonra postal nasıl bağlanır, (orduda onun bile kuralı var her sabah kontrol ederlerdi), yatak nasıl yapılır hepsini gösterdiler. Bu arada bir tane izmirli çocukla tanıştım ama çocuk kereste, şansıma ranzada koyun koyuna yattığım çocuk da izmirli çıktı. Bazen o bana sarılırdı bazen ben oona uyurken. Ben sevgilimle uyurken rahatsız olurdum rahat edemzdim, şimdi adamın biriyle yan yana yatıyordum. işe bak aga. Tanıştım am fazla konuşmazdım resmen iptldim alışmaya ve alıştırmaya çalışıyorum kendimi.

beyler ateşim çıktı amk iki parttan sonra bayılırım kusura bakmayın

Öğlen içtiması için alana geldik, herkes kamuflajlı asker olmuştuk artık. Baş çavuş geldi tekrar, bizi koğuşa aldılar tekrar. Bu seferde parmak izi verdik. Devlet bizi fişlerdi bir nevi. Oradaki komutanda kimin izini alıyorsa memleket neresi diye soruyor? Desem Japonya, Tokyo amk susuz sabunsuz bana girecek biliyorum. Verdik parmak izlerini falan. Akşam oldu. Kendim gibi olan çocuklarla da yavaş yavaş iletişim kurmaya başladım ama zorlanıyordum alışmakta. Herkes melankolik, herkes depresyonda. Yan yana 5 kişi oturmuş kimse konuşmuyor gözlerde hafif bir buğu sanki ertesi gün idama gideceğiz ama işte panpalar ilk günler harbi çok geliyor. Sonra bu zorluğa alışıyorsun ama alışana kadar giden gidiyor sizden panpalar. zorluk moral bozukluğu pek gitmiyor ama siz kendi halinize alışıyorsunuz, öyle yaşamaya çalışıyorsunuz.