2 yılda hayatımı nasıl siktim anlatıyorum lan

annemle tek yaşadım bu yaşıma kadar. aynı evde olmamıza rağmen kaç saat beraber vakit geçirdiniz deseniz 24 saat bile diyemem. sevemedim bir türlü annemi.. mizacı bana terstir her zaman. ben anaç, şefkatli bir annem olmasını isterdim en nihayetinde. annem ise yalnızlığın ve kimsesizliğin verdiği etkiyle galiba sert ve temkinlidir. bana bile.
her neyse, annemle pek vakit geçirmem iletişimimiz sıfır anlayacağınız.
babam benden çok uzakta yaşıyor olmasına rağmen bu güne kadar bir olay hariç asla yaşadığını hissedemedim.
bu şekilde büyüyen bir çocuktum ben herşeyin öncesinde. ister garip deyin ister fakir ama gururlu..
kurnazlık bilmeyen, iyi gün dostundan ziyade kötü gün dostu oldum daima. etliye sütlüye karışmam asla. ancak damarıma basılırsa etini de sütünü de giberim böyle de pis bir huyum vardır. her neyse, dediğim gibi işe girdim. iş oldukça rahat sadece konuşmanla para kazanabileceğin iknaya bakan bir işti. günde 4 saat iş geriye kalan zamanlar eğlenmek idi sadece.
iş mesaiili bir iş değil. şirketin verdiği evde kalıyorsun yani gurbettesin ve yanında bi kaç iş arkadaşın var.
olmaz olsaydı..

rezerved.

Lan 22 yasindaki bebek burda utanmadan anilarini yaziyor, lan senin o kisa gecmisini giberim sivilceli pic. Ne oldu kiz arkadasin senimi terketti, esrar falanmi ictin, babanmi dövdü ne amk?

devam...

Anlat lan

reservedd

reserved.

Rizörv

işe girdiğim zaman annemi evde bırakmıştım..
sevgilimi de başka bir şehirde bıraktığımda aslında çok zorlanmayacağımı düşünerek ve biraz olsun rahatlarım diyerek kısa bir çizgi çektim hayallerime. o zamanlar tek hayalim (isimler uydurmadır) ayşe ile evlenmek idi. çocuğumuz olsun okuyalım ve iyi bir hayat yaşayalım idi. yani pembe panjurlu bir ev teması ile hayat sürecektik. çocukluk işte, hayal kurup duruyorsun. bu ayşe denen kızı 17 yaşında bir arkadaşım vasıtası ile tanıştım. ilk defa sevdiğim bir kız olmuştu diyebiliriz. ayşeden önce çok kız arkadaşım oldu ancak laylaylomda sürdü herşey. ilk evlenme hayallerim, çocuğumuza koyacağımız isimler ayşenin hayatımda olmasıyla başlamıştı. ancak ayşe çölde görünen seraptan farksızmış onu ilerleyen yıllarda başka bir kıza gerçekten aşık olduğumda anlamıştım..

yarıda bırakırsan dıbına korum. devam et

çocukluğum pek iyi geçti diyemem. hep varoş şehirlerde varoş çocuklarla yaşadım. ben daima 'öteki' çocuktum onların arasında. ben 'kardeş' derken onlar 'gardaş' diyorlardı. biraz elim yüzüm düzgün inceden de efendi bir tipim. bu özellik nerden geldi ve neden o kadar çocuğun içinde bozulmadı bilemem. ancak ben hep farklı oldum 18 yaşıma kadar.
haketmediğim bir hayata sürgün edilmiş gibi hissediyorum esasen. bu his 7-8 yıldır hayatımın her köşesinde var.
ancak elden gelmeyen şeyler yüzünden bütün bunları sineye çekip hayatıma bakmaya çalışıyorum. tabii kolay mı? değil.
potansiyellerimin yüksek olduğunu düşünmesem beni hayatta tutacak ne annem ne de babam vardı oysa..

rezerved

devammmmm

inci ben senin ananı gibeyim 20 satır yazmıştım logout olmuş amk ya.

önce ayşe'den bahsetmek isterim..
ayşe benden 1 yaş küçük olan, okulun en inek kızları arasında bulunan biriydi.
dersleri gayet iyi, tek hedefi mühendis olmaktı. tabii olmaktı sadece..
ben kaşar tipli kızlardan haz almam. belkide şimdiye kadar en az 5-6 kere bu tarz bana gelen kızı reddetmişimdir.
kanımda değil, yapamıyorum amk. anca kafam güzelse belki..
neyse, benim okulum ayşenin okuluyla aynı değildi. ve ne hikmetse hayatımın her zamanında olan şey ayşe ile varkende olmuştu. sevgili olmamızın üstünden 1 hafta geçmiştiki biz taşınmıştık. şans mı desem kader mi bilemem..
hayatımın her köşesinde bu tür ayrılıklar yaşadım..
hayatımda biraz ileriye gittiğimizde anlayacaksınız dostlar..
asıl sorun şuydu. uzaktan aşk yaşamamıza başladık ve ben her hafta onun yanına ziyarete gidiyordum.
ancak her gidişimizde sadece sevişiyorduk.
bu hikayeyi ciks hikayesine döndürmek istemem ancak olay buydu.
içgüdülerimize yenik mi düşüyorduk yoksa hayalleriyle oynanan benmiydim bilemem.
ancak yanlış olan şeyler olduğu aşikar değil mi?
çok sevmiştim, hormonlarıma sahip olamadım diyebilirim ancak bu kız neden hiç sesini çıkartmıyordu?
hayalleriyle oynanan ben miydim yoksa?
yoksa 'evlenebileceğim kadın' dediğim aslında kaşarın tekimiydi?
neden bu tür duygulara sevk olmuştum?

evet rezervleri alalım bende çayımı alıp geliyorum.

Hızlı yaz bin

reserved

reserved seri yaz moruk dıbına korum valla

reserved