iyi geceler komutanım (:

Reserved 57

SuaREZZ

Hadibe adam

Abi kusura bakma bende yoktum osman paşanın konferansı var ona gidicez arkadaşlarla plan yapıyorduk *

Hayirli geceler komutanim

Ufaktan yerimizi alalım : )

Komutanim bir baris astegmenimin hikayesinde giriyordum sozluge birde senin icin giriyorum simdi agzina emegine eline saglik

Saat 23.00 gibi burdayım aslanlar. Biraz geç ama kusuruma bakmayın.

Abi bugün Osman Paşa'nın yanındaydık saatlerce ayakta bekledik ama sonuna kadar değdi imzalı kitabımızıda aldık çocuklarıma saklayacam inşallah hayırlı geceler.

Paşalar çok büyük bir aksilik oldu ve ne yazık ki bölümlerin hepsi silindi.Şuan moralim bozuldu ve en baştan yazmaya başlıyorum... Yarın saat 21.00 gibi toplam 20 bölümü atsam sıkıntı olur mu? Elimde şuan 2 bölüm var.

Şöyle telefondan bir ekran görüntüsü

http://imgim.com/Vaj2Wn.png

Sıkıntı yok abi hayırlı geceler şunuda şöyle bırakayım belki ilerde beni hatırlayan 3-5 kardeşimiz olur http://imgim.com/image/4484incik964362.jpeg

http://www.incisozluk.com...minin-hikayesi-capsli/34/ Arkadaşlar birisi orda şehid oldu falan yazmış doğrumudur bu çok kötü oldum bilgisi olan varsa bilgilendirsin allah aşkına

Kardeşlerim beklemisler az olsada ilk üç bölümü atayim dedim.

Hayırlı akşamlar paşalar, bugün yine kısa bir sürede bitireceğim.
Dediğim gibi,1 hafta sonra fotoğraf atıp daha fazla bölüm atmayı düşünüyorum. Fazla sıkmadan başlayalım ;
Murat Kekilli’den güzel bir parça;
https://youtu.be/u8C5oRr_jTg

Evet Bingöl 49.Mekanize Piyade yani şimdiki
KOMANDO tugayına gitme tarihimiz 1 hafta sonraydı.

1996 yılında Bingöl ve civarı biraz karışıktı.
Yani dağ da bir yapılanma duyumları alınıyor ve sürekli piyade ve jandarma komando takviyesi yapılıyordu.

Biz karakollara değil, dağlarda operasyona gidiyorduk.
Bunu herkes biliyordu, zaten Bingöl’de 33 askerin şehit edilmesinden sonra(ruhları şad olsun) bölgede güvenlik önlemleri artmıştı .
Zaten 1997 yılına aylar değil haftalar kalmıştı.

Ben ise orduevinde günü değerlendiriyordum.
Öyle dalmış ve arada sırada çayımı yudumluyordum.

Tekrardan Yılmaz Ütğm. ile buluşup, muhabbet edecektik.
Daha sonra ise standart olarak odalarımıza çekilecek ve günü sonlandıracaktık.

Omuzumda bir el hissettin... ilk önce Yılmaz Ütğm. Sandım fakat
“Devrem sen misin?” sesiyle yanıldığımı anladım .
Ses tanıdık gelmişti, arkamı dönüp sesin sahibine baktım.

“Ooo Resul, nasılsın iyi misin?” dedim
“Eyvallah Mehmet, sen nasılsın? Nerelerdesin?” dedi.

Resul Harbiye de bizim bölükten ya 4 ya da 11. Kısımda öğrenciydi.
Hemen bahsedeyim sonra konuşmayı aktaracağım...
Kendisi Piyade Teğmen rütbesiyle mezun olmuş ve benim gibi
1997 yılının ağustos ayından itibaren terfi olmayı bekliyordu.
Kendisinin yabancı dili çok muazzamdı. Bu sebeple Kosova da
Barış Gücü görevi ile 1996 yılının başında Bosna-Hersek te
Türk Bölüğünde görev alıyordu.

B:Ben R:Resul

B:Valla iyiyim devrem işte Kayseri’deyiz.
R:iyi devrem maşallah, Allah yardımcınız olsun.
B:Eyvallah devrem. Ya sen neredesin?
R:1996 yılının Şubat ayında Bosna’ya gittim şuan ordayım.
B:Maşallah. izine mi geldin?
R:Aynen 1 haftalık izne geldim, biliyorsun me

Masadan Resul kalkmış ve Yılmaz Ütğm. ile kalmıştık.
Ağzında bu sefer Maltepe diye bir sigara vardı.
Şuan yok diye biliyorum.

Her neyse Yılmaz Ütğm. ile muhabbet etmeye başlamıştık.
Daha önce yazdım mı bilmiyorum fakat bizden farklı taburdaydı.

Yani aynı yerlere değişime girmiyorduk. Arada bir düştüğümüz oluyordu
Fakat Yılmaz Ütğm. ile aynı yere düşmedik ve düşmeyecektik .
Hiç unutmam o günü , bana baktı ve ağzında ki sigarayı kül tablasına koydu.

Ardından ise;
“Ne zaman gidiyorsunuz?” dedi

“Nasipse haftaya komutanım ” dedim.
“Hayırlısı aslanım” dedi bana ufak bir tebessüm ile.

Ben devam etme maksadıyla;
“Siz değişim yapacak mısınız?” dedim.

“Vallahi görünürde bir şey yok fakat büyük ihtimal gideceğiz” dedi

Ben yorgunluğun yanında sinsice gelen uykuyla iyice altüst oldum ve
müsaade istedim ve kalktım.
Odama giderken hafif sesle ıslık tutturdum.

Ardından şimdilik tek kaldığım odamın kapısını açtım ve yatağa geçtim.

Sabah her zaman ki gibi erken uyandım ve bu sefer
kahvaltıyı orduevinde yaptım.

Fakat bahçede çay ve simit ile yaptım gerçi
tam kahvaltı sayılmasada karnımı doyurmuştum.

Ardından gelen servise binip, ön taraflarda bir koltuğa oturmuştum.
Serviste çok yüksek değil ama fısıldar şekilde de olmamak üzere
herkes kendi arasında sohbet ediyor bazen ise gülüşmeler oluyordu.

Servis nizamiyeye girip, ilk binada durunca her zaman ki gibi
kendi tabur binama doğru gittim.
Sabah odama gittim ve oda arkadaşlarıma selam verdikten sonra
iş başı yaptım.

Öğrendiğime göre timde ki mevcut asker sayısında değişiklik yoktu
fakat timde ki yapı değişmişti.
Timime bir Astsubay gelmişti. Bir çavuşum ise başka bölüğe geçmişti.

Rütbesi hatırladığım kadar Astsubay Kıdemli Çavuştu
Bir tane Çavuş ve bir tane onbaşı vardı.
Tabi bir de habercim vardı.

Habercimi kendim seçmiştim ve henüz time yeni katılmış bir asker plan
Hüseyin Tandoğan. ismini ve soy ismini unutmam.

3-4 tane daha yeni asker katılmıştı ve her biri yine acemi olan
bu gençler gerçekten aslan gibilerdi.
Ne bileyim acemi olsalar bile gerçekten yüreklilerdi.

Sayfa 52 adım adım geliyorum abi *

Önemle yazıyorum biliyorsunuz bu son haftalar sizleri aksatiyorum fakat telefondan yazıp atmak inanın çok zor.Bir bölümü 30-45 dakika da yazıyorum. Sizlere şunu söylemek istiyorum bu hafta boyunca yani Pazar gününe kadar günde 4 bölüm atsam sizleri zor durumda bırakmış olurmuyum?

Canin sagolsun.abi yuregine saglik senin 58

abi yazdıklarını okuyordum ancak arkadaşın muratın şehit olduğu günü anlatırken muratın soyismini unuttuğunu söylemişsin anlamadığım konu insanlar taa ilkokuldan sonra hiç görmediği bir arkadaşının bile ismini hatırlarken sen nasıl olurda beraber subay okulunda okuduğun ailesiyle bilikte vakit geçirdiğin insanın soyismini unutursun. açıkçası hikayey karşı olan inancım bir nebze olsun kaybolmaya başladı.