17 ağustos depremi hakkında bilgilendirin

ben sakaryalıyım depremi sakaryada yaşadım. depremle ile ilgili cok anım var yanlız tekrar anlatıp hatırlarsam yıne zütü başı dagıtırım diye korkuyorum senelerce o korkuyla yaşadım hatta suanda yıne korktum bu gece uyuyamam sanırım inşallah bu çapta bir deprem birdaha yaşanmaz

@25 ilk dördünü bilemem ama yıldızlar öyleydi panpa o geceyi hatırlıyorum uyuyamamıştım yıldızlara bakmaktan sokakta yatmıştık zaten

he deprem olayında da üstüme buz dolabı düşüyodu neyseki duvara yaslandı o arada kaldım bende öle kaçtım merdivenleri nasıl indim hatırlamıyorum annemin bacağı kırılmıştı

ben fethiyede yaşıyorum geçen yaz 6.0 lık bi deprem olmuştu çok kötüydü lan. 17 ağustos depremini düşünmek bile istemiyorum yaşamadım ama gerçekten kötü bi şey. biz de dışarda falan yatmıştık, 1 ay boyunca uykumdan sallanarak uyanmıştım yerimde durup dururken sallanmalar falan allah bi daha göstermesin böyle depremler

diğerlerini bilemem de denizden yükselen ateş topu gibi şey doğru. ışık baya uzak yerlerden bile görülmüş.

tüylerim diken diken oldu amk, o zamanlar 6-7 yaşında falandım babam köye göndermişti iyi hatırlıyorum. ertesi gün köy meydanına haber verdiler istanbulda deprem olmuş diye biz ne yapacağımızı şaşırmıştık. Allahtan babama birşey olmamıştı, ölenlerin mekanları cennet olsun.

@47 o ışığı eskişehirde bizimkiler de görmüş. babam bursada çalışıyor o da görmüş deprem esnasında.

ben izmirdeydim baya sarsıldık ama ölmedik be

dün gibi hatırlıyorum adeta. ben öyle bi felaket görmemiştim. evimiz yerle bir oldu karşı komşumuz vefat etti ama Allah tan ki bize bişey olmadı

@50 deprem izmirde de hissedildi mi?

@51 adapazarında mıydın

@25 naptın sen dıbınoğlu estaban beyler cidden o günleri aklı başında yaşayan ve hatırlayan insanın çoktan ömründen 5 yıl gitmiştir. allah kimseye yaşatmasın bir daha öyle şeyler bende ufaktım o zamanlar tatilden dönmüştük balıkesir burhaniyedeydik galiba tam hatırlamıyorum ama tv açılınca yayınlar başlayınca oradaki görüntüleri asla unutamam...

Panpalar bi haarp ı araştırın derim ecevit olsun rus istihbaratı olsun ondan şüphelenmişlerdi. Bi de gibko nun blogda ayrıntılı bilgiler vardı bu konuda

pek hatırlamıyorumda amerikan başbakanının kucağına aldığı çocuk bizim burda oturuyo bire bir tanıyorum

ben erzurumluyum ve deprem sırasında da erzurumdaydım, 5 yaşıma yeni girmiştim.

gecenin bi vakti, babam şehirdışındaydı, elektrikler kegibti, telefon çalmasına abim, annem ve ben uyanmıştık.

bir adam panikle "alo lütfen bize yardım edin istanbul'da çok kötü bi deprem yaşadık insanlar enkazların altında kimseye ulaşamıyoruz ne olur yardım edin bize gibisinden" karanlıkta kafamı kapının bi yerine çarptığımı hatırlıyorum.

o gece istanbul ne kadar aydınlıktı bilemiyorum ama erzurum da bir o kadar zifiri-simsiyahtı.

halen daha -şuanda olduğu gibi- depremle, 17 ağustos depremiyle ilgili herhangi bir şey okuduğumda gözlerimden istemsiz olarak yaşlar süzülür. tüylerim diken diken olur.

Allah'ım bizi korusun...

deprem gecesi gölcüğün tam karşı tarafında yer alan 60 evler diye geçen askeri sitede oturuyorduk.

19 yaşındaydım o zamanları iyi hatırlarım.

bahsi geçen yeri ve denizi evimizin balkonundan net olarak görüyordum.

ne bi sallantı ne bir ateş topu yükseldiğini gördüm

ama allah şahittir ki hala bunu yazarken tüylerim diken diken oluyor gözlerim doluyor.

bir ses duydum içimi söndüren tüm hafızamı donduran bir ses.

tarifi mümkün değil bir benzerini 10 sene sonra tom cruse oynadığı dünyalar savaşı adlı filmdeki robotların ateş ederken çıkardıkları sese benzetmiştim.

o sesten bir kaç saniye sonrada şehir sallanmaya başladı.

salondaki 8 kişilik yemek masası yan dönmüş duvara yaslanmıştı düşün eğimin ne kadar olduğunu.

hiç kimse yıkımın bu denli büyük olduğunu tahmin etmemişti.

ilk başta sadece deprem diyebildik kimsenin bildigi bir şey yoktu

ama depremdi bu.

en üst kattaydık ve aşağı inene kadar bir deprem daha olmuştu.

insanlar topluca iman ediyorlardı.

kocaelinde yaşayan bilir halkın yüzde 85inin temellendirebilecek bir inancı yoktur.

ama niyeyse ölüm gelmiş yapışmıştı

11 katlı bir binanın çatısına çıkabiliyordum o gece

sabah olayın içi dışına gelmiş biz şehri enkazıyla terk etmiştik.

12 gibi.

ne gördüm neler yaşadım bana kalsın.

ama şu var ki ölümün en acı modeli sıkışarak çığlık çığlıga ölmektir.

neyse konuyu uzatmıcam kardeşim.

merakta etme

bu arada o meşur alev topunu sonraki depremde bende gördüm.

ayrıca kedilerin ölümü yada azraili görebildiklerini keşfetmiştim. aynı olayda .

kim ölecekse ondan uzaklaşıyorlar ihtimal yok kediyi yaklaştıramıyorsun

@58 nasıl keşfettin kedileri? açıklasana başgan

ya huur çocuğu neden elalemin en taktan anılarını hatırlatıyorsun da google'dan araştırmıyorsun gecenin bir yarısı insanların keyfini kaçırıyorsun? Lüzumsuz, yersiz huur çocuğu.

anlatılmaz, yaşanmak da istenmez

@25 yav he he... gibtiğimin hurafelerine hala inanılıyo mu

aynen o gece gökyüzü kıpkırmızıydı biz yalovadaydık hala da yalovadayız tabi 7 mi ne yaşım babam dışarı çıkardı bizi donla yatıyordum hava çok sıcak diye üst komşudan battaniye aldım babam o sıralar sitelerde çalışıyordu arkadaşına bakmak için oraya gittik bütün siteler çökmüş binlerce ceset vardır etrafta eğer ben hasta olmasaydım babamda ölecek o geceki nöbet onunmuş ama hasta olduğum için gitmemiş

ayrıca onun yerine bakan arkadaşıda ölmüş

@63 offf ya.