deÄŸerlenecek buralar rez rez

Geçmiş yine gözlerimin önünden geçti. Müdür beni çağırmazdı, hayra alamet olmadığını düşündüm. Acaba birisi şikayet filan mı etmişti? Kızla ilişkimi filan mı öğrenmişlerdi. Beynimi bunlarla kemirirken müdürün odasına girdim. Yüzü asıktı.

"Buyrun hocam, beni çağırmışsınız." dedim.

"Oğlum." diye cümleye başladı. "Seninle hastaneye gideceğiz. Annen küçük bir kaza geçirmiş. Panik yapmana gerek yok. Ben konuştum." dedi ve yerinden kalktı. Gözlerimin içinin karıncalandığını hissettim.

"Nasıl." diye sorabildim sadece. "Oğlum, küçük bir kaza, sakin ol." dedi. Birlikte arabaya bindik. Tırnaklarımı yiyordum. Titriyordum. Gözlerim kararıyordu. Yol boğuklaşıyordu. Kalbimin nasıl attığını çok rahat şekilde duyabiliyordum en sonunda hastaneye geldik.

Müdür beni babamın yanına bıraktı. Babamı ilk kez o halde gördüm. Dayım, teyzem, halam hepsi oradaydı. Babam "Sarp." dedi. Bakışlarından anlamıştım bazı şeyleri küçük kardeşimin gözlerini ovalayarak ağlaması, teyzemi teselli etmeye çalışan dayım. Hepsi bana ne olduğunu anlatıyordu.

rezzzzzzzzzzzzz

"Yaşını sormuştum." dedi adam "18." dedim. Güldü.

"18 yaş güzeldir be oğlum, ben 23 bu da 24."

dedi yanında ki adamı gösterek, adamda anadoluda yaşamış bir tip vardı. Kafamı salladım sadece. "Ailen yok mu?" diye sordu adam yeniden.

Kafam eğikti. istemsiz bir anda kaldırıp kafamı baktım adama. Adam şaşırdı. "Yanlış bir şey mi söyledim?" diye sordu.

Yanında ki adama baktı. "Oğlum yanlış bir şey demedim değil mi lan ayıp olmasın kafamız da hafif iyi." dedi. Yanında ki adam "Yok ama bir yarası var belli. Anlatmak ister misin gardaş. Biz bizeyiz. Yarın yüzünü bile görmeyiz." dedi.

Bir şey söylemedim kafamı kaldırdım ve yıldızlara baktım. Sonra kafamı eğdim yeniden. "Gerek yok." dedim. O güne kadar kimseye kendimi anlatamadığımı düşündüm, o saatten sonra da anlatamazdım sanmıyordum.

ne guzel uzun uzun yazmis kim bilir neler anlatiyo

rezerved

Rezzzzz

Paketten bir sigara aldım. Paketi geri vermek istedim. "Sende kalsın dedim gardaş." dedi adam. "Eyvallah." dedim tekrardan.

Sigaramı yakmaya çalıştım. Çakmağım eskiydi, biraz zorlamam gerekiyordu. Sigarayı yakıp içime çekince yeniden geçmişe döndüm. Kıza o gün onu sevdiğimi söyledim. Masumca sarılarak cevap verdi bana. O gün hayatımın en güzel günlerinden birisiydi.

Eve geldim, mutluydum. Yüzüm gülüyordu. Aile alışık değildi. Ben içime kapanık, gülmeyen derin düşünen birisiydim. Ne olmuştu da değişmiştim. Babamı hep sevmiştim. Dövmüşlüğü vardı. Yine de baba gibi babaydı. Annem, neşesiz anlarımın bile neşesi.

Günler günleri kovaladı. Böyle, Lise 3 geldi. Hayatım git gide değişiyordu. Pislikten çıktım diyordum, pislik bitti benim için. Hayatıma yön verebiliyorum artık. Sonra bir gün dersteyken müdür çağırdı beni.

rezerved

bu neyin kafası amk sen lise diye nereye gidiyodun

"Birader." dedi parkta ki adamlardan birisi. "Ne düşünüyorsun böyle kara kara, bu soğukta buralarda pek insan görünmez, içmiyorsunda oturmuş bir şey düşünüyorsun belli."

Bu tip muhabbetleri sevmezdim. "Geçmiş düşünüyorum." dedim kestirip attım. "Pek büyük göstermiyorsun. işin ne senin bu saatte burada, neden durmadan gökyüzüne bakıyorsun?"

"Özel." dedim sadece.

Bu adamın yanında ki adam "Sigara ister misin gardaş?" diye sordu. Halden anlayan adamdı belli. Bir şey söylemedim cebinden paketini çıkardı attı. Tuttum. "Al sende kalsın. Aynı yolun yolcusuyuz." dedi.

1-2 kez daha denk gelmiştim parklarda böyle tiplere ama sigara veren ilk oluyordu. Dertleştiğin konuştuğun, kavga ettiğin olurdu ama sigara veren ilk kez olmuştu. "Eyvallah." dedim.

ilk kez sohbete giren adam cebinden paketi çıkarıp bankın ortasına koydu. Onlar oradan otlanacaktı. Bende bana attıklarından.

Giyim kuşamları da yerindeydi bunların. Paraları olmasa bir sigaranın hesabını yaparlardı ama adam bana sigara paketi atmıştı. içi de dolu sayılırdı. Neden orada olduklarını çözemiyordum.

rezzzzz

Nitekim tuvalete beni erkek öğretmenler zütürmüş, Serkan'ı da mendil alması için kantine yollamışlardı. Temiz çocuktum ben öğretmenler severdi beni. "Sarp, ne oldu oğlum sana? Sen böyle yapmazdın." diye sorular, soruyor sitem ediyorlardı.

Bense aptal gibi gülümsüyordum. Cesurdum ben. Cesur. Yüzümü temizledikten sonra ailemi okula çağırdılar. Babamın işi olduğu için annem geldi. Beni o halde görünce tabii korktu kadıncağız, annem benim.

Olayı anlatmadım bile, sadece tek söylediğim şey pişman değilim olmuştu. Dediğim gibi seviyorlardı beni, ceza almadık. Karşı tarafa sert bir uyarı geldi o kadar.

Günler günleri kovaladı. Bunlar Serkan'a uyguladıkları muameleyi bana yapmaya başlamışlardı. Ne de olsa rakipsin onlara, korkuyorlar muallakler. Kendilerine güvenleri 4 kişi olunca. Kaybetmekte istemiyorlar.

Bense o kavgadan sonra daha bir özgüvenli olmuş, korkularımı yenmiştim sanki. Kızla konuşma tarzım bile değişmişti.

Bende kızla iyice işi ilerletmiştim. Sonra bu kendini kanıtlamaya çalışan tayfadan Berat adında ki çocuk bana laf attı. Aslında cevap vermez yerime otururdum ama o gün cevap veresim tuttu. Birazda özgüven patlaması yaşayıp artistçe bir cevap vermiştim.

Çıkışı beklemediler, direkt üstüme geldiler. 3 kişilerdi. Sanırım o gün birisi gelmemişti. Berat çenemden tuttu. Gülüyordu, kızın bizi izlediğini biliyordum. Elini tutup ittim. Bir yumruk attı. Tam kulağımın önüne gelmişti, kısacası boş bir yumruktu.

Düşünmeden vurmaya başladım. Berata iki tane yumruk atabilmiştim ama neresine geldi hala bilmiyorum. Diğer ikisi ise bana vurmaya başladı. Aslında delikanlılık bu değildi. Yere düştüğümü hatırlıyorum ama hırslanmıştım bir kere, ilk kez o kadar cesurdum. Kalkmaya çalıştım. Vurmaya çalıştım.

Ben denedikçe onlar daha sert vurdular, onlar vurdukça ben daha çok hırslandım. Düştükçe daha güçlü kalktım, onlar bana 2 vuruyordu ben 1 ama vurduğum zaman sanki kendimle gurur duyuyordum. O sırada bazıları Serkan dahil, bu üçlünün üstüne gelmeye başladı. Ayırdılar.

Ben kendimi sırama attım. Yüzüm yanıyordu. Tuvalete gitmek için kalktım, başım döndü. Ayakta duramadım. Serkan bir kolumu omuzuna atıp beni tuvalete zütürecekken hayatımın en güzel anını yaşadım. Gözlerimde kaybolduğum elini yüzüme attı. Gözleri dolmuştu.

O kadar kötü mü gözüküyorum diye düşündüm. Arkamdan küfür tehditler saydırıyorlardı umrumda değildi. O sırada öğretmenler içeri doluştu. Yüzümü gören öcü görmüş gibi bakıyordu.

Çok kötü olduğunu anlamıştım.

'Rez'

Diğer gün okulda defteri getirip teşekkür etti.

"Yazdım ben bir yere artık unutmam."

diye imalı imalı konuşup gitti. Kızdığını düşündüm. Eve geldiğimde defteri karıştırmaya başladım. Ders programı sayfasına gelince bir numara gördüm. Altına da bir şeyler karalamıştı.

"Bana mesaj atabilir misin?" yazmıştı.

istemsizce telefonuma yapıştım. Mesaj attım.

"Ne oldu?"

!-2 saat sonra cevap verdi. "Sarp, sensin sanırım?" diye. Konuşmaya başladık. Özet olarak bana çok temiz birisi olduğumu, neden bu kadar çekinik olduğumu bilmediğini ama beni yemeyeceğini söyledi.

Bu telefon işi iyi olmuştu. Konuşuyorduk durmadan. Hem artık korkularım azalmış, göz göze gelebiliyordum. Ara sıra da konuşuyorduk. 2.Döneminde 2.Ayına giriyorduk. Çözülmeler başlamıştı artık herkes bir tarafa dağılmıştı. Bitse de gitsek havasındaydı herkes.

O sırada parka 2 kişi daha geldi. Ben banktaydım, göz ucuyla baktım. Geçip kuruldular, içeceklerdi belli. Sigaram bitmişti attım. Ellerimi birleştirip düşünmeye başladım. Hala gökyüzüne bakıyordum.

O günler değişmeye başlamıştım. Cesaret bulmaya, kendimi ezdirmemeye. Kızla da bakışmalarımız devam ediyordu. ilk dönemin sonuna kadar böyle gitti. ikinci dönem başladı 1 ay geçti.

Yine eve dönüyordum, kızla yine karşılaştık. Yine başımı eğdim ve geçtim.

"Sarp."

diye seslenmesini o kadar çok istiyordum ki. O soğukta anımsadıkça yeniden içim ısınmıştı. Yine istemsizce gülüyordum ve hayatta yaşadığım ender anlardan birisi oldu. Yine seslendi bana.

Heyecanla arkamı döndüm. Gözlerine ilk kez o kadar uzunca bakabildim. Sanki kaybolmuştum o gözlerin içinde. Her zaman gözlerimi, gözlerinden kaçırdığım kişinin gözlerine kilitlenmiştim.

Oda şaşırmış olacak ki "Bir şey mi oldu?" diye sordu. istemsizce gülümsedim. "Hayır." dedim kısa süreli bir sessizlik oldu. "Bana seslendin galiba?" dedim. "He evet yarın hangi dersler var?" diye sordu.

Çantamdan defterimi çıkartıp ;

-Dönemin ortasındayız, çok unutkansın sanırım. Sende kalabilir.

Diyip ders progrdıbının yazılı olduğu defteri verdim. Şaşırmıştı. "Teşekkür ederim." dedi. "Önemli değil." diyip eve yürüdüm. Hayatımda yaptığım en çılgınca şey buydu o güne kadar. Aslında kıza bana artık ders sorma der gibi bir hareket yapmıştım. Yine sonradan farketmiştim.

Genelde Serkan ile uğraşırlardı. Çünkü Serkan dayak yese bile geri kalmaz yine dayak yerdi. Yani bir anlamda rakipti onlar için. Bir gün okul çıkışı bir çocuk geldi. Kısa boylu yapısız bir şey. Bizim kendini kanıtlamaya çalışan tayfadan birisiyle konuşuyorlardı ateşli ateşli. Sonra olay arka mahallelere doğru gitti.

Çocuğu 4 kişi bir güzel dövdüler, bende uzaktan uzaktan izledim. Diğer gün bu çocuk abilerini almış gelmişti. işte o gün her şey şekillendi benim için. Bizim bu kendine güvenip milleti ezen tayfa okuldan çıkamadılar.

O gün eve gidene kadar düşündüm. Aslında pgibolojik baskı uygulamışlardı bize. Onlarda korkuyordu. O gün ilk kez farkettim. Canı olan herkes korkuyordu. Herkesin korktuğu bir şeyler vardı.

Havanın soğukluğu git gide kendisini gösteriyordu. Sigaramı içime derin derin çekip yıldızları izlemeye devam ediyordum. 17 yaşında aşık olmuştum yıldızlara, görenler deli diyor olabilir hala, gökyüzü benim için hala çok güzel. Hala en zor zamanlarımda gökyüzüne bakarım. Gerçi zor zamanım kalmadı artık.

Gökyüzüne bakarken sigara içmekten utanırdım ama o gün sanki serbestti bana. 18 yaşıma girmiştim ya, düşünmeye devam ettim. Oraya nasıl gelmiştim düşünecektim, yapmadığım şey değildi. Aklımdan milyonlarca şey geçerdi günde benim, lise yıllarından itibaren başladı. Hala değişmedi.

Diğer gün kızın yanına gidip gitmemek konusunda çok kararsızdım. Özür mü dilemeliydim, sonra saçmaladığımı düşünüp vazgeçtim. Kızın bakışları daha çok değişmişti. Ara sıra göz göze gelince ufak tebessümlerini seçebiliyordum.

Bu kendini kanıtlamaya ihtiyacı olan aciz tayfa, ara sıra bana da bulaşırdı. Hani alttan alırdım o zamanlarda fakat kızla bakıştıktan sonra, her şey değişti benim için. Gururumun ezilmesine izin vermemeliyim dedim kendi kendime.

Bin tadında bırak bak ilk entry okudum baya etkilendim, ama niye 2. 3. Yazıyon neyse şuku vereyim yazmaya devam etme çugu larım