Çayınızı sigaranızı hazırlayın ilk part 21.00 'da *

Burada bir kaç konuya değinmek istiyorum. Başlığın adında ki olay kelimesini değiştirip vaka olarak yazmak zorunda kaldım. Bi arkadaşımız bu konuda başlık açmış *
(bkz: 1997 kara keçi olayı bölüm 2)

Diğer bir konu ise adımda sahte hesaplar açan partları erkenden atıcağıma dair başlıklar açıp entry atan bazı kişiler var. Profillere bakarak bunu ayırt edebilirsiniz. Bunu yazma sebebim pm den bu konu hakkında çok mesaj gelmesi.

Tüm yazılarım (bkz: #190892280)

Ayrıyetten bu arkadaşın hikayesinede göz atabilirsiniz. (bkz: kara kutu hikayesi)

+Allah kahretsin. Biz ne yaptık Hakan. Evden çıkmak için döndüğümüzde arabanın yanında ki kara keçiler sarı gözleriyle bize bakıyordu.
Hakan koşturarak evin dış kapısını kapattı. Bağırmaya başladı
+Bu ne Arthur Allah belanı versin. Bizi neye bulaştırdın sen ?
Kilitlenmiş gibi öylece dış kapıya bakmaya devam ettim. Ne yaptım ben. Onların oyununa geldim. Ajanda. Ajanda da bunları kovmak için imamın ne yaptığına bakmak üzere hızla sayfaları karıştırdım.
-Burada cinleri kovmak için imam o gece ailemin evinin önünde ezan okuduğunu yazmış.
ikimizinde ezan okumayı bilmediği aşikardı.
+Arthur iyi bak başka bir şey olmalı burda kalmak istemiyorum.
Elim titreyerek tekrar tekrar sayfalara hızlıca göz attım. Babamın imam efendiyle konuştuğu bölümde ki cümle burdan kurtulmamızın yoluydu.
-Buldum. "Kulağımıza karşı köyde ki büyücünün bu işlerle uğraştığı kanısında duyumlar geldi." Yakınlarda köy olmalı. Ezan okunana kadar beklemeliyiz.

Eve geldiğimde saat 15.00'a yaklaşıyordu. Zile bastığımda kapıyı açan annem oldu.
+Hoşgeldin oğlum yavrum benim
-Hoşbulduk anne. Babam evde mi ?
+Dükkanda elemanlar hata yapmış ona bakmaya gitti evladım noldu ?
Özlediğimi söyleyerek geçiştirdim. Babamı beklerken annemin hazırladığı yemekleri yedikten sonra aile albümümüzü istedim. Annem küçüklük fotoğraflarımı gösteriyordu fakat benim aradığım köy fotoğrafıydı. işte buldum.
+Bunu ne zaman çekindiniz anne
-Sen doğmadan önceydi yavrum
+Köyden niye şehre geldiniz ki
-Baban işlerini şehre taşıyıp senin burda güzel bi eğitim görmeni istedi evladım. Fena mı etti sanki
Gülümseyerek çayın altını demlemeye gitti. Yalan söylüyordu. O köyden kovuldunuz...

Babam akşam eve geldiğinde annemin yemeği hazırlamasıyla masaya oturduk. Daha fazla dayanamayarak söze girdim.
+Size bir şey sormak istiyorum
Babam yemeğini yerken annem konuşmaya başladı
-Sor evladım
+Sabah albümde baktığımız köy fotoğrafı Manisa'nın ... köyünde mi çekildi
Annemle babam birbirine baktılar.
-Eskiden çekilen bi fotoğraf işte hadi yemeğini soğutma yavrum
+Beni doğurmak için büyü mü yaptırdınız anne
Babam kaşığını masaya bıraktı. Konuşmaya başladı.
-Sen bunu nerden biliyorsun oğlum.
Başımdan geçenleri aileme tek tek anlattım.

Bu hikayeyi de burada tamamladık. Okuduğunuz için hepinize teşekkür ederim. Bu entry altına sorularınızı,iyi veya kötü eleştrilerinizi yazabilirsiniz. Hepsini cevaplamaya çalışıcam.

Ateşin ortasındayım. Etrafımda ki siyah varlıklar çevremde sevinç çığlıklarıyla dönüyor. Kahkaha sesleri, çığlıklar birbirine karışıyor. Gölgelerin arkasında bir insan topluluğu görüyorum. Öylece bana bakıyolar. Başlarında ki önder elini kulağına zütürüp seslenir tarzda anlayamadığım bir şeyler okumaya başladı. Ateş söndü, siyah varlıklar kayboldu. Topluluk öylece bana bakıyordu. Başlarında ki adam tekrar bir şeyler söyledikten sonra insanlar dağıldı. Bi anda kendimi cami avlusunda boğazımdan iple asılı şekilde buldum. Hala canlıyım. Gece yaklaşık olarak saat 3 de derin bi nefesle uyandım.

Hoca efendiyi evine bıraktıktan sonra kendi evimize geldim. Dönem tatili olduğu için Manisa'da kalmamın anlamı yok. Her şey bitti. Sırf merakımdan dolayı ailemi kaybettim. Günlerce evden çıkmayarak öylece ailemle olan anılarımı düşündüm. Oğlum diye sarılan güven veren babam yoktu. Sürekli iyi olmamı isteyen annem yoktu artık. Tek başımayım. Sizi çok özlüyorum anne. Gözyaşlarım yavaşça yanağımdan süzülürken annemlerimin öldüğü günden beri düşündüğüm fikri uygulamaya karar verdim. Odanın ortasına yavaşça sandalyeyi çektim. Tavandan sarkan ipi günler önce fikrimi düşünürken bağlamıştım. Boynuma geçirdim. Her şey onların istediği gibiydi. Ajanda da anlatılan olayda ki keçinin camide asılı bulunması benim sonumdu. Köyde ki o gece duyulan çığlıklar annem ile babamın kuyuda yanarken attığı çığlıklardı. Ajanda, Hakan ile köye gittiğimizden beri ortalıkta yoktu. O an farkına vardığımda çok geçti. Nefesini ensemde hissettiğim varlık ayağımın altındaki sandalyeyi çekti. Siyah kaplı ajandanın birilerinin kendisini bulması için başka bir sahafta tozlu raflar arasında kurbanını beklediğine eminim.

Hakan sırtını dış kapıya dayayarak otururken öylece dalmışım. ikindi ezanının sesini duyduğumuzda ikimizde birbirimize baktık. Pencereye doğru yaklaşıp kapının önünü kolaçan ettim.
+Herhangi bir şey yok. Ezan bitmeden gidelim bu köyden.
Hakan sözümün bitmesiyle beni beklemeden arabaya doğru koşturmaya başladı. Arkasından hızlı adımlarla arabaya bindim. Hakan el frenini çektiği gibi gazı kökledi. Köyün çıkışına yaklaşmıştık. Ezanın devam etmesine rağmen köyün meydanında bi anda beliren kara keçiye çarptık. Arabanın tamponunda hasar olduğu kesindi. Hakan korkudan frene basmadan keçiyi ezip köy yoluna çıktı.
+Ezan okunduğu halde bu keçi nerden çıktı Arthur
-Ajanda da imamın ezan okuduğu sırada cinni varlıkların kaybolduğu fakat keçinin hala orada durduğunu yazmıştı. Onların varlığını temsil ediyor sanırım.
+Manisa'ya döndüğümüzde sakın bir daha benden ne yardım iste ne de arkadaş olmamızı bekle. Bir daha görüşmeyelim kardeşim.

Hakan beni evime bile bırakmaya tenezzül etmeden şehrin işlek caddelerinden birinde indirdi. Bu yaşadıklarımızı eve doğru yürürken defalarca düşündüm. Eve vardığımda akşam ezanı okunuyordu. Abdest alıp namazımı kıldım. Keşke annemleri dinleseydim de yurtta kalsaydım. Bu geceyi evde tek başıma geçirme fikri bile zaten ürkütücüydü. Akşam yemeğinden sonra televizyon başında uyuya kalmışım.

Annemin anlattıklarından sonra dün gece gördüğüm rüyadan bahsettim. Babamın tedirginliği gözlerinden okunuyordu.
+Tamam hanım sende sakin ol bi. Yarın sabah ben gider hocayı bulur sorarım bu işi. Ne yapıcaksak yapalım kurtulalım şu illetten.
O gece sürekli kabuslar eşliğinde uyandım. Sürekli rüyamda keçi olarak bulunuyordum fakat insan bedenindeydim. Nas suresi okuduktan sonra ancak uyuyabildim. Sabah kahvaltıdan sonra babam evden çıkarken hocanın evine gideceğini söyledi. Evde annemle sohbet ederek vakit geçirdik. Bana köyde ki olaylar başlamadan önce ne kadar çok çocuk istediklerini anlattı.
+Sana hamile kaldıktan sonra dünyalar benim oldu yavrum
-Ama anne böyle bir şey iç---
Kapı çaldı. Gelen babamdı fakat suratında sıkıntılı bi ifade vardı.
+Noldu bey
-Bu gece hoca efendiyi evinden alıp yola çıkıcaz. Sabaha karşı köyde oluruz. Köyde yaptırdığımız büyüyü çözmesi halinde bundan kurtulucağımızı söyledi. Ah oğlum ah
Benim yüzünden annemler sıkıntıya düşmüştü.

Sabahın ilk ışıklarıyla otogara gittim. En yakın Manisa-istanbul seferine bilet aldım. Otogarda sigara içerken öylece dalmış başımdan geçen olayları düşünürken bi anda irkildim. Küçükbaş hayvanların boynuna takılan çan sesini duyduğuma yemin edebilirdim. Dışarda durmak yerine otobüse binip kalkmasını beklemek daha iyi bir fikirdi sanırım. Otobüs kalktığında annemleri arayıp dönem tatilinden dolayı eve geliceğimi onları özlediğimi söyledim.

Akşam yemeğinden sonra evden çıkıp arabamızla hocanın evine gittik. Kapıyı çaldıktan sonra hoca efendi elinde çantayla bizi karşıladı.
+Delikanlı bahçenin arkasında merdiven var onuda alıp geliver hadi
Arka bahçeden aldığım katlanabilir merdiveni arabanın bagajına koyduktan sonra arka koltuğa annemin yanına oturdum. Babam söze girdi
+Hocam bu çanta, merdiven ne yapıcaz bunlarla ?
-Büyünün kuyuda yapıldığını söyledin evladım onları oradan alıp büyüyü bozmak gerek

Sessizlik çökmüştü masaya. Annem ile babam arada bir birbirlerine bakıp bana açıklayıp açıklamama konusunda emin olamıyolardı. Sonunda sessizliği bozan annem oldu.
+Biz hata yaptık evladım. Köylü bizi o köyden kovdu. Bizde istanbul'a yerleştik. Sen doğana kadar hiçbir şey yaşamadık. Sen doğduktan sonra olaylar tekrardan başladı. Sanki seni beklemiş gibiydiler. Geceleri uyanıp çığlık çığlığa ağlardın. Bazen ağlamalarına uyandığımda beşiğinin kendi kendine sallandığını görürdüm. 1 yaşına bastığında bu olaylar artık çok ileri gitmişti. Uyandığımızda seni tuvaletin kapısının önünde bulurduk. En son bir gece uyandığımızda beşiğin durduk yere gözümün önünde alev aldı. içinde olduğunu sanıp apar topar beşiği söndürdük. Beşik bomboştu. Sen yine tuvaletin kapısının önünde olaylardan habersiz bir şekilde uyuyodun. Bu olaylardan sonra baban şehirden bi hoca buldu. Eve geldiğinde sureler okudu. Hepimize muskalar yazdı. Bi şekilde onları bu evden gönderdi. Sen o köye geri giderek her şeyi tekrar başlattın evladım. Niye yaptın bunu ?
Cevabım yoktu. Öylece baka kaldım.

Evden dışarı çıkarken katlanabilir merdiveni yanıma aldım. Arka bahçede ki kuyunun yanına geldiğimde bir şeyler tarafından izlendiğimi hissediyodum. Etrafıma bakındığımda her hanede ki pencereden yüzünü göremediğim siyah varlıklar beni izliyordu. Hızlı bir şekilde hemen merdiveni kuyunun içine doğru dayadım. Derin değildi aslında merdivensiz de tırmanarak çıkabilirdim. Kuyunun içine girdiğimde bohçayı aldığım gibi hızlı adımlarla yukarı çıktım. Yukarıya ulaştığımda simsiyah keçi öylece kuyunun başında gözlerimin içine bakıyordu. O an ki korkuyla merdiveni toplamadan koşturarak evin içine girdim.

Hoca bohçayı açtığı anda ki kokuyu tarif etmeye kelimeler yetmez. Bohçadan çıkan keçi bacaklarını kafatasının etrafına kare şekilde dizdi. Bohçanın bezini kafatasının üstüne avucunda top şeklinde sıkıştırarak yerleştirdi. Etrafına oturmamızı söyledikten sonra her birimizin önüne farklı bir keçi bacağı gelecek şekilde dizildik. Kuranı eline aldıktan sonra cebinden çıkardığı çakmak ile kafatasının üstündeki bezi yaktı. Bez yanmaya başladığında odayı fısıltılar kapladı. Hocanın onlarla konuştuğu belliydi. Odada rüzgar olmamasına rağmen ateş sürekli şiddetli bir rüzgar varmış gibi yön değiştiriyordu. Bi süre sonra ateş aniden söndü. Hoca Kuranı çantasına koydu. Hepimiz meraklı gözlerle hocanın ağzından çıkacak cümleleri bekliyoduk.

Evin içine girdiğimizde duvarda ki boyalar zamanla aşınmış dökülmeye yüz tutmuştu. Hoca efendi evin salona geçerek konuşmaya başladı.
+Hanım kızım büyüyü ne ile yaptınız, büyü karşılığında kuyuya ne koydunuz anlat bakalım
-Beyimle yeni evleneli 2 3 ay geçmesine rağmen çocuğumuz olmamıştı. Şehirde ki doktorlar benim rahmimde sorun olduğundan bahsettiler. Komşumuz bize civar köyde büyücü olduğunu onun bu işi yapabiliceğini söyledi. Eşim imamla konuştu o gece bu işin ne kadar doğru olduğunu sordu. Eve geldiğinde bu konuda büyü yaptırmanın günah olmadığını söyledi. Yarın erkenden büyücü kadının evine gittik. Bize evimizin etrafında kuyu olup olmadığını sordu. Arka bahçede olduğunu söyleyince bize çok ağır kokulu bir şey içirdi. O gece yatsı ezanından sonra kara keçi kesip bacaklarını ve kafasını bohça halinde kuyuya atmamızı söyledi. Bizde haliyle o gece dediği şekilde her şeyi yaptık. Gün aşırı eşim beni sürekli şehirde ki hastaneye zütürdü. 3. gün gittiğimizde hamileydim. Bu olaylar geçip bittikten sonra büyünün her ne konuda olursa olsun yapılmasının günah olduğunu öğrendim.
Annem babama çok kötü bir bakış attı. Babamın, annemin çocuk sevdasından dolayı yalan söylediğine emindim.
+Tamam kızım. Delikanlı merdiveni al da kuyudan bohçayı getir hadi.
-Hocam kuyuda su v---
+Büyü yapılan kuyunun suyu kurur evladım sen al gel

Evden çıkıp hocayla birlikte arka bahçeye doğru ilerledik. Gözlerim dolmuş şekilde annemlere yalvardım.
+Anne nolur. Yapmayın. imamlar buluruz başka şeyler ararız. Nolur yapmayın bunu.
Annem bana sımsıkı sarıldıktan sonra
-Biz çocuğumuzun olmasını çok istedik evladım. Babanla bi hata yaptık. Allah yolundan çıktık. Sırf bizim yaptığımız büyü yüzünden senin başın derde girecekse biz canımızı seve seve veririz yavrum. Asla arkamızdan ağlayarak kendini harap etme.
Annem gözünde ki yaşları silip kenara çekildiğinde babam var gücüyle sarıldı bana
+Aslan oğlum benim. Seni çok sevi---
ilk defa babamı hıçkıra hıçkıra ağlarken gördüm. Hoca söze girdi.
-Kuyunun içine girin evladım. Bohçayı da yanınızda zütürün. Allah günahlarınızı affetsin.
Annemle babam kuyuda bıraktığım merdivenden aşağıya doğru indiler. Hoca efendi merdiveni çekmemi söyledikten sonra çantasından çıkardığı kurandan ayetler okurken cebinden yavaşça çakmağı çıkartıp kuyunun içine fırlattı. Sanki içeriye benzin dökülmüş gibi alevler bi anda yükseldi. Ailemin yanarken çığlıklarını duymak kadar içimi acıtan bir şey olmadı. Gözlerimden akan yaşlarla öylece kuyuyu izledim. Çığlıklar kesildi. Öldüler... Hoca efendi seslendi.
+Karanlık çökmeden çıkalım bu köyden evladım
istanbul'a geri dönerken yol boyunca ailemi düşündüm. Ehliyetimin olmamasına rağmen lisedeyken babamdan arabayı çalarak sürmeyi öğrenmem ilk defa işime yaramıştı. Her hatıramda onlar var...

Manisa'ya geldiğimizde gün doğmaya başlamıştı. Güneşin ilk ışıkları arabanın içini aydınlatırken köye doğru yola koyulduk. Köye geldiğimizde saat sabah 11'i gösteriyordu. Babam arabayı evlerinin önüne sürmeye başladı. Pencerelerden birileri bakıyodu. Endişeyle
+Hocam köyde biri---
-Bakma evladım onlara, uğraşma onlarla
Buraya tekrardan gelmek beni oldukça korkutmaya yetmişti bile. Evin önüne geldiğimizde babam arabayı durdurduktan sonra bagajdan hocanın çantasını ve merdivenini alıp bahçe kapısını açtım. Kara keçi sarı gözleriyle bahçede bana bakıyordu. Hoca arkamdan söylendi.
+Evladım oyalanma hadi. Burda ne kadar çok durursak o kadar kötü bizim için.
Keçiyi benden başka gören yoktu sanırım.

+Büyüyü çözemedim
Babam hemen atıldı
-Aman hocam bir daha deneyin isterseniz başka hocalarda getirelim sizle birlikte. Bizi öylece ortada bırakmayın
+Delikanlı köye geldiğinde onları rahatsız etti. Onların istediği şey karşılığında büyüyü bozabilirim.
-Hemen arabayla gidip şehirden keçi alayım hocam. Kaç tane gerekirse hemen gidip alayım yeter ki kurtulalım şundan.
+Onların istediği hayvan değil. Delikanlının peşini bırakmak için sizi istiyorlar.
Annemle babam bir müddet bakıştıktan sonra söze giren babam oldu
-Oğlumuzun peşini bırakıcaklarsa eğer kabul ediyoruz hoca efe---
Bağırarak babamın sözünü kestim.
+Ne. Hayır baba. Hayır. Başka bir yolu olmalı. Sizi kaybetmek istemiyorum.
Ortama sessizlik çöktükten sonra hoca efendi konuştu.
+Başka yolu yok delikanlı. Eğer kabul ediyorsanız hemen yapalım. Karanlık çöktükten sonra bu köyde kalamayız.
Annemle babam onaylar tarzda başını salladı. Hoca efendi evden çıkarken yanında getirdiği beze keçinin kafatasını ve sakatatlarını yerleştirip bohça şeklinde bağladı.

Hakan bana bunlari dedikten sonra sehire dogru ilerlemeye basladik ama varliklar pesimizi birakmiyordu araba agriza yapip durmustu arabadan indik köyün bütün cinleri cok azmisti binler bütün kabileyi getirmisti hepsi 30 cm yi dayadilar üstümüzden gectiler zevkin doruklarina vardik ama cok korktuk buda böyle bir animdir...