Ya herkes zorluklar yaşar. Birinin tecavüzüne tacizine ya da şiddetine uğrayanları bunları yaşamadan asla anlayamam ama emin olun bir gün geçiyor bunlar kurtulduğunuz zaman daha iyi bir hayatınız oluyor ve siz bunları yaşadığınız için hayatınız boyunca tanıdığınız çocukları böyle pislik insanlar olmasınlar diye yetiştiriyorsunuz. Yani hayatınız bitmiyor. Aksine başka insanların halinden daha iyi anlıyorsunuz onlara benden daha yardımcı olabiliyorsunuz.Siz yaşadınız belki ama başkasını kurtarıyorsunuz.

onlar daha hayatında dert görmemiş zorluk çekmemiş insanlardır .ileride anlarlar

Aga ben sanırsam hayatımın en güzel yıllarını yaşadım daha ünye gitmeden

Onların ben derdini gibeyim. Muhtemelen aşk acısı falan çekiyordur ergenler.

Bende öyleydim mk, is sahibi olunca isin rengi değişiyor

ergenliktendir geçer sıkma canını

Sanki intihar edince iş bitiyor

Pnp bu işin öbür dünyası da var ben onu düşünüp kendime gelmeye çalışırım

Bırak on sekizi yaş aldıkça intşhar düşüncesi kesinleşiyor kafamda hele ki şu insanların yaşadıklarını okuyunca. intihar için çok kötü bi olay yaşamana gerek yok. Sadece yaşamak istememek gibi bir sebep bile intihara sebep olabilir. Başına güzel şeyler gelse dahi kafanın bi köşesine zaten pusu kurmuş bi yılgınlık be her şeyi bitirme düşüncesi varken istersen elli yaşında ol istersen her güzel olayı yaşa yine de bi şeyi değiştirmez. Yaşamak istememek+başına gelen kötü şeylerin devam etmesi zaten ardı ardına intihara sürükleyen bi durum. Tek çözüm başına gelenlerle veya ruh halinle dalga geçebilmek ancak böyle alışıyorsun

Üniversite hayatı güzel lan ailenin olmadığı bi şehre git ünide gez takıl en güzel zamanlardan insan hayatında. 28 yaşına gelince monotonlaşıyor her şey ama. işe git, eve gel, karına günü nasıl geçmiş diye sor, TV karşısında meyve ye zıbar uyu. Tatillerde aileleri ziyaret edersiniz. Arada bir de deniz kenarına inersiniz. 28den 50sine kadar böyle. Gerisinde de ihtiyarlıyorsun zaten bi tak yapılmıyor yine. Kısaca 28den sonra intihar etmeyen maldır