1. 226.
    0
    okuyom ben ya
    ···
  2. 227.
    0
    tamam
    ···
  3. 228.
    0
    ben okuyorum bekliyorum yazmanı
    ···
  4. 229.
    0
    var mı okuyan beyler?
    ···
  5. 230.
    0
    artık son aylardaydık. geçen mayıstı sanırım. ben cafeyi senin üstüne yaptım bu da tapusu dedi. napıyosun sen dedim. benden sana hayır gelmedi hiç değilse sıkıştığında paraya çevirebileceğin bir mülkün olur dedi. öyleydi böyleydi derken onu prag'a zütürmeye karar verdim. haziran başıydı. izin alma problemim de kalmamıştı bu süre içinde ayrılmak zorunda kalmıştım çünkü. biletleri aldım ve sürpriz yapmaya hazırlanırken sevgilimin annesinden telefon aldım. babası sevgilimin durumunu öğrenmişti ve annesine söylememişti ama onu buraya getirmeni istiyor. tutturdu başka bişey demiyor dedi. tamam dedim getiricem.
    ···
  6. 231.
    0
    be dıbına kodum olayların bu kadar ilerleyeceği en başından belli. adam kullandığı an gidecektin. kendi hayatını gibmişsin. kendi düşen ağlamaz. hayatınız trip olmuş aq.
    ···
  7. 232.
    0
    kendime engel olmaya çalışıyordum ama mümkün değildi. ağlamaya başladım. sanki son bir yılı yaşamamışız gibi noldu bebeğim neyin var senin diye sarıldı. kafası yerinde değil diye korkuyordum ama o an bitmesin istiyordum. o geceyi olaysız şekilde atlattık.
    ···
  8. 233.
    0
    masanın üstünde pasta vardı. iki tane bira bardağı da ayrıksı şekilde duruyordu. ben bişeyi mi unuttum doğum günü mü yoksa diye düşünürken anlamış olmalı ki bugün özel bir tarih değil dedi. ee dedim öyleyse ne bu? bebeğim seni çok seviyorum ben o yüzden sana en sevdiğin pastadan aldım dedi. pastayla bira mı içicez yani zevksiz diyip gülümseyerek öptüm onu. o an benim sevgilimdi. liseden beri tanıdığım 8 yılımı birlikte geçirdiiğim sevgilimdi. son 1 yıldaki adam yoktu karşımda.
    ···
  9. 234.
    0
    @71 ölünün arkasından konuşma döner giber bin
    ···
  10. 235.
    0
    okuyun lan adam yazıyo binler
    ···
  11. 236.
    0
    ailesine söylemeye karar verdim. elbette onu çocuk gibi şikayet etmeye hakkın yok diyebilirsiniz ama bu işin şakası yoktu. önce abisine söylemeyi uygun buldum. anne-baba çok kötü duruma düşebilirdi bunu öğrendiğinde. abisi beni severdi, çok düzgün bir adamdı. sevgilim ve ben izmirde yaşıyorduk ama ailelerimiz başka şehirdelerdi. fakat birbirlerini tanıyorlardı. zaten liseden arkadaştık biz. öğretmenlerimiz, komşularımız herkes bilirdi. bana evlenme teklifi de etmişti ama bence erkendi. aslında evlenmek çocuk demekti ve hayatımızı düzene sokana kadar bunu yapamazdım ikimize.
    ···