SON PARTI DA ATTIM PANPALAR

Bu hikayede 3 gencin başına gelen olaylar anlatılmaktadır
1984'ün şubat ayıydı. Denizli Honaz dağının eteklerinde yer alan aydınlar köyü beyaza bürünmüştü. Yüksekte yer alıyordu bu köy, hatta bundan dolayı da kışın ulaşımı da zordu. Köye çıkan tek yol da kışın yoğun kar yağdığı anda kapanırdı. Yine yerde az kar vardı,ama çok kar yoktu. Dışarıda dondurucu bir soğuk vardı.iki gün önce denizliden yola çıkan 3 arkadaşın yolu da buraya düşmüştü. Aslında amaçları dağa tırmanmaktı. Orda da kamp kurup aşama aşama dağa tırmanmaktı.O köyde konaklamaları onların en büyük hatası olacaktı.
Birkaç kişi bile burda olduğunu belli ederseniz yazmaya devam edeceğim

-içerik gizlenmiştir.-

Olaylar Mert'in ağzından anlatılmaktadır;
Ben, oğuz ve can Şubatın 2'sinde istanbuldan otobüsle denizliye geldik. Ordan buraya kadar yaklaşık 50 km yürüdük. Amacımız dağın batı eteklerinden trmanarak zirveye çıkmaktı.2.Günün sabahı. Gece konakladığımız yerden yola çıktık yaklaşık 15 kilometre yürüdükten sonra saat 3 olmuştu bile.Bu gece sağlam kar yağacağını söylemişti hava durumu. Ondan bugünlük yürüyüşümüzü erken kesmeye karar verdik ve bulunduğumuz yere yakın olan aydınlar köyüne doğru yürümeye başladık. Yolda bize doğru yürüyen 2 tane köylü amca gördük. Oğlum siz buralarda ne ararsınız? Diye sordu.Biz de dağa tırmanıcaz dağcıyız bu geceyide aydınlarda geçiricez dedik. Aydınlar kelimesi ağzımızdan çıktığında adamlar irkildi. Yaşlı amcanın birisi Oğlum gitmeyin oraya geceyi başka yerde geçirin manyak doludur orası dedi.Biz de tamam amca merak etme dedik. Amcaların dediğine uymalı mıydık, yoksa devam etmeli miydik?Biz ise en kötü ne olabilir ki diyerekten aydınlar köyünün yoluna girdik.

Köyün yolu yaklaşık 5 kilometreydi, yani karda kışta kolay kolay yürünebilcek bir yol değil. Yoldan çıkmaya başladık. Yanımda can bianda Mert dikkat et diye bağırdı. Yola aniden bir geyik fırlamıştı. Bana dikkat demese belki de geyik beni ezecekti.Can'a minnetar kalarak yoluma devam ettim. Yolun sonuna geldiğimizde köy yavaş yavaş gözükmüştü. Yaklaşık 15-20 evin olduğu,bir cami ve bir bakkalı olan bir köydü.Bu manzara gözüme geldiğinde keşke başka yerde kalsaydık diye içimden geçirdim. Bütün evler ahşaptandı ve köyün kasvetli bir havası vardı. Saat 6 olmuştu bile ve hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Belki de dağın üstünden gelen bulutlar yüzünden hava karanlık gözüküyordu. Köyün içine girdik ve ilk olarak köy kahvehanesine gittik. içeri girdiğimiz anda birkaç kişi ayağa kalktı ve bize bağırmaya başladı.

içeri girdiğimizde bize Kimsiniz siz! diye bağırmaya başladılar.Biz de sakin olun biz öğrenciyiz dedik. Hala ikna olmamış gibi gözüküyorlardı.Ama dağcı olduğumuzu ve tırmanmaya geldiğimizi söylediğimizde az da olsa rahatladılar. Aralarında bir amca dışında herkes rahatlamıştı. Bunlar katil bunlar cani çocuklarımı öldürdüler diye bağırmaya devam etti.Bu amcayı zar zor durdurabildiler. Yandaki diğer bi adam bizle konuşmaya başladı. Bakın çocuklar,bu köy hakkında pek de güzel şeyler söylenmez. Bunun nedeni aslında bir çok şey.ilk olarak daha demin sana bağıran adam vardı ya,onun oğlu öldürüldü.Hem de kimse kimin yaptığını bilmedi. Denizliden cinayeti çözmek için kaç tane polis geldi ama hiçkimse bir şey bulamadı katille ilgili.Bu 5 sene önce oldu tam olarak.Bu köyde olan ilk faili mehçul cinayetti.O zamandan bu zamana dek 3 kişi daha öldürüldü, yine kimin yaptığı bulunamadı. Köy halkının bundan dolayı pgibolojisi az da olsa bozuktur. Kimileri bu dağda yaşayan birkaç yaratığın işlediğini idda etti, kimileri ise bir pgibopatın.

Ahmet konşmaya başladı.Ben bu köye eşimle birlikte uzun zaman önce yerleştim.iki çocuğumuda burda doğurdum üniversiteyi bitirip iş sahibi oldu ikiside.Biz burda kaldık.Son 5 senedir garip garip olaylar oluyor bu köyde evet, hatta bazı insanlar bundan delirdi bile diyebilirim.O sana bağıran adamın oğlu ilk öldürülendi. Cesedi cinayetten 3 gün sonra köyün yakınlarındaki bir ağacın altında bulundu. Cesedin üstü kesilip biçilmişti her tarafı kan içindeydi. Diğer işlenen üç cinayetin de cesedi bulunamadı. Zaten bunlar sana daha önce anlatılan şeyler, köylüler bu olaylardan sonra az da olsa delirdi. Bazılarının gece gözüne uyku girmedi. Herkes gece yatmadan camlarını kapamaya başladı. Yatanlar bıçak, sopa gibi şeyleri başucunda bulundurmaya başladı. Yani paranoyaklaşmaya başladı köy halkı. Bazıları var aralarında, akli dengeleri yerinde bile değil. Onları evden çıkartmıyolar. Bazıları bi tip canavar gördüklerini söylüyorlar hatta cinayetleri de onun işlediğini söylüyorlar.Biz de ona peki sizce kim işledi diye sorduk.O da valla benim de tam olarak fikrim yok.Ama bu köyün akli sağlığı yerinde olan tek adamı olarak tek diyebilceğim şey bence canavar falan diye birşey yoktur. Allah bilir ne oldu ama ben valla bilmiyorum. içimiz iyice ürpermişti artık. Dışarı baktım ve kar yağmaya başlamıştı. Anlaşılan bizi uzun bir gece bekliyordu

Ahmet bize yatacağımız yeri gösterdi.2 tane tekli,bir tane de yer yatağı bulunan bir odaydı. Tabi kide saat daha erken olduğundan daha uyuyamazdık. Odaya eşyalarımızı koyarken ben yatağa yattım ve düşünmeye başladım.Ne manyak bir köye gelmiştik biz? Peki akşam bir şey olacak mıydı bize?O sırada can dışarıyı gösterdi ve dışarda göz gözü görmüyordu. inanılmaz bir tipi vardı, rüzgarla birlikte. Tipi demekti ki burdan istesek bile kaçamayacaktık.Ben de Her şey de bize denk gelir zaten dedim.O sırada kapıdan ahmetin eşi geldi.Çocuklar yemek yaptım gelin diye.

Yemeğe gitmeden oğuz Bunlar bizim yemeğimize ilaç katmış olmasın dedi.Biz de oğlum manyak mısın neden ilaç katsınlar, allahın dağındaki köyde kim ilaç bulsun dedik. Yemek yemeye oturduk. Benim amacım ahmetin ağzından daha çok laf almak ve bu köyde neler döndüğünü anlamaktı. Bize daha demin birkaç kişinin evde tutulduğunu çünkü delirdiğini söylediniz. Bunlar neden delirdi. Ahmet oğlum akşam akşam boşver dedi.Ben de ısrar etmedim ve yemeğimizi yemeye devam ettik. Yemek boyunca hiç konuşulmadı. Yemeğimizi bitirdikten sonra elinize sağlık diyerek odamıza gittik.Bir gariplik vardı burda. Saatin 8 olduğunu tahmin ediyorduk. Zaman geçirmek için kart oynamaya karar verdik.

Mağaraya girsem mi girmesem mi diye düşündüm.O an elimi cebime attığımda fenerimi buldum, şanslıydım.Arkadaşımı bulmanın umuduyla adımımı mağaranın içine attım. Yerler kaygandı, ondan yavaş yavaş ilerledim. Mağranın içine doğru bir 3 dakka kadar yürüdüm ve mağranın sonuna geldim. Eeee kimse yok burda dedim. Boşu boşuna mı inmiştim mağraya. Yukarı çıkmak daha da zordu.Zar zor yukarı çıkmayı başardım. Dışarı çıktım ve aşağı doğru tipinin içinde yürümeye başladım.Dik eğimi olan dağdan aşağı inerken yerdeki dala takılmamla kara düşüp dağdan aşağı yuvarlanmam bir oldu. Aşağı doğru 3-4 metre yuvarlandım. Ağaca toslayarak durdum. Bide bu mu başıma gelecekti diyerek söylendim. Ayağa kalktım ve yoluma devam ettim. Köy çoktan görünmüştü. Karşıma çıkan sağdaki ilk evde bizim evdi zaten.

Biz tabi bunları duyduktan sonra biraz korkmaya başladık. Acaba geri mi dönsek başka yerde mi geçirsek geceyi diye düşündüm.Ama sonra dışarı baktım ve saat çoktan 7 olmuştu,bu saaten sonra hiçbir yere gidemezdik.Ben peki akşam için kalabilceğimiz ev var mı? diye sordum. Yine aynı adam arkada birini göstererek Ahmet sizin evde 3 kişilik yer var mı siye sordu. Ahmet ilk düşündü, sonra da var dedi.Çok sağolun gerçekten dedim.3 arkadaş ahmet'le birlikte dışarı çıktık. Yanımda oğuz ahmete Cinayetleri kim işledi sizce diye sordu. Ahmette ona baktı ve eve varınca anlatacağım dedi.Biz de yolun kalanını konuşmadan yürüdük. Köy meydanından sola saptık ve soldaki evlerin sonunda Ahmetin evi duruyordu. içeri girdiğimizde bizi Ahmet'in karısı karşıladı. içeri girdik ve salona oturduk.Tek katlı ama geniş bir evdi. Salonda soba yanıyordu. Yerde ise büyük bir dokuma halı vardı. Normal bir köy eviydi de diyebilirdim. Hiçbişey ilgimi çekmemişti açıkçası. Salona oturduk ve Ahmet anlatmaya başladı

Panpalarım okadar emek veriyorum sizler için uğraşıp yazıyorum az şukularınız ekgib etmeyin bu akşam bitircen söz

Ben can'a doğru koşmaya başladım. Ayağım kara bata çıka, tipi şeklinde yağan kar parçaları yüzüme çarpa çarpa koşmaya devam ettim.Var gücümle koşuyordum Can'a yetişmek için. Artık can'ı zar zor seçebiliyordum.CAN SES VER diye bağırdım.Ama can ses vermemişti en son tekrardan BURDAYIM BURDA diye kuzeybatıdan sesi geldi. Artık köyden tamamıyla çıkmıştım, dağın eğimine doğru ağaçların arasından çıkıyordum. Ulan ne vardı da tipinin arasında sigara içmeye çıktın dıbına kodumun diye içimden geçridim. Diğer bir yandan düşüğüm ise Can'a nolduğuydu.Çocuğu yakalamak imkansızdı.5dkdır falan koşuyordum heralde. Artık eğim iyice dikleşmişti ve karşıma dik bir yamaç ve içine doğru uzanan bir mağara çıktı

istek yoksa devam etmiycem

Oğuz uyumak için yattı.Biz ışıkları kapadık. Bukadar söylenenim üzerine uyuyabilcek mi diye düşünürken horlama sesleri gelmeye başladı.Can'a oğlum bu pekekentte ne çabuk uyudu dedim. Kolumdaki saate baktım, saat 9 u gösteriyordu. Daha 4 saat sonra uyuyabilcektim. Dışarı bakarken aynı zamanda da düşünüyordum. istanbulu düşündüm,evi o masmavi denizi... Bu sene üniversiteye girmiştim. Boğaziçi Üniversitesi Elektrik Mühendisliğine girmiştim;Tabi bunun için az da zütümü yırtarak çalışmam gerekmişti.En azından girmek istediğim üniversiteye girebilmiştim. Düşüncelerimi Can'ın sözleri bozdu Şşşt mert dışarda bi sigara yakalımmı dedi.Ben de oğlum saçmalama tipi var dışarda dedim.O da ya bak oğlum bişey olmaz bak şurda çıkıcaz hemen zaten üstü de kapalı. Hiç aklıma yatmamıştı bu ama iyi tamam ozaman demek dışında başka bir seçeneğim yoktu.

Devam mı arkadaşlar

Neyse ben yine de devam edicem

Eve girdim, kapı kilitli değildi allahtan. içeri girdiğimde Oğuz'u hala koltukta uyurken buldum. Ulan napsam şimdi diye düşündüm. Saatime baktım,10.30'u gösteriyordu. Oğuzu uyandırmak için sarstım. Oğuz uyanmadı.Lan uyan diyerek sarsmaya devam ettim. Uyanmıyodu.Ahmet napıyor diyerekten yukarı çıktım. Kapılarına doğru yöneldim. Kapıyı tıklattım ama cevap yok. Aşağı indim. içimden hay ben bu vaziyetin içine edeyim dedim. Oğuza bu sefer tokat attık uyan dıbına kodumun uyan diyerek.Çocuk noluyo lan diyip uyandı.Sen de ne derin uyuyosun huur çocuğu dedim. Noluyo lan can nerde dedi.Ben de kayboldu dedim. Nası kayboldu lan dedi.Ben de olayı başından sonuna kadar anlattım.E şimdi napıcaz ahmet abiyi uyandıralım dedi ben de o herife güvenmiorum o herifte de bi tuhaflık seziyorum dedim. Kardeşim ne olabilirki dedi. Ben bilmiyorum ama o herifte bi tuhaflık var seziyorum dedim. iyide şimdi ne tak yiycez dedi.Ben de hiçbir fikrim yok, düşünelim dedim.

Dışarı çıktık.Ama inanılmaz bir rüzgar vardı.Can'a oğlum sen valla manyaksın he dedim. Neyse çıkardık yaktık bi sigara.O sırada imdaat yardım diye bağıran bir çocuk sesi işittik.Can bana nerden geliyo bu dercesine baktı. Uzakta silüet gibi bir şey gördük ve can ona doğru koşmaya başladı.Ben Can dur dedim ama ne çare.Can gözden kaybolmuştu bile. Caaaaaan nerdesin lan diye bağırıyordum ama hiçbir cevap almadım.Bu tipide dışarıyada koşamıycağıma göre içeri dönüp oğuzu uyandırcaktım. içeri dönmeden tam Can LAN MERT KOŞ YARDIM ET diye uzaktan bağırdı bana.Ben de geri bağırdım bekle geliyorum diye. Sesin geldiği yöne doğru koşmaya başlamıştım bile.

Çok kısa bir hikaye olmayacak ama yarın akşama kadar bitiricem söz veriyorum

Devam edeyim mi burda mısınız?