2004 ten bugüne hikayem

upupupuppupupupupupupupup

panpalar, alkolümü aldım, kafam fena değil, siz de nevaleleri hazırlayın, arda şarkı katkılarınızı bekliyorum

Biraz da yaseminle olan ilişkimden bahsedeyim panpalar. Anlattığm gibi biraz arkadaş baskısıyla biz ilişkiye başladık. Tabi beraber geçirdiğimiz yaz güzeldi. Beraber tatiller yaptık falan çok güzeldi ama içimde ekgib bir şeyler vardı. Bu durumun cerenle ya da pınarla alakası yoktu. Artık yılmıştım bu işlerden. Tabi başıma gelen bu olayların etkisi de var ancak içimde yaseminden başka kimse kalmamıştı. Ama o kıza da benim enkazım kalmıştı. Herşeyi robot gibi yapmaya başlamıştım.

Çık, buluş, gez, dolaş, eğlen, eve bırak eve git, uyu. Çok fazla bir hissim oluşmuyordu, oluşturamıyordum. içim de onun altyapısı oluşmuyordu. Sonra yasemin memleketine dönünce de bu durum artarak devam etti. Onunla telefonla konuşurken bir şeyler hissediyordum ama kapatınca ve başka bir ortama girince, herşeyi boşvermiş öylesine takılan bir adam oluyordum. Beyler bugüne kadar hayatıma giren herkese karşı bir hissim vardı. Yani öylesine, boş ilişkilerim olmadı hiç. Zaman geçireyim ya da sırf nefsimi tatmin etmek için kimseye yanaşmadım. Zaten o niyetle yanaştıklarım da burada adı anılacak kadar özel değiller.

Kız memleketine gittikten sonra bende gereksiz bir öz güvenle birlikte acayip bir özgürlük duygusu oluşmuştu. 60 larda 70 lerde yaşasaydım garanti çiçiek çocuk, hippi falan olurdum amk. Öyle bir duyguydu. Şimdi düşünüyorum da 2005 kasımdan o zamana kadar sadece 1 ay kız arkadaşım ve sorumluluğum olmamıştı. Ama şimdi kız arkdaşım vardı fakat ayrı şehirlerde olduğumuzdan sorumluluğum fazla yoktu yani aslında vardı olmalıydı da ama ben hissedemiyordum. Yaptığım yanlıştı ama o sorumluluğu hissedemiyordum. O yüzden de bazen ayarımın bozulduğu ve yapmamam gereken şeyleri yaptığım zamanlar oldu.

şu an 2010 yazımı panpa tarihsel konjüktürü kaçırmasın arkadaşlar

Beyler unutmayın eğer hayattan intikam almak için yola çıkacaksanız, bunu yaşayacağınız insanları iyi seçin. Onlarda sizin gibi olsun, bir intikam peşinde olsunlar ki fazla zarar vermeyin. Yoksa benim gibi masum insanları çok fena üzersiniz bunu da yıllarca kendinize bile anlatamazsınız, kendinizden soğursunuz.

@556 herseyi aciklio panpa intikam kotu bisey

Beyler arada mesafe varken ilişki yürütmek çok zor. Görmek istediğin, özlediğin her an yapamıyorun bunu. Ayrıca her ne kadar telefon başarılı bir iletişim aracı olsa da duyguları yansıtmada ve algılatmada çok yetersiz kalıyor . Beyler yaseminle beraberken telefondan ses analizi yaparak içinde bulunduğu ruh halini anlamaya başlamıştım. (nasıl bir cümle oldu lan bu) çok zordu ama başarmıştım ama daha zor durum şuydu. Sesi kötüyse, morali bozuksa falan ha diyince yanına gidemiyorsun. Gitsen ne kadar kalacaksın ki yanında. 1-2 gün. Bu sefer seni az görmenin de üzüntüsü ekstra üstüne binecek. Gitmememin bir sebebi de buydu galiba. Yani his konusunda ekgibliğim vardı. Sonradan bunu da telafi etmek için de uğraştım. Bir ölçüde de başardım zamanı gelince ama yine elde var sıfır.

Beyler bayanlar, bazen karşınızdaki imsanı ırf üzmemek için yapmanızı gerektiğinizi düşündüğünüz şeyleri yapmazsınız ya yapın. Şayet beklerseniz hiç br zaman doğru zamanı bulamazsınız. Eğer o sırada aklınıza geldiyse yapmanız gerekn zaman o zamandır işte. her erteleme size daha fazla cesaret gereksinimi ve sinir dayanıklığı gerekir.Çünkü hepimiz kabul edelim ki bu dünyadaki en kötü manzara ağlayanbr kadındır. Hele bu kadın sevdiğiniz, değer verdiğiniz ya da bir şey hissettiğiniz biriyse çok daha kötüdür. Bu yüzden hem cesaret hem de dayanma gücüne her zamankinden daha fazla ihtiyacınız o gerektirir. karşı tarafa da üzüntü, acı, kazık ne kadar kötü şey varsa ondan ekler. Beklemetyin billurlu panpların bir karar verin ve onu çok zmana kaybetmeden uygulayın. zihin bazen insanın en büyük düşmanı olur. Eğer korkularınız da hayatınızda önemli yer tutmayay başlamışsa zihninizde korkularınıza uygun hareket etmeye başlar. işte o zaman hem kendinizden hem karşı taraftan hem de zamandan çalmaya başlamışsınız demektir.

çaldığınız hiç bir şeyi de yerine koyamazsınız. Ne sevgiyi ne aşkı ne de hak edilen ama yaşanılmayan güzel günleri. Ne siz ne de bunları elinden aldığınız kişi bunları bir daha telafi edemez. Siz teselliyi şişelerde ya da ağzı kusmuk kokan uyandığı yeri tanımayınca şaşırmayan kızlarda ararken, bir saat unutabilmek için saatlerce içki içerken, hayallerini elinden aldığınız kişi de seninle kurduğu hayalleri başkasında yaşamaya çalışır, onunla teselli bulmaz, kalbi sizin için atar ama çarptığı yer başkasının yanıdır, tuttuğu el bir yabancınındır. Beyler siz bir hayal yıkarken unutmayın ki sadece hayal ile kalmıyor o yıkım. Siz aslında iki hayatı yıkıp, işe yaramayan canlandırmalar koyuyorsunuz yerine. Sadece sıfatlar ve isimler değişir. ( ona )

devam panpa burdayız

küçükken oynadığımız yap boz ya da legolar gibi zannediyoruz hayatı hep. Ne kadar bozarsak bozalım hep tamir edebileceğimizi zannediyoruz ama öyle değil panpalar. Bir hayatı hadi ban eyvallah deyip s.kip attıktan belli bir zaman sonra elimizi kolumuzu sallayarak gelip de aynı şeyleri bulamayınca hemen sallayacak yer ararız. Ya kız beklememiştir seni ya da şartlardan sen gidememişsindir. Paşam ( nazlı bana böyle hitap ederdi) kusura bakma da bu hayatta kapına çağırdığın taiis bile seni 5 dakikadan fazla beklemezken kalbini delik deşik ettiğin seni neden beklesin. peki ya şartlar kime uygun olmuş ki bugüne kadar sana uygun olacak. Ferhat ben bir şey yapmayayım da nasılsa fay hattının üstündeyiz bir depremle yıkılır deyip bir deprem bekleseydi şirin in çocuklarının sünnetinde altın takardı.Aga eğer istiyorsan kafaya koyduysan şart şurt beklemeyeceksin. Tabi karşındakinin insafına da razı olacaksın. Ulan kazma sapı karşındaki danimarkalı bir gavatın ürettiği lego değil ki insan ulan insan. Onun kalbini bin parçaya ayırdıktan sonra lego misali geri dönüp hiç bir iz kalmayacak şekilde yapıştırmayı düşünüyorsun ya kusura bakma ama nah yapıştırırsın. yapıştırsan bile izlere razı olacaksın ki o izlerin bazıları çok derindir ve sen ne yaparsan yap hep kanar. sen o yaryaı hiç bir zaman iyi edemezsin. Deli gibi sev ama o yara hep kanar gider.

neyse panpalar bu kadar yeter şimdilik, hikayeye devam
Tabi o sıralarda bir yandan da okuluma gidip kulis yapmaya başladım. Jüriye kimler girecek, ne sorarlar falan ciddi ciddi çalışıyordum. Yüksek lisan yapan apanplarım bilirler. Mülakat jürisi gizlidir. Kimse bilemez yani. Ama ben onu da öğrenmiştim. Sonuçtahocaları öğrenmenin benim için şöyle bir avantajı vardı: Herkesin ne tarz soru soracağını tahmin edip hem hazırlanırken daha dikkat ettim hem de soracakları soruların cevapları kafamda hazırdı. master yapacağım konu da “Yeni iletişim teknolojilerinin haber etiğine etkisi”. Konuyu kest amk Beyler ileride bu tür jürilere grecek olan panpalara tavsiyemdir. Konuyu belirlerken sınırları belli olan ve bu sınırlar içinde sizin hakim olabileceğiniz bir konu seçin ki kontralarla fazla karşılaşmayın.

Kendime kitaplar aldım o yaz mülakata kadar- eylülün başındaydı mülakat- hergün ders çalıştım bildiğiniz. Kulisi de yapıyorum bir yandan. Ayrıca dışarıdan da bir kaç tanıdığı devreye soktuk falan iyice garantileyelim diye. Görünür de hiç bir sıkıntı yok. Hatta ben %95 garanti gözüyle bakıyorum. Hocalar beni severdi zaten, basketbol takım kaptanlığı yapmıştım son sınıfta. Bunlar önemli panpalar. Ayrıca ünversiteeki hocalar asistan falan alırken, yüksek lisans için kabul ederlerken hem tanıdık bilin olsun hem de maksimum kullanabilecekleri adamları tercih ederler. Ben de biçilmiş kaftandır onlar için.

up up up uppp ben de geldim

http://www.youtube.com/watch?v=0KoqenWl7s4
dinleyelim güzel şarkı

neyse beyler biraz akademik kariyer uğruna solan gençleri anlatayım. Şimdi üniversite hocalarının içinde çok kralları vardır. Oturur karşılıklı rakı içersiniz, dertleşirsiniz ama bazıları da vardır 7/24 sövmekten yorulmazsınız. Sen oraya hayallerin için gidersin ama onlar seni akademik bir köle olarak görürler. Eğer onları verimli bir köle olacağına ikna edersen seni kabul ederler hatta çok ikna edersen de yanlarına alırlar. Asistan olursun ama o andan itibaren hayatın kaymıştır. Ya hayallerin uğruna çekersin onların dedikodularını, triplerini, angarya işlerini, ödevlerini cartlarını curtlarını ya da yarıda bırakırsın. Akademik hayali olan kardeşlerim kendinizi her şeye hazırlayın.

Dünya kupası da başladı ohh güzel günlerdi. Bir yandan kitap okuyup özet hazırlıyordum biryandan maçlar arkadaşlar falan kıyaktı. DeYaseminin babasının durumu aynıydı yani kötüydü. Kzıcağız her gün sabah gidiyordu akşama kadar babasıyla hastanede kalıyordu. Biliyorum beni bekliyordu, gitmem gerrkiyordu belki de ama ben gitmedim panpalar. Birşey hisetmediğimden değil ama pınardan sonra cerenle de yaşaıklarım benim bütün reflekslerimi değiştirmişti.

Hissetiklerimi de çok ileriye taşıyamıyordum. Belki ayrılmamız lazım diye düşünüyordum ama babası o haldeyen ona bunu yapamazdım. Beklemeye karar verdim. Bababsının durumu belli olsun ondan sonra ben de yapmam gerekeni yapacaktım belki. Kafamda yavaş yavaş ayrılık düşüncesi gelişiyordu. Çünkü yasemini üzüyordum ve onu üzmemek için yapmam gereken iki şey vardı. Ya onun istediği gibi biri olacaktım ya da hayatından çıkacaktım. O sıralarda tahmin edersiniz ki ben de ikinciye daha yakındım.