1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

bahadır la ben beyler, aynı gün tuzlada yedek subaylık sınavına (formalite icabı bir sınavdır) girdik, ardından izmir foça ya gidecekken ısparta eğirdire düştüğümüzü öğrendik. normalda jandarma komandolar izmirde acemiliklerini yapmasına rağmen eğirdire düşmemizi hiç ama hiç garipsemedik,

neden derseniz, zaten bir taktan haberimiz yoktu, izmir foça ne? eğirdir komando okulu ne? jandarma ne piyade ne ikisi neden farklı farklı komando çeşiti falan haberimiz yoktu.

elimizin altında bir tıkla bilgi edinmemizi sağlayacak bir veri olmadığı için kulaktan dolma bilgilerle gitmiştik, normalde izmirde jandarma komando yetiştirilirken, ısparta da piyade komando yetiştiriliyordu, ancak bizim dönemlerimizde kısa dönem (8 aydı kısa dönemlik) neredeyse çok az alınmaya başlanmıştı, üniversite mezunlarının neredeyse %85i %90ı yedek subay olarak ordu bünyesine alınıyordu. o dönemlerde üniversite mezunu olupta kısa dönem yaptım 8 ay diyene çok az rastlarsınız.

özellikle izmir, istanbul, ankara gibi büyük şehirlerde üniversite okumuş kişilerin asteğmen olmama gibi bir seçeneği yok gibi bişeydi,(zengin binlerini bunun dışında tutuyorum)

bundan dolayı, o kadar çok yedek subay birikmişti ki, manisa izmir ısparta aralarında jandarma veyahut piyade gözetmeksizin alım yapıyordu,

tuzla piyade ise bu saydığım 3 komando eğitim birimlerinden (jandarma da dahildi o kadar aşırı alım vardı) refüze olanları alıp orada eğitim veriliyordu.

nedir refüze olmak, şöyle örnek vereyim,

ısparta eğirdir dağ komando okuluna gittiğimizde, yanlış hatırlamıyorsam 1 ve 3 hafta aralığında bir ön eğitime tabii tutuluyorsunuz, ve muayene oluyorsunuz, eğer bu eğitimi geçebilirseniz artık geri dönüşünüz yok demektik, gibe gibe eğirdirde dağ komando olmak zorundasınızdır.

geçemezseniz, eğer aynen tuzla şutlanıp etek giyetsiniz, bu etek mevzuuda şudur, biz üzerimizdeki kıyafetimizi pantolonun içine sokar kemeri öyle takardık, bunlarda içeri sokmatan kemeri bağlar ve kemerin altından çıkardı kıyafetlerinin uçları, biz buna etek derdik.

neyse beyler,

size biraz bahadırla nasıl münasebetimiz bu kadar ilerledi onu anlatayım, istanbul da okuyordu buda biliyorsunuz itü mezunudur, ailesi ankardaydı, fakat ikametini buraya aldırmıştı çeşitli evrak falan gerektiği için, birlikte eğirdire gittik,

heralde eğirdirde 80 veya 90 küsür jandarma asteğmen adayıydık, biz bahadırla ikimiz takılıyorduk çoğunlukla,

iki jandarma piyade arasında geziniyorduk,

bu şarkı da bizim şarkımızdır bahadırla çift jandarma,

http://www.youtube.com/watch?v=txUc4pI-IBk

biz giderken (özellikle bahadır) asteğmen olarak gittiğimiz için, baya komutan havasına girmiştik, ama eğirdire gidince öyle olmadığını anladık, bildiğiniz timlere dağılıp normal er olarak muamele görmeye başladık,

bahadırda o zamanlar daha contayı yakmamış taze,

zaten jandarma komando olarak kaydırılmışız eğitim için, piyade çocuklarla burun buruna geliyoruz intikallerde ondan sonra gerginlik, gibermisin sabaha mı bırakırsın modu.

sivri tepe vardır eğirdirde, biz bahadırla ilk gittiğimizde, bahadır,

vaaay ne güzelmiş lan şu tepeye bak demişti,

tepede komandoyuz güçlüyüz cesuruz hazırız gibi bişey yazıyordu.

bende dedim, hakkaten çok güzel abi ya baksana tepeye ne kadar sivri, doğal yaşam falan baksana ne güzel yazmışlar yazıyı

bu konuşmalarımızdan da anlayacağınız gibi, sanki eğirdir gölüne tatil için gitmiş iki kafadar gibi hissediyorduk kendimizi,

ardınan, o sivri tepeyi çıkacağımızı öğrendiğimizde, ben bahadır ve diğer devreler dahil hala da öyledir, gibsen çıkamayız abi biz burayı diye tepki verdik,

arkasındna eğitim komutanlarımız önce gibti sonra çıkarttılar bizi.

şimdi zaten orası piyadelerin eğitim yeri, bizde jandarmayız ya amk, davaro gibi muamele yapıyorlar, tabi komutanlar değil yanlış anlamayın sakın, orada ki yeni gelen yedek subaylar.

bizde onlardan tiksiniyoruz, bu piyadeler de neymiş, jandarma olmasa bir tak yiyemezler falan diye, ulan daha bilmiyoruz ki oraya gidince hepimiz aynı takuz.

o dönem çakırsöğütte hem jandarma vardı hem piyade komandolar.

hatta çakırsöğüte ilk gittiğimizde jandarma komando tugayı yazınca, biz piyade arkadaşlara yaa gördün mü yavşak, acemilikten sonra ki adımda jandarma devreye girer hey yavrum hey diye takılırdık.

tabi aramızda bu kadar çekişme olmasının sebebide eğitimlerdi,

mesela eğitimlerin birini anlatmak isterim,

biz jandarmalar olarak bir tim oluşturduk, başımızda eğitim subayımız, dedi alın size harita alın size pusula şu noktaya gideceksiniz, ondan sonra tatbikat operasyonu yapacağız. dedi ve gitti,

ben varım bahadır da var 17 kişilik timiz,

karşımızda sivri tepe, akşam 7 amk.

lan haritanın neresinde olduğumuzu bulmamız 45 dakika sürdü birde yolumuzu bulacaz.

e timi kim idare edecek. hepimiz er gibiyiz orada. ben olayım diye atlayacam ama o eğitim gecesinde roketçi benim roketçiden tim komutanımı olur amk. varol diye bi çocuk vardı 45 dakika sonunda bulunduğumuz yeri o tespit edince onu seçtik=)

biz tatbikat operasyonuna başlamak için gitmemiz gereken noktaya ulaşmak için yola koyulduk. yani gibimiz taşşağımızda, taşşağımız elimizde salak gibi gidiyoruz, timde 2 tane uzman var sadece ama hiçbir şeye karışmıyor maksatları hani bir yerlerden düşüp ölmeyelim o kadar.

en arkadan geliyorlar,

2 saat falan yürüdük, bakın 2 saatçik, ben dedim ölecem amk çok terledim hasta olucam lan duralım.

durduk 2 saatlik yürüyüş için,

başladık gene yürümeye amk.

yürüyüşün 8.saatinde hala varamadık dıbına kodumun yerine,

bu tim komutanı tayin ettiğimi varol kaybolduk galiba yaa falan dedi uzmanlarda kıs kıs gülüyolar amk arkada.

toplandık amk bir araya (şırnakta böyle bütün tim bir araya toplan sülalenizi giberler sizin bu ilk eğitim o yüzden olaya adapte olmamız isteniyor)

bir yol tespit ettik, oradan gidelim dedik.

45 dk kadar yürüdük, ileride sanırım 60 70 metre kadar bizim piyadeler onlarda orada takılıyor, dedik böle olmıcak oraya gidelim. sanırsın okul gezisindeyiz amk. bunlarda bizi görünce bize doğru geldiler zaten,

bir araya toplanmışız, 40 kişi kadar. mal gibi meydanda takılıyoruz.

lan nası gidicez siz nereye gidiyosunuz haritanın neresindeyiz, antalyaya gelmiş olmayalım amk falan derken,

lan bir ateş başladı.

roket atmaya başladılar, roketin basıncını ilk defa o gün hissettim yüzümde,

beyler 40 a yakın salak oldumuz yerde yere yattık,

uzmanlarda bağırıyo mevzi alın şuraya geçin buraya geçin, bizde öle salak gibi atıyoruz kendimizi oraya, bildiğin taranıyoruz amk anlatamam size.

operasyon başladımı acaba falan diyorum ben. ama daha varmadık ki gideceğimiz noktaya.

bahadırda yanımda zaten, terörist lan bunlar falan diyo, ilk eğitim olduğundan gerçek mermi yok. dağa taşa ateş ediyoruz, bende rpg var öğretildi nası kullanacağım ama roketi yok amk. öle ateş ediyoruz etrafa. zaten mevzi alayım derken bahadırla çarpışmışız miğfer kaymış kafada önümü göremiyorum amk.

bildiğin pusuya düştük.

tabi olay şu, eğitim amaçlı pusuya düşürmüşler bizi,

biz o noktaya ulaşmak için dolanırken bunlar pusunun ne olduğunu öğretmek için pusu hazırlamışlar bize, biz zaten gideceğimiz noktayı çoktan geçmişiz,

zaten tatbikat operasyonu falan da yok. eğitim pusu ne menem bişeydir onu göstermek. e şimdi sizi pusuya düşürücez çocuklarda demeyeceklerine göre.

o gün o pusu eğitim değilde gerçek olsa orada ne kadar piyade jandarma varsa hepimiz aynen morga giderdir.

işte o günlerde başladı bizim bahadırla dostluğumuz.