2004 ten bugüne hikayem

http://inciswf.com/1296317785.swf

panpalar burada olanlar bir ses edin de yavaştan başlayalım

burdayız kanka inciye selam damara devam

sevgili panpalarım öncelikle hepinizi saygıyla selamlıyorum. Beyler bugün canım biraz sıkkın ama nedenini bilmiyorum. Yavaştan başlasak mı yoksa biraz sohbet mi etsek, dertleşsek mi yoksa sohbeti sona mı bıraksak. Ne tak yesek lan karar veremedim. Haber beklediklerim var, bir merhabasını istediklerim var hatta daha ne kadar istediğim şeyler var ama olmuyor be panpalar. Beklediklerimiz neden gelmiyor lan ya da gelenler neden gelmese de olanlar oluyor da onlara mecbur hissediyoruz kendimizi. Beklemek bizi sıkıyor mu yoksa olmasa da olur mu diyoruz? ne diyoruz ne istiyoruz ya da ben ne istiyorum ki amk. istediğim şeyler mi çok fazla, olmayacak şeyler mi istiyorum ben de çözemedim kendimi. Anladığım tek şey ne istediysem ya mucizevi bir şekilde oldu zaten çoğu da olmadı.

başlıyorum pnpalar. Bu gece fazla uzun kalamayabilirim ama kaldığım zamanda full paylaşım.
Bu sefer okuldaki arkadaşlarım bizi yaseminle yakınlaştırmaya çalışıyorlardı. Aynı proje ekibindeydik zaten devamlı birlikteyiz ama ben o kadar bitkinim ki. Hem de yasemin e çok değer veriyorum ve kendime güvenmiyorum. Ben bu kızı üzerim diyordum arkadaşlarıma. O da mesafeden istemiyordu. Okul bitince kendi şehrine dönecek ben izmir de kalacağım. Mesafelr, uzaklık falan bir kamyon şey var.

Yaseminle beraber çok eğleniyorduk alında olabilirdi ma benim enerjim yoktu, kendime güvenmiyordum ve çok iyi bir arkadaşlığımız vrdı bozulmasından korkuyordum. Nitekim arkadaşlarımın gayreti ve biraz da baskısıyla ben yaseminle yakınlaştım. kontrol dışı gelişiyordu her şey. ama bu benim istediğim ya da istemediğim bir şey değildi. Ben sadece kendi hayatımda resmen figüran gibiydim.

4 haziran 2009. Proje için arkadaşın evinde toplandık. Arkadaş deiğime bakmayın öz abim olsa bu kadar sevip sayardım herhalde. Çok kral adamdır müdür. Neyse biraz iş yaptık sonra da gı gır şamata devam. Orada kalacağız gece. Yedik içtik. konuşuyoruz ama herkesin derdi beni kıza yakınlaştırmak,. Yasemin de istiyor ama mesafe falan bir kamyon şey düşündüğünü biliyorum. Benim pek bir düşüncem yok. Olursa olur, olmazsa olmazdı. Resmen kendi hayatımı dışarıdan izliyordum. Hani film izlerken başrolün başına gelenleri tahmin edersiniz hatta görürsünüz ama amk ekranına ya da sinema perdesinden grip de adama söyleyemezsiniz ya. benim ki de aynı o hesap. Görüyorum ilerisi sıkıntılı ama ağzımı açıp da ne oluyor lan diyemiyorum ya da hoop hacı abi uln üzeceksin kızı bir dır amk diyedim kendime. Malum kalabalığız. Öğrenci stili dağıldık odalara. Yasemin ben ve yasemin ev arkadaşı aynı odada kalıyoruz. Tabi kızlar iki kanepede yatıyor ben de her centilmen gibi yer yatağı. Işıklar kapandı, biz hala kıkırıyoruz.

Zaten rakıyı da gömmüşüz, kafalar çakır. neyse diğer kız uyudu ya da bünyeyi sessize aldı bilmiyorum onu. Ben de yattığım yerden yasemine bulaşıyorum falan. Bu beni yukarı yanına çağırdı. Ben de uçtum hemen yanına. Sarıldı bana ben sadece kulağına “Biz olalım mı ?” diye sordum o kadar. O da daha sıkı sarıldı ve biz o gece sevgili olduk ama ileriye dönük ne planım var ne de amacım. Öyle girdik bir yola ya hayırlısı. hayırlısı diyeceğim de ulan hıyar ağası ne hayırlısı. senin zaten halin, enerjin yok, keyif desen avustralya ya tatile gitmiş gelmesi uzun sürer belki de uçağı düşer hiç gelmez. istek , arzu, heyecan üçü bir olmuş kazan kaldırmışlar kendi evlerine çıkmışlar. Adresleri yalan olmuş kodunsa bul. ama ben hala kayırlı olsun diyorum . Nasıl olacak be teneke nasıl olacak o hayır.

Değiştirmek için de pek bir çaba göstermedim açıkçası. Ne enerjim ne de isteğim var. Artık gelişine yaşayacağım diyordum kendi kendime. Belki de planlamadan yaşamaktı mutluluk. Bugüne kadar hep planlamaya çalıştım ve olmadı. mutluluğun en büyük düşmanı belki de planlamaktır. Bu seferki de böyle olsun amk. Tek korkum yasemini üzmek. Korkmuyorum da hatta biliyorum. bir gün gelecek ben bu kızı üzeceğim. çünkü benim yapım buydu. ben alışana kadar sevene kadar karşı taraf biraz üzülüyordu ama ben bunu bildiğim halde hele de yasemine karşı yine yaptım amk.

reserved

Neyse panpalar okul bitti. Bölüm olarak çeşmede bir otele gittik 2 gün 3 gece eğlencenin dibine vurduk ama öyle böyle değil. Kepleri attık, mezun olduk ama ben böyle hayal etmemiştim. Mezun olunca kuş kondurmuyorlar sevgili üniversite okuyan panpalar. hayatı sırta bırakıyorlar ama askere kadar rahat olursunuz nispeten Yazın yasemin de akrabalarını yanında geçirecekti. Zaten memleketne kasım ayında döndü. Ben o sırada facetak hesabımı dondurdum. msn i de temizledim zaten yavaş yavaş gözden düşüyordu emektar msn. en azından kafam rahat olsun ne pınar ne de cereni göreyim. sadece yasemin le olan mevzulara üzüleyim. zaten çok enerjim yok. bari ekonomi yapalım. yoka beyin yatak saracak manisa ruh ve sinir hastalıklarına servise gideceğim.

Ceren ile ilgil pek birşey görmek istemiyordum. Pınarla zaten konuşmuyordum. Yaseminle görüşüyorduk, arkadaşlarımla takılıyorduk. içimde ama bir yandan ihaneti hazmetmeye çalışıyordum bir yandan da yasemini üzmemek için çok çaba harcıyordum.
Tek dersten kalmıştım onu da temmuz sonunda verdim. Hemen yükek lisans için başvurdum ama olmadı. O zman yapılacak belli. Askerlik şubesine gittim. Yoklamamı yaptırdım. Aralıkta askere gidecektim. Nasılsa yapmayacak mıyım? Bari yapayım da çıksın aradan.

Yoklamayı yaptırdıktan sonra bir gün teyzem aradı. Belediyenin biri özel bir üniversiteyle beraber proje başlatıyormuş. Bir yandan ingilizce öğretip br yandan katılanları uygun işler yerleştireceklermiş. Ben bu projeyi duyunca tabi askerlik kararımı tekrar düşündüm. Yukarıda allah var yasemin bana bir şey demedi. Ne dediysem kabul etti. Evdekilerle biraz gergin konuşmadan sonra gidip askerliği tecil attirdim. Panpalar o zaman ki düşüncem; ulan eğer bir işe girersem 2 sene çalışırım. Sonra da askerden dönünce o yerde dedvam ederim. iş bulmak kolay mı? bu devirde. Madem böyle bir şansım var kaçırmayayım da bir tak olmadı ki.

beyler bir ses alalım kimler var

devamlı takipçiler de gelmemiş lan biraz bekleyelim adamların işi gücü vardır 15-20 dakika ara

hocu burdayım çalışırken bakıyorum arada devammm

devam beyler

Kasımda yasemini uğurladım memlekeitne. Gidişi biraz koydu tabi. alışmıştım lan ona. Ben de hemen herşeye ne çabuk alışıyorum lan. Başlarda onunla zmaan geçirmenin zor geldiği anlar olmuştu ama zamanla onunda varlığına alışıyordum. Giderken arkasında baktım o da kayboluyordu, bliyordum beni seviyordu ama benim sevgim acaba aramızdaki mesafelere yetecek miydi? ulan tosbacı yine kaldın tek başına. Zaten yasemin izmirden gitti hayatlarımız ve ilişkimiz de bir daha eskisi gibi olmadı. O gitti aşağı yukarı bir hafta sonra onun babası şekerden kaynaklı ağır bir rahatsızlık geçirdi. Benim kardeşim biraz rahatsızlandı. O babasıyla ben de kardeşimle uğraştık 2010 yazına kdar. Aarada sadece sevgililer günüde izmir e geldi öyle görüştük. O babasıyla ilgileniyordu. Ben de kardeşimle uğraşıyordum. Aralık ayında bizim kurs başladı. Tabi kursun hiç bir faydasını görmedim. Sadece yüksek lisans için yabancı dil sınavını geçtim o kadar. iş güç alayı yalan oldu tabi.

Kursta da bir arkadaş grubu olduk hemen. Evler falan da yakın zaten, kurs çıkışı yemekler, bira içmeler falan. Bende o sırada o ortamı kaçış olarak gördüm. Ohh bir eğleniyorum ki sormayın. Yaseminle de elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyordum. Bir yandan da aklımda ingilizce sınavını geçip yüksek lisansa girmek var. Yavaştan da onun hazırlıklarını yapıyorum. ingilizce sınavını 2010 şubatta verdim, mülakat ağustosta amk. O zamana kadar da ben hazırlıklarımı yaparım diye düşünüyorum. Neyse kardeşim toparlandı mayıs ayında ama yaseminin babası daha kötüleşti. Zaten vefat ettiği ağustos ayına kadar da yoğun bakımda kaldı. Allah rahmet eylesin. Ben telefonda gayet teselli edici konuşurken telefon kapanınca vur patlasın çal oynasın hale geliyordum. Sanırım artık vicdanım da isyan edip ulan yeter her taka beni kullanıyorsun, artık yok sana acıma duygusu vicdani durumlar falan deyip beni bıraktı. Ben de gevşek, umarsız bir adam oldum çıktım piyasaya.

Telefonla görüşebiliyoruz sadece ama arda mesafe var, aklım yine beş karış havalara çıkmaya başlamış. işte en başta dediğime geliyorduk. Ben üzerim dediğimde bunu kastediyordum. Ama işte bazen düşünemiyorsunuz ileriyi. Birde tabi okulu bitirdiğimiz de hepimizin bir planı vardı. Ben çok büyük bir marketler zincicirinde işe başlamayı düşünüyordum. Çünkü orada önemli bir mevkide öz be öz kuzenim çalışıyordu. Yardımcı olur diye düşünüyordum. Beyler bir tavsiye her ne kadar yakın olsanız bile hiç bir akrabanıza çok güvenmeyin. Hiç gerek yok, eğer tırnağınız varsa kendi sırtınızı kendiniz kaşıyın yoksa da kimseden bir şey istemeyin bekleyin tırnağızı uzasın. Ne Daha anlatacağım ileride bu kuzenin bana yaptığını. Yasemin de büyük bir otelde hakla ilişkiler bölümünde başalyacaktı ama onunda bağlantısı ailesiyle kavga etti, olan yaseminin işine oldu. Benim de kuzenim sağolsun hiç bir şekilde yardımcı olmadı. Ben de bin gibi kaldım ortada. Aslında yaseminle ikimizin de isteği izmir de kalmaktı. Ama hem oteldeki işin olmamıs hem de babasının rahatsızlığı engel olmuştu o zamanlar.