2004 ten bugüne hikayem

ondan sonra ben bunu ne aradım ne sordum panpalar. mig den haberini almadım konuşmadım o konuyu hiç. hani ayrılıktan hemen sonra salakça bir huzur gelir de abuk sabuk ataklar yaparsınız. ben de o şekilde takmıyorum gibi görünerek takıldım ta ki mart ayına kadar. bu süre içinde kızlar kesiştim hatta bir kızla ilişkinin eşiğinden döndük. yeri gelmişken onu da anlatayım. bu kız peyzajda okuyan yakın bir arkadaşımın sevgilisinin arkadaşıydı. bu nasıl tamlama amk ben yazarken yoruldum. neyse biz bu kızla tanıştık ettik kız ablasıyla kalıyor. ablası da başak bir üni. de tarih mi edebiyat mı öyle bir şey okuyordu.

Panpalar hikaye ağustos 2004 ten başlıyor. Şimdi bazı aynştayn panpalr neden lan diyebilirler. Liseyi bitirip de üniversiteye başladığım yıl. Daha doğrusu hayatı tanıyıp kazıkları yiyip yiyip yeniden toparlamayı el mecbur züt gardiyan öğrenmeye başladığım zaman.
Hikayeye dalmadan önce bir kaç şeyi paylaşayım siz billurlu panpalarımla. ilk önce amacım şuku ya da sayfalarca hikaye yazıp ünlü olmak değil. Amacım sadece yaşadıklarımı da yazmak değil. içlerinde kimsenin bilmediği ayrıntılarda var. Bazı yerler itirafname olacak sayın tayfa.

Amk yine gece başlıyor. Gün içinde bir an evvel gece olsun diye bekliyorum ama gece olunca içimde bir hüzün kafamda milyon tane düşünce. Karanlık sadece gökyüzüne inmiyor. Benim ruhuma da benim benim beynime de geliyor. Ama sabahla aydınlanan biten bir karanlık değil bu. En son ne zaman sabaha beraber ben de aydınlığa kavuştum hatırlamıyorum.

girişi de gömdük artık uçabiliriz. aklınıza takılan ne varsa anında sorun sağlıklı ilerleyelim

Bu pınar ı anlatayım biraz. Kısa boylu, küçük gözlü, gülünce çok tatlı olan bir kız işte. Öyle ahım şahım güzel değil ama ne bileyim tatlı kız işte. Ben de fena değilim yani öyle söylerler. 180 boy var o zamanlar 85 kiloydum şimdi 96 97 arası gidip geliyorum. Kızla normal şekilde konuştuk falan. Ondan sonra bunu bir arkadaşına bıraktık ben de arkadaşımı durağa bırakıp eve geçeceğim. Tabi kızın çıktığını var mı yok mu sordum doğal olarak erkeğiz yani * )
O akşam mik otobüse binene kadar konuştuk:
b: lan oğlum ayarlasan kardeşim pınarı bana.
m: tamam aga rahat ol ben konuşurum.
Aramızda pınarla alakalı geçen tek sohbet bu kadardı. O konu orada kaldı o akşam .

Sonra sınıfa girdim Ay’ın yanına oturdum yine gırgır şamata. Tabi keyfim yerinde kimse tutamıyor beni. Yaz da geliyor falan üçü beşi bir arada hesabı koyverdim gidiyor. Dersler bitti tam sınıftan çıkacağım Ay’ın 2 arkadaşı geldiler koluma girdiler. Beraber yürüyoruz. Ben önce anlamadım mevzuyu geyik yapıyoruz ama bunlar girmeye çalışıyorlar muhabbete. Pek de umurumda değil zaten Pınar’la barışmışım lan şte sallamaıyorum gerisini

Panpalar bir tavsiye daha eğer böyle sıkıntılı durumlarda kıza açılmak için, özür dilemek için konuşmak istediğinizi, niyetinizle beraber söylerseniz söylediklerinizin hiç bir faydası olmaz. Çünkü kızın vereceği cevap yapacağı hareketler bile önceden hazırdır. O yüzden sen ne dersen de, ne yaparsan yap, kız vereceği cevaptan vaz geçmez. Buradaki önemli nokta kızı hazırlıksız yakalamaktır. Hatta bunun için kızla karşılaşın, karşılaşmaya çalışın, yolunuzu kesiştirin. Tabi tecavüzcü çoşkun abimiz gibi yolda yürürken kızın önüne atlamayın. Aniden anlatırsanız onunda gerçek düşüncelerini anlayabilirsinz. Bir de ucu açık konuşmayın. net bir şekilde düşündüklerinizi söyleyin ve kızdan net bir cevap isteyin. Fakat bu cevap için de kızı çok zorlamayın, ensesinde boza pişirmeyin, eğer pişirirseniz sizin arka tarafta da kestane pişer haberiniz olsun.

kızın yaşam tarzıyla benimki hemen hemen aynı. ikimiz de memur çocuğuyuz. benim kardeşim onun ablası var. hayat standartlarımız da benzer. hatta ikimiz de aynı marka cep telefonu kullanıyorduk o sıralar siemensin A50 modeliydi.
bilmeyen panpalarım için http://imageshack.us/phot...s/12/220pxsiemensa50.jpg/
o gün onunla vedalaştıktan sonra eve uçarak gittim. şimdi düşünüyorum da hiç de o kadar bir durum yok ama işte agalar. Yaşım 18 daha ilk defa olmasaa da karşı cinse sağlıklı ve daha özgür ortamda oturmuşum kız gözümün içine bakıyor. benden hoşlandığını anlıyorum ki bu bile yeter bana amk o zamanlar pilot olmam için.

Vicdan sahibi ya daha çok sevdirmemek için de ilk fırsatta gidiyor ki yara açmasın. Yahu zaten soktun kılıcı artık, daha azı daha fazlası yoktur. Ahmet Altan’ı çok sevmem ama “Kılıç Yarası Gibi” diye bir romanı vardır okuyun aşk acısını anlatır. Der ki; “ Gerçek aşk kılıç yarası gibidir, yara kapansa da izi mutlaka kalır.” Benim ki de o hesap. O izi de , o izin benim hayatıma etkilerini de hep taşıyacağımı da biliyorum. Beyler bir tavsiye. Eğer gerçekten aşık olduysanız ve bu sizin yaranız olduysa sakın saklamaya çalışmayın. Hele kendinizden sakın saklamaya çalışmayın. Ne kadar üstünü örtmeye çalışırsanız çalışın en olmadık zaman da ortaya bir çıkar Kara Murat'ın karşısına çıkan Bizans askeri gibi olursunuz.

Hatta pınarla buluşacağım diye pınarın çok sevdiği bir gömleğim vardı, kareli bir gömlek. Onu giydim. Hanımefendi top sakalı sever diye top sakal bıraktım. Dış görünüşü tamamen kızı can evinden vurmak için ayarladım. Madem iletişime kapalı en azından konuşabilmek için dış görünüş düzgün olmalı. Ama o günden sonra bir daha top sakal falan da bırakmadım. Hatta alışkanlık traş olurken önce çeneden başlarım.

Böyle birşeyi ilk defa hissediyordum. Bildiğin aşıktım kıza. Yukarıda allah var o da bana karşı boş değildi. iyi de anlaşıyorduk hatta ben bazen ona tarih coğrafya falan bile anlatıyordum. biz çıkmaya başladıktan 10 gün sonra kızın doğum günü geldi. ben de arçlıkları falan biriktirdim gittim bir tane kolye aldım ona. çok pahalı değildi ama şirin birşeydi. malum çok fazla da harçlığımda yok. neyse doğum gününde buluştuk. pınar ın baba izin vermiyo gece çıkmasına. dersaneden aldım ben bunu tekrar kafeye gttik oturduk ve ben cebimden kutuyu çıkarıp verdim. kardeşlerim o an orada olup kızın gözlerindeki o parlamayı görmenizi isterdim. ondan sonra çok fazla kadın girdi hayatıma. onları mutlu edecek çok fazlada şey yaptım ama gözlerine bakamadım. biliyorum hepsinin gözleri pınarın ki gibiydi ama ben tekrar o ışığa bağlanıp o ışığa güvenip tepetaklak olmak istemedim. karşımdakini kaybetmek istemedim. pıanr sayesine hayatımdaki çok fazla mutluluğu bilerek ya da bilmeyerek es geçtim

biz bu kızla bir kaç akşam buluştuk, sinemalara gittik falan filan. anlaşıyor gibiyiz. tam ben bu kızın arkadaşına sorduracağım salaktan ağzını arasın üstüne öldürücü darbeyi vuracağım. ben arkadaşa dedim öğrenelim abi bu kızın durumu, gecesine bu pınarı rüyamda gördüm amk. rüyada tekrar beraberiz mutluyuz falan sabah bir uyandm ebem gibilmiş. sanki gece uyumadım da sabaha kadar yürüdüm koştum böyle bir şey olamaz. hemen okula koştum dedim arkadaşa tamam kardeşim sormayın birşey ben vazgeçtim. zaten kızın başak bir arkadaşı beni göstermiş hoş çocuk diye o da arkadaş ayağına bana hayır diyecekmiş. bu kızla arkadaş olduk ama görüştük bir süre

Neyse mig le pınar lise arkadaşı. Bunların buluşması kadar doğal bir şey olamaz. Bunlar buluştuktan sonra ben de salaktan onların yanına gideceğim ve bir şekilde konuşacağım pınarla. Evet plan çok klagib ve liseli planı. Ama tuttu amk. Keşke tutmasaydı ama tuttu işte. Neyse mig buluştuklarında beni ödemeli aradı ben de bunu aradım. Neredesin şuradayım dedi tamam deyip kapattım telefonu. Tabi kız buları görmüş sonradan bana anlattı ama çok da ayıkamamış belli ki. Billurı protein dolu panpalarım ben bunların yanına emrivakiyle gittim. Ama bir gidişim var uçuyorum ama kalbim sıkışıyor gebereceğim stresten. Elim ayağım titriyor. Beynim uğulduyor resmen, bir yandan ne söyleyeceğimi planlamaya çalışıyorum ama bir yandan beynimdeki gürültüden bir şey düşünemiyorum. Hedefe güdülenmiş roket gibi sadece kafeye yürüyorum o kadar. Sanki bütün dünyanın uğultusu, sesi o gün izmirde halk konseri veriyor.

Şimdi size bunları söyleyen bu bünye bunun farkında olmasına rağmen daha hayatının hiç bir kısmında uygulamamıştır. Her defasında aynı şeyle karşılaşırım, her defasında da kendime kızıyorum ama işte akıllanmıyorum ki. Sonra sinirden kendi kendini yiyorsun işte amk. Şimdi giden uçaklara sövüyorsun, duymak, konuşmak, görmek, görünmek istemiyorsun. Yaşım 27 ben bu saatten sonra pek adam olmam ben kendimden umudu kestim panpalar siz kendinizi kurtarın kardeşlerim

o görüşmenin etkisi tabi biraz yıkıcıydı. Hacılar göz görmeyince gönül katlanır diye bir laf var ya gerçekten doğru. Görmedikten sonra bir şekilde idare ediyorsunuz. Kendinize göre bir hayat dizayn ediyorsunuz ve siz seçtikleriniz oluyor o hayatta. sizin de seçtikleriniz size genelde zararı dokunmayacak şeyler oluyor ama ufak bir tesadüf bütün bu dizaynı bozmaya yetiyor. Ben de pınarı gördükten sonra belli bir süre cereni düşündüm. o güne kadar onu unutmak için yaptıklarımı düşündüm. Çok etkiledi beni o tesadüf ama nedense bırakmadım kendimi. ilk günler kötü hissettiğim zamanlar oldu, aklım bir gitti bir geldi bu sefer pınar teslim olmayacaktım. Bana kala belki giderdim yine ama içimden bir güç ben her defasında engelleyip cerene yönlendiriyordu, iyi de yapıyordu. ama o güçle çatıştım panpalar. insanın en zor kavgası kendi içinde kendiyle yaptığı kavgadır unutmayın.

3 mayıs 2005 günü hayatımın en bahtsız günlerinden biridir. Neden mi ? Bakın anlatıyorum. Önce biraz geçmişe dönelim. Hazırlıkta derse gittiğim ilk gün her panpamın yaptığı gibi sınıftaki bütün kızları alıcı gözle değerlendirdim ama yazmak için değil tamamen iç güdüsel olarak. Sınıftaki kızların sadece 2 si izmirliydi diğerleri ya çirkin ya kezban ya da hem çirkin hem kezbandı. Tabi içlerinden çok iyi arkadaşlarım oldu sonraları ama bu da alıcı göz boru mu? Sınıf 22-23 kişi sadece 5 kişi izmirliyiz gerisi şehir dışı hatta bir tane türkmenstanlı bir çocuk vardı.

işte o zaman devamsızlık yapmaya başladım diğer kardeşlerim de geliyordu ziyaretime derslere girmiyorduk devamlı müzik box a devamlı şarkı atıp dinliyorduk hemen o şarkıları da paylaşıyorum panpalarım
http://www.youtube.com/watch?v=sRCLa19I4-c
http://www.youtube.com/watch?v=FY3BLcSH43k
http://www.youtube.com/watch?v=c9CR4SOAJUU
http://www.youtube.com/watch?v=AHKe9Zib6k8
http://www.youtube.com/watch?v=CKlRorlT-7c

O kadar mutlu ve huzurluyum ki. Bunu durakta gördüm bana bakarak sırıtıyor mutlu o da işte daha ne olsun. Buna bir sarılışım var beyler ben bile sonradan düşündüm kızın kaburgaları kırılabilirdi ama boru mu kaç zamanın hasreti var bünyede. Durduramadım. Neyse ayak üstü faza konuşmadık ama bakışlarla ben bir şeyler anlattım o da dinledi. O evine geçti ben de okula. Okula geçtim yolda bütün kardeşlerime mesajla bu durumu bildirdim.

Devamsızlık ebesinin amı olmuş. Hocalara sildiriyorum sonra ki ders topuk, girmiyorum derse. duramıyorum amk sınıfında. Duvarlar üstüme geliyor. Aklım pınarda. Ne yapıyor ne ediyor, biriyle mi beraber. Kafayı sıyıracağım ama bir şeyde yapamıyorum. Bir kaç kere aramaya yeltendim ama öyle bırakıp gitti ki aniden, onu bile yapamadım. Kardeşlerim bazen öyle büyük şok yaşarsınız da düşünemezsiniz ya da düşünseniz de yapamazsınız ya o ruh haliyle gidip geliyorum. Bir yandan ayrılığın sebebini düşünüyorum bir yandan ulan diyorum başkası mı var? Benim hayalleri o herif mi gerçekleştiriyor. Beyler ben pınar la gerçekten ciddi bir ilişki düşünüyordum, en azından onun duygusal alt yapısı vardı bende. Çok değil daha 6-7 ay evvel üniversiteyle ilgili ne planlarım vardı ama geldiğim noktaya bakınca yok amk dedim kendi kendime. bir kaç arkadaşım dışında kimseyle konuşmuyordum. Tanımadığım adamlar selam veriyordu. Adamlar benim sınıfımda ama tanımıyorum. Daha başlangıçta böyle bir duygusal travmayla karşılaşmak okuldan beklentim de değişmişti. Daha doğrusu kalmamıştı.

ben bu rüyayı gördükten sonra tabi normal olarak eşekten düşmüş karpuz gibiydim kafam allak bullak olmuştu kafayı o gece yatakta bırakmıştım. aslında onu sallamadığım gibi göründüğüm zaman sadece kendimi kandırmışım bir rüyayla alt üst olmuştum okulda aptal aptal gezmeye başlamıştım