1999 depremi gerçekkkkleri

@20 ben kıvırsam yazdığımı siler veya editlerim zaten hala beyinsizlik yapıyorsun.

tekrarlayayım,

- doğal afetlere bilimsel perspektiften bakmak yerine, tıpkı şehit mevzusunda her kaybettiğimiz gencin arkasından "mektup yazmıştı, rüyasında görmüştü, annesini arayıp ben ölücem demişti" hikayeleri uydurmak gibi, mistik ve hayalgücüne dayanan ancak zütten uydurma olup gerçekleri görmenin önünü kapatan saçmalıklara karşıyım. sebep-sonuç ilişkisi kurgulamaktansa, "havada ateş topu gördük", "çarmıhlılar geldi çocuğu kucakladı" gibi yarak kürek şeylere inanmak bize umut aşılıyor.

çünkü gerçeğe dair bir umudumuz yok. umutsuz bir ülke ve gelecek. siz de bu mistik saçmalıklarla tatmin ediyorsunuz ruhunuzu. tüm toplum bu mistik masturbasyonu yapıyor.

ben hassasiyete değil bu tip bir hassasiyete karşıyım. çok hassassa bu halk, burda "yakınlarımı kaybettim ben sen ne diyoooaaann" diyeceğine deprem vergileriyle yapılan duble yolları protesto için o zütünü kaldırıp sokağa çıkar.

hiçbir şey değil de, şu sözlüğü bazen gözümde çok büyütüp kimi şeyleri anlamarını beklediğimi fark ettim bir kez daha. salaklık bendedir hem de %100, sizin hiç suçunuz yok, fikirsel bir altyapınız da olmadığı gibi.

çok özür panpalar, geyiğe taşağa devam haydi gelsin ferreler...

güldürdün bin :D

öncelikle pm atan co-mod'a cevap sonra sizlere,

daha uzun ve detaylı bir açıklamanın sizlerin anlamasını sağlayabileceğine dair en ufak bir umudum olsaydı yapardım.
ancak böyle bir umudum yok.
edirnekapıda benim de bir deprem kaybım yatıyor.
bu oç ların bir acıya tekel koyamaz.
ve depremden sonra,
depreme dair en çok konuşulan şeyin,
devletin ve insanımızın bilinçsizliği, hazırlıksızlığı, amatörlüğü, beceriksizliği değil,
gök yüzünde beliren alev toplarıyla, sarıklı ruhlar oluşu,
benim bulabildiğim en büyük düşmandır.
benim bulabildiğim en büyük düşmandır her ölüye mistik bir kefen biçip çürümüş yanlarını tatmin etmek isteyen karanlık zihniyetli cahil birey.
benim de bir öfkem var. google'da 99 depremi yazınca ilk sayfada bir sürü "alev topları, sarıklı ruhlar" olmasına sebep olanlara.
ekgiblik ve noksanlıklarımızı, sarıklılarla, karınca yuvalarıyla, taksicilerin gördüğü ruhlarla kapatacaklarını sananlara.
her şehitten sonra "öleceğini biliyordu", "beni arayıp bugün öleceğim" demişti hikayelerini yeniden yeniden kurgulayıp "vatan sağolsun" diye bitirenlere.
ben fikirlerle savaşırım,
sizin gibi entrylerle değil anasını gibtiklerim.
hala anlamak istemeyen herkesin sülalesini gibeyim.
benim kafam bu kadar basıyor olmalı.

not: o susan linç tayfasının köpekleri, geri gelin ve savaşın hadi.
edit: geri gelemedi huurnun doğurdukları. çürümüş yanlarını da alıp kayıplara karıştılar...