1buçuk senede hayatımı nasıl mahvettiler

bunların hepsi 20 günlük sömestırda oldu, derken 2. dönem başladı beyler. zeliha'yı gördüm konuştuk. lan, o ruh hastası kavgacı hallerinden eser yoktu düzelmişti. aynı onu sevmeye başladığım günlerdeki gibiydi. ama hülya vardı diğer yanda, hülya benle birlikte olmak istese direkt onu seçerim diyodum. diyceksiniz ki seçerim ne amk sanki zeliha kollarını açmış seni bekliyo. bekliyodu beyler. 2. dönem bana yavşamaya başladı zeliha. vücut olarak bile yakın davranıyodu amk okulda kucağıma yatıyodu falan. diğer yandan hülya'yla çok sık konuştuğumdan zeliha'nın haberi yoktu. zeliha'nın bana ayan beyan yavşadığından da hülya'nın haberi yoktu. eğer sevgili olsaydık ben zeliha'ya güvenemezdim artık beyler, benle birlikte olmadığı zaman kim bilir kimle birlikte diye düşünmekten kafayı yerdim amk. bu yüzden zeliha'ya soğuk davranmaya başladım, benden uzaklaşmasını istedim..

hayat bu beyler, zamanında ben zeliha'nın peşinde çok koştum neler yaptım ama o beni istemiyodu. şimdi ise o benle birlikte olmak istiyodu fakat ben istemiyodum. yakın bi arkadaşıma "yazın ben de ondan hoşlanıyodum şimdi fark ettim" demiş hatta. söylediği şeye bak amk. beni sevdiğini söylese de kendime yediremiyodum, kız neler yaptı gururlu olmam gerekiyodu daha düzgün biriyle bi ilişkim olmalıydı. hülya'yla konuşmaya devam ettim, daha da sıklaştırdım hatta.. kumar oynamıştım resmen, bir tarafta zamanında aşık olduğum ve benle birlikte olmak isteyen sorunlu ve güvenilmez zeliha, diğer tarafta pek bişey hissetmediğim ama daha düzgün biri hülya.. ki hülya benle birlikte olmak istemeyebilirdi mevcut durumlardan dolayı bana güvenmeyebilirdi. risk budur dedim ve zeliha yerine hülya'ya yanaştım..

zeliha benden yüz bulamadı ve kendini boşlukta buldu, tekrar ruh hastası moduna girdi. hiç çekemiyodum artık direkt konuşmayı kesiyodum tartışmıyodum bile. barış diye biri vardı, bertuğ'un yakın arkadaşı. zeliha bigün barış'la birlikte olduğunu söyledi beyler. çok aşığım falan da dedi. hiç kötü hissetmedim kendimi lan. "tamam" dedim "mutluluklar." bertuğ ipnesi de durumu gayet normal karşıladı. düşünebiliyo musunuz lan ben zeliha'yı severken zeliha yakın arkadaşım bertuğ'la birlikte oldu, sonra bertuğ'un yakın arkadaşıyla birlikte oldu. ve beyler, zeliha ve bertuğ yaşanan kötü olayların sorumlusu olarak beni gösterdiler. bi günah keçisi bulmuşlardı kendilerine ve yaptıkları pisliklerden arınmışlardı kendilerince. istedikleri kadar suçlasınlar beni, zerre gibimde değildi. üzüldüğüm tek şey zeliha'ya hoşlandığımı ilk söylediğimde benle birlikte olsaydı bu kadar kötü olaylar olmayacaktı.. hem sevdiğim kızlarla birlikte olamıyodum, hem de git gide arkadaş kaybediyodum. ve ben bunları hak edecek tek bir şey yapmadım amk. tutunacak tek dalım kalmıştı artık: hülya..

sebebini bilmediğim bi şekilde hülya benden soğumaya başladı. belki zeliha'dan ve utku'dan intikam almak için yakın davranıyodu bana. çünkü zeliha'nın sevgilisi olunca benden uzaklaşmaya başladı hülya. yani beyler, zeliha mı hülya mı diye kararsız kalmışken iki seçenek de elimden uçtu gitti. belki de zeliha'ya olan zaafımdan dolayı 2. utku vakasından korktu hülya. bana güvenmedi, veya emel esra zaten güvenilmez diyodu bana, belki onlar istememiştir baskı yapmıştır. zaten hülya'yla çok görüşemedik de beni tam tanıyamamıştı. bu yüzden dışardan kim ne söylerse inanması normaldi.. bertuğ bile hülya'ya benle ilgili yalan şeyler söylemiş ve kızı inandırmış olabilir. kanımca birileri o kızı benden soğuttu beyler, yoksa sevgili olmaya en yakın olduğum kız hülya'ydı..

hülya'ya niyetimi açık açık belli ettiğim gece, buluşalım dedim. "yalvarırım artık bana yakın davranma, geriliyorum, mal mal davranıcam" dedi. hiç üstelemedim, yalvarırım kelimesi elimi kolumu bağladı.. yalvarırım ne amk sanki kızı görünce sürtüyorum. onu kendime çok yakın gördüğümü, zor bi dönemde karakterli bi insanla konuşmanın iyi hissettirdiğini söyledim ve bir daha da mesaj atmadım.. o da atmadı.. bu arada mesajımın son cümlesi, zamanında onun bana söylediği "kendin gibi rüyalar gör" cümlesiydi..

tüm bu yaşananlardan sonra insan ilişkilerine olan bakışım değişti, kimseye kolay kolay güvenemeyeceğimi anladım. bir buçuk yıl önce saçımda tek bir beyaz yokken şimdi üç tane beyaz saç var. sadece güzel şeyler yaşamak istemiştim.. hep yanlış ata oynadım, ama umudumu hiç kaybetmedim.. hayata bakış açımın dıbına koyan şey kız meseleleri gibi görünse de tam olarak öyle değil beyler. kız illa ki olur, zaten şu sıralar benden hoşlanan bi kız var ağzımın içine düşecek nerdeyse. sevmiyorum kızı, ama bi ilişki olabilir. sevdikçe zarar gördüm, artık sevmeden ilişki kurmaya çalışıyorum.. asıl mesele, insanların kendi küçük çıkarları için seni bir kalemde silmeleri ve sana büyük acılar yaşatmaları..

kızlara kanmayın beyler, iltifatlarına aldanmayın, hee deyin geçin. insanlara da kolay kolay inanmayın, sorgulayın. hayatımızı mahvedenlere inat her şeye sıfırdan başlarız dıbına koyim.

bu yazıyı sonuna kadar okuyanlar çok baba adamlar bence, eyvallah beyler beni anlayanlar var biliyorum. her şey gönlünüzce olsun panpalar..

@119 cesur davranma derken ne yapsaydım mesela? panpa caps yok elimde lan bilgisayarda kayıtlı yok sinirlenip silmiştim, facebook'ta da gizlemiş tüm fotoğraflarını. ama şöyle diyim tipi görsen "bu ne amk bi deri bi kemik hiç güzel değil" dersin

@120 sağol panpa. ama olgunlaşmak ve üstümdeki saflığı atmak için gerekiyodu belki de bunlar..

@122 artık bi aşamadan sonra olayların etkisiyle ne hissettiğimi anlayamaz oldum lan, sadece biri beni çekip alsın şu muallaklerin elinden diyodum. şu an iyiyim ama, dediğim gibi daha olgun hissediyorum ve düzgün insanlar var etrafımda. şerefsizler öyle ya da böyle elendi yani..

@130 @131 sağolun beyler iyi ki varsınız lan. Sizin gibi düşünenleri gördükçe her şeye dair umudum artıyo eyvallah

@138 mesaj attım ama istersen burdan da anlatabilirsin panpa ibret olur

@140 @145 eyvallah beyler