üstelik benden 6 yaş büyük. 2 kere evlenmiş. 18 yaşındayken bir rus erkekle evlenmiş..bir çocuğu olmuş bu ilk evliliğinden. 4 yıl sonra boşanmış.. sonra hemen bir türkmenistanlı bulmuş okuldan. onunla birlikte eve çıkmış. 4 sene beraber yaşamış resmi nikah olmadan. tam ayrılırken hamile kalmış yine. adam terketmiş bunu. şimdi 31 yaşında ve 2 çocuğu var. ben 25 yaşındayım. kız istanbula gelip benimle evlenmek istiyor. yani ben istedim ilk yalan yok. ama o da çok hevesli.

sanki her haltı yemiş, bütün zevkleri tatmış ve kapağı bana atmak istiyor gibi hissediyorum bazen. ama seviyorum öte yandan. her insan hata yapar yani hatalı tercihler yapmış olamaz mı geçmişte? küçük çocuğa baktıkça özellikle eski kocasını anımsıyorum. onu öpünce sanki eski kocasını öpmüş gibi kinleniyorum.(küçük olan oğluna daha fazla şefkat gösteriyor çünkü özellikle, kendi de itiraf ediyor bunu) ilk kocası olan rus fazla rahatsız etmiyor ama diğer 4 sene birlikte yaşadığı herif türkmenistanlıymış falan ne bileyim bir uyuz oldum amk. çok kıskanıyorum. zaten diyor ilk kocamı çok sevmedim, diğer adamı sevdim güvendim ama beni yarıyolda bıraktı diyor. adamın babası istememiş 1 çocuklu rus kızı, müslüman gelin bulmuş adama. adam da terketmiş yarıyolda bırakmış kızı. kız sürekli küçük çocuğa hayatımın anlamı falan diyor, büyük oğlunu sevmiyor pek. niye diyorum karakterini sevmiyorum diyor. unutamadın mı diyorum türkmenistanlı herifi, yok diyor alakası yok. benim için öldü o vs.. ama geçmiş geçmiş değil beyler bildiğin hatırat ormanı. bu kadının beni gerçekten sevdiğine inanayım mı, bir şans vereyim mi bu ilişkiye? çok doğru zamanda tanıştık. bir erkekte neyin önemli olduğunu şimdi anlıyorum diyor. ihtiyacım olan kişiyi buldum vs diyor. yani yanlış seçim yapmış bir kadını sırf geçmişi yüzünden reddetmek olur mu? hangisi doğru hangisi yanlış amk kafayı yicem. bir yandan seviyorum, bir yandan geçmişi kafamı kurcalıyor.

tüm samimiyetimle sizden yorumlarınızı bekliyorum. dalga geçmekte özgürsünüz.

adam gibi derdimizi yazdık yok mu bir fikri olan