18 yaşına yeni giren bir gencin ağzından

Beyler olayları eskiden itibaren anlatıyorum biraz değişiklikler olabilir ama aldırış etmezseniz sevinirim sözlükteki diğer hikayleri okudum aslında bazıları saçma olsada genede derinden hikayelerdi bende bunlardan esinlenerek ufak çaptada olsa bir şekilde yaşam hikayemi anlatmak istedim sözlükte yeni olduğumdanda pek takılacağımı zannetmem ama genede denemek istedim

Ben bursanın bir ilçesinde yaşıyorum ailemizin durumu ilçeye göre normal denilebilirdi. Okuduğum okul o zaman yıl yanılmıyorsam 2005 falan evimize yakın olan ve ilçenin en iyi okulunu babamlar beni yazdırmıştı.ilk yıllar elbette arkadaş ortamı yazı yazmayı öğrenme vb. şeylerle geçmişti.3. yada 4. sınıf olması gerek sevdiğim bir kız vardı aslını söylemesi gerekirse tüm sınıf ona aşıktı(edit: normal aşk hikayeleri gibi mutlu sona bağlanıp kız benim olmucak kıza bişi de olmucak üzülmücemde siz okuyun sadece)

Neyse galiba kimse okumuyor bir kaç rez gelirse olayı güzel yerlere bağlıcam bir kerede

hocam rez olsun die değil içimi dökmek istedim sadece şu saatlerde 21inde teslim olucam ki oda hikayenin devamında

neyse o kızın adı berfindi ama sizde az çok bilirsiniz 8-9 yaşındasınız aşktan ne anlarsınız ki siz ona böyle anlamlı anlamlı bakarken aslında düşündüğünüz anlamda her hangi bir anlam içermemesi gibi bişeydi o zamanlar aşk zaten hiç bir şekilde bana bakması ihtimali yoktu o sınıfın resmen japon çocuğuydum ailem tatar göçmeni olmasada tüm ailemizin hatta dede taraflarımızın bile gözleri çekikti benimle ilk iki sınıfta sürekli japon die dalga geçilir bense sessiz sakin fakat kn tutan biri olduğum için asla ses çıkarmazdım

Zaten ailem çiftçiydi okulda o kadar zengin ukala tip varken sürekli başkaları ile kantine giderken benim cebimde en fazla simit ayran parası vardı oda o zamanlar 1 lira idi. Derste sürekli ona bakar fakat bir kere bile bana dönmese bile engin hayal gücümde göz göze geldiğimizi ve romantik şeyler (tabi o zamanın aklıyla en fazla parkta oturmak) hayal edip mutlu olurdum o sıkıcı hayat bilgisi derslerinde. Neyse zaman hızlı geçiyordu ilerleye haftalarda babası karacabeyin ünlü doktorlarından olan irem ve benim sevdiğim kız berfin konuşuyorlardı ders bitiminde bende öğretmen masasında öğretmene bir soru soruyordum o anda sen sefadan hoşlanıyordun demi die bi ses geldi iremden berfin bişey demedi ben o anda öğretmeni falan boşvermiştim öğretmenin anladınmı sorusu ile irkilip evet öğretmenim deyip oradan hızlıca gittim. içim kıpır kıpır olmuş acayip mutlu olmuştum. Bunu hemen gidip en yakın arkadaşım a anlattım.Oda berfini sevenler arasındaydı neden bilmem ama bunu gidip bizim sınıfın belalısına söylemişti.Ben o zamanlar baya sünepeyim ama neyse ertesi gün çıkışta giderken (belalının adı ekrem olsun isim vermek istemiyorum) ekrem ismimi bağırdı. Arkamı döner dönmez tekmeyi yemiştim. Acıtmamıştı bile ama sünepe bi tip olduğum için yere kapandım ve sanki dizlerimin bağı çözülmüştü haraket bile edememiştim

rez almak için ilk part yetersiz zumqi

Ben bu arkadaşlıkla içimde olan bu sevgiyle 6 yıl daha aynı sınıfta okudum. Mezunuyet akşamı gelmişti 8. sınıf balo elbette tahmin ettiğiniz gibi kendini süslemiş büssürü velet sevdikleri kızlarla dans eder beraber sigara felan içerledi gerçi ben 18 olcam 4 gün sonra ama hala bir kere bile içmemişimdir neyse mezunuyite gitmeyi aslıdna pek istemiyordum sevdiğim kızı başkası ile dans ederken görücek bu benim moralimi iyice bozudaktı bundan adım gibi emindim. Annemlerin ısrarı ve diğer arkadaşlarımı kıramamdan ötürü mezunuiete gittim yalnız ilk defa o akşam saç kurutma ile saçlarıma şekil vermiş iyice arizona kertenkelelerine dönmüştüm fakat o zamanlar modaydı belki kıza bir şekilde gitmeden önce son bir darbe vurar içimdekileri söylerdim. Fakat ekrem o gün yanında bıçak getirmişti nerden mi biliyorum mezuniyet olmadan önce toplanmıştık ve sırf hava atmak için bıçağı cebinden çıkarıp gençler burası bana emanet diyip hava atmış bıçağı bir iki kere sallamış sonra cebine koymuştu.bu aklıma gelince bir kez daha yutkundum belki cesaret gelir diye ama olmamıştı balodan ayrılıp eve dönmüyordum

pardon son cümle dönüyordum neyse apartmana girdim çat omzum birine vurdu özür dileyerek yüzüne bile bakmadan yukarı çıktım(kesin kıza çarpmıştır ordan kıza yürücek kız aşık olcak sonra kız ölcek falan tarzı bi hikaye değil ama kıza çarpmıştım)o gecede herhangi bir zamanki gibi kafamı yastığa koyup deliler gibi ağlayarak uyumuştum. Sabah merdivenlerden inerken yabancı birini gördüm apartmanda hemen hemen benle aynı yaşta yada 1 yaş büyüktü bana dik dik bakıyor ama benim zaen moralim bozuk içimden bi küfür savurarak dershaneye koyuldum.O günde türkçe vardı lanet olası türkçeci hiç bir zaman ders anlatmazdı 7/24 adamın hayatını dinlerdik

Okuyan varmı?

Nihayet dershane bitmişti eve doğru yola koyulmuştum eve bi gittim tam köçşeyi döndğm direk bizim ev gözüküyor zaten yan evde bi kız camdan dik dik bana bakıyor lan sinirime dokundu dokunsa ağlıcaktım neyse gene içimden okkalı bir küfür savurarakve alt kapıya tekme atarak açarak kapıyı açmıştım. Yıl 2011 Eylül 11 Babamı kaybettik babam çiftçi olsada voleybol oynadı nasıl kalp krizinden öler aklım almıyordu ben bu arada köydeydim abim geldi gel eve gidiyoruz işimiz var diyordu abim sürekli ağlıyordu ben bişi olduğunu anlamıştım ama anlamak istemiyordum beynimin hiç bir nöronu öldüğünü kabullenmek istemiyordu yukarı çıkmak istememiştim aşağı kapının önüne oturdum ve sadece bekledim belki bişey olur diye ince bi ses geldi iyimisin die ben sadece bilmiyorum diyebildim(şunu yazarken bile gözlerim doldu aq) yanıma oturdu yüzüne hala bakmamıştım sadece taşa oturma hasta olursun dedim sen oturuyorsun dedi sana bişi olmadıysa bana hayli hayli bişey olmaz dedi ve yanıma oturdu yüzüne hala bakmamıştım ne düşünüyorsun dedi cevap vermedim kendini üzmemelisin diye tekrarladı bende üzmek yada üzülmek herhangi bişeyi değiştirmez demi dedim nasıl olsa olan olmuş ben ağlasamda bişey değişmez derken bi anda gözlerim doldu ağlıcaktım ama ne biliyim bi yabancı vardı yanımda ona rezil olmak istemezdim ağlarken ve sadece bi ses ile gözlerim döküldü kız yavaşça kulağıma eğilip burda ağlayabilirsin kimse seni görmez demişti gözlerim resmen yerinden çıkacak kadar ağlıyordum çünkü ne zaman ağlasam babam bana bunu söylerdi o çocuk beni dövdüğümde babam aynısını köpeğimiz (sivas kangalı ama adı şeker) öldüğündede aynısını söylemiş ve aynı şekilde ağlamıştım

Çocuk bana henüz duymadığım küfürleri ediyor ve tehdit ediyordu. Arkadaşı olmasa beni orda döver ben ise sesimi bile çıkaramazdım çok eminim. Ağlayarak eve gittim annemler falan ne oldu die sordu bende araba çarpacaktı korktum dedim yalandan çünkü biliyorum ki ailem en ufak bi olayı evereste taşır ve abartırlardı ben böyle diyince bile plaka sordular nerde oldu gören vardır plakasını alalım araba nasıl bişeydi gibi bin bir çeşit soru yağmuruna tuttular ben ise uyumak istediğimi söyleyip bir bardak su isteyip yattım odama kapandığım gibi kafamı yastığa gömüp ağladım saatlerce ertesi gün okula gitmek istemiyor dizlerimin bağı çözülüyordu adeta ama er geç gitmek zorundaydım o zamanlarda okuldan kaçmayı bırakın derse bile geç kalmaya korkardık. Derse girdim ekrem hemen yanıma geldi dedi "dün sana biraz sert davrandım o kadarda sert vurmamıştım ama küs değiliz demi neticede kızı herkes seviyor bende biliyorum ama böyle bir yalan atman sinirimi bozdu dedi.Ben ise sadece dudaklarımdan yalan değildi demek geçti içimden ama söyleyemedim dediğim gibi pısırıktım tamam sorun değil deyip sırama oturdum. Kafamı defterden kaldırmıyor ya soru çözüyor yada karalıyordum ne sıra arkadaşımla konuşuyor nede uyuyordum. Tenefüste en yakın arkadaşım olan(adı alper olsun) alperin yanına gittim yanına giderken biraz çekindi ama benim ona hesap soracağımı zannetmişti bunu anlamaya profösör olmaya gerek yoktu. yanına gittim dedim aga bişeyler yiyelim karnım acıktı deyince biraz şaşırdı. Tamam diyebildi sadece neyse gene klagib öğle yemeğimiz olan 1 liraya simit ayranı aldık ve oturduk Atatürk heykelinin önüne yedik falan derse girdik.