iki bölümden oluşucak. Çayınızı sigaranızı hazırlayın. ilk part 21.45 de *

Tüm hikayelerim (bkz: #190892280)

Heyecanlı bekleyişimin ardından sonunda üniversite tercihlerinin sonuçları açıklanmıştı. Manisa ... Üniversitesi Radyoloji Bölümü. Bir yıl boyunca verdiğim emeklerin karşılığını aldığımı hissediyordum. Heyecanla salona giderek
+Artık Manisa ... Üniversitesi'nde radyoloji okuyan bir oğlunuz var
Annemle babam birbirine bi müddet baktıktan sonra babam lafa girdi.
-Hayırlı olsun oğlum. Tez zamanda bitir gel okulunu
Odaya sessizlik çöktü. Sevinmelerini beklerken böyle davranmaları garibime gitti. Sessizliği bozan annem oldu.
+Aman oğlum Manisa nerde istanbul nerde
-Anne istediğim bölümü kazandım. Gideceğim şehrin ne önemi var
+Uzak evladım uzak
Tek çocuk olduğum için evden gideceğime üzülmüşlerdi sanırım.

Yaz tatili bitmişti. Artık lisesi değil üniversiteli olucaktım. Garip bir duygu bu. Otogara geldiğimizde annem ile babamın tercihlerimi açıkladığım günde ki surat ifadesi hala kendini koruyordu. istanbul-Manisa seferi için bilet aldıktan sonra otobüsün kalkış saatini beklemeye başladık. Annem gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.
+Bari yurtta kalsaydın evladım. Tek başına nasıl durucaksın nasıl idare ediceksin sen evi.
Tercihlerin açıklanmasından 2 hafta sonra babamla Manisa'ya gidip üniversiteye kaydımı yaptırmıştık. Her ne kadar yurtta kalmam için beni zorlasa da ben tek başıma evde kalmak istediğim konusunda ısrarcıydım. Üniversiteye yakın bi yerde eşyalı apartman dairesi kiralayarak yaz tatili sonunda eve yerleşiceğimi ve kirayı o zaman ödemeye başlıcağımız konusunda babamla ev sahibi anlaşmıştı.
-Anne çocuk değilim ben. Yapma böyle

Annemlerle vedalaştıktan sonra otobüste ki yerimi aldım. Her zaman sevmişimdir pencere kenarında oturmayı. Manisa'ya vardığımda akşam olmak üzereydi. Otogarda ki taksiye binip evime doğra yola koyuldum. Pencereden dışarıya baktığımda herkes bi yerlere yetişmek için acele ediyordu. Sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi bu hayatı sahiplenmişler...
+Üniversite öğrencisi misin yiğenim
-Evet abi daha ilk senem olucak
+Hayırlısıyla oku ailenin yanına dön bakalım
-inşallah abi
insanları bile samimi olan bu şehire ısınmaya başlamıştım şimdiden.

Üniversiteye başladığımdan beri 3 ay geçmişti. Yeni insanlarla tanışmış yeni ortamlara katılmıştım fakat lisede ki samimiyeti üniversitede bulamadım. Bu 3 ay sürecinde Yozgatlı olduğunu neredeyse her cümlesinde belirten Hakan en yakın dostum olmuştu. Yurtta kalmasına rağmen arada sırada gelir benim evimde kalırdı. Onun sayesinde eski kitaplara merakım olmuştu artık. Sahafları gezip sevdiğim seri şeklinde ki bilim-kurgu romanlarının eski baskılarını bulup koleksiyon haline getirmeye başlamıştım. Narnia Günlükleri'ni ve Harry Potter kitaplarının bazılarını bu 3 ay içerisinde tamamladım. Harry Potter'ın eski baskılarını aramak için yarın çarşıya gidip sahafları gezicektim.

Yarın kahvaltımı edip hazırlandıktan sonra çarşıya doğru ilerlemeye başladım. ilk girdiğim sahaf oldukça küçüktü.
+Kolay gelsin. Sizde Harry Potter kitap serisinin eski baskıları mevcut mu
Bir müddet düşünceli şekilde etrafa bakınan amca raftan kitabı indirip bana uzattıktan sonra
-Bunun gibi bir şey mi evladım
Dante'nin ilahi Komedya adlı eseri. Kitaptan ziyade yaşlı amca dediğimi bile anlamamıştı sanırım.
+Yok amca. Sanırım burda aradığım kitap yok. Hayırlı işler
Bundan sonra ki 2 sahaf dükkanında da aradığımı bulamayarak başka bi dükkana girdim.

Burası resmen eski kitapların bulunduğu cennetti. Raflarda yüzlerce kitap, kolilerde açılmamış onlarca eser. Kim bilir neler vardı burada
+Kolay gelsin sizde Harry Potter kitap serisinin eski baskıları var mı acaba
-Buraya giren kitapların kaydını tutmam ben evladım. Aşağı kata bakabilirsin istersen
Aşağı kata indiğimde giriş katındakine nazaran daha az kitap vardı. Burda aradığım kitabı bulmam günlerimi alırdı. Hızlıca rafta ki kitaplara göz atmaya başladım.

Gözüme hoş gelen kitapları raftan indirip inceleyerek bakınıyordum. Rafın ortasında ki siyah kitap gözüme ilişti. indirdiğimde bunun kitap değil ajanda olduğunu farkettim. Rafların ortasında ki masaya sandalye çekip defteri incelemeye koyuldum. Çok eski olduğu yıpranmış yapraklarından belliydi. ilk sayfada ki başlık dikkatimi çekti. "1997 Kara Keçi Olayı". Köyün imamı olarak bunu yazıyorum. Allah bizi onların gazabından korusun...

Sayfaları hızlıca karıştırıp göz atmaya başladım. Bir takım olaylardan bahsediyodu. Kitabın ortasına geldiğimde merdivenlerden bir şeyin beni izlediğini hissettim.
+Evladım akşam namazına gidicem aradığın kitabı bulabildin mi
Akşam namazı mı ? Kaç saattir buradayım ben ?
-Yok amca bulamadım ama hoşuma giden bi kitap buldum onu almak istiyorum.
Üst kata çıkıp kasanın yanına doğru ilerledik. Fiyat için defteri amcaya uzattım.
+Bu kitap değil evladım. Kazara karışmış heralde aralarına
-içinde ki notlar hoşuma gitti amca almak istiyorum.
Sahaf sahibi kuşkulu gözlerle baktıktan sonra fiyat biçti. Bir anca önce eve gidip okumak istiyorum.

Eve geldiğimde akşam karanlığı şehrin üzerini örtmüştü. Ayak üstü bir şeyler atıştırdıktan sonra salona geçip ajandayı okumaya başladım.

1997 Kara Keçi Olayı
Köyün imamı olarak bunu yazıyorum. Allah bizi onların gazabından korusun...

Akşam namazından sonra cemaatle köy kahvesine oturduk. Köy bakkalının sahibi her gece bize kahvede şehirde duyduğu hikayeleri anlatırdı. Yatsı namazına kadar öyle vakit geçirirdik. Yatsı namazı geldiğinde köyün delikanlılarından biri yanıma geldi.
+Hocam sizinle bir şey konuşabilir miyiz
-Namazı kıldırayım konuşalım kardeşim

Namaz bittikten sonra delikanlı yanıma gelip derdini anlatmaya başladı.
+Hocam biz hanımla yeni evlendik.
2 3 ay önce köy meydanında düğünleri olmuştu hatırladım bu delikanlıyı.
-Evet kardeşim
+Ne yaptıysak çocuğumuz olmadı. Şehre gittiğimiz de hekim beyler hanımımda sorun olduğunu asla çocuğumuz olmayacağını söyledi. Kulağımıza karşı köyde ki büyücünün bu işlerle uğraştığı kanısında duyumlar geldi. Ne kadar doğrudur hocam bu konuda büyü yaptırmaktır ?
-Din kardeşim büyünün her türlüsü günahtır. Allahtan hala umut etmek varken böyle aşağılık insanlara inanmak seni yoldan çıkartır. Aman sakın gitme öyle yerlere.
Delikanlı teşekkür ettikten sonra uzaklaştı. Köyde ki olaylar burdan sonra başladı.

Bu olayın üstünden yaklaşık 1 hafta geçtikten sonra delikanlı koşarak köy kahvesine geldi.
+Çocuğum olacak emmiler çocuğum olacak
Herkesin yüzünü gülümseme yayıldı. Kahveden hayırlı olsun sözleri yükselirken aklıma o gece yanıma geldikten 1 hafta sonra karısının hamile kalması takıldı. Herkesle tokalaşıp elini öptükten sonra yanıma geldi
+imam efendi çocuğum olucak
Gülümseyerek cevap verdim
-Allah analı babalı büyütsün kardeşim
+Amin hocam

Karısının hamile olarak 1 ay geçirmesinin ardından köyde bazı olaylar kendini belli etmeye başladı. Cemaatle akşam namazını camide kılarken camimizin taşlandığına bizzat kendim şahit oldum. Namazı bitirmemizi istemeyen varlıklar bizi namaz boyunca rahatsız etmeye devam etti. Namaz bittikten sonra apar topar camiden çıkan cemaat taş atan kişiyi aradı.
+Çocuklardır ağalar boşverin
inşallah çocuklardır dedim kendi kendime. O geceden sonra sürekli köyde gece başlayan fakat nereden geldiği belli olmayan çığlıklar oldu.

Bi akşam yatsı namazı bittikten sonra cemaati toplayıp cami avlusunda konuşma yaptım.
+Ey cemaat bu çığlık atan her ne ise çocuklarımızı ve hanımlarımızı korkutuyor.
Toplulukdan düzensiz şekilde evet sesleri yükseldi.
+Bu gece uyumayıp evinizde bekleyiniz. Çığlıklar başladığı anda evden çıkıp köy meydanına toplanın.
Herkes bu fikri onaylamıştı. Gece saatler birbirini kovalarken ses seda yoktu. Gece 02.30 sularında acı ve tiz bir şekilde çığlık sesleri duyulmaya başlandı. Apar topar evden çıkıp köy meydanına doğru koşturmaya başladım. Evim caminin yanında olduğu için köy meydanına varmam zaman aldı. Yoldaki evlerden çıkan ahali kendi arasında söylenerek ilerliyodu.
+Duydun mu sesi bakkal efendi
-Duydum duydum. Ne ola ki acaba ?

Köy meydanına geldiğimizde köyün tüm erkekleri toplanmıştı. Sesin nereden geldiğini anlamak imkansızdı. Sanki her sokaktan birileri çığlık atıyordu. O an delikanlının meydanda olmadığını farkettim. Delikanlının evine doğru koşturmaya başladım. Ahali arkamdan beni takip etti. Delikanlının evinin önüne geldiğimiz de öylece durdum. Bahçede ki siyah varlıklar ateşin ortasında ki kara keçinin etrafında dönüyolardı. Bende dahil herkes dilini yutmuş gibiydi. O an ki korkuyla defalarca okuduğum Kuran-ı Kerim'i unutmuş gibiydim. Sesli bir şekilde avuç içimi kulağıma zütürerek ezan okumaya başladım. Çığlıklar kesildi. Bahçede ki varlıklar gitmişti fakat keçi hala daha orada durarak bize bakmayı sürdürüyodu.
+Ahali evlerinize hadi. Yarın tez vakit köy kahvesinde toplanın.

Öğle namazından sonra tüm ahali köy kahvesinde toplanmıştı.
+Cemaat bu delikanlı, hanımı hamile kalmadan 1 hafta önce yanıma gelip çocuğunun olmadığından bahsetti. Karşı köyde ki illet büyücü kadının bu işe güce yeticeğini söyleyerek bu konuda büyü yaptırmanın günah olup olmadığını sordu. Bunun haram olup Allah'tan ümidini kesmemesini başka şeylere medet umarak doğru yoldan çıkacağını söyledim. Dün gece gördükleriniz normal değildi efendiler. Onlar büyü yaptırarak köyüde lanetlediler. Bu köyden gitmedikleri sürece biz burada rahata erişemeyiz.

Kahveden hışımla çıkan ahali muhtar önderliğinde delikanlının evine gittiler. Köylüler zorla evden dışarı çıkartarak bu köyden gitmelerini istediler. Yavaşça köylülerin önüne geçerek lafa girdim.
+Ben seni uyardım din kardeşim. Allah günahlarını affetsin
-Hocam ne yaptık biz
Köylülerden biri bağırarak lafa girdi
+Bide soruyor haysiyetsiz
Dün gece olanları teker teker anlattım. Anlatmayı bitirdiğimde köylülerde şahit olduklarını söylediler. O gün delikanlı ve hanımı pılını pırtını toplayıp köyden gittiler.

Sabah ezanını kıldırmaya gittiğimde cami avlusunda köylü bir şey etrafında toplanmıştı. Yanlarına yaklaştığımda o gece gördüğümüz kara keçinin boğazından iple ağaca asıldığını gördüm.
+Hocam bu ne demek
-Delikanlı ve hanımı gittiği için onlarında bu köyde kalmasının anlamı kalmadı.
Ezanı okumaya başladığımda köylülerden bir kaçı keçiyi ağaçtan indirerek cami avlusuna dökülen kanları temizledi. Akşam namazından sonra bakkal efendinin hikayelerini dinlerken köylülerden biri lafa karıştı.
+Muhtar efendi bu delikanlı ve hanımı nereye gitti
-ikametgahı benden aldıklarında istanbula gideceklerini söylediler.
Cehenneme gidesiciler...

1998
Gitmelerinden bu yana yaklaşık olarak 6 7 ay geçti. Bu 6 7 ay boyunca hiçbir şey olmamıştı köyde fakat onların çocuğu doğmuştu. Köyde tekrardan başlayan olayların tek açıklaması bu. O çocuğun...

Ajandanın son sayfası yırtılmıştı. Ajandanın kapanış kapağında bantlanmış fotoğrafı söküp dikkatlice inceledim. Fotoğrafın arkasına tarih atılmıştı.17.05.1997. Olaylar başlamadan önce çekilmişti bu fotoğraf. Ben bunu bi yerde görmü---. Fotoğraf albümümüzde vardı bu fotoğraf. En soldaki annem ve babamdı."ikametgahı benden aldıklarında istanbula gideceklerini söylediler". Büyü yaptıran delikanlı ve kadın ailemdi. Bu üniversitemin neden Manisa'da olduğunu duyduklarında sevinmemelerini açıklamıştı. 17.06.1998. Doğum tarihime kadar her şey uyuyordu. içimden bir ses yırtılan sayfanın
hala o köyde olduğunu söylüyor.

Dönem tatiline kadar bu olay hiç aklımdan çıkmadı. Olayı annemlere sormak yerine kendim öğrenmek istiyordum. Gerçekleri söyleyecek olsalar şimdiye kadar açıklarlardı. Hakan'a olayı anlattığımda benimle gelmeyi başta kabul etmese de zorlamalarımla kabul ettirdim. Dönem tatilinde günlük kiraladığımız arabayla sabah erkenden yola çıktık. ... köyünün girişine geldiğimizde arabayı durdurup etrafa bakınmamız dakikalar sürdü. Hakan söze girdi.
+Defterde köyün terkedilmiş olduğu yazıyor mu ?
Sessizce hayır diyebildim. Sayfaları tekrar baştan açarak hızlıca okumaya başladım. Sonunda aradığım yeri buldum
-imamın evinin caminin kenarında olduğu yazıyor.
Camiyi bulmamız uzun sürmedi. Arabadan indiğimizde bizi 2 katlı köy evi karşıladı. Aceleyle terkediliği evin kapısının açık olmasından belliydi. Evin içerisine giricekken Hakan bağırarak durmamı söyledi.
+Noldu
-Pencerede biri var
Hakan öylece perdeleri çekilmiş pencereye bakıyodu. Baktığımda kimse yoktu.
+Burda daha fazla durmak istemiyorum. Hemen bulalım şu son sayfayı.
Evin içine girdiğimizde gerçekten de kimse yoktu. Yaklaşık yarım saatlik aramamızdan sonra son sayfayı gardropta bulduk. Sesli şekilde okumaya başladım.

O çocuğun doğması köyümüze felaketler getirdi. Hasatlarımız verimsiz geçti,her gece çığlık seslerine uyanmak zorunda kaldık, sabahları namaza giderken yolda kara keçiler cemaati kovalıyordu. Bu olaylar muhtar tarafından valiliğe iletildi. Vali bazı hoca ve imamlarla anlaşarak burayı mühürlemelerini istedi. Köyümüzü boşalttıktan sonra bazı zat-ı muhteremler bu köyü sonsuza dek mühürlediler. Eğer bir Ademoğlu bu köye ayak basarsa ancak o zaman mühür bozulur.

+Allah kahretsin. Biz ne yaptık Hakan. Evden çıkmak için döndüğümüzde arabanın yanında ki kara keçiler sarı gözleriyle bize bakıyordu.