1999 depremini ne çabuk unuttunuz lan

ne geceydi ama o zamanlar depremin merkezinde gölcükteydik gecenin 3nde normal bi insan gibi uyuyorduk bizde evimizin önünde orayı mesken tutmuş 4-5 sokak köpeği vardı o gece adeta delirmişlerdi o kadar çok havladılarki sonunda uyandım cama çıktım kovmaya çalıştım hepsi deli gibi havlıyor oraya buraya koşturuyorlardı bi baktım babamlar falanda kalkmış noluyor falan diyorlardı köpekleri kovamasakda tekrar camı kapatıp uyumaya çalıştık uykuya dalamadan o inanılmaz gürültü ses deprem başladı zaten uyanık oldugumuz için hemen herkes kalktı ve dışarı çıkmak için uğraşıyorduk evde herşey dökülüyordu evden nasıl çıktığımızı anlayamadık o 45 saniye 45 sene gibi gelmişti dışarı çıktığımızda tozdan göz gözü görmüyordu çığlıklar ağlayanlar bağıranların sesi almıştı heryeri ben bizimkiler herkes büyüklü küçüklü ağlıyordu bizim ev yıkılmamıştı ama çatlamıştı toz dumanı biraz geçtikten sonra etrafımıza şöyle baktığımızda ortalık savaş alanından daha kötü bi haldeydi evden çıkmayı başaranlar evde kalanlar için bağırıp feryat ediyordu şoka biraz daha geçtikten sonra depremin yaptığı etkiyi dahada net görebiliyorduk annesi babası için elleriyle betonu eşeleyen gençler allahı seven vursun beni diye bağıran belinin altı tamamen betonun altında kalmış insanlar gerçekten inanılmaz bir geceydi allah bir daha kimseye yaşatmasın

bunu okuyan varsa helal olsun *

bende yaşadım o depremi çok zor be kardeşim. bizim ev birinci kattaydı ama biraz yüksekti,ev çökünce yürüyerek çıktık. benim üzerimde küçük bir duvar parçası vardı babam aldı üzerimden.o zamanlar küçük bir bintim.

yaşatmasına kadar okudum özet geç bin

ne alakası var yarram özet geç bide amın oğlu

@9 amin kardeşim kötü günler geçirdik hepimiz

@1 adamsın

yaşadığım muhitte bina yıkalmamış şans eseri ahşat 2 3 bina haricinde ölüm yoktu yaralıda az vardı ama o gürültümüdür artık neyse bir daha duyarsam o an yaşadıklarım gözümün önüne gelir muhakkak hepimizin bilinç altında var o ses yerden çıkmıştı korkunçtu lan

avcılardaydım lan bende

beylikdüzünde 15 katlı binalarda oturuyoduk paanpa, dışarı çıkana kadar evin koridorlarında deprem beni duvardan duvara vurmuştu

allah kimsenin başına vermesin

Bende gölcükteydim bizde zor kurtulmuştuk allah bidaha yaşatmaz inşallah.

ben o depremde öldüm lan işte ( cehennemden yazıyorum )

@1

allah bir daha kimseye yaşatmasın

deist im ama amin amen amon hepsinden diyorum amk hangisi tutacaksa.

hatırlatma o.ç hatırladıkca hüzünlenip o an aklıma geliyo

@2ye katılıyom "isnan" a kadar okudum sonra bastım eksiyi

okumadım

küçükçekmecedeydik ve daha 5 yaşındaydım amk onu bile yatırlıyorum halılarla sokakta oturduk o gece , ve boyum kadar fareler gördüm pezolar yemedi ya beni zor kurtardım kendimi
beyler :(