2004 ten bugüne hikayem

okumam...

. içimde bir şey kırılmıştı ve bilirsiniz ki arkadaşlar kırdıklarınızı yapıştırsanız bile hiç bir işe yaramaz. Bu bana açtığı ilk yara değildi ama en ağırıydı. Tamam ayrılık, terk etmek falan yine normal karşılanabilir ama bana bir yabancı gibi davranması beni komaya sokmuştu. Sen deli gibi özle, o kadar değer ver- hatta ayrılık yaşayan panpalarım bilir o doğum günü mesajını atmak ne kadar zordur- ama siz kimsiniz diye karşılık al. işte o gün benim de bazı şeyleri yeniden toparlama hayallerim önümdeki şişelerin bitişi ile paralel bitiyordu.

Beyler aslında ayrılık sizi bitirmez çünkü umutla beklemeye devam edersiniz. Ancak karşıdan öyle bir hareket gelir ki sizi o bitirir. Her şey manasını kaybeder. içiniz, düşünceleriniz, gördükleriniz siyah-beyaz tüplü televizyon gibi olur.

panpalar bu gecelik bu kadar olsun burnumun ucunu göremiyorum yarın hikayeye devam ederiz. inşallah 2009 u bitireceğiz. hadi iyi gceler

yarın akşama doğru başlarız merak etmeyin bugünün acısı da çıkar

good nayt

Şu sözlüge adam akıllı girmeye başlamam bu başlıktan sonra oldu

"yeğeeeeeeeeeeennnnnn, mesele doğmak değil yeğeeennnnn. mesele insan gibi yaşamak, yeğeeeeeeeeeeeennn."
(bkz: ramiz karaeski)

aksama bekliyoruz hocut

beyler iyi pazarlar akşam 9 gibi başlayalım buralarda olun nevaleleri hazırlayın

panpa 9 geç ya daha erkene alalım...

beyler buralarda olanlar bir uplasın kimler var görelim ona göre başlarız

panpa burdayim

@340 eyvallah kardeşim. biraz söylemek istediklerim var paylaşmak istediğim bir şeyler, sonra hikayeye geçelim

olur panpa yaz dinliyoruz

beyler biz insanlar özünde bencil insanlarız. En kralı bile bir noktadan sonra kendini düşünür. bencil olmak ya da bencil olmamak bu noktanın ne kadar esnek olduğuyla alakalıdır zaten. vicdan denilen mevzu ise bencilliğin biraz zıttıdır. Biraz diyorum çünkü bazı yetenekli insanlar var vicdanlarını mantıklarına uyduruyorlar. işte onlar kimsenin gözünün yaşına bakmayanlar. Hepimiz bazı zamanlarda vicdanımzla başımızın rahat olması arasında gel gitler yaşarız. Bir yanda olması gereken, senin ve çevren için yetiştirilmene göre ideal olan yani vicdanın durur. Bir yanda da vicdanı boşver başım rahat olsun insanlarla uğraşmayayım, kimseyi üzmeyeyim, tamamen kendi menfaati ve rahatı için düşünme hali. işte bu ikilemlerdeki genel olarak karar verdiğimiz yön bizim hayata karşı duruşumuzu yansıtır. Bu bahsettiğim düşüncelerde bu hikayede anlattığım yaşadıklarımın sırasında ben de çok gidip geldim. Şimdi düşünüyorum da galiba ben de vicdanımla eş değer kendimi düşündüm. Bilmiyorum panpalar bu beni ne kadar doğru insan yapar ama bazı geceler kafamı yastığa koyunca düşünüyorum. umarım siz de kafayı yastığa koyduğunuzda sırf kendi rahatınız için verdiğiniz kararları vicdanınıza anlatma ihtiyacı duymuyorsunuzdur ve duymazsınız.

beyler öncelikle dün gece yazamadım sizlerden çok özür dilerim. Gece bir kaç sıkıcı olay yaşadım zaten alkollüydüm bütün enerjim çekildi, keyfim kaçtı. Beyler bayanlar sıfatı ne olursa olsun ister eş ister arkadaş ister bilmem ne hayatınıza alacağınız insanlara peşin değer vermeyin. Bırakın değer konusunda size cimri desinler siz de pinti olun derğer vermeyin hemen çünkü insanların barkodu yok ki ne olduğunu okutup öğrenelim. aman dikkat panpalar

beyler hazırsak kemerleri bağlayın, nevaleleri hazırlayın, şarkıları açın başlıyoruz

O sene hiç unutmuyorum, ekim ayında izmir de 3 tane deprem olmuştu bir hafta içinde. Sağlam depremler, 6 ya yakındı. Baya tırsttığımı hatırlıyorum. ne tırsması bulanık sıçmıştım şahsen. Ama büyük depremi ben içimde yaşadım kaç ay zaten. Pınar da depremden korkar biliyorum ama arayamadım beyler. Çok istedim sesini duymak ama arayamadım. Aradığmda tekrar kimsiniz sorusuyla karşılaşırsam bu sefer içimdeki depremden sağ çıkamazdım. Enkazımın altından kalkamazdım. Haberi Mig’ten geldi yine. Ankara’ya gitmiş geçici süre.

panpa takipteyim ders calisirken burayi da okuyorum devammm