2004 ten bugüne hikayem

rahatlamıştım bunu duyunca. nedenini bilmiyorum. Belki de başka bir şehirde olması beni rahatlatmıştı. bilinçaltım artık düşüncelerime karşı çıkmaya başlamıştı artık belki de. ondan uzakta olmak. ayrı yerlerde yaşamak benim için daha iyi olabilirdi. artık bilinçaltım bilincimi korumak için ruh sağlımı korumak için yönetime el koymuştu. şu anda düşünüyorum da bir sene önce başka bir şehre gitseydi daha farklı olabilirdi herşey.

ayrica genelleme olacak ama ic anadolu gizlari mi boyle dengesiz, hepsinde var ama onlarda daha cok herhalde amk

@349 valla kardeşim iç anadoludakiler daha değişik dengesiz. diğerleri de dengesiz ama iç anadolu fena. yabancılar dahil kardeşim. kadınların denge tanımıyla bizim denge tanımınız evrensel düzeyde farklı. iç anadolu daha da beter ama katılıyorum sana.

panpa takipteyiz up up up

Cinsellik demissin okuyacam

Kasım 2005. Kasımın ortalarına doğruydu. Liseden sınıf arkadaşım sonra da aynı bölümü kazandığımız Ayşe’yle sohbet ediyoruz. Makara yapıyoruz. Çok kafa kızdır Ayşe. Sağolsun o zor zamanlarda çok yardım etti.
a: Nereye kadar böyle takılacıksın ki?
b: Ne var ki halimde?
a: Ulan ne kzılara bakıyorsun ne içten gülüyorsun. Toplarlan biraz.
b: Kız mı etrafta. (Geçiştirmek istiyoum. Enerjim yok çünkü kızlarla uğraşmaya)
a: bak benim bir arkadaşım var. Çocukluk arkadaşım istersen tanıştırayım seni.
b: Tamam ya tanışırız bir ara.
a: akşam internete ol o zaman.
b: tamam.
beyler ayrılıktan sonra bir boşluk yaşarsınız ya. sizde de bazı şeylerin ateşi sönmüştür ama bu sönme beraberinde hiç bir şey yapmamayı da beraberinde getirir. aynı öyleydim ben de . uğraşamazdım kimseyle. yavaş yavaş kendi içime dönerek içimde huzuru bulmak istiyordum. çünkü biliyordum ki bir daha mutlu olmayı denemek biriyle bir şeyler yaşamak için emek gerekirdi ama ben de enerji yoktu. Tabi her zamanki teoride düşündüklerimin pratikte uygulaması olmayacaktı ama düşünürken kararlıydım.

Ben zannediyorum ki panpalar kızın resimleri falan yollayacak. Msn den konuşacağız anlatacak diye bekliyorum. Ancak Ayşe kıza da aynı şeyleri söylemiş. Akşam oldu. Msnden resim yolladı Ayşe. Kız güzel, sempatik, güzel gülüyor. Beyler ne vücut ne başka bir şey, eğer bir kız çok güzel gülüyorsa onunla değil bir ömür 3 ömür geçirilir.
Tabi o zamanlar facebook daha portakal kabuğunda vitamin. Yonja vardı. Ne takılırdık Yonja’ya da vay vay yaşlandık yaw. bir yandan da gazlıyor beni. Şöyle iyi kız, böyle sağlam kız falan. Benim düşüncelerimde hala bir değişiklik yok ki. hala olmaz ya bu iş hem kız da kabul etmeyebilir ki zaten genel olarak düşünmüyorum ama resimleri görünce bir sağlam referanslar geldiği için ufacık birşey oldu gibi içimde ama hala genel düşüncem olumsuz

bıraz daha hızlı yazın sayın kaplumbağacı

@355 nickinden adının mert olduğunu tahmin ettiğim sayın takipçim sevgili panpam iste yeter uçarız ama arkadaşlar okusun sindirsin. fakat istiyorsan hızlanırız tabi ki

Neyse Ayşe ilke biraz konuştuk msn de. Sonra kızın bana yonja adresini yolladı. Al ekle dedi haberi var senden. Haydaa ne haberi ya. Bu nereden çıktı şimdi. Ayşe de sevdiğim bir arkadaşım onun da arada kalmasını istemem. Tamam dedim. Kızın adı Ceren olsun. (Hatırlatma: Hikayedeki bütün isimler kolpadır.) hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri de emrivaki ile bir şeyler yapmaktır. yapmak istemediğim çok şeyi yapmam eğer yapmak zorundaysam da yaparım ama istemeyerek bazı zamanlarda da söverek yaparım. bu kız işi de biraz emri vaki olmuştu ama hem arada arkadaşım var hem de kızla konuşup başımdan savardım ne olacak yani.

amk ceren ismi burda da karsima cikti iyi mi

@358 tesadüfün böylesi be panpa

Ekledim tabi kızı mesaj attım: merhaba ben Ayşe’nin arkadaşıyım falan diye. O da kabul etti biraz Yonja’da konuştuk sonra da “Burası çok kasıyo canimss msn var mı?” düşüncesiyle msn’e taşıdım muhabbeti. Konuştuk ettik o gece. Sonra ertesi gün yine muhabbet falan. Baktım cerenle konuşurken kendimi iyi hissediyorum bazı şeyler gecici de olsa unutuyorum ki o doğum gününden sonra etkisi hep azalıyordu zaten. Ceren le konuştukça kendimi daha iyi hissediyordum. Resmen beni rehabilite ediyordu. Sebebini bilmiyordum, çok da değişik konular konuşmuyorduk. Film, müzik, neleri seversin falan standart tanışma cümleleri. Dedim ya belki o sırada bilinç altım yönetiyordu ve bu kızın bana iyi gelmesi için beni yönlendiriyordu ama ben de hayatımdan memnundum.

Bir kaç gece msn konuşmasından sonra telefonlar alındı. Artık telefonla konuşuyoruz. Artık buluşalım dedik. Yüz yüze konuşalım. Buluştuk, yemek yedik, sohbet muhabbet. Kafa kızdı Ceren. Güldük eğlendik. Hava karardı, mekandan çıktık. Konuşarak yürüyoruz. Konuşurken yüzüne bakmak için kafamı çevirdim panpalar sanki onun yerinde Pınar vardı amk. Ne kadar kötü oldum tahmin edebilirsiniz. Ama içimden de kendime kızıyorum kendime ne pınarı diye. Eve geldim baktım ayşe arıyor Naptınız nasıl geçti diye? Ben de güzeldi, çok iyi eğlendik dedim. Gerçekten de eğlenmeiştim panpalar. Ne zamandan beri ilk defa içten gülmüştüm.

Cerenle konuşmaya devam ediyoruz. Tabi daha sık görüşmeye başladık. Kızdan gerçekten hoşlanmaya başlamıştım. O da ban karşı boş değildi biliyorum. Nedenini gerçekten bilmiyorum ama Cerenle konuşurken her türlü sıkıntıyı unutuyordum. Belki gerçekten iyi geliyordu belki ben öyle olmasını istediğim içindi. Bilmiyorum dediğim gibi iyileşiyordum . Bir hafta sonra elini tutmuştum, sonra öpüşmüştük. 25 Kasımda resmi imzaları attık birlikte olduğumuzu Kap’a bildirmiştik. Dün gece de konuştuk kardeşlerimle. Beyler birini unutmak için başkasını sevmeye çalışmayın. Ben çabaladım çok zorlandım sonunda oldu ama çok zorlandım. Çok kötü zamalar geçirdim. Ama Ceren’i sevdim. Ama size tavsiye etmiyorum.

niye panpa ne oldu ki anlat dinliyoruz, benm de o asamada bi durum var

Ara Bilgi: Beyler Pınar'dan sonra kimseye çok bağlanmadım. Ayrılmak isteyenler oldu bir kere bile gitme demedim. Çok sevdiklerim dahil bir gün mutlaka hayatımdan çıkacaklar diye kendi kendime hep telkinde bulundum hala da öyle. sevdiklerimden iki kere daha ayrıldım pınardan sonra hiç biri pınar gibi hırpalamadı. belki kendimi hazırladığım içindi belki de çok bağlanamadığım içindir bilmiyorum. Bundan sonra belki bir panpamın dediği gibi doğru insanla daha karşılaşmamışımdır. belki de karşılaşsam bile o bağlılık bir daha geri gelmeyecek.

Neyse beyler. Biz cicm günlerini yaşıyoruz. Eğleniyoruz falan, iyi de geliyordu bana Ceren. Aradan üç hafta geçti. Okuldan eve dönüyorum. Dalmışım ineceğim durağı kaçırdım. Bir sonraki durakta inceğim. O durağın hemen arkası da Pınar’ın dersanesi. Ben indim otobüsten, kafamı sola çevirdim. Pınar’ı gördüm. Benim indiğim otobüse biniyordu. Beni görmemişti. Zaten ben de 1 ya da 2 saniye görmüştüm. ama o 2 saniye adete içimdekileri söküp atmıştı. cerenle ilişkim güzel gidiyordu ama 3 haftada yeşertiğim şeyleri o 2 saniyede kaderim yakmıştı. o 2 saniyenin etkisi 1-2 yıl sürdü ama çok zorladım kazandım. Fem'le kazanacaksınız panpalar unutmayın =))

up up up

o görüşmenin etkisi tabi biraz yıkıcıydı. Hacılar göz görmeyince gönül katlanır diye bir laf var ya gerçekten doğru. Görmedikten sonra bir şekilde idare ediyorsunuz. Kendinize göre bir hayat dizayn ediyorsunuz ve siz seçtikleriniz oluyor o hayatta. sizin de seçtikleriniz size genelde zararı dokunmayacak şeyler oluyor ama ufak bir tesadüf bütün bu dizaynı bozmaya yetiyor. Ben de pınarı gördükten sonra belli bir süre cereni düşündüm. o güne kadar onu unutmak için yaptıklarımı düşündüm. Çok etkiledi beni o tesadüf ama nedense bırakmadım kendimi. ilk günler kötü hissettiğim zamanlar oldu, aklım bir gitti bir geldi bu sefer pınar teslim olmayacaktım. Bana kala belki giderdim yine ama içimden bir güç ben her defasında engelleyip cerene yönlendiriyordu, iyi de yapıyordu. ama o güçle çatıştım panpalar. insanın en zor kavgası kendi içinde kendiyle yaptığı kavgadır unutmayın.