18 yaş üstü gerçek ve gizemli hikayem

yıl 2011
aylardan mayıs... olay mahhallisi erzurum..
tıp fakültesi 5. sınıf kardiyoloji sınavına çalışıyorduk lütfülerde...
ben,lütfi,ve burak sigara almaya çıktık...
lütfü markete girdi sigara almak için...
bir hacı amca,lütfü ile konuştu ve gülüştüler bir süreliğine ..
sonra hacı amca,marketten çıkıp yanımıza geldi..
"çocuklar adıyaman,siirt,bursada peygamber efendimizin torunları var,onlara muhakkak gidin,kurtuluşunuz onlara bağlı" dedi...
yav heh heheheehehe dedik içmizden...
sonra hacı amca gitti,ve lütfü marketten dışarı çıktı...
eve doğru giderken burakla ben,lütfüye hacı amcanın dediklerini anlattık
lütfü o soruyu sorana kadar hiç bir şeyin farkında değildik
"peki bizim yaşadığımız şehirleri bu adam nasıl bildi??"
"sen markette hacı amcayla konuşurken nerde yaşadığımızı söylemedin mi?"
-"hayır"
rezervlerinizi alın
18 yaş üstü gerçek ve gizemli hikayem başlıyor
chapter 1 resmi müziği için tıklayınız
http://www.youtube.com/watch?v=IdLWbcEPcFY

chaper one -inanmak yada inanmamak işte bütün mesele bu!

salak salak birbirimize baktık.3 ümüzde büyük şoktaydık. lütfü ve burağı bilemiyorum ama ben tükürüğümü dahi yutkunamıyordum.. boğazımda bir şeyler düğümleniyordu..
markete gitmeden öncede 3 ümüz allahın varlığı hakkında bir konuşma yapmıştık... acaba allah gerçekten varmıydı diye sorduğumda lütfü bana şu cevabı vermişti:
-"bir resim çizsen,o resimdeki varlıkta canlı olsa büyük ihtimalle şöyle düşünürdü,
'sanırım beni yaratan şey benim gibi boyalardan oluşmuştur'...
Dolayısıyla allah eğer varsa, insanoğlunun algısından oldukça farklı birşeydir"
bu olaydan sonra markete gitmiştik...

yapmış olduğumuz konuşmayı sadece ben değil lütfü'de hatırlamıştı ve bana şu sözleri söyledi

-"işte barbacanon. sana allahın varlığa dair bir kanıt"
lütfü haklıydı... hacı amca nasıl bilmişti bizim imanımız ile ilgili şüphelerimizin olduğunu? nasılda bizi mükemmel yönlendirmişti... 3 ümüzünde yaşamış olduğumuz şehirleri söylemiş ve bizi peygamber efendimizin torunlarının kurtaracağını söylemişti...
"hayır hayır böyle bir şey mümkün değil di?"
mantıklı bir izahı olmalıydı diye düşündü zihnim, sallamıştı adam 3 tane şehir ve tutmuştu..82 şehirden 3 şehiri sallayıp tutturma ihtimalini düşündüm...
ama çok çok çokj düşük bir ihtimal lduğunu hemen anladım, yaşadığımız şehirleri sallayıp doğru tahmin etmesi imkansızdı hacı amcanın...
ve ve ve...
mantığımın galip geldğini düşünürek lütfü'ye olayı çözdüğümü söyledim alaycı bir gülümsemeyle

dinleenler ses etsin,ne kadar çok kişi dinlerse o kadar çok yazma şevkim artıyor...
bu anılar kolay yaşanmadı sayın okurlarım

50 entry olmazsa yazmıorum

neyse fikrimi değiştirdim
kimse okumasada yazacam
nerde kalmıştık
evet olayı çözmüştüm
lütfü bizer yalan söylüyordu, adama söylemişti nerelerde yaşadığımızı...
lütfüye yaptığının gerçekten zekice bir şaka olduğunu söyledim ve olayı çözmüş olmanın verdiği haklı gururla gülümsedim...
fakat lütfü beni şaşırtan bir şey söyledi
"geri dönelim, hacı amcayı bulalım ve ona soralım bizim yaşadığımız şehirleri nasıl bildiğini...
anladım ki lütfü bize alan söylememişti, çünkü oda olayn iç yüzünü merak ediyordu,bu merakı gözlerinden okunuyordu

birden geri döndük ve hızlı adımlarla markete geldik, hacı amca markette yoktu...
kim olduğunu marketçiye sorduk...
marketçi ilk defa gördüğünü söyledi hacı amcayı,...
ama ama ama nasıl olabilirdi ki bu...
hacı amca bize burda oturduğunu, komşu olduğumuzu söylemişti...
marketçi ise ilk defa görmüştü hacı amcayı...
marketten dışarı çıktık, hemen yanımızdaki taksi durağına sorduk
"az önce konuştuğumuz yaşlı amca nereye gitti" diye
biz ayrıldıktan sonra yürümeye başlamış ve sokağın sonundan sola döndüğünü söylediler taksi durağından...
bizde ihtiraın gittiği yöne gittik,o sokaktaki kahvelere tek tek baktık ama ihtiyarı bulamadık

chapter 1 bitti
ancak hikayem daha yeni başlıyor
chapter 2 de görüşmek üzre

10 dakka içinde chapter 2 yi yazmaya başlıyorum..
çaylarınızı kahvelerinizi hazırlayın...
chapter 2 resmi müziği için tıklayın
http://www.youtube.com/watch?v=PCnF1yHjSgw

bu arada sayın okurlarımdan birisi
bu başlıkta sadece benim yazdıklarımı gösteren bir link verirse,
kendilerine hem dua ederim hemde şuku veririm

chapter 2 (allahın kudreti)
ihtiyarı bulamamamın vermiş olduğu hüzünle birlikte eve dönmeye karar verdik. ancak içimde çok
garip bir duygu vardı. Baktığım her yer "allah" diye haykırıyordu adeta.o kocaman palandöken
dağları artık gözüme daha farklı gözüküyordu. Allahın kudreti önünde hüngür hüngür ağlamak ve
diz çöküp secdeye varmak geliyordu içimden.

eve geldiğimizde artık kardiyoloji sınavına çalışmanın bir manası olmayacağına karar verdim.
lütfü zaten kardiyoloji sınavına çalışmayı çoktan bırakmıştı,ve yazın nasıl tatil yapacağının
planlarını yapıyordu. önce duş aldım, sonrada nasıl namaz kılınacağını bilmediğim içip, secde edip sadece "allah" dedim
saatler boyunca...
en nihayetinde yatağımın yolunu tuttum ve hayatımın en huzurlu uykusunun uyudum.

kardiyoloji sınavına 3 kişi birlikte girdik. hocanın karşısına 3 kişi yanyana oturduk ve sandalyelerimize elimizdeki notları koyduk.
yapılan kura sonucunda en çok öğrenci bırakan hocadan sözlü sınava girmiştim.
ama huzur doluydum... zaten sınavdan kalacam diye düşünüyordum
hoca "akut koroner sendromları anlat" diye sordu sorusunu.. yani bildiğiniz kalp krizi...
anlatılmış olan 25 konudan bildiğim en iyi kardiyoloji konusuydu.. çünkü bu konuyu sadece sınav için değil
hekimlik hayatım boyunca en iyi bilmem gereken konu olduğunu düşünmüştüm..
verdiğim cevaptan hoca gayet memnun kalmıştı... ve 2. soruyu sordu

"sekonder hipertansiyon sebepleri"
ulan sekonder ne,primer ne diye düşünürken yanımdaki arkadaşın notlarına gözüm takıldı. üstünde
sekonder hipertansiyon sebepleri yazıyordu. ezberleyebildiğimi ezberledim ve söz hakkı bana gelince
yarım yamalak cevapladım ve sözlüden geçtim...
artık allahın yüce kudretini,ve benim arkamda olup bana destek verdiğini çok iyi anlamaya başlamıştım

chapter 2 bitti...
chapter 3 ise
çok yakında

sayın okurlar
chapter 3 ü 10 dakika içinde yazmaya başlıyorum
çaylarınızı,kahvelerinizi,sigaralarınızı hazırlayın
rezevlerinizi alın
chapter 3 ün resmi müziği içinse linke tıklayın
http://www.youtube.com/watch?v=gPi_ljAjs-o

bu arada bir okurum,bu başlıkta sadece benim yazdıklarımı gösteren bir link atarsa dua eder şuku veririm...

chapter 3 (bursanın ufak tefek taşları)
kardioloji sınavını geçtikten sonra ,hemen yurda gidip eşyalarımı topladım.ve saat 22:00 otobüsüme
binmek üzere otogara gittim... yaklaşık 19 saat süren yolculuk sonrasında bursaya vardım..
otogardan otobüse binip heykele, heykeldende dolmuşa binip nihayet evime vardım...
annemle babamla bir müddet vakit geçirdikten sonra hemen lazı aradım...

laz uludağ üniversitesi makina mühendisliğinden arkadaşımdı.ben 2. sene bu bölümde okumayı bırakmıştım ve tekrar
üniversite sınavlarına hazırlanıp tıp fakültesine kayıt yaptırmıştım.ama lazo ile olan arkadaşlığım baki kalmıştı.laz çok ilginç bir adamdı ve kankimdi... zaten
pgibopat adamlarla oldum olası kanki olmuşumdur.. çok mülayim,bir çiçekle bile konuşabilcek çocuksu bir yapım
olmasına karşın nedense pskipat adamlarla kanki olup başımı hep derde sokmuşumdur...
lazo ile 2 senelilk bölümlerde okuyan adamların matematik sınavlarına girerdik..ve tabi sınavlara
girmek için sahte kimlik düzenlerdik... bir grup tarafından bir gün tehtit edildik
-"ya bizim yerimize sınava girersiniz yada sizi ispiyonlarız"
ben korkudan tir tir titrerken laz bizi tehtit eden 8 kişiyi öldüresiye dövmüştü...
zaten lazı en mutlu eden şey bir kavga çıkmasıydı... bunun için elinden geleni yapardı, erkeklere
"şşşşşşşşttt travestiler" diye laf atardı..ama bir türlü kavgaya çkarmayı beceremezdi... o kavgadan sonra laz bana
şunları söyledi

"bizi tehdit ettikten sonra kıbleye dönüp şükür namazı kılmak istedim.en nihayetinde kavga etmek
için bir sebep buldum"

bursaya gidince lazı aramamın sebebi ise, lazın inanılmaz bir değişim geçirip kendini
tamamen dine adamasıydı. bana en son "kavga etmekten aldığım zevki namaz kılmaktan, insanlara
posta koymaktan aldığım zevki güvercin beslemekten alıyorum demişti.. sürekli kitap okuyordu..
hemde koca koca fıkıh kitaplarını... artık dini bir tabu olarak algılamaktan çok, felsefi boyutuna
inecek kadar bilgi sahibi olmuştu... laza başımdan geçen olayı anlatmak istiyordum, belki bana
bir yol gösterirdi...