1999 yılının ağustos ayı. beyler başlıktan anlaşılacağı gibi doğal afeti en korkutucu şekilde yaşamış insanlardan biriyim. ancak bu korku bizim ailede tam 5 dk sürdü. o akşam herkes teyzemlerde akşam yemeğine davet edilmişti. arabası olanlar evine dönmüş. annem babam ben dayım ve eşi + teyzemin ailesi 9 kişi evdeyiz. o gece her neyse muhabbet sohbet derken gece 3 olmuş. herkes uykuya çekilmişti. tam uykuya dalındığı sırada o şimşek gibi gürleyen deprem olmuştu. o anki telaşla herkes eline geçeni üstüne giymiş ve kendini sokağa atmış. o can havliyle biz sokakta birbirimizi arıyoruz. derken apartmanın karşısındaki parkta birleştik. herkes birbirine nasıl olduğunu sorarken hepimiz bir anda enişteme kitlendik. eniştem pijama ve atletle yatmış. deprem sırasında da o korku ve panikle giyinip çıkayım demiş herhalde, eline geçirdiği slip donu pijamanın üstüne geçirmiş. battaniyeyide boynuna dolamış süpermen edasıyla karşımızda dikilmekte. o pgibolojiyle üstünde durmamıştık ama her sülale buluşmasında eniştemin bu süpermenliği dalga konusu olur.