1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

http://haber.mynet.com/46...uldu-670673-foto-analiz-3

arkadaşlar isimleri nasıl hafızanda tutuyorsun diye sormuşlar. günlük tuttuğumu söylemiştim boş zamanlarımda çünkü yapacak hiçbir şey yoktu o zaman.

ayrıca isimleri günlük tutmasamda hatırlarım. beyler 14 15 ay sadece onlarla hayatta kalmaya çalışıyorsunuz ki zaten verdiğim isimler 11 12 kişi falandır. bana çok tesiri olan kişiler bunlar. e size sorsam ilkokul 1.sınıfta ki arkadaşlarınızı az çok 3 5 kişiyi sayamazmısınız. yani buna şaşırmanıza gerek yok.

neyse akşam görüşmek üzere.

adam askerlik arkadaşlarının ismini hatırlamayacakta kimin ismini hatırlayacak amk ben 20 yaşındayım ilkokul arkadaşlarımın çoğunun ismini hatırlıyorum

adam haklı beyler

nasıl hatırda kaldığını soranlara söyleyeyim, bakın bu yaşanan şeyşer sosyal bilgiler dersinde işlediğiniz bir ünite değil. her saniyesi zihninize kazınıyor. kurşunlar uçusşurken bir birinize söyledikleriniz filan kelimesi kelimesine akla çakılıyor, olaylar kare kare hafızaya yerleşiyor, adrenalin tavan yapmış durumda oluyor. beyin tüm olayları hd kalitesinde kaydediyor. rutin şeyler, sıradan yemek, gazinoda yapılan boş geyik filan hiç akılda kalmıyor, ama mevzu hayatta kalma mücadelesi olunca hafıza hiç bir detayı kaybetmiyor.

158.sayfa 3950

177 den devam

sayfa 54 reserved

195. 4862

beklemedeyiz reyiz

@318 reserved on numara

ayraç*

reserved

http://www.youtube.com/watch?v=kAIXC7HGYD0

Ne olur bir sabahta
Süngüsüz, silahsız uyansak
Gözlerimizde tebessüm
Hayata baksak
Takılmasa peşimize adımlar
Sıradan insanlar olsak
Ne olur bir sabah ta yıldızların altında
Yataksız, yorgansız uyansak
Islatsak yağmurları baharları, uzansak
Az da olsa Dünyadan zevk alsak
Gölge gibi yapışmasa yakamıza ölüm
Ne olur bir sabahta
Süngüsüz, silahsız uyansak

rsrvvvvvvvvvvee

söz verdiğim gibi bugün erken geldim, erken yatacağım için de şimdiden birşeyler karalayım dedim. nasıl olsa yavaş yavaş toplanırız.

http://www.youtube.com/watch?v=m0SdBmkp9cw

intikalin üçüncü günüydü ve bestler bölgesi samanlığında iğne aramaya devam ediyorduk, açık hedef olduğumuzu bile bile. ancak kayıp eskerin teröristlerle buluşması bizi daha da zor duruma sokacaktı.

bu lanetli labirentte önümüzde iki yol vardı. ya kayıp askerin cesedini bulacaktık, ya da cesedi bulunamayan kayıp askerden daha önce örgüt ile yüzleşecektik. bu muğlak düşünceler içerisindeyken timin bana göre sol kolunda normalin dışında bir hareketlenme vardı.

tahmin ettiğim gibi erdinç şuurunu kaybederek ağrı makinalının kurma kolunu çekmişti, timimden iki asker ise hemen üzerine çökmüş sakinleştirmeye çalışıyordu erdinci.

mevzileri alarak bi süre dinlenmeye karar verdik. pgibopat uzmanım sesini duydum arka taraftan. kayıp askerin cesedini bulamadığımız için çoktan örgüte karıştığı üzerine teoriler üretiyordu. eğer bu gerçekleştiyse pusu yiyeceğimiz çok açıktı.

ben dönerek amaçsızca yürümektense çatışmaya girmeyi yeğlediğimi söyledim. uzmanımın gözleri fal taşı gibi açıldı ve "sen kimsin lan" dedi. "dedim abi dur, sakin ol, indir silahını. jackal reyiz biraz gecikeceği için insiyatifi ben alıyorum" dedim.

yok efendim ben kim oluyomuşumda insiyatif alıyomuşum, yok o kadar yolu boşuna mı yürüdük falan demeye kalmadan taciz ateşi yedik. çıkardım taramalıyı kayıp askerle birlikte terörizleri mermi manyağı yaptım.

dedim "bak ibine ben olmasaydım yarak bulurdunuz teröristleri. yat kalk dua et sayemde yürümekten kurtuldunuz, jackal reyize kalsa hala yöreyi betimliyodunuz fena mı oldu" dedim. "haklısın abi" dedi "keşke hep sen anlatsan, bu jackal ipnesi bizi 45 km yürüto her akşam" dedi elimi öpmek için eğilmişken dizimle midesine vurdum dedim "abim hakkında doğru konuş". hikayeyi sahibine devretmeden önce de üsteğmene sokulup kafa attım dişleri döküldü puştun içimde kalmadı.

reyiz ne zaman başlıyıcaksın

@5205 şukuladım amk güzel bağlamışsın.

120.01.0726

28 De kaldın Rizorvvv