2 yılda hayatımı nasıl siktim anlatıyorum lan

hayatımın kısa bir çizgisini açıklamak istiyorum. anlaşılmada daha yardımcı olacaktır.

1--- ergenlik, yoksulluk, karakter oluşumu.
2--- ergenlikten çıkış, yoksulluk, karakterin oturması.
3--- olgunluk, yoksulluk, aşk, iş.
4--- depresyon, yoksulluk, aşk, aşk, iş.
5--- depresyon, alkol, yoksulluk, aşk, esrar
6--- kimsesizlik, alkol, alkol, alkol
7--- depresyon, alkol, iş, aşk, esrar, yoksulluk.

@13 yaş 22.

devam et sahura kadar okurum panpa

reserved

rezervuar

Hızlı yaz bin

reserved

reserved seri yaz moruk dıbına korum valla

@59 umarım sonun benzemez panpa

iyiden iyiye esrar kullanmaya daha fazla başlamıştım.
normal hayatım pek tat vermiyordu desem yeridir. hiçbir şeyden haz alamıyordum ve sarhoşken muhabbet etmekten başkası çare olmuyordu sanki. işler yine pek iyi gitmiyordu ancak bu atmosferi yakalamak için de fazla kötü sayılmazdı.
şimdiki zamandan bahsediyorum 'depresyondayım' önceki yıllarda bi çok defa depresyona girdiğimi sanmışım ancak yanılmışım.
neyse, tekrar bir iş bulduk ve mersin'e gittik ahmet ile. eskiden tanıdığımız bi kaç kişi iş bulmuş iş eski iş gibi sağlam ve kolay ancak parası bol idi. önden biraz para almışlar biz de gittik..
artık hayatımda ayşe tamamen yoktu. o'nu artık silelim..

ve tekrar istanbul'da bir iş bulmuştuk işler mersin'de pek iyi gitmedi.
işte herşeyin koptuğu yer burası dostlar..
hayatımın kırılma noktası diyebileceğim her şey istanbul'a 2. kez gidişimde oluyor..
istanbulda bir firma ile anlaştık ve gittik. avrupa yakasın'da feshane'de ramazan aylarında bir firma adına iş yapacaktık.
eften püften bir iş değildi. ancak biraz daha geriye, eminönü'nde çalıştığımız zamanlara gitmemiz gerek..
ramazandan önce eminönünde sonra ise feshane ye geçecektik. bundan 2 yıl önce. hala dün gibi hatırlarım.
farklı ekiplerde aynı işi yapıyorduk. işler rayına oturmaya başlamıştı en azından.
her şey sıradanlaşmaya başlamışken, işleri yoluna koymuşken fatma diye bir kız bana yazmaya başladı ancak esas kız fatma değil. ben de yokluktan olsa gerek biraz eli yüzü düzgündü olumlu karşılamaya başladım. 2-3 gün takılır gibtiri çekerim demiştim. zaten rütbe olarak cebimden fatma gibi 20 kişiyi çıkartabiliyordum o işte.

dinleyen var mı?

2 kişiyiz okuyoruz panpa devam

dinliyorum panpa

artık tek amaç fatmayı yatağa atıp kafam sakin şekilde işime gücüme bakmaktı.
bana yazdığı günün akşamı bununla eve beraber gittik. biz şirket evinde o kendi evinde kalıyordu.
biraz konuştuk. dışardan gördüğünüzde alımlı zeki ve güzel bir hatun ancak 10dk konuşunca tam bir leş..
aptal kızlardan hiç haz etmem. bir anda soğumuştum.
ertesi gün olduğunda uzaklaşmaya çalıştım konuşmadım surat astım. gittikçe daha fazla yaklaştı. tam bunlar olurken o gün,
hayatımın bir viraneye döndüğü gün, işte o'nu gördüğümde sırılsıklam aşık olduğum, adına sayfalarca tanım yazabileceğim kız gelmişti hayatıma.. rüya olsun adı, evet rüya..

fatmayı eve bıraktığım günün ertesinde işe başlamadan önce toplantılar yapıyorduk.
ve ben toplantıya girmeden önce salondan arkadaşı ile dışarıya yürürken rüya'yı görmüştüm.
hani filmlerde görürüz ya, ilk aşık olduğunda dünya yavaşlar sesler gelmez görüntü sadece ilgili kişinin zoomlu halidir.
işte gerçekten tam öyle bir şey yaşamıştım rüya'yı gördüğümde. dünya durmuştu sanki.
o anı anlatmaya sayfalar yetmez ki..
bir yandan fatmadan kurtulmaya başlamıştım bir yandan rüya'nın ilgisini çekmeye çalışıyordum.
yavşayan bir tip değilim maalesef. aradan 1 ay geçmişti artık feshane'ye gittik. orada da rüya vardı. artık işe sadece onu görebilmek için geliyordum desem yeridir. işte en başarılı kişi benden 1 ayda tamamen işten düşmüştüm. aklımda fikrimde sadece rüya vardı, aslında hayatımın yeni bir yöne doğru gideceği zamanların başlangıcıydı bu..

amk dinleyen kalmamış ki.

neyse kendi kendime devam ederim amk.

Reserved

rüya'yı gördüğüm andan beri aklımdan hiç çıkmıyordu. aslında ayşe benim hayatımda hiç yer almamış kadar ufak kalıyordu rüya'nın yanında. o'nu uzaktan kesmeye başlamıştım. yanına yaklaştığımda elim ayağım birbirine dolanıyor, ağzımdan kelime çıkmıyordu heyecandan. son çare olarak çantasına bir mektup bıraktım. kendimi farkettirmek için yapabileceğim son şey buydu.