20 tane kürtten nasıl dayak

yediğimi anlatıcam yeterli sayıda kişi olursa, sağlam hikaye

edit:ne çok pkklı varmış lan sözlükte

@3 vallaha öyle kanka

@4 zar zor hayatta kaldım zaten amk

başlıyorum

polis çocuğu olduğumu söylerek başlıyım 8.sınıftayım o zamanlar diyarbakırdayım, dersaneye gidiyorum anafene diğer dersaneler pkkya destek zaten amk, neyse oturduğum polis lojmanından 3 kişi gidiyoruz dersaneye yürüyerek 20 dk mesafede, bi gün çıktık gidiyoruz yine dersaneye

lojmanın olduğu menzilden ve polis çocukları olarak hakim olduğumuz bölgeden uzaklaşıyoruz, taşşaklı çocuklardık o tak şehirde bile, neyse çıktık menzilden, 10 dk daha yol var, kürtleri bilirsiniz, ırkçılık yapmak istemiyorum ama öyleler dıbına koyayım, 5-6 tane gib kadar bebeyi salarlar sokağa, bunlar laf atarlar takip ederler, hadi dokun birine bakayım, bi ıslığıyla 15 tane abisi çıkar hepsinin ara sokaklardan, dersaneye 10dklık yol kala bu bebeler göründü

biz takmadık oralarda bi bulaşsak esnafı bile giber bizi, takmadık ilerlerdik bunlar takibe başladı hızlıda yürüyolar, karşı kaldırımdan bize bakıyolar falan, neyse dar bi sokağa geldik dar sokak ama ordan başka geçiş yok geçmek zorundayız ordan amk sokağa girdik, bebeler arkadan dolaşmış önümüze çıktılar, sümüklü sümüklü 5e 6ya giden bebeler amk, geldiler karşımıza 7 taneler falan bişeyler diyolar pislik bi türkçeyle, dedik çekilin amk, bunlardan biri hiç unutmam tek gözünü deşmişler o çıktı arkadan elinde bıçak

oglım baq sizi giberem ha falan yaptı biz 3 kişiyiz bu çocuk bıçağı cebine koydu koştu üzerimize, tam üzerime geldiğinde koydum tokadı yığdık bebeyi 3 kişi yerde tekmelemeye başladık ama ölümüne tekmeledik diğer çocukların siz bekleyin der gibi el hareketi yaparak kaçıştığını hatırlıyorum biz bunu bıraktık ve dersaneye koşmaya başladık, çünkü ordan uzaklaşmazsak yannanı yedik, çocuk yerde hala inliyo

@24 alakam yok panpa şakirtlikle gidilebilecek en iyi dersane oydu

neyse geldik dersaneye nefes nefese ama nasıl atıyo kalbimiz, girdik derse, hiçbirimizin umrunda değil dersler çünkü bu işin çıkışıda var biliyoruz ve çantayı gördü bebeler haftasonu çantayla başka nereye gidilir amk, girdik derse 5 ders ışık hızıyla bitti dayak yiyecez ya amk, dersler bitti biz muhabbet falan rahatlamışız biraz, çantamı topluyorum diğer 2 çocuk dersanenin kapısında beni bekliyolar, tam bitti çantayı hazırlamam arkadaşlar nefes nefese geldi, olum hiç çıkma yannanı yedik dediler

bulunduğum sınıfın penceresindende geldiğimiz yol gözüküyo kafamı uzattım hafiften, binler size yeminediyorum en az 50 tane siyahın her tonunda uzunlu kısalı kürt toplanmış dersanenin önündeki parkta, ve aralarında yere aldığımız çocukta var direk seçtim onu zaten, kolu alçıya alnmış binler, kırmışız bebenin kolunu, ben hayatımda ilk defa ölümü orda hissettim, çaresizliği amk

dersane dağıldı her çıkanı süzüyo huur çocukları dedektör gibi kolunu kırdığımız hemen ifşa edecek, dıbına kodumun dersanesininde arka çıkışı diye bişey yok pencere var oda 1 metre ilerde kaldırım var atlayabilirsek, atlayamazsak 15 metre boşluk var amk düşüp öldün garanti, dedik yapcak bişey yok beklicez, bekle allah bekle 1 saat oldu 2 saat oldu pencerenin kenarından bakıyorum görmesinler diye huur çocukları inatla bekliyolar biliyolar çıkmadığımızı biraz azalmışlar ama 35 kişi falan kalmışlar eray abiyi falan aradım tamam geliyorum dedi 1 saatte onu beklemeye karar verdim yoksa çıkıcaz paşa paşa yapcak bişey yok

bekledim hava kararmaya başladı hafiften saat 6 gibi babamlar falan yozgattalar bu arada binler soruları görüyorum, eray abinin gelceği yok dedik çıkıyoruz beyler son defa cellatlarıma bakayım dedim 20 kişi falan kalmışlar çocuk hala orda illa öldürtecek beni, çantayı dersaneye koyduk ertesi gün gelir alırız dedik koşucaz, iniyoruz aşşağı ama nasıl titriyoruz altımıza sıçıyoruz her bir kat inişimizde

dersanenin çıkış kapısına geldik, çıkış şöyle kapıdan çıkıyosun bi 20 tane basamak iniyosun dersaneyi çevreleyen bi duvar var basamaklar bitince tek bi çıkış var oda duvarın ortasındaki büyük kapı o da açık, 20 metre ilerdede bunlar, biz camın arkasındayız çıkış kapısı cdıbının hani arkası görünmeyen bunlar duvarın biraz solunda kaldığı için merdivenleri soldan inersek görmeyecekler, ama kapıdan geçince gibe gibe görecekler bizde kaçıcaz plan bu

biz çıktık direk eğilerek soluna geçtik merdivenin hafiten karanlık göremediler, iniyoruz basamakları duvarın önüne geldik duvara sürüne sürüne kapıya kadar geldik, kalbim öyle bi atıyoki sanki kafesimi parçalıcak, arkadaş dedi beyler ne yapıyosanız yapın hayatınızı kurtarmaya bakın dedi 3 diyince koşucaz ama siz tahmin edin o korkuyla insan nasıl koşar, bir dedi iki dedi...

3 dedi ortada ben varım arkadaş önde direk fırladı arkasından ben arkamdan diğer arkadaş fişek gibi koşmaya başladık, lavukların bağrışmalarını duydum vela vela bişeyler diyolar amk koşmaya başladıklarını duydum ama pata pata pata 20 kişi koşuyo amk koştuk dersanenin olduğu sokağın sonuna kadar koştuk sola dönsek yokuş aşşağı daha hızlı koşucaz ve yakalanmazsak lojman menziline giriyoruz tellerden atlarız, neyse sokağın sonuna doğru yaklaştık ben aradaki mesafeye bakayım dedim arkamı döndüm bu arada sıralama değişmedi bizimkilerle aynı sırada koşuyoruz, arkamı bi döndüm binler kara kuru bişey en arkadaki arkadaşla mesafeyi 5 metreye kadar düşürmüş, ben tam kafamı öne çevirirken çapraz koşuyomuşum farketmedim kaldırım varmış bi ayağımı yan bastım kaldırıma ve yuvarlandığımı hatırlıyorum

ondan sonra gözümü kapattım binler olacakları biliyorum, o 5 metreye kadar yaklaşan huur çocuğunun o hızla gelişine boşluğuma tekme attığını hatırlıyorum, gözüm karardı ve nefesim kesildi, direk cenin pozisyonu aldım, dua ediyorum, bu arada diğerleri yetişti, benim arkadaşlar yalan olur tabi onlar seviniyolar ben yem oldum diye, bana 20 kişi allah ne verdiyse vuruyo, yaklaşık 30 saniye falan linç edildim sanırım ama yüzüme hiç darbe almadım ama tekmeler kafamı yere çarptırıp duruyo kanı hissediyorum kafamdan akan, tekme yiyorum paso, sonra esnaf gelmiş sanırım bağrışmalar duydum yapmayın allah rızası için öldüreceksiniz çocuğu falan ben biraz daha tekme yedim ve tamamen kesilene kadar kafamı kaldırmadım

kaldırdığımda baya kalabalık toplanmış çocukları tutuyolar bi kadın beni kaldırmaya çalışıyo, üstüm başım paramparça, elimi kafama zütürdüm elimi çektiğimde elim kan içindeydi, gözüm karardı, bayılmışım, allah razı olsun o kaldıran kadın hastaneye zütürmüş beni, kolum ve ayak bileğim çatlamış, kafam yarılmış tahmin edersiniz, ve yüzüm gözüm çizik dirseklerim paramparça sırtım mosmor, annemleri arayın dedim numarasını verdim ertesi gün babam geldi yozgattan aldı beni hastaneden, bi de o dövücektide acıdı sanırım, o arkadaşlarımıda gibtim lojmana gidince, bu da hikayenin sonu binler ama artık dayaktan korkmuyorum ölümden döndüm çünkü amk herkes hayatında bi kere dayak yemeli derim ben

bütün kürtler öyle olmayabilir ama d.bakırdaki kürtlerin yüzde 99u huur çocuğudur 6 sene yaşadım bu çıkarımı gönül rahatlığıyla yapıyorum

@59 cevap verdim ya dıbına koduğum babam yozgatta diyorum senelik izinde, poliside aramadık ne diyecez amk biz dayak yiyecez gelin mi bu huur çocukları poliste gibiyo zaten