Rezervasyon

ARKADAŞLAR KUSURA BAKMAYIN BULUNDUĞUM ŞEHiRDE TOPLU ciks GÜNÜ GERÇEKLEŞTiĞi iÇiN YAZAMADIM BUGÜN AKŞAMA KADAR HiKAYE BiTER ZATEN BU DOSYA CiNNiA VE PALMiYE APARTMANI KADAR DETAYLI DEĞiL

Panpacim tam saatleri yaz artık naz mi yapıyorsun anlamiyorumki

Gene yarida birakti

Rez bekliyoruz amk evladı

Kamera kayıtlarını izledikten sonra tekrar evin içine girdim... Bu evin sıra dışı bir havası vardı.
Etrafını iyice inceledikten sonra köy kahvesindeki 3-4 tane adama kayıtı izlettim...
Kadının olduğu yerde durdurup
"Bu köyde böyle bir kadın var mı ?" diye sordum.
Aldığım cevap beni şaşırtmadı... Bu kadını ilk kez gördüklerini söylediler...
Bize verdiği yemeğin bir kısmını yemiş , bir kısmını dolapta saklamaya almıştık.
Yemeğin geri kalan kısmını alıp bir tepsiye döktüm...
Yemeği verdiği tencerenin dibinde ne anlama geldiğini anlamadığım bir yazı vardı... Sonradan öğrendim ki bu yazı Urduca diliydi.
Urduca dili Persi Cinlerinin kullandığı dildi , bunu da sonradan öğrenmiştik.
Verdiği yemek yaprak sarmasıydı... Dolmaları teker teker açtım.. Pirinçlerin içinden tırnak ve kıl parçalarının çıktığını gördüm.
Bu yemekte çok sayıda büyüsel metaryal olduğu apaçık belliydi...
Yemeği ve bu evdeki bütün eşyalarımı toplayıp evden çıktım...
Köy meydanındaki minibüsçü çocuğa arabasını acilen çalıştırması gerektiğini söyledim.
Yolculuk anında telefonum çaldı... Arayan Bahri abiydi...
"Neslihan'ı nereye yolladın sen ?" dedi...
"istanbul'a dönüyor" dedim...
"Sen ne yaptın Mesut ? O kız sana emanetti ve sen onu tek başına istanbul'a mı yolladın ? Neslihan'ın Çınarcık tepesindeki uçurumdan kendini aşağı attığı söyleniyor... Otobüsteki insanlar buna şahit olmuş ve atlarken senin adını bağırmış" dedi...
"Nasıl olur öyle bir şey abi ? Benimle dalga mı geçiyorsunuz ?" dedim...
Ciddiydi...
"Jandarma seni bulmadan merkeze gel ve bu durumu konuşalım... Yalova'dan rastgele bir taksi çevir , ne yap ne et buraya gel... Bu işler yoksa bizim üstümüze kalacak" dedi.

Adamin ailesine küfür edince elinize ne gecicek
Amina koduklarim biraz frenleyin kendinizi

Rez feres

Feres panpa bu kadar insan yalvarıyor artık entryler arası süreyi azalt 15 saniye okumalık entryleri 10 dakikada bir atıyosun

Rezona cfg

Ooo geldi

Akşam dedin gece geldin 4 saattir seni bekliyorum rez amk hızlı

Hadi haci

hızlı yaz pekekent

Niye erken geldin amcık feres

17 dakika oldu amk işkencemi ediyorsun millete

Seri yaz

Adamsin bizi birakmadin
Hail feres

Vay amk

Telefonum durmak bilmiyordu... Sürekli birileri arıyordu.
Mesaj atanlar da vardı Neslihan ile ilgili... Açıp bakmaya korkuyordum. Onun da ölümünü kaldıracak ne kafam ne de direncim kalmıştı...
Bir şekilde istanbul'a geldim... Boğaz köprüsünün ayaklarının altındaki tenha bir köşede oturdum.
Gazetenin arabası ile Bahri Abi geldi...
Birbirimize sarıldık... "O köye gitmemeniz gerekti , size söylemiştim... " dedi.
"Anlat ne olup ne bittiğini Bahri abi" dedim...
"Orhan'ın başına gelenlerin onlarla alakalı olduğunu biliyordum... Onların ne olduğunu biliyorsun.Çınarcık'ta bu olaylar sürekli yaşanıyor... O köyün sadece çok az bir kısmı Ademoğullarına ait geri kalanlar o şerlilerin." dedi.
"Sen bunlara hokkabazlık derdin" dedim...
"Ulan o köy cinli , o köy şerli , ordaki insanların yarısı depremden yarısı onlardan dolayı öldğ desem araştırmayı bırkacak mıydın" dedi...
"Bırakmazdın... " diye devam etti...
Ben onu dinlemeye devam ediyordum...
"Ne yapacağım ? Orhan ve Neslihan olayları üstüme kalacak gibi duruyor" dedim...
"Neslihan'ın olayı net bir şekilde intihar burdan sana suç atamazlar... Ama hem Orhan'ın hem Neslihan'ın ölümünde orda olman seni hedef haline getirecektir." dedi...
"Peki neden intihar ettiler ki" diye sordum...
"Bunu onlar istedi... " dedi...
"Uzunca zaman birine hasret kaldın mı ? Annene , babana , ağabeyine ya da aşka... Eğer cinler birini özlediğini ve sevdiğini biliyorlarsa onun suretinde sana gözüküp seni çağırırlar... Bazen seni , bazen canını alırlar... Bir uçurum tepesinden bakarlar sürekli sana... " dedi...
"Neslihan'ın sana karşı hisleri vardı... Atlamadan önce belli ki ona senin suretinde gözüktüler Mesut... Orhan abisine çok düşkündü o da atlamadan önce abisinin adını söylemişti" dedi...
Duyduklarıma şaşırmaktan kendimi alıkoyamıyordum ama o an aklıma bir şey geldi... Yalova'daki ikinci gün... Tepedeki o kadın...
Annemi yıllar önce kaybetmiştim... Onu hatırlayamıyordum... Ama o kadın... O kadın eve yemek getiren kadındı... O kadın tepedeki kadındı...
Tepsinin dibinde yazan yazının fotoğrafını çekmiştim... Bahri Abiye gösterdim.
"Burda ne yazıyor abi ?" dedim...
"Bu dil Urduca dili... Burda "seni çok özledim oğlum." yazıyor" dedi...