2004 ten bugüne hikayem

2006 yı da böyle bitirdik. 2007 de pek kayda değer mevzu olmadı. Pınarla 2 ayda bir falan konuşuyorduk. Ceren ailemle tanıştı. Zorla değil panpalar içimden geldi. Hani dedim ya zorladım kendimi sevmek için başardım sonunda diye. Ben annesiyle tanıştım. Çok iyi bir insandı. Sonrasında defalarca yemek yedik gezmeye gittik annesiyle üçümüz. Beyler cerenin yanında mutlu hissediyordum kendimi. Herşeyi konuşabiliyorduk, yeri geldiğinde siyasette konuşuyorduk, yeri geldi mi katıla katıla gülüyorduk. Ama pınarla konuştuk mu içimde bir kasvet bir karanlık oluşuyordu ki sormayın. Belki de o kasvet bana adım attırmıyordu bilmiyorum.

up upppp

upupupupup yeni geldim panpss devam

devam panpa seri

unutmadan sağolsun pınar beni hiç boş bırakmadı. telefonla konuşmadığımız zamanlarda msn den başkası olarak benimle konuşuyordu. birgün beni bir adres ekledi msn de. Nick i de keşke. Neyse ben mevzuyu hemen anladım ama neler söyleyeceğini de merak ettiğim için de ben de sohbet ettim. ama her yazdığı şey de kendini ele veriyordu. benim cereni sevmedğimi falan düşünüyordu herhalde. insan sevmediğiyle beraber olmamalı. karşı taraf neler yaşadı onu da düşünmek lazım. sanki doğuda 15 ay askerlik yaptı da çatışmadan çatışmaya koştu. ya mübarek sen ki eski sevgili için beni hacamat ettin, baktın orada sana ilgi alaka yok, hatta çocuk başkasını bulmuş. sonra bana dönüyorsun bir de ben suçlu oluyorum. ben yanlış yapmış oluyorum

@392 hikayenin devdıbını bilmiyorum ama inşallah dönmemişsindir panpa

onunla konuştuk bir kaç ay. bende iyice dengesi bozulsun diye daha da açılsın diye gazlıyorum, mutlu değilim falan diyorum, bu iyice çoşuyor. Ne engel oluyor ki sana? mutluluğa çok yakınsın işte cart curt. beyler bu yaptıklarıyla sağolsun gözümdeki değerini iyice azaltıyordu. hesapta bana akıl veriyor ama nalıncı keseri gibi hep kendine yontuyor. bir yandan kızıyordum ama bir yandan da komik geliyordu. bir süre sonra konuşmayı bıraktık ben de sildim ama bu yaptığı viral saldırıların sadece başlangıcıydı.

@393 yok kardeşim dönüş olmadı. dönmeyi ciddi ciddi düşündüğüm zamanlar oldu ama hep bir şey yaptı ve olmadı. yeri geldikçe hepsini anlatacağım

hızlı biraz panpaaaaaaaaaaa

pardon beyler biraz daha devam hikayeye

okuyanı gibsinler

@398 okumuyosan bekleme yapma

Bu arda okuldan bahsedeyim biraz da. Hiç takılmadan okulu bitrdim. Zaten özellike benim bölümde okumak fazla çalışmayı gerektirmiyordu. Sadece biraz dkkatli olup ödevleri yaparak, biraz da bilinçli film izleyerek dersleri geçiyordum. Tabi çok zorlandığımız derslerde oluyordu. Eşek kadar kitaplardan siyaset, sosyoloji falan çalışırdık baya yıpratmıştı. ama okul güzeldi be kardeşlerim. Okuyan panpalarım okulun kıymetini bilin. öğrenciliğe isyan etmeyin. Çok güzel zamanlardır. tabi mezun olduktan sonra anlıyorsunuz bunları ama benden bir tavsiye daha. Okulu sevin. Öğrencilikteki rahat başka yerde yok Okul tınmıg mınıgır gidiyordu.

beyler hızlanacağım biraz 2008 i bitireceğim bu gece.

Bu arada beyler 2007 yılında bizim sınıfa yeni bir kız gelmişti. Adı yasemin olsun onun da. Başka bir şehirdeki üniversiteden yatay geçiş yapıp gelmişti. 3 sene onunla aynı sınıfta okuduk. Önceleri ben bu kızdan çok korkardım. Çünkü sert bakışlı biraz da çatık kaşlıydı. ters bir şey söyleyecek diye ödüm kopardı. Ama sonraları çok iyi bir arkadaşlığımız oldu. Herşeyi anlatırdık birbirimize ama orada kalmadı tabi. Keşke kalsaydı ama kalmadı işte amk.

Bu ara bilgiden sonra hikayeye devam. Herşey aynıydı. Arada Pınarla konuşuyordum, cerenle ilişkim güzel gidiyordu. Okulda arkadaşlarımla aram yiydi. Ailemde sorun yoktu. Herşey güzeldi. Ama birisini çok seversiniz de ondan sonrakleri onun adar sevmek istersiniz ama olmaz ya o durumdaydım. Gerçekten ceren’i seviyordum ama işte nasıl pınara yaklaşmamı engelleyen bir şey varsa içmde ceren’e karşı da çok sevmemi engelleyen bir şey vardı sanki. Evet seviyordum, bir yere kadar gidiyordu ama ötesine bir türlü geçemiyordum. O duyguyu hiç sevmiyordum ve biliyordum ki ceren değil bir başkası da olsa bu böyle olacaktı. Şimdi neden cerenle olan ilişkini bitirmedin diyen panpalarım olabilir. Beyler onu harbiden seviyordum ama bazen yetmiyodu sanki. Pınarla da beraber olmak istemiyordum. Öyle arada derde gidip geliyordum.

pınarın bir kötü huyundan daha bahsediyim aklıma gelmişken. Pınar sabırsız ve biraz da agresifti. istediği şeyler kısa sürede olmayınca hemen sinirlenir dik dik ve bazen de yüksek sele konuşurdu. Benim de huyu karşımdaki insan bana bağırırsa ben hiç cevap vermem susarım ama unutmam da. Benim susmam da karşı tarafı daha da sinir eder. bu böyle kısır döngü olur gider. Bu da pınarla olan durumumuzu etkileyen bir doneydi. (done ne amk done ne?)

Haytımda bir rutin yakalamıştım sonuçta. Arada pınarla konuşuyorduk ama çoğu genelde yapıcı başlayıp sonu kırıcı bitiyordu. 2007 de böyle bitti. Düşünüyorum da herbiden pek bir şey olmamış lan bu 2007 de. Neyse yıl 2008. 3. Sınıfım. Pınarla daha az konuşuyoruz artık, Ceren e karşı daha yoğın şeyler hisediyordum. Yavaş yavaş okul da bitiyor, acaba cerenle evlenesem nasıl olur?, anlaşabilir miyiz diye de düşünmeye başlamıştım.. Görünürde çok da büyük sorun görünmüyordu. Yani böyle giderse evlenebiliriz diye düşünüyordum. Sonuçta çok iyi anlaşıyoruz ve beraber yaptığımız hereyden zevk alıyoruz. Panplar burası önemli. Bence beraberken mutlu olduğunuz insanların kıymetini bilin. Eğer böyle bir bulduğunuz düşünüyorsanız onu bırakmayın, onu üzmeyin.

upup!!111!!

Ama ilişkimizde yavaş yavaş alışkanlığa dönmeye başlamıştı. 2 seneyi geçmiştik. Standarta bağlayınca da insana rahat batıyor. işte bir ilişkide en büyük sorunlardan biri de bu. iki taraf içinde geçerlidir ama erkek rahat etti mi, kızı boşlamaya başlar farkında olmadan. smsler konuşmalar, buluşmalar falan hep aynı olur. işte kızlar açısından bu durum sıkıntıldır. Uzun süre devam ederse bu sefer ilişkide sorunlar ortaya çıkmaya başlar. O yaz zorunlu stajım vardı. Gittim stajı yapmaya bir kaç arkadaşım da var. Staj yaptığım yerde rahat bir yer, 9 gibi giderdik, öğlen 4 gibi de dağılırdık. Kimse stajyerleri sallamazdı. Başka bir departmanda staj yapan bizim arkadaşlarla bir gün öğle yemeği için sözleştik. 5-66 kişilik bir grubuz ama gır gır şamata gidiyoruz yemeğe. içlerinden birini tanımıyorum.