devAM

biz de daha yeni öldük sayılırız pnp yaz

bunaltıcı bir yaz akşamıydı. televizyonda pek de eğlenceli şeyler yoktu. hayatımın en güzel yıllarını doksanlarda yaşamıştım ama bu 2000li yıllar pek de keyifli gelmiyordu bana. biz daha çocukken 2000 yılında kıyamet kopacak derlerdi. Bilgisayarlar bile 2000 yılını tarih olarak göstermiyormuş. biz de inanırdık. hatta bir buçuk yıl kadar önce(99 yılı sonunda) bir futbolcu futbolu bıraktı ve inzivaya çekildi. dünya şimdikinden daha değişikti işte. saftık, belki de maldık anlayacağınız

rezervasyon

Bu sıcaklık canıma tak edince çıktım dışarıda dolaşmaya başladım. Henüz 17me girmiştim. radyolarda televizyonda ibrahim sadrinin sen benim 17 yaşımsın şiirine denk gelmeye çalışıyordum. Bunu dinleyip dinleyip atarlanıyordum işte. dinlemek isteyenler için :
https://www.youtube.com/watch?v=35onM7b5na0

akşamın dokuzuydu, etrafta kimsecikler yoktu. ellerim ceplerimde- ki ceplerim bomboş dolaşıyordum mahalle arasında. yaşadığım mahalle küçüktü. komşuluklar iyiydi o zamanlar. şimdiki gibi kimsenin kimseden bihaber yaşadığı bir zaman değildi. canım çekirdek yemek istedi. ama cebimde onu bile alacak para yoktu. cebi delik atarlı bi ergendim işte. maddi durumumuzun pek iyi olduğu söylenemezdi ama çekirdek alamayacak kadar da kötü değildi. dedim ya ergendim. gurur yapıyordum. Babamdan para istemeyi utanç verici buluyordum.

ilgi budalası bir ruh olmasam da bizim burada bile dinleyenler cama 3 kere falan vuruyor. ses veri ki bu tarafa geldiğinizde bi yardımım dokunur belki

Devam et gece gece işim yok seni okurum.

Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Sokakları defalarca dolaştım. Mahallede 8 çiziyordum resmen. Ama ayaklarım beni hiç ikiletmeden arka sokağımızdaki sıra evlerin sonuncusuna zütürüyordu. 2 katlı evin yanmayan ışıklarına bakıyordum usul usul. Civar evlerin başkonlarında oturan konu komşu fark etmesin diye göz ucumla ezberlemeye çalışıyordum ışıkları yanmayan o evin detaylarını. O ev farklıydı benim için. Sibelin eviydi o.güzel kızdı sibel.

Almanyada yaşıyordu sibelin ailesi. Yaz tatillerinde gelirlerdi 1 aylığına. Upuzun kızıla boyalı saçları vardı. O zamanlar deniz sekiye benzetirdim. Tabi deniz sekinin genç hali. Çok alımlıydı. Çok güzeldi. Ergen ruhumu koparıp saçlarının rüzgarında hayal alemlerine uçururdu beni. Onu geçen yıl her gördüğümde utanır sıkılır konuşamazdım. Esmer yüzümde kızaramayan yanaklarım kurtarırdı beni hep mahçup olmaktan

Eski komşumuzun kızı şenayla yakın arkadaştılar. Şenayı görünce yanlarına gider ve selam verebilirdim. ikiside gülerdi ben konuşurken. Ama beni sempatik buldukları için olduğunu sanmıyorum. Saçlarını jöle bulamadığı için limon suyuyla tarayan bir şaşkın çocuktum onlar için. Sürekli bir bahane bulmak isterdim konuşmak için. Ama utangaç ve sıkılgan biri için pek kolay olmuyor tabi. Hep hayal kurardım onunla ilgili. Hatta bir gün arkadaşıma söyledim hayalimi. Kardeş dedim. Şimdi bi araba olacak. Atıcam bu kızı arabaya. Fonda güzel bir müzik gezeceğiz. Bizim araba var ben atarım kızı dedi. Pis pis sırıttı bir de. Sözüm ona en yakın arkadaşımdı. Lanet ettim tekrar parasızlığımıza

17 yaşındaydım ama hızla büyüyordum. Fena sayılmayacak bir anadolu lisesinde herhangi bir öğrenciydim. O gün kendi kendime dedim ki farklı olacağım artık. Çalışmam, azmetmem ve fedakar olmam lazım. Birkaç gün daha büyüdüm o zaman. Ağabeyimle kaldığımız odama sık sık çekilip düşünüyor ve hayal ediyordum. Kendimi zorlayıp harp okuluna gitmeye karar verdim. Üniformam olursa param da olur ve sibel beni dikkate alırdı o zaman. Çok hayal kurduğum bir an öylesine gaza gelip gecenin 11inde markasız ayakkabılarımla çıktım yola. Yaz sonu yaklaşıyordu. Son bir kez görmeli sevdiğini insan dedim. Son bir kez görmeli ve fısıldamalı rüzgara. Bu sefer ayaklarım sekiz çizmeden doğruca arka sokağa sürükledi beni. Balkonda ailesiyle oturuyordu sibel. Başımı çeviremeden göz ucuyla bakış attım ona. Fark etmedi bile beni. Işığı yanmayan evinin ışıklarını son kez gördüm. Menekşe kokulu saçlarından son bir tutam helallik aldım.O yaz onu ve birçok kişiyi son görüşümdü zaten.

Bu gecelik bu kadar beyler. Üzerimde yol yorgunluğu var.

reserved

YALAN BEYLER iNANMAYIN

reserved

Gurbetçi kız ve melankoli var okumaya değer

Okunur rezerved

Hikaye görünce okumamazlık yapmıyorum,yaz qumqi