yazık günah. bizim refah seviyemiz ne amınkoduklarım? birçoğumuz işsiz, biçoğumuz 1000-2000 tl maaşla çalışıyor.

ben egede yaşıyorum durumum allah bereket versin çokta kötü değil. evime domatesimi patatesimi, blue labelimi alabiliyorum. ama bu ege sahillerinden yunanistana kaçan insanları gördükçe içimde bir tiksinti oluşuyor. bütün suruyelilerden, afganlardan ve ıraklılardan tiksiniyorum. hepsinin ansını avradını gibeyim.

şuan midilli adasının kaşısındayım ve denize işiyorum. batan botların da, karşıya geçerken ölenlerin de dıbına koyayım.

savaştan kaçmışlar sözde. gibtirsinler. yanlarında 5 aylık bebek var. lan ben bilmiyo muyum gibişmesini? bebeğin var diye mağdur musun? sizden çıkan bebeek de ve siz de bu ülkeden gibtirin gidin .

egede mülteci görmek istemiyorum.

edit: lan bu entyiyi kafam kıyak yazdım dün. hatırlamıyorum amk. millet içince eski sevgilisini arar. biz içip mülteci sorununa eğliyoruz. ama kendimi haklı buluyorum. ayık kafayla da aynı fikirdeyim.