1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

http://www.youtube.com/watch?v=18rJ43ehPEg

uzun zamandır yoktuk ağalar. kitap yazacağız dedik bir kaç yerden teklif aldık ha başladık ha başlıyoruz derken vazgeçtim. neden derseniz. devamlı geçmişte takılıp kalmaktan o kadar yoruldum ki.

şunu böyle yapsa mıydım?
bunu böyle demeseydim?
o gece orada olmasaydım?

kafamın içinde konuşa konuşa günü yaşayamaz oldum. yıllardır yediğim yemekten tad alamaz, dinlediğim şarkıları anlayamaz, yaptığım işlere odaklanamaz oldum. uyuduğum uykudan bir tak anlamazdım lan daha ne diyim. yarı baygın uyku hali.. senelerdir amk.

arkasından bir terapi niyetine bu anılar yazıldı işte. iyi gelecek birşeyler anlatmak derken daha da gömüldüm geçmişini gibtiğiminin geçmişine. hiç bir taktan tad alamaz oldum beyler. yaşayan bir ölüydüm tabiri caizse. zevk aldığım yapmak istediğim hiçbir şey kalmamıştı. üzerime bir toprak atanım ekgibti işte.

taa ki yeniden doğduğum güne kadar...

mucizevi eseri biriyle karşılaştım. deniz. bana devrik cümleler kurdurtan kadın.

kitapların, şiirlerin, resimlerin, bulutların, gökyüzünün, şarkıların, martıların, mutluluğun, acının, yaşamanın hatta ölümün tadını tekrar hatırlamamı sağladı. anlayacağınız aşık oldum. ama öyle böyle değil ha. nası anlatsam lan size şimdi?

senelerdir uyku sıkıntısı çeken uykuya dalamayan ben, son aylarda uyanamamaktan işe geç kalır oldum lan anlayın nası aşık olduğumu işte daha ne diyim size ya.

mucizelere inanır mısınız beyler? ben inanmazdım. fakat şunu fark ettim. siz mucizelere inanmasanızda onlar size inanıyor.

öyle birşey buldum ki gençler, yüce rabbim zamanında bana nasıl bir çile çektirtdiyse artık öyle bir kıyak geçti ki bana bu denli kıyağı kimseye geçmemiştir.

aşık oldum dostlar. kelimelere gerek kalmadan aşık olduk birbirimize.

o gece orada neden ölmediğimi seneler sonra şimdi anladım. kadere karşı gelinmez.

dedim ya hani, herkesin bir mayını vardır orada. siz şu anda sıcak yatağınızda uyurken mesela, orada gelip onu bulmanızı bekleyen bir mayınınız var. bir kör merminiz var şu anda bir keleşin şarjörü içerisinde veyahut bir cephanelik kutusu içerisinde.

bunun yanında, birde biri var dünya nın bir yerinde, sizin onu bulmanızı bekleyen. farkında olmadan bekleyen hemde. ben o beni bekleyeni buldum işte beyler. sizde bulun. ama ararken mayınlara kör soğuk kurşunlara denk gelmeyin.

bir süre daha yok barış abiniz. denize açıldım ve denizin koynundan dönmeyi pek düşünmüyorum.

hadi selametler ağalar. dağlar sizlere emanet..

erkin koray'lı geceler...

ben denizdeyim, su çok güzel gelsenize..

hikayeyi çok güzel yazmışsın belli ki sanatçı, duygusal bi yönün var o yönüne soruyorum
hiç mi etkilenmedin o insanların hayatlarını bir dava uğruna feda etmelerine ne bileyim yaşıtları para kazanma, karı kız mevzularıyla ilgilenirken bu insanların dağlarda unla suyu karıştırıp içerek, öleceklerini bile bile savaşmasına
işte kalemim senin kadar güçlü değil belki ama bu insanların hayatlarından vazgeçip dağlara çıkması askerdeyken değil ama sivilde hiç mi düşündürmedi seni

hmm düşünmedim hiç bunu valla. güzel soru.

valla kardeşim.

empati kurmamı istiyorsun kurmak için çabalıyorum. ama şimdi hangi dava uğruna soruyor insan.

önce o davayı tam olarak açmaları lazım.

devlet kurmak mı olayları. eğer öyleyse silahlı mücadele ile dünyanın 6. natonun 3. büyük ordusu karşısında hiç şansın yok. ha pusu atarsın baskın yaparsın mayın döşersin bu şekilde bir buçuk milyon senede bir şansın var.

bak küçümseyip kafatasçı düşünceyle yazmıyorum bunları inan.

şimdi bir kere pkk nın kullanılan bir maşa olduğu çok açık. orada ki çocuklar diyemiyorum. oradakiler aile baskısından kurtulmak isteyen insanlar. yani bir dava uğruna giden falan yok. ha mesela aralarında sözde tim komutanları falan var yani bizim subaylar gibi rütbe kullananlar, bunlar genellikle üniversite okumuş kişiler. zaten konuşurken kullandıkları sosyalist ve komunist terimlerden anlayabilirsin.

fakat savaştıkları sözde dava, birilerinin maşasından öteye geçmiyor nedense.

yani bu memlekette tam bir şeyler yoluna koyulmaya çalışılırken karakol basıyorlarsa, sanayi konusunda atılım yapacakken çakısı dahi olmayan silahsız askeri kurşuna diziyorsa, israile gider yaptığında israilin maşası, suriyeye gider yaptığında suriyenin maşası, iranla ilişkiler gerginleştiğinde iranın maşası oluyorsa, o yüce davalarını finanse etmek için uyuşturucu ticareti yapıyorsa, afedersin ama gibmişim öle davayı.

orada ki insanlar kendilerini bir dava uğruna feda ettiğini zanneden salaklar topluluğu.

bana bir dava söylermisin içinde uyuşturucu ticareti olan.

küba da olan devrimde uyuşturucudan gelen bir finans alanı varmıydı?

veya ekim devriminde?

veya bizim verdiğimiz kurtuluş savaşında illegal bir finans olayı?

hangi davaymış bunların davası?

anaokuluna molotof atmak hangi davanın adıymış?

otobüse molotof atıp 16 yaşında ki kızı yakarak 3 günde yana yana ölümünü sağlamak hangi davadır?

sırf asker çocukları diye, asker çocuklarını taşıyan servis yoluna mayın döşemek, neyin davası?

e şimdi çıkıp kendileri demiyor mu? bizim amacımız bölünmek değil diye. apo mahkemede kullanıldım bende, günümüzün şeyh saiti bendim demedimi?

daha yakalandığı ilk anda türk devletine hizmet etmeye hazırım diyen bir dava lideri hangi dava uğruna adam öldürüyormuş?

bize azınlık hakkı tanıyın diyen adama başkan demirel 1995 senesinde;

ne azınlık hakkı bu devletin sahiplerinden biri de sizsiniz dediğinde, silahı alıp dağa çıkma sebepleri neydi?

ulan en son van da ki depreme erzurumdan çadır zütüren birliğe taciz ateşi açan bu huur çocukları hangi kürt halkının davasını savunuyormuş?

o yüzden kardeşim, düşündüm, cevap veriyorum,

giberim davasınıda, giberim insanıda, giberim hayatlarınıda.

yedikleri kaba kafalarını sokar öyle giberim onları. davaymış.

beyler size ufak bir karakol baskını nasıl yapıyorlar onu anlatayım.

bir kere kış aylarında karakola baskın düzenleme ihtimalleri çok azdır. bunun sebebi hepinizin tahmin edeceği gibi hava şartlarıdır.

bu muallakler kış aylarını toparlanma yeni planlama strateji ve örgüte yeni adam kazandırma olarak geçer.

zaten bizde kış aylarından bineriz tepelerine. beklemezler çünkü.

ama genede hazırlıklı olmak zorundasınız.

kış ayı geçip yavaş yavaş ilkbahar ayları geldiği zaman, kendi stratejileri ve planlamaları doğrultusunda hareket etmeye başlarlar.

çoktan basacakları karakollar bellidir zaten yapacakları eylemler bellidir.

karakolları gözlemeye başlarlar. bu gözlem şu şekilde olur.

genellikle 2 puşt karakolu gören hakim bir tepede yaklaşık 1 ay boyunca sürüngen gibi kalır. tüm giriş çıkışları nöbet değişimlerini, mevzileri herşey not ederler. o zaman çok azdı ama kameralarla da çekerler. askerin her türlü hareketini izler, nöbetçileri izler. özellikle nöbette gevşek olan kişiyi tespit etmeye çalışır hani komutanlar uyumak yasak diyo ya bu yüzden işte amk. adam seni gevşek görürse saldırı anında ilk senin mevzine çökecek haberin olsun.

o yüzden adam gibi durun.

arkasından karakola gelen araçların askerlerin kullandıkları yolları tespit ederler ki baskın anında gelen yardım kuvvetlerine pusu atabilsinler diye. sadece gelen yardım kuvvetine zaiyat vermek için yalandan karakol baskını yaptıklarıda olur. asıl hedef kendiniz olduğunu sanırsın ama değilsinizdir.

baskınlar özellikle gece olur. sebebi ise yardım birliği gece helikopterle gelmesi zordur helikopter gece uçuş yapması epeyce zordur ki o dönem yapamazdı zaten.

şimdi beyler olduda yedek subay veya er olarak karakoldasınız. baskın yediniz. nöbetteyseniz panik yapmayın diyeceğim ama yapacaksınız .

ilk hedef nöbet yerleridir. onlar için bişey diyemeyeceğim.

verdiğimiz şehitlerimizin çoğu oluşan panikten dolayı şehit oluyor haberiniz olsun.

komutan olacaklara tavsiyem. askerinizi her an basılacakmışsınız gibi hazır tutun. baskın anında kim nerede gidip en yapacak önceden hazırlayın. sonra 16 kişi bir yerde toplanıp tek roket mermisiyle gidebilirsiniz.

o anlarda askeriniz için siz hayata tutunma olarak görüldüğünüzü unutmayın. asker sizin yanınızda olmak isteyecektir. siz nereye giderseniz panik halinde ki asker peşinizden gelir.

yaşadığım hikaye (ben yaşamadım olay sonrası öğrendiğimiz) karakol baskını esnasında üsteğmen mevziye koşuyor, panik halinde ki 7 askeride peşinden aynı mevziye girdiği anda tek bir roket mermisiyle hepsi şehit oluyor.

asteğmenler özellikle astsubaylarınızla iyi geçinin. oradan sizi sağ çıkaracak adamlardır onlar. fikir alışverişinde bulunun. onlara ters gitmeyin. hayat sigortanızdır onlar. zaten pkk nın ilk hedefi özellikle uzmanlardır.

asteğmen olarak sakin olmak zorundasınız. ilk sortiyi atlatmaya bakın. ondan sonra si ilk haline göre biraz daha kolay. sinmeyin sakın.

sindiğiniz anda dahada yüreklenir bu şerefsizler. boş yere şarjör harcamayın bilinci atışlarla. namlu ağzından çıkan ışık haznesine doğru düzgün atışlar yapın yaptırın. bilinci atışlarınız bu puştları altına sıçıttırıyor emin olun.

bilinçsizce karşılık vermek yerine bilinci karşılık onları paniğe sürükler.

sızmalara karşı çok dikkatli olun. emin olun karakolun dibinde sızmayı bekleyen bir kaç muallak mevcut.

asker olacak arkadaşlara ise. ilk baskın anından sonra bir an önce sakinleştirmeye çalışın kendinizi. komutanlarınızın talimatını dinleyin.

başıma hiç karakol baskını gelmedi ancak gördüğüm deneyimler sonucu aktarmaya çalıştım.