edit : hikayeyi sonuna kadar yazdım. gelen tepkiler üzerine sildim, vicdanım el vermedi. bir çok panpadan pm aldım, gerçekten ağladıklarını söylediler. daha önce hiç ağlamayan adam bile ağlamış. kimseyi üzmek istemediğim için siliyorum. bir örneğini kendime aldım, olmadı bi şekilde atarım. teşekkürler panpalar..

●▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬●

Dışarda kar yağıyor ve ben de koltuğun üstüne tırmanmış camın üzerindeki buğulara aptalca resimler çizerek, babamın işten çıkıp gelmesini bekliyordum. Aklım basmıyordu o zamanlar, henüz 6 yaşımdaydım ve benim için her şey tozpembeydi. Mutfakta pişen yemeğin kokusu ve dışarıdan duyulan akşam ezanının sesi ile sokağın başından beresini giymiş ve yorgunluktan ağır aksak yürüyerek gelecek o adamı, babamı bekliyordum.

●▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬●

Doğunun bir köşesindeydik. Hani derler ya Allah'ın boşverdiği yer diye, aynen öyle. Tenha bir ilin, viran bir ilçesiydi. Bu bizim makus talihimiz ve kaderimizdi elbette; askerdi babam. Gelip çattığında tayin vakti, yapacak bir şey yoktu. Memleketin her bir karışı aynıydı babam için, ben bunu idrak edemesem de o zamanlar, sonradan çok iyi anladım. Kutsal bir görev olmaktan günümüzde uzaklaşan o şerefli mesleğe sahipti, Atatürk'ün izinde giderdi ve sivri dilini o doğunun ücra köşesindeki kenar mahalle kahvelerinde bile tutamazdı. Düşüncelerini ve inançlarını söylerdi. Bilmezdi korku felan. Nerden bilecek haliyle pgibopat.. Eğitimlerde çit örgülü bir alanın içine iki adet salık doberman köpeğiyle bırakılmıştı zamanında, eline bir kasatura verilerek. Kolaymıydı sat olabilmek. Ağır eğitimler ağır pgibolojik güç de yüklerdi babama -bilirsiniz doğuda fiziksel kuvvet bir yere kadar yeter...

●▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬●

edit : hikayeyi sonuna kadar yazdım. gelen tepkiler üzerine sildim, vicdanım el vermedi. bir çok panpadan pm aldım, gerçekten ağladıklarını söylediler. daha önce hiç ağlamayan adam bile ağlamış. kimseyi üzmek istemediğim için siliyorum. bir örneğini kendime aldım, olmadı bi şekilde atarım. teşekkürler panpalar..