Bi 75lik yeni rakı ve birer bira alıp iskele tarzı (evet adı sadece iskeleymiş sonradan öğrendim.) yere gittik saat 18.30 civarıydı galiba hatırlamıyorum içtikçe konu konuyu açtı herkes geçmişini anlatıyor ben susup dinliyordum. Benim acılarımın yanında onların anlattıkları hiçbirşeydi.

A2: Ulan eco sen niye susuyon lan senin geçmişinde hiç mi birşey yok lan?
A1: Arif tamam kanka anlatmak istemiyordur çok zorlama çocuğu samimiyet arttıkça anlatır.
A2: Ulan ne zorlama biz burda biseyler anlatırken samimiyet var da o anlatınca mı yok?
B: Tamam beyler anlatayım ama benden çekinmenizden ve uzaklaşmanızdan korkuyorum
Hepsi bir ağızdan saçmalama lan yoksa muallak misin tarzı takıldılar ben de daha fazla dayanamayıp anlatmak zorunda kalacaktım...

Yurda gittim 1 hafta boş boş kaldım pek bişey yapmamıştım bu arada yurt da dolmaya başlamış öğrenciler yavaş yavaş geliyordu. 3er kişilik odalarda kalıyorduk benim odamda Ali ve Arif adında iki kişi vardı klagib tanışma faslı şehirde tek üniversite olduğu için aynı üniversitenin farklı bölümlerinde okuyoduk klagib birbirimizi tanıtma faslı ama ben kendimi tamamen tanıtmış olsam arkadaşım olmaz diye düşünüyordum. Sorunlu bir geçmişim vardı üniversitenin açılmasına 3 gün kala dışarı çıkıp şehri tanıma kararı aldık ve bi kafe bulup oturduk kahvelerimizi içerken kafenin camından bana bakan o kızı gördüm. Bizimkilerden müsade isteyip yanına gittim.

B: Merhaba sanırım tanışmaya tam fırsatımız olmamıştı ben eco dedim.
K: Merhaba benim adım da Güneş dedi
Burda ne yaptığını sordum beni görmüş yanımda arkadaşlarım olduğunu gördüğü için yanıma gelmeye utanmış. Ben de utandırmamak için içeri davet etmedim. Biraz konuştuktan sonra Güneş gitti ben de bizimkilerin yanına gittim.
Ali: A1 Arif:A2 Ben:b

A1:kanka noldu niye gittin?
B:bi arkadaşla konuşuyordum.
A2:ne arkadaşı lan daha üniversite açılmadan
Başka konu açıp geçiştirdim. Biraz daha oturup bu akşam biraz içelim mi teklifini sunan Aliyi kırmayıp tekelin yolunu tuttuk.

Düşünceli düşünceli içtiğim sigara telaştan elimden düşmüş bana merhaba diyen o tatlı kıza bakıyordum. Yüzündeki tebessümde gizlediği çok şey olduğunu ve benim yaşlarda olduğunu gözönüne alarak üniversiteye yeni veya 2. Sınıfa geçtiğini düşünüyordum.

Ben bunları düşünürken yere düşen sigaramı aldım ve merhaba diyebildim sadece

K: Sorun olmazsa oturabilir miyim?
B: Tabi buyur geç. Dedim ve sigaramdan bir duman daha aldım
K: Çok dertli duruyordun ve yalnızdın ben de yanına gelip gelmemek arasında kalmıştım. Dedi
Ne diyeceğimi bilemedim yanımda utangaç ama dünyalar tatlısı bi kız o ela gözlerini dikmiş bana bakıyordu.
B: Teşekkür ederim ama hangimizin derdi yoktur ki şu dünyada büyük küçük dertler sunar hayat herzaman. Dedim biraz saçmaladığımı düşünüp susmuştum ki sessizliği bozan yine o tatlı ses oldu.
K: Anlatmak istersen dinlerim ve herzaman yanında olmak isterim. Dedi
Teşekkür edip belki sonra diyerek yanından ayrılıp yurdun yolunu tutmuştum.

Yurt müdürü Yusuf Bey'in yanına gittim ve güler yüzle karşılandım. Az sohbetin ardından kaçırdığım öğle yemeğini yemek üzere aşağı yemekhaneye indim Gülten Abla sağolsun beni aç bırakmadı ve artanlardan birkaç bişey atıştırıp kendimi sokağa attım. Yurtta toplamda şuan 4 5 öğrenci var galiba diye düşünüp yaktiğım sigaranın eşliğinde sahile doğru yürüdüm.

Çekirdek alıp denizi izleyip çıtlıyordum başta şahane olan ve son yıl hayatımı mahveden şehir Ankaradaki hayatımı düşünüp dertleniyordum. Zaten hep öyle olmaz mıydı hayat güzel gidiyor sanardık fakat her zaman hayallerimiz boşa çıkar paramparça olurduk.

Ben bunları düşünüp hayatıma lanet ederken bi yandan da bunları geride bırakmam gerektiğini düşünüyordum.

O sırada bir ses ile irkildim ve daldığım kabusumdan kurtuldum biranda.

Otobüsten indiğimde saat sabahın 5.30uydu bütün gece yolları izlediğim için bayılmak üzereydim. Firmanın otobüsüne atlayıp hayatımın 4 yılını geçireceğim üniversitenin yurduna doğru gitmeye başladık ailemle halletmistik bunları 15 dakikalık yolun ardından yurda varmıştım.

Odama doğru yürümeye başladım. Eşyalarımı yerleştirip aşağı sigara içmeye indim. Oda 4 kişilikti. Anlaşılan daha kimse gelmemişti. Herkes eco gibi şehrinden kaçmaya çalışmıyordu demekki 2 hafta önceden gelecek başka akıllı insan da yoktur zaten. Bunları düşünürken sigaram bitti ve yatmak üzere odaya geri çıktım. Kafayı vurduğum gibi uyumuşum uyandığımda saat 15.30a geliyordu...

Deli hastanesi değil mi la o

Onlerden rez

Dinliyoruz rez