200 tl dağıtıyom

ÖMER Bir Peygamber adı
ÖMÜR Hayat
ÖNAL Önde ol,üstün gel
ÖNCEL Bizden önce yaşamış olanlar
ÖNCÜ Bir hareket veya düşünce akımını başlatan
ÖNDER Topluluk davasında önde giden, yönlendiren kişi
ÖNER Herhangi bir konuda ileri sürülen düşünce
ÖNEY Önde olan, üstün
ÖNSEL Hiç bir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan
ÖREN Eski yapı veya kent kalıntısı
ÖRSAN Yüce adı olan
ÖZGÜN Nitelikleri bakımından benzeri olmayan , eşsiz
ÖZGÜR Herhangi bir koşul veya biçime bağlı olmayan
PAMiR Orta Asya'da bir yayla
PARS Leopar
PELiT Palamut meşesi
POYRAZ Soğuk bir rüzgar türü
REHA Zenginlik, varlıklı olma
REVAN Su gibi akıp giden
RÜZGAR Yel
SAĞANAK Şiddetli,ani ve kısa süreli yağmur
SANAT Duygu, tasarım ve güzelliğin kişiyi etkileyen anlatımı
SANCAK Bayrak
SARP Dik, geçilmesi ve çıkılması zor
SARPER Zor erkek kişi.
SATVET Zorlu, sindirici güç.
SAVAŞ Cenk.
SAYGIN Saygı gören, saygı gösterilen
SELiM Doğru ,dürüst, kusursuz.
SELMAN Barış içinde bulunma
SEMEN iyi beslenen
SEMiH Cömert, eliaçık
SERCAN Sevgili, sevilen
SERDAR Başkomutanlık yapan sadrazam ünvanı
SERETAN Yengeç burcu
SERGEN Vitrin
SERHAN Baş şarkıcı
SERHAT Sınır boyu
SERKAN Başkan, soylu kan
SERTAÇ Baş tacı, çok sevilen
SERTUĞ Baştuğ
SEZA Değer , yaraşık , uygun
SiNAN Süngü, mızrak gibi şeylerin sivri ucu
SiPAHi Süvari asker
SiPER Korunulacak, saklanacak yer
SOKRA iki ağacın ucuca bitişmesinden ortaya çıkan ek yeri
SONAT Bir veya iki çalgı için yazılmış müzik yapıtı
SORGUN Söğüt
SÖĞÜT Sulak yerlerde yetişen bir ağaç
SÖYLEM Konuşan bireyin kullandığı dil
SÖZ Kelime
SUNAY Adak ayı
SUNGUN Bağış, ihsan
SUNGUR Soğukkanlı, sakin kimse
SÜAVi Herkesin yardımına koşan
SÜER Yiğit asker
SÜERDEM Erdemli asker
SÜHA Büyükayı yıldız kümesinde en küçük yıldız
SÜHEYL Yıldırak
SÜMER i.Ö. Mezopotamya'da yaşamış bir ulus
SÜREYYA Ülker
ŞAHiN Kartalgillerden yırtıcı bir kuş
ŞAN Ün,şöhret
ŞANSAL Şanın yayılsın
ŞARIK Parlak, parlayan
ŞEHMUZ Hükümdar soyundan gelen
ŞEN... Halinden memnun yaşayan ve etrafına yayan
ŞiRZAT Aslan gibi güçlü, kişilikli kimse
TAN Sabahın gün doğmadan önceki zamanı
TANSEL Şafak seli
TARIK Sabah yıldızı
TARKAN Ayrıcalıklı, saygın kişi
TAYFUN Şiddetli fırtına
TAYGA Avrupa'dan Doğu Asya'ya kesintisiz uzanan orman
TAYLAN Boylu poslu kimse
TiBET Çin'in batısında bağımsız bir bölge
TINAZ Savrulmak için hazırlanan ekin yığını
TOKTAMIŞ Altınordu devleti hanı
TOLGA Madeni savaşçı başlığı
TOLUN Tamamıyla aydınlık ve yuvarlak oaln
TONGUÇ En büyük çocuk
TOPRAK Canlılara yaşama ortamı veren yerkabuğunun yüzey kısmı
TORAMAN Tombul , iri yapılı çocuk
TOYGAR Tarla kuşu
TOYGUN Genç, delikanlı
TÖRE Bir toplumun gelenek, görenek ve alışkanlıkları
TÖZ Değişen şeylerde değişmeden kalan. Kök,asıl
TUFAN Şiddetli yağmur
TUGAY Alayla tümen arasındaki birlik
TUNA Bir nehir adı
TUNCA Meriç ırmağının bir kolu
TUNÇ Bronz
TÜMER Çok ,olanca erkek
UFUK Aklın alabileceği mesafe ,sonsuz düzlem
UĞUR insana iyilik getirdiğine inanılan güç, belirti
ULUBEY Erdemleri bakımından çok büyük saygı gören erkek kişi
ULUÇ Selçuklularda Türkmen beylerine verilen ad
ULUĞ Büyük, yüce
ULUM Bilimler
UMAR Çare
UMUR Aldırış etmek , önemsemek
UMUT Ümit , umulan
UNAN Sadakat, bağlılık
URAĞAN Birkaç kasırganın karşılaşmasıyla oluşan şiddetli fırtına
URAN Sanayi
URAY Belediye
UTARiT Merkür gezegeni. Dokuz kattan oluşan göğün ikinci katı
UTKU Zafer
UYGAR Uygarlığa bağlı olan
UYGUR Uygur devletinden olan kimse
UZAY Bütün gökcisimlerinin içinde bulunduğu sonsuz boşluk
ÜLKE Üzerinde ulusların yaşadığı toprak
ÜNAL Ünün duyulsun
ÜRÜN Denizlerden, topraktan ve insanlardan emekle elde edilen
VADi iki dağın arasında kalan dere boyu
VERiM Ortaya çıkan, beklenen sonuç
VOLKAN Yanardağ
YAĞIZ Esmer
YALGIN Serap
YALIM Alev
YALIN Sade , gösterişsiz
YALMAN Sarp , dik
YALVAÇ Kitabı olan peygamber
YAMAÇ Dağın eğik yüzeyli yanı
YAMAN Güç, beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan
YARDAN Sevgiliden
YARIN Bugünden sonraki gün
YASiN Kur'an'da bir sure
YAVER Yardımcı
YEKTA Tek , benzersiz
YETKiN Gerekli olgunluğa ve bütünlüğe ulaşmış
YiĞiT Güçlü, yürekli kahraman
YILAYDIN Aydınlık yıl
YÜCE Ulu
ZAMAN Süre

A HARFi
ABAK: (Tür.) Eskiden Türklerde ölmüş ataların yani aba'ların suret ve heykelleri.
ABAKA HAN: (Tür.) Ata Han
ABAY: (Tür.) Beceri. Sezgi, anlayış, dikkat.
ABAZA: (Tür.) Karaçay-Çerkes Özerk bölgesinde yaşayan müslüman bir halk.
ABDAL: (Tür.) 1. Tasavvufta Allah'ın sevgili kulları arasından seçilmiş kırk din büyüklerinin adı. 2. Eskiden tarikatlara bağlı dervişlere verilen ad. 3. Allah'a ulaşma yolunda belli aşamaya erişen kimse.
ABHiZ: (Tür.) 1. Büyük dalga. 2. Kaynak. 3. Su yolu.
AĞAHAN: (Tür.) Doğu Türkçesinde ağabey anlamında kullanılır.
AKALP: (Tür.) Cömert, eli açık.
AKBATUR: (Tür.) 1. Yiğit, kahraman, yürekli. 2. Uygur yazıtlarında geçen bir
AKCEBE: (Tür.) Beyaz zırh sahibi yiğit.
AKCIVAN: (Tür.) Beyaz tenli delikanlı.
AKGÜÇ: (Tür.) işe yarayan güç, düşmanı yenen, yüz ağartan kuvvet.
AKGÜN: (Tür.) Sevinçli gün.
AKHAN: (Tür.) Dürüst hakan.
AKHUN: (Tür.) Sibirya'daki Hun birliğinin IV. yy'da bozulmasından sonra, Hunlarm güneye inen kolu tarafından kurulan devlet.
AKIMAN: (Tür.) Eli açık kimse.
AKIN: (Tür.) Güçlüklerden yılmayan, her engeli aşan.
AKINALP: (Tür.) Akın yapan yiğit.
AKINCI: (Tür.) Osmanlılarda ileri karakol.
AKINER: (Tür.) Akıncı ordularında er olarak görev yapan cengâver genç.
AKINTAN: (Tür.) Tan yeri ağırırken akın yapılması.
AKLAN: (Tür.) 1. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri. 2. Sularım bir denize veya göle gönderen bölge.
AKMAN: (Tür.) 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. Yaşlı kimse.
AKÖZ: (Tür.) Özü, sözü doğru kimse.
AKPOLAT: (Tür.) Manas Destanında sözü geçen bir Türk adı.
AKSAN: (Tür.) iyi ve tanınmış kimse.
AKSIN: (Tür.) Temiz, doğru, dürüst.
AKSOY: (Tür.) Asil, temiz soylu.
AKSUNGUR: (Tür.) Bir nevi av kuşu.
AKSÜYEK: (Tür.) Eski Türklerde soylu anlamında kullanılırdı.
AKŞEMSEDDiN: (t.a.i.) Dinin güneşi.
AKŞIN: (Tür.) l.Azak, akmışı. 2. Derisinde, kıllarında ve gözlerinde doğuştan boya maddesi bulunmayan.
AKŞiT: (Tür.) 1. Kutlu, uğurlu 2. Nur, güneş.
AKTAÇ: (Tür.) Beyaz taç.
AKTAN: (Tür.) Aydınlık, mehtaplı gece.
AKTAR: (Tür.) Aydınlık sabah.
AKTAŞ: (Tür.) Mermer.
AKTAY: (Tür.) Beyaz tay.
AKTEKiN: (Tür.) Temiz huylu yiğit.
AKYIL: (Tür.) Güzel, temiz sene.
AKYiĞÎT: (Tür.) Dürüstlüğüyle tanınmış yiğit.
AKYOL: (Tür.) Doğru, dürüst ve iyi yol.
ALANALP: (Tür.) Fetheden fatih.
ALANGU: (Tür.) Altın geyik.
ALPAGUT: (Tür.) 1. Kurt. 2. Çiftlik sahibi. 2. Malı mülkü olan.
ALPAĞAN: (Tür.) Cesur, yiğit, kahraman.
ALPAK: (Tür.) Dürüst, kahraman, cesur.
ALPASLAN: (Tür.) Arslan gibi cesur, yiğit, kahraman, savaş adamı. Büyük Selçuklu hükümdarı.
ALPAY: (Tür.) Yiğit, cesur kimse.
ALPAYDIN: (Tür.) Aydın, bilgili ve yiğit kişi.
ALPBiKE: (Tür.) Genç, delikanlı.
ALPDOĞAN: (Tür.) Doğuştan kahraman ve yiğit olan.
ARTUÇ: (Tür.) Ucu sivri demirle donanmış mızrak.
ARTUK: (Tür.) Selçuklu emiri.
ARZIK: (Tür.) Dindar, sofu.
ASAL: (Tür.) Temel, başlıca, esaslı.
ASALET: (Tür.) Soyluluk,soy temizliği.
ASUTAY: (Tür.) Hırçın tay.
AŞIK: (Tür.) 1. Bir başkasını aşkla seven. 2. Dalgın, unutkan. 3. Tasavvufta Allah'a muhabbet duyan kişi.
ATA: (Tür.) 1. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 2. Vermiş, veriş. 3. Baba.
ATABEK: (Tür.) 1. Devlet idaresinde yetkiye mensup, lala. 2. Selçuklu devletinde şehzadelerin terbiyesiyle vazifeli şahıs.
ATABEY: (Tür.) Devlet yönetiminde çalışan.
ATABÖRÜ: (Tür.) Erkek ve yaşlı kurt.
ATACAN: (Tür.) (Bkz. Ata).
ATAÇ: (Tür.) Atalarla ilgili olan, Atalardan gelen.
ATAERGiN: (Tür.) Çocuklarına, torunlarına akıl hocalığı yapabilen, doğru yolu gösterebilen olgun, bilgili ata.
ATAMAN: (Tür.) Olgun, tecrübeli, hanların en yetişkin ve göreneklisi.
ATAKAN: (Tür.) 1. ileri atılan. 2. Her işe giden adam.
ATAKER: (Tür.) Atılgan, korkusuz er.
ATAKLI: (Tür.) Namlı, ünlü, tanınmış.
ATAKOL: (Tür.) Ataların bir kolundan gelen. Aile kolu.
ATAKUL: (Tür.) Atasına hizmet ve saygıda kusur etmeyen, atasına candan bağlı kimse.
ATAKUT: (Tür.) Mukaddes ata, kutlu ata.
ATAL: (Tür.) Atalardan gelen örf, adet ve töreler.
ATALAN: (Tür.) Ata gibi olmak, atalaşmak, ataların yerini doldurmak.
ATALAY: (Tür.) Ünlü, şöhretli, namı olan.
ATAMAN: (Tür.) 1. Başkan, önder, lider. 2. Don kazaklarının önderlerine verilen ad.
ATAMER: (Tür.) Mertlik, cesaret, dürüstlük simgesi ata.
ATAN: (Tür.) 1. Keskin nişancı, attığını vuran. 2. Fırlatan, savuran.
ATAULLAH: (Tür.) Allah'ın bağışladığı, hediye ettiği, ihsanı.
ATAV: (Tür.) 1. Herkesçe sevilen, öğülen, saygı gören ata. 2. Kabile büyüğü, saygı değer kişi.
ATAY: (Tür.) Bilinen, tanınmış.
ATIF: (Ar.) 1. Çevirme, imale. 2. Birinin işi veya sözü olduğunu ima etme. 3. Yüzünü çeviren. 4. Merhamet sahibi. 5. Beğenen.
ATIL: (Tür.) Girişken olmak, ilerlemek için caba göstermek.
ATILAY: (Tür.) 1. Ünlü, şanlı, şöhretli. 2. Atilla'dan sonra tahta geçen ünlü hükümdar.
ATILGAN: (Tür.) 1. Karşısındaki engeleri aşabilen, atılabilen. 2. Cüretkâr, karşı gelebilen. 3. Hevesli, meraklı.
ATiLLA: (Tür.) 1. Büyük, ünlü. 2. Savaşçı, fatih. 3. Hun Türklerinin büyük hükümdarı. 4. Babacık.
ATKIN: (Tür.) Atılmış: Kumaş dokumasında kullanılan tabir.
ATLAN : (Tür.) Ata binmek.
ATLAS: (Tür.) 1. Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba. 2. Büyük harita. 3. Düz,
AYTOLUN: (Tür.) 1. Dolunay. 2. Ayın on dördü gibi güzel.
AYTUĞ: (Tür.) 1. Mızrağın ucuna yapılmış, ayın üstüne yapılan tüy. 2. Tuğ, tüy.
BABA: (Tür.) 1. Birinci dereceden akraba. 2. Koruyucu, velinimet. 3. Kendi dölünden çocuğu olan erkek. 4. Saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan. 5. Zencilerde görülen saraya benzeyen hastalık. 6. Tekke i büyüğü. 7. Ecdad, Ata.
BABÜR: (Tür.) 1. Hüküm dar, Hindistandaki Türk-Hint imparatorluğunu kuran kişi. 2. Böbürlenme.
BAĞATUR: (Tür.) Cesur, yiğit.
BAĞDAŞ: (Tür.) Dost, yakın arkadaş.
BAĞIŞ: (Tür.) 1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Atlama, sıçrayış.
BAĞIŞHAN: (Tür) Bağışlanan şey, bağış.
BAĞLAM: (Tür) 1. Bir koşuttaki dörtlüklerin her-biri. 2. Herhangi bir olayda olaylar, ilişkiler, durumlar örgüsü ya da bağlantısı. 3. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanması, deste, demet. 4. Dilbilgisin-de, önce veya sonra gelen kelimeyi etkileyen birim veya birimler bütünü.
BAHADIR: (Tür) Yiğit, cesur. Mete 'nin diğer bir söylenişi, Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider.
BAHADIRHAN: (Tür.)(Bkz. Bahadır).
BAKANAY: (Tür.) Gökyüzünde duran ay, açık seçik.
BAKYAZI: (Tür.) Sevilen bir olaydan sonra verilen ziyafet.
BALA: (Tür.) 1. Yukarı, yüksek, yüce. 2. Azat. 3. Yedek atı. 4. Çocuk, yavru.
BALABAN: (Tür.) 1. Gürbüz, canlı, cüsseli, insan veya hayvan. 2. Çocuk bekçisi.
BALAMiR: (Tür.) Eski bir Türk kağanı.
BALGAM: (Tür.) Bal gibi tatlı, şirin.
BALDEMiR: (Tür.) Şirin, güçlü, kuvvetli. an gelen.
BALKAR: (Tür.) 1. Kuzey Kafkasya'da yaşayan bir Türk boyu. Kıpçakların bir kolu.
BARANSEL: (Tür.-Fars.) 1. Yağmur mevsimi. 2. Yağmur.
BARAY: (Tür.) Ezeli, önce-siz, önce'si olmayan.
BARBAROS: (ital.) Kırmızı sakal. Baba-Oruç. Türk denizci kaptan-ı derya.
BARIK:(Tür.) 1. Yeşillik, çayırlık yer. 2. Sivri tepeler arasında ki uçurum, yüksek kayalıklar-daki çatlaklıklar.
BARIM: (Tür.) Servet, zenginlik, varlık.
BARIN : (Tür.) 1. Güç, kuvvet. 2. Bütün, hep. 3. Moğol devrinde Orta Asya'da büyük beyliklerden biri. 4. Göğüs.
BARIŞ: (Tür.) 1. Dirlik, düzenlik. 2. Savaşsızlık durumu. 3. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh.
BARKAN: (Tür.) 1. Hareketli kumul. 2. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal kütle.
BARKIN: (Tür) Yolcu, gezgin, yolculuk eden.
BAŞKAYA: (Tür.) Kayala-rınbaşı, kuvvetli, güçlü.
BAYAZID: (Tür.) (Bkz. Ba-yezid).
200 TL ALAYIM PANPA