En önden rez

"ÇARESiZiM ÇARESiZ"
https://www.youtube.com/watch?v=yjijahQK6O8

Baba gerçekten şuan bilmiyorum.Çok güzel kız fakat
kader nederse o olur dedim.
Hiç unutmam bana çok güzel bir cevap verdi.

"Allah kaderi,kullarının kendi çabasına bağlı kıldı oğlum"dedi.
Ben o an gerçekten bu anlamlı sözün etkisinden çıkamadım.

Babam zaten beni istemediğim bir konu
üzerinde zorlamazdı.Baktı çaresizim konuyu
değiştirdi.

Hatice bir saat falan durdu sonra akşama hazırlanmak
için kalktı ve anneme teşekkürler diyip
evden çıktı.Annem hemen odaya girdi
gözlerinin içi gülüyor ve heyecanlıydı.
"Ben bu kızı istiyorum"dedi..

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu sanki.Daraldım
balkona çıktım nefes aldım.Annem biraz tedirgin oldu
bu çocuğa neler oluyor diye düşündü galiba.

Akşam kızı evden aldım ve güzel bir lokantaya
zütürdüm.Yemek gelene kadar sadece bakıştık.
inanın HATiCE'den sonra bir daha
hiç bir kimseye böyle bakmadım.

Yemekler geldi tabi konuşmalarda
başladı.
B:Ben H:Hatice

B:Hatice sana birşey söyemek istiyorum
H:Tabii buyur.
B:Sen çok güzel bir kızsın fakat bu iş olmaz!
H:Anlamadım?(şaşkın)
B:Hatice gerçekten bu iş olmaz!
H:Niye olmasın ki.Biliyorum belki saçma olacak ama
ilk görüşte aşka inanmazdım fakat seni görünce seni beğendim.
Seni tanıyarak sana aşık olacağıma inanıyorum. vs vs

B:Hatice ben her gece bunu düşündüm durdum.
Olur mu? / olmaz mı? diye.Ama senin
benimle geleceğin yok.Her zaman yanında olayamacağım,
belki evlenirsek seni dul bırakacağım.Ben böyle şeyleri
kaldıramam anladın mı?
H:Evet sende haklısın fakat eğer ciddi düşünmesem
bunu kabul etmezdim ama ben ciddi düşünüyorum senin ile.
Evlilik her zoluklara dayanmak demek değilmidir?
B:Lütfen Hatice sen geleceği parlak bir kızsın,kendi hayatını
benim gibi geleceği olmayan,hergün yarın için endişesi olan
bir kişiyle ateşe atma.
H:Ben senle ciddi düşünüyorum fakat bu tek taraflı olmaz,
ben seni beklerim.
B:Hatice öyle olmuyor işte.Ben arkadamda hiç kimseyi gözü yaşlı bırakmam
istemem, hele senin gibi birini.Lütfen anlayışla karşıla.

Konuşmamız burada bitti.Son bir kez kendisinden yemeğe devam etmeyi
istediğim ki sağolsun bucna konuşmadan sonra kabul etti.

BEYLER Bi 15 DK MOLA OLSUN.HiKAYEYE DEVAM BUGÜN CUMA

Gittiği yere kadar abim bütün gece sursun nobetteyim

Dayi bugun cuma ekstradan fazla partlar atarsin .)

https://www.youtube.com/watch?v=96gRxcBivBc

Yemek bitmiş,içimdeki çaresizlik son bulmuş fakat
her yerimi hüzün ve utanç kaplamıştı.

Hatice benim ile ciddi düşünmüştü belki
ama benim de kendimce sebeplerim vardı.
Benio anki duygularımı en iyi
sevipte üzmek istemeyen kardeşlerim bilir.

Çok zor bir durum beyler.Gece bana
cehenem olmuştu.Eve yürüyerek gitmek
istedi,yollar hiç bitmedi sanki.

Hatice'yi çok üzmüştüm ve hayal kırıklığına uğratmıştım.
O gün kız hiç olmadığı kadar suskun ve üzgündü.
Yolda tek bir kelime bile etmedik.

Apartman girişinde onu durdurdum ve "beni affet" dedim
Tek diyebileceğim cümleydi.Başka ne diyebilirdim ki?
Bana sadece özür dilemene gerek yok dedi ve
apartman kapısını açıp içeri girdi.

Ben gerçekten o gün kendimden nefret ettim.
içimden PKK nın dıbına koyuyum dedim.
Sizin yüzünüzden olan bize oluyordu.

Apo ananın dıbına kafa atayım dedim.
Siz ancak gençlerin hayallarini alıp zütürdünüz.
Yoksa siz hiç bir zaman T.C toprak bile almadınız
alamayacaksınız...

Devam komutanım

https://www.youtube.com/watch?v=owk9AScYIN8

Eve gitmek,anneme bu iş olmadı demek istemiyordum ama
yorgundum.Başka çarem yoktu.Evin etrafında 15 dk tur
attım.Sonra apartman kapısını açtım ve yavaş yavaş
merdivenlerden çıktım.

Kapının anahtarı bu sefer bende olduğu için,kapıyı çalmadan
açtım.içerde annem ve teyzem sohbet ediyor.
Kapının kapanmasından çıkan
şerefsiz ses annem ve teyzemi ayaklandırdı.

Annem gülüyor,teyzem de vay vay vay gibi bir şey söylüyor.
Ben o an sadece anneme nasıl söyleyeceğim diye düşünüyorum.

Anne beni mutfakta teyzemle bekle dedim.
Annem ve teyzem olumlu bir şey duyacaklarını
düşünerek hemen çayın altını yaktılar bende
üstümü çıkarmak için odama geçtim.

Sonra mutfaktaki masanın en köşesine geçtim
ve aanne bu iş olmadı dedim. Annem hayal kırıklığına
uğramıştı belliydi.Teyzem şaşkın bir ifadeyle "niye?"dedi.

Anne dedim.Benim geleceğim yok,Hatice'nin geleceği var.
Benim gibi bir adamla hayatını çürütmesin dedim.

O ne biçim laf dedi annem kızgın bir şekilde.
Anne sana bunu ilk defa söyleyeceğim;
Ben hergün yarın için endişelenirken nasıl
bir kadına umut vereyim?

Bana bir şey olsa nolucak.Napacak o zaman bu kız,
ben arkamda ağlayan göz bırakmak istemem dedim.
Bana kız bakma,hem oradayken bır kıza aşık olmam beni
zor duruma sokar.Hergün onun özlemiyle yanıp tutuşurum dedim.

Bu bana ters anne dedim.Hele ki evlilik bana çok uzak.Bana bir
iyilik yap anne,beni böyle işlerle yorma.Ben de isterim fakat
kader bu dedim.

Bi rez alalim

https://www.youtube.com/watch?v=4bS9Q6ZADfg

Annem ve Teyzem seslik bir şekilde bana baktı.
Duyulan tek ses suyun kaynarken çıkardığı sesdi.
Annem ağlamamak için kendini zor tutuyordu
belliydi,teyzem ise acıma duygusuyla beni
süzüyordu.

Evet halkıydım dedim kendi kendime.
Kendim teselli ettim.Masadan kalktım ve
odama geçip direk yatağa attım kendimi.

Bugün Hatice'nin son bakışını ve ilk gün ki bakışını
karşılaştırdım kendimce.ilk başta büyük bir UMUT
vardı gözlerinde,son bakışta büyük bir HAYAL KIRIKLIĞI

Bu ne biçim bir gündü.Gözlerimi kapattığım her an Hatice daha sonra
kalaşnikof sesleri geliyordu.Birbirine zıt iki şey.

Gözlerimi belki bu sefer olur diye kapattım.Ama yine
geldi aklıma... Kalkmak istedim fakat annem ve teyzem hala
uyanıktı.Onları daha fazla üzgün görmek istemedim.

Bekledim... Gecenin sessiz olmasını,sadece kendimi duyacağım
kadar sessiz olmasını bekledim.Balkona çıkar
gökyüzündeki karanlığa bakar,sadece kendimi
dinlerdim.

Bir sağa,bir sola döndüm ama bir türlü rahatlayamadım.
Sadece kalbim de değildi sıkıntı.Bütün vucudu kaplamıştı
bu pişmanlık,utanç,hüzün ve nefret.

Gözüm yavaş yavaş kapandı beyler.Sonunda kapanıyordu.
Gecenin sessizliğine,yatağıma ve yastığıma kapandım...

https://www.youtube.com/watch?v=QuhSUhuqWDQ

Gece bitmeden ben kalkmıştım... Annem uyumuş,teyzem
evine gitmişti.Babam desen zaten annemden önce uyumuştu.

Kalktım, sadece karanlık ve sessizlik isteyerek.
Mutfağa gittim ve balkon kapısının koluna hafifce
dokundum ve aşağı indirdim.

Balkondaydım,kapıyı yavaşca kapattım ve gecenin
soğuna pek aldırış etmeden gökyüzüne baktım.
Kendimi teselli ettim.Unutmam lazım dedim.

Yoksa nasıl yapacaktım ben bu işi.Nasıl kendime
hakim olacaktım çatışmada.Bu benim kârımaydı.
Kendime teşekkür ettim.Bir kıza söz vermediğim için.

Sonra balkonda sadece düşündüm.Herşeyi düşündüm.
Annemi,babamı,memleketi,Hatice'yi ve hayatımı düşündüm.
inanın bazen insana yalnızlık çok iyi gelir.

Hele ki karanlık bir ortamda kendini duyacağın kadar sessiz ise ortam.
Zaten az kalmıştı iznin bitmesine.Tekrar gidecektim.

Yerde kan,havada barut kokusu ve ellerimde G3
o günler aklıma geldi... Düşünürken birden mutfağın
ışığı yandı.Ya annem ya babamdı.Ben kendimi
saklamaya çalıştım.

Babamın veya annemin beni böyle görmesini
istemedim... Bekledimm ışığın kapanmasını...

askerlik 5 yıl mı sürüyo amk, okumayın beyler uyduruyo

Dayi su reddettigin kiz varya o napiyo simdi .d

sen evlimisin abi

https://www.youtube.com/watch?v=aCXfstAuYGk

Işık kapandı... Ben saklanmayı bıraktım ve biraz daha
bekledim... Daha sonra balkonun kapısını sessizce
açtım ve içeriye geçip kapattım.

Sonra odama doğru gittim ve yatağıma girdim.
Gecenin soğukluğu,yatağımı bana sıcak hissettirdi.
Gözlerim bu sefer daha rahat kapandı...
Gecenin sessizliğinde uykuya daldım...

Annemin "oğlum kalk kahvaltı hazır"demesiyle
uykudan çıktım. gözlerimi açtım ve
güzel bir güne merhaba düne hoşçakal dedim.
Yüzümü yıkadım ve üstüme daha
düzgün bir şey giyip, mutfağa geçtim.
Mutfakta teyzem(annemin dert ortağıdır yanından ayrılmaz)
ve bizim küçük Hamza vardı.
Tombul yanakları ve dalgalı saçlarıyla
ortamdaki en tatlı şeydi.

Annem ve teyzem dün olmamış gibi davrandılar.Onlarda anladı
beni,benim endişemi.Kapıdan içeri babam,elinde
sıcak pidelerle girdi.Adam fırına kadar gitmiş.

Ben dünü düşünmek istemiyordum.
Her düşünüşümde aklıma HATiCE'ye uğrattım hayal kırıklığı
ve kendime olan nefret geliyordu.

Kahvalıtımı yaptıktan sonra Hamza'yla misafir odasında
boğuştuk.Daha sonra parka gitmek istedi.
Benim için bir fırsat dedim.En azından oyalanacak bir
iş yapar böylece zaman geçerdi.

Teyzem ilk başta olmaz dedi Hamza'ya.Ben giderim
teyze dedim ikna oldu.
Hamza'yı giydir ve "Mehemt Abinin elini bırakma ve üzme uslu dur"dedi.

Hamza'nın ayakkabısını giydirdim,apartman
kapısının açılıp-kapandığını işittim.
Hamza'nın ayakkabısını giydirip,kucağıma aldım.

Merdivenlerden inerken korkuğum başıma geldi.
Hatice'yle karşılaştım daha da kötüsü göz göze geldim.
Gözlerinde nefret yoktu belki ama hüsran vardı.

Beni tanımıyormuş gibi yaptı sadece "iyi günler"dedi ve
yanımdan öylece geçti gitti.Ben o an yıkıldım.
Fakat aldırış etmemek için direndim ki mesleğim
bunu gerektiriyordu.

Hamza'ya "hadi bakalım parka" dedim.Onun bana bakarak
gülüşü bana azda olsa iiyi geldi.

Hamza'yla çocuk gibi parkta oyun oynadık.(ne vurdum duymaz birisiyim)
Aklımdan çıkarmak istiyordum.Benim ki tam AŞK değildi.
Bu sebeple AŞK'ı merak etmişimdir.

Beyler bugün okuyan/okumayan herkese hayırlı geceler diliyorum.
Yarın buluşmak üzere hoşçakalın.

https://www.youtube.com/watch?v=Hkfyd2fI4eM benden sana gelsin abi

Komutanım bendd yakinda gidicem askere, yemeklerde sap varmi

Olurda astsubaylık kazanırsam düşündüğüm içten içe bir şeyde bu evlenmek kıza yazık edecem evlenirsem heralde

Rezzervasyon

Abi kusura bakma bugün seni yalnız bıraktım

Beyler bugün erken mi başlasak?