Platonik askima vol 1
Kulaklari civi gibi
Dışı parlak deri gibi
Tipi biraz gavat gibi
Yapma guzel kardesim

Otuyor bahcemin gülü
Namida buyuk e5in bulbulu
Bir gun bakmadin gormedin yuzumu
Yapma guzel kardesim

Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
istanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.

NAZIM HiKMET

Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.

Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...

Hoş geldin kadınım benim hoş geldin.

Nazım Hikmet

A h bir görsen kalbimin derinlerindeki seni
N asıl işlemişsin içime buram buram sen
A yar oldum zütüne senin
N asıl söylesem de evirip çevirip gibsem seni

Hüseyin Nihal Atsız'dan gelsin

Bilsin cihan ki ben bu cihanın nesindeyim,
Bir ülkünün mehabetinin zirvesindeyim.
Dünya denen mezellete dalsın her isteyen,
Ben ırkımın şeref taşan efsanesindeyim.
Herkes bir özleyişle yaşar... bende öylece
Altaylar’ın ve Tanrıdağ’ın çevresindeyim.
Merdanelikle şöyle bakıp ayrılıklara
Son menzilin hüzün dolu kaşanesindeyim.
Artık veda zamanına pek fazla kalmadı;
Yorgun ve kimsesiz ölümün bahçesindeyim...

Yine Nazım abimiz, bizim için bakışlarımızın sebeplerini sıralamış. Bir gözde kaybolmayı, kendini bulmayı anlatmış.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
kaç defa karşımda ağladılar
çırılçıplak kaldı gözlerin
altı aylık çocuk gözleri gibi kocaman ve çırılçıplak,
fakat bir gün bile güneşsiz kalmadılar.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
gözlerin bir mahmurlaşmayagörsün
sevinçli bahtiyar
alabildiğine akıllı ve mükemmel
dillere destan bir şeyler olur dünyaya sevdası insanın.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
sonbaharda öyledir işte kestanelikleri Bursa'nın
ve yaz yağmurundan sonra yapraklar
ve her mevsim ve her saat istanbul.

Gözlerin gözlerin gözlerin,
gün gelecek gülüm, gün gelecek,
kardeş insanlar birbirine
senin gözlerinle bakacaklar gülüm,
senin gözlerinle bakacaklar.

BENCE SEN DE ŞiMDi HERKES GiBiSiN

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazım Hikmet bu geceye hakim

Sesinde ne var biliyor musun
Bir bahçenin ortası var
Mavi ipek kış çiçeği
Sigara içmek için
Üst kata çıkıyorsun

Sesinde ne var biliyor musun
Uykusuz Türkçe var
işinden memnun değilsin
Bu kenti sevmiyorsun
Bir adam gazetesini katlar

Sesinde ne var biliyor musun
Eski öpüşler var
Banyonun buzlu camı
Birkaç gün görünmedin
Okul şarkıları var

Sesinde ne var biliyor musun
Ev incinlığı var
iki de bir elini başına zütürüp
Rüzgarda dağılan yalnızlığını
Düzeltiyorsun

Sesinde ne var biliyor musun
Söylemediğin sözcükler var
Küçücük şeyler belki
Ama günün bu saatinde
Anıt gibi dururlar

Sesinde ne var biliyor musun
Söylenmemiş sözcükler var

"Dibi kıllı ucu mor damarlı boru"
işte kızlar size en çetin soru
Bilenler gelsin de tutsun ucunu
Yoksa ben salacam âlem üstüne!...

Hafif dokanınca birden kabardı
Demin pembe iken şimdi morardı
Bir de baktım üstü damar damardı
Salladım fikimi âlem üstüne!...

Damcuk fikmediysen sakın üzülme
Hele köt fikmediysen hiç büzülme
Barrağına bakıp bakıp süzülme
Tut fikini salla âlem üstüne!...

Bir kasvet kapladı artık içimi
Tutacaksa tutsun biri fikimi
Domaltmazsam hemencecik birini
Salacam kobrayı âlem üstüne!...

Fikim ip gibiyken urgana döndü
Çarşafa sarkıktı yorgana döndü
Zonkladıkça memo çılgına döndü
Attırdı sonunda yorgan üstüne...

Sevgilim sevgilim
Kuzey sanrısı gibidir
Geceyi beşe filan böler
Sonra ayılar hüzünden ölmez
Sevgilim sevgilim
Açlıktan ölür onlar

işte bundan ötürü
Hüznü artık bir ayıya bıraktım
Sevgilim sevgilim
Bir ayıya
ister ormanda kullansın
ister buzdağında

Hayatın kutlu olsun sevgilim
Ki sana değişe değişe aktım
Kimi zaman bir japon gibi uykusuz kaldım
-Uykusuz kalır mı onlar bilmem aslında-
Sevgilim sevgilim
Bir orman gibi çoğal aramızda
Şehirden bir çocuk olarak şurda burda
Bir sabuntozu markasında köpürerek
Çınarın tutsaklığını
Ve menekşenin tutsaklığını
Ve menekşenin sevincini yaşa
Sevgilim sevgilim
Hüzüne yer var hayatımızda
-Turgut Uyar

Rüzgâr,
yıldızlar
ve su.
Bir Afrika rüyasının uykusu
düşmüş dalgalara.

Işıltılı, kara
bir yelken gibi ince
direğinde geminin.
Geçmekteyiz içinden
bir sayısız
bir uçsuz bucaksız yıldızlar âleminin.

Yıldızlar
rüzgâr
ve su.
Başüstünde bir gemici korosu
su gibi, rüzgâr gibi, yıldızlar gibi bir türkü söylüyor,
yıldızlar gibi
rüzgâr gibi
su gibi bir türkü.
Bu türkü diyor ki, "Korkumuz yok!
inmedi bir gün bile gözlerimize
bir kış akşamı gibi karanlığı korkunun."
Bu türkü
diyor ki,
"Bir gülüşün ateşiyle yakmasını biliriz
ölümün önünde sigaramızı."
Bu türkü
diyor ki,
"Çizmişiz rotamızı
dostların alkışlarıyla değil
gıcırtısıyla düşmanın
dişlerinin."
Bu türkü diyor ki, "Dövüşmek.."
Bu türkü diyor ki, "Işıklı büyük
ışıklı geniş ve sınırsız bir limana
dümen suyumuzda sürüklemek denizi.."
Bu türkü diyor ki, "Yıldızlar
rüzgâr
ve su... "

Başüstünde bir gemici korosu
bir türkü söylüyor;
yıldızlar gibi
rüzgâr gibi,
su gibi bir türkü..
-Nazım Hikmet

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
-Özdemir Asaf

Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.

Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.

Bir kitap okuyordun dalgın..
içinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..

Bu uçsuz bucaksız,
Bu kuş uçmaz,
Kervan geçmez,
Bu yarı açık
Deryalar hapishanesi,
Bu dönüş yolu
Çıkmaz sokak olan
Diyarlara düştüğünde
Arkandan hiç tasalanan
Oldu mu acaba?

Çocukluğunda
Koşuşturduğun sokaklarda
Şimdi senin adını haykırıp,
Oyuna çağıran bir dost sesi
Kaldı mı hiç?

Düşünürler mi ne yediğini,
Ne içtiğini?..
Adın geçer mi
Eski bir dost meclisinde,
Bilinmez…

Özleyen var mıdır
Yüzünü, gözünü, sohbetini?..
Hayalin canlanır mı
Birilerinin zihninde,
Bilinmez…

Peki, bilirler mi
Nelere baş kaldırdığını,
Kimlerle cenge kalkıştığını,
Nasıl ayakta kaldığını,
Ne zaman yorulacağını?..

Tanışlar birbiriyle kucaklaşırken
Meçhul olmaya mı geldin?..
Bu amansız savaşta
imansızlara mı denk geldin?..

Sen bir şiiri okuyup
Duygulandığında,
Şairin göz yaşları
Çoktan kurumuştur,
Beki de toprak olmuştur,
Bilesin…

Söylesene kanka,
Sen buralara niye geldin?..

G.Yurt

Aq sizin beyler zaten icim yaniyo kac gundur daha bi kotu oldum. Basliga giren aklimi gibim

https://m.youtube.com/?gl...l=tr#/watch?v=ZGt842LAIg8

Sezai Karakoç -Mona Roza
Yavuz Bülent Bakiler-istanbul

Kasetten dinlerdik eskiden gece bununla uyurdum vay amk hüzünlendim...

Günaydın gül yüzlü sevdiğime
Günaydın yeryüzünü aydınlatan yeni güne
Günaydın gün görmek için bekleyene
Günaydın, günaydın, günaydın

Nazım Hikmet

Şuraya 3.şahsın şiiri-Attila iLHAN yazar ve usulca uzaklaşırım.

Sanma ki bu yuz, sevinclidir su gunesin altinda
Sanmayin rahattayim su golgenin karanliginda
Soyleyin olumun caresini bana
Hayattan korkuyorum olumden korkmaktan
Olmekteyim yasarken her dakika
Tanrim care buyur su kuluna
Yoktur aci inlemelerimde yalan
Ucup ucup gidenler degil yalan degil yalan
Beni de alacaksin yanina, alacaksan simdi al
Beklem Tanrim, uzun hayat
Yoktur artik ilerleyecek bende hal
Bitsin artik burada.

Yeni güne de kalbimizi avuçlarımızın arasına alıp başlayalım.


ŞAŞIRDIM KALDIM iŞTE BiLMEM Ki NEMSiN

Sözde senden kaçıyorum
Dolu dizgin atlarla
Bazen sessiz sevdasın
ipekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun
En serin imbatlarda
Adını yazıyorum
Bulduğun fırsatlarla
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla
Sözde senden kaçıyorum
Dolu dizgin atlarla
Ne olur bir gün beni
Kapından olsun dinle
Öldür bendeki beni
Sonra dirilt kendinle
Çarpsam kara sevdayı
En azından yüzbinle
Nasıl bağlandığımı
Anlarsın kemendinle
Kaç defa çıkıp gittim
Buralardan yeminle
Ama her defasında
Geri döndüm seninle
Hangi düğüm çözülür
Nazla, sitemle, kinle
Ne olur bir gün beni
Kapından olsun dinle
Şaşırdım kaldım işte
Bilmem ki nemsin
Bazen kız kardeşimsin
Bazen öp öz annemsin
Sultanımsın susunca
Konuşunca kölemsin
Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgim
Burda yanım yöremsin
Beni ruh gibi saran
Sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin
Şaşırdım kaldım işte
Bilmem ki nemsin

Yavuz Bülent Bakiler