2 ay önce sevgilim öldü

madde alınca yaşadığın tripleri de mi salladın lan? bence bir şeyler biliyor olmalısın. ayrıca üsluptaki ciddiyetten belliydi kolpa yaptığın. belki de gerçektir. tedavi görmelisin haculi.

the fall filmindeki kız gibiydim.

amlı!!! amlı!!! amlı!!!

2.kata çıktık ve pgibologun muayenehanesinin önündeydik. bana sitem dolu gözlerle baktı. o an ne kadar bitkin olduğunu fark ettim. itiraz etmeden peşimden geldi. birlikte terapiye girdik. tabi öncesinde sadece sevgilimle bazı şeyler konuştu sonra beni çağırdılar. 4 aydır eroin kullandığını toplamda 5 6 kez kullandığını söyledi. önce inanmadım. çünkü eroini çok daha kısa aralıklarla kullanacağını düşünmüştüm. ama başlarda pek etkili olmamış anlaşılan. sonra terapiyi kabul etti. birlikte gidiyorduk. uzatmıyorum. terapiye gidiyorduk ama artık benimle uyumamaya başlamıştı. onun evinde kalıyordum ama önceden her gün yanımda uyuyan sevgilim artık içerde tv karşısında uyuyordu.

@1 okumadım ama yaralı adam ayağına kurnazca karı kaldırma durumu sezdim amk.

ciddiysen harbiden zor bi durum hele ki bu illet yüzünden kaybettiysen..
şakaysa giberim seni.. bu kadar

okumuyorum ama sen yaz

@1 uyusturucuyla mücadele departmanı amiri battal amıgüzel beyler...

evet sana sana sana hepinize be... rezil iğrenç yaratıklar.. hiç mi insanlık yok sizde ha? nedir bunlar ha nedir? nasıl yollarsınız bu pislikleri o tertemiz insanlara.. onlar kitap istiyor, kalem istiyor, okul istiyor okumak istiyor.. onlara yardım elinizi uzatacağınıza birde utanmadan, sıkılmadan alay ediyor küçük görüyorsunuz.. aslında alay edilecek küçük görülecek birileri varsa o da sizlersiniz.. hiç bir işe yaramayan asalak gibi yaşayan sizler.. utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz

nasıl olduğunu sormak istedim ama onun yaşamadığı düşüncesini bile kabullenemiyordum ve şu an bile bunu yazarken zorlanıyorum. bunları yazmamın amacı abuk subuk eğlenmek değil. sizlere birkaç tavsiye vermek inci kardeşiniz olarak.

beyler başım çok ağrıyor. uyumalıyım. gündüz devam ederim. hepinize iyi geceler.

serum bittikten sonra ciddi bişeyim olmadığı için taburcu oluyordum. bir hemşire geldi yanıma. konuşmak istediğini söyledi. tabii dedim. haberiniz var mı bilmiyorum ama 4 haftalık bir gebeliğiniz var dedi. şaşırmadım. ağlayarak seviştiğim gece korunmadığım halde korundum demiştim. ne hissedeceğimi bilmemekle birlikte mutluluk ve hüznü yaşadım aynı anda. annemlere söylemedim. sadece sevgilime söyleyecektim.

bize ne yarraaam

ohuyoz yea

okuyoz amk hadi

okuyor musunuz millet?

@144 az kaldı ona gelicem birazdan ve hikayeyi bitiricem.

bir gece sevgilim aradı. çok kötüyüm ben lütfen yanıma gel diyordu. geleyim ama annenlere ayıp olur dedim. mutlaka gel lütfen derin bi kuyu gibi hayatım kazılıyo şu an dedi. tam olarak böyle olmasa bile anlamı böyle bişey. tamam dedim geliyorum. kapının önüne vardığımda aradım kapıyı aç dedim. beni kucağına aldı. zayıf ve güçsüz kollarıyla beni taşımasına izin vermek istemiyordum ama bırakmıyordu. odasının önüne gelince aralık kapıyı ayağıyla ittirdi ve odaya girdiğimizde bıraktı beni. kısacık saçlarını sevdim. çim adamın çimden saçları gibiydi. öpmeye yeltendim ama beni durdurdu. bozuldum biraz. önce sana bi hediyem var dedi ve çok sade ama çok güzel bir yüzüğü taktı parmağıma. biliyorum artık ben iyi olamam ama eğer istersen bu yüzüğü taşırsın dedi.

ailelerimiz tarafından birbirimizden uzaklaştırılmıştık. onlara hak veriyordum. iyileşmesini ve güzel bir şekilde birlikte olmamızı istiyorlardı. ama bunun mümkün olmadığını düşünüyordum. her gün görüşüyorduk ama çok fazla baş başa kalamıyorduk. tedavi için ailesi seferber olmuştu ve beni onu iyi tedavi ettiremediğim için içten içe suçluyorlardı ama beni çok sevdikleri için kızamıyorlardı.

baba ocağına dönmüştük. hem kendimi güvende hissediyordum hem de yabancı. babası sevgilimi bi odaya çekti. birkaç aile ferdi de kahvaltı masasında oturmuş herkesin sırayla nereye kaybolduğunu anlamaya çalışıyordu. ailelerin ortak kararıyla yazı orada geçirecektik. en zor süreç burada başlayacaktı.

o an çok şiddetli bir nefret duygusu kapladı içimi ve sinirden gözlerim doldu yine. hem mücadele etmiyor hem de beni seviyordu. yüzük veriyordu. ben ölücem ama sen hep benimle olacaksın der gibi. sonra düşündüm haklıydı. hiç bişey değiştiremezdi bunu. dişiliğimin verdiği içgüdüyle anne olmak istedim. keşke olabilseydim dedim kendi kendime. sonra ona bu fikrimi söylemeden hadi yatağa girelim dedim. uyumayalım dedi. uyumak mı onu kastetmedim zaten dedim ve işte uzatmadan geçeyim seviştik. sonra bir ritüel gibi olan birleşme gerçekleşti. ağlayarak ona sıkı sıkı sarılarak korunuyorum ben dedim sorun değil. sonra neden ağladığımı sordu. bilmiyorum dedim bilmiyorum.