yaz yaz yaz

valla ben okuyorum panpa

derken 2 hafta geçti. ne ses vardı ne de seda. öylece gitti diyordum anılar. her şey gitti mi lan öyle dedim. size sanki seçme şansı bırakıyorlarmış gibi mk. seçemedim. her şey birden oldu. sevgi denilen soyut kavram. mihrapla bütünleşmişti. mihrap=sevgili=ben demekti. ama şimdi mihrap=? olmuştu. o başkalarına gitmişti. belki de o peçeteye adını yazan bin kurusuyla belki kantinde sıra beklerken tanışacağı bir çocukla ya da kulüpte biriyle çıkacaktı. evet binler. ender hep gibilen, hayatı bir avuç takla dolu, yüreği dertle dolu, çirkin, mal, yalnız biriydi. o kadar yalnızdı ki o ender denilen çocuk... sığınacak limanlarını hep yakmışlardı. şimdi de denizini yakıyorlardı.

Panpa zaten efkarliydim iyice dibina koydun

oooo ferdiye de bağladı gece gece ne gider bee yaz panpa

lan yaz yaz amk efkarlandım yaz

burda mısınız mk? çok yalnızım lan.

bir çay bahçesinin önünde durduk. Gökhan, oğlum üzülme lan dedi. boşver dedi. biz yalnızken daha mutluyuz. baksana etrafına. onlar çok mu mutlu sanıyorsun dedi. tam o anda yanımızdan el ele tutuşmuş bir çift geçiyordu. mihrapla o an geldi aklıma. bir kere bu yanlış metrobüse binmiş mk. yarı yolda geri dönmüş. tek başına saat 9 da ipeksarayın kenarındaki ıssız parkta bekliyor. yanlarında da erkekler varmış. beni aradı. ender gel beni al, yanlış metrobüse bindim dedi. yanına gittiğimde koşa koşa bana gelip sarıldı. çok korktum ender, sen olmasan burada böylece kalırdım. taksi numarası da bilmiyorum dedi. beni yurduma bırak dedi. mk o koşup gelip sarılması, ağlaması.. korktum demesi. lan dün gibi aklımda mk.

senin geçmişini gibeyim nasıl okutamadın bin

https://www.youtube.com/watch?v=-_t6UCPujS4

istemeyerek de olsa kutuyu gökhana verdim. ben mi vereceğim dedi. cevap veremedim mk. Gökhan benim kararsız kaldığı zamanlar hep kendi karar verirdi. aldı kutuyu arkasına bakmadan döndü. yürüdü yurda girdi. arkasından bakakaldım mk. koşup dur lan dur deyip ağlamak geldi. içim yanıyordu mk. içimden sanki son parçamı da alıp zütürüyorlarmış gibi hissettim. off ulan dedim. bağırarak offfffffff ulaaannnnn dedim. sigaramın dumanına gömülüyordum sanki. arabaya yaslanıp gökhanı beklemeye başladım. 5 dk sonra Gökhan görüldü. yürüdü. tamam dedi. ne oldu dedim. orada duran güvenlikçiye kızın adını söyledim. o da ileteceğini söyledi. lan içimden bir şey boşaldı mk. şu sol yanım var ya. bıçak girmiş gibi oldum. hadi dedi Gökhan. arabaya atladık. sıladan yukarıda linkini verdiğim şarkıyı açıp bağıra bağıra eşlik etmeye başladım. bir yanım acıyor, gözlerim doluyordu.

yurdun önüne geldik arabadan indim. birer sigara yaktık. hala kararsızım mk. kutu elimde. gökhana bakıyorum. verecek misin diyor? bilmiyorum diyorum. kutuda sanki inciler, altınlar, kolyeler, değerli her şey var mk. ondan bana kalan sın şey mk. hele o bileklik. parfüm kokusu. onun kokusuydu mk bu. açtım kutuyu. içine baktım. kolyesine, o karanfile, kaşığa... her şey tekrar gözümün önüne geldi. sigaramdan çok uzun bir nefes çektim. yurduna baktım. kaçıncı katta, hangi tarafta oturuyor bilmiyordum. beni bir kere görmesi için nelerimi vermezdim mk.

panpa parlament aqua nın o mentolune hastayım mk mentos tadı geliyo elim gibimde iciyorum neyse sen devam

yaz lan burdayız

Dertlendirdin

devamm pnap

son parta aglicaktım be abi naptın öle ya neyse devam rez

devam etsene bin

Yaz sen gibecem

yok mu kimse mk vay lan

ses verin mk