17 ağustos depremi efsaneleri

sakarya da yıkılan elmas otel in enkazında bir erkek ve 4 kadının aynı odadan cesetlerinin çırılçıplak çıkarılması...

- sakarya da yıkılan elmas otel in enkazında bir erkek ve 4 kadının aynı odadan cesetlerinin çırılçıplak çıkarılması...

- sakarya adliye binasının temeli ile havaya kalkıp yere çakılması, (ki nöbetçi erler dilini yutmuştur bu olayda)

- depremde enkazdan çıkan bir aileye arabanın çarpıp öldürmesi,

- enkazda teyzenin altınlarını çalmak için kolunu kesen bir hırsızın öldürülüp, cesedinin sanki enkazdan çıkmış gibi gösterilmesi,

- düzce de düğünden bir gece önce damadın arkadaşının evinin enkazından çıkan gelin,

- sakarya daki erenler mezarlığı nda dervişlerin dua etmesi(bu mezarlık bana yakındı ve birçok kişi bunu söyledi),

- depremde ortaya çıkan ışıktır ki bunu ben de görmüşümdür... (bkz: agharta)

- enkazda kalanlara çıkışı gösteren melekler veya erenler... (birçok kişiden duydum bunu)

- deprem gecesi gökyüzünün yıldızlarla örtülü olması (ben bu kadar yıldızlı bir gece daha görmedim),

- güneş tutulmasının depremi tetiklediği iddiası,

- depremden kurtulanların artçılardan sonra pencerelerden atlaması ve birçok kişinin hayatını yitirmesi..

- enkazdan çıkan çocukların organ mafyası tarafından kaçırılması,

- bir ay sonra enkazdan çıkan teyzenin "her gece biri bana su getiriyordu" demesi ...

- halkın yardım olarak gönderdiği giysi ve kıyafetlerin depolarda çürütülmesi,

- halkın yaptığı bağışlarla memurların maaşlarının ödenmesi,

- askerin kombassan ve bazı şirketlerin yardım getirmesine izin vermemesi... (istersen eksile ama gerçek.. ordaydım ve gördüm)

- namaz kılmasını bilmeyenlerin bile abdest alıp donla atletle sabah namazını kılmaları. ( ben böyle bir şey hayatımda görmedim daha.. düşünsenize tüm mahalle yanyana çimenlikte namaz kılıyorsunuz.. dualar edip, ağlıyorsunuz.)

hiç unutmam, 5 gün sonra fenerbahçe - trabzonspor maçı vardı. normalde ayın 20sinde yanıma gelecek olan, izmit'te ikamet eden bir arkadaşım ısrarlarım sonucu 16 ağustos'ta yanıma gelmişti. o gece saat 2 gibi yanıma geldi. aramızda aynen şu diyalog geçti;

- ya uyuyamıyorum, içimde çok kötü bir his var.
+ sıcaktandır.
- rüyama dedem girdi, eve çağırdı beni.
+ ...
- ben bi annemi ariyim abi, yoksa içim rahat etmicek.

annesini aradı ama ulaşamadı. uzatmıyayım, arkadaşım o depremde bütün ailesini kaybetti. bir şekilde o kurtulmuştu ama olanlardan hep kendini sorumlu tuttu, orada olsaydı ya da o an yola çıksaydı ailesini kurtarabileceğini düşündüğü için kendini suçladı. geçen seneye kadar pgibolojik tedavi gördü ve o günden beri maç izleyemiyor.

deprem olduğu sene istanbuldaydım,10 yaşında filanım. Zamanında avusturalyaya göçmüş bir ailenin oğlu vardı ismi Okan.O gün deli gibi sağda solda koşturup eve 12 de gelmiştim. Yatağa kafamı koyar koymaz uyumuşum. Artık şansıma mıdır hayvanlıgıma mıdır bilinmez depremi uykuda hissetmedim. Tabi bizimkiler depremi duyunca hurra 4.kattan sokaga inmişler direk. Tabi koşturmacan beni almayı unutmuşlar. Sonra uykulu gözlerle abimin beni kucakladıgını hatırlıyorum.Tam sokaga çıkarken yan taraftaki komşunun ezan okudugunu duydum, çok değişik bi ses tonuyla okumuştu ezanı.Çocugum tabi depremin ne demek oldugunu bilmiyorum. Dedim heralde dünyanın sonu geldi, kıyamet kopacak.O geceki komşunun ezan okuyuşunu hiç unutmam.

aynen şu şekilde okumuştu 'Allahü Ekber Allahü Ekber Canını Seven Kaçsın/Canını Seven Kaçsın!

Allah hepimizi korusun. Bu acilari yasayan herkese de bas sagligi diliyorum.

deprem olduğu sene 9 yaşındaydım o zaman hiç bir şeyden haberim yok tabi. depremden bikaç gün önce bir rüya gördüm. gebze istasyonunu bilenler hatırlar orada makinislerin müdürlerin kaldığı evler vardı lojman gibi onun çatısına çıkmışım babaanem bana masal okuyor o sırada gözüme biri takılıyor bir teyze elinde baklava tepsisiyle bir binaya giriyor bina üzerien yıkılıyor kadının yarısı içeride yarışı dışarıda kalmış şekilde. annem biliyordu rüyamı. deprem olduktan sonra darıcada bloklar yıkıldı babamlar oralara bakmaya gidiyorlar bina yıkılmış bir kadının yarısı içeride yarısı dışarıda dibinde de baklava tepsisi.. yıllar sonra anlattılar hala hatırladıkça kanım donar. vay amk

reserved izmitliyim panpa. o yaz ben ve annem artvine memleketimize gitmistik. babam abim ablam hepsi depremi yasadilar. cok sukur ki kimseye bisey olmamistii evden. o zaman ufaktim tabi hayal meyal hatirliyorum. deprem sabahi annem agliyodu falan korkmustum haliyle uzakta olsam da. allah kimseye bidaha boyle acilar yasatmasin ins

başlık efsane olarak açılmış ve ilk entryde bir örnek verilmiş.

o olay efsane değildir. denizin üstündeki alev topunu ben de gördüm. gören insan sayısı da bir hayli fazladır. akıllı telefonlar şimdiki gibi bebelerin elinde olsa videosu bile olacaktı. bu kadar insan aynı anda aynı hayali göremez değil mi.

işte o alev topu, depremin yapay olduğunun en büyük kanıtıdır.

abd deprem olur olmaz neden destek verdi türkiyeye. bugune kadar hangi depremde abd başkanı ülkemize gelmiş. adam direk ülkemizi ziyarete geldi.

tahminim istedikleri bu kadar büyük bir yıkım değildi. hükümetimizinde haberi vardı. bir şeyler ters gitti, deprem çok yıkıcı oldu.

istediğiniz kadar komplo teorisi deyin. o deprem doğral bir deprem değildi arkadaş. yaşayan bilir bunu.

erzincan depreminden yazalım bi de.

Depremden bi kaç saat önce uyanıp 1. katta ki evimizin balkonuna çıkmıştım çocukluk işte o saatte ne işin var balkonda annem duymuş o gelmişti yanıma babam nöbette. Ne işin var bu saatte olm yatıp uyusana demişti annem tam içeri geçecekken başlamıştı deprem annem kucağına almıştı beni direk inmiştik balkında . 1. kat dediğim böyle zemin kat gibi bişeydi. Biz bahçeden dışarı çıktık ev yerle bir olmuştu yan komşulardan kurtulan olmamıştı

açmayın şu konuları artık yeter

gece gece paylaşıyosunuz bunları sonra korkuyorum amk verdim eksini

La biz koli koli giysi yolladık, çürüttüklerini duyunca kahtolmuştuk.

O dönemde yardım icin alınan vergilerin sonradan duble yolda ezildigini de es gecmemek lazım

@34 ağlaya ağlaya zor izledim lan züt...

allah sabır versin hepimize... çok kötü günlerdi...

adamım ben de o gece gölcükteydim. çok şey duyduk, bir depremzede için hassas konular. ne diyelim bildiğim duyduğum çok konu var ama anlatmak istemiyorum. insanlar inanmazlar bunlara.

@34 ağlaya ağlaya izledim lan. vay

ben bulunduğum bölge itibarıyla ceyhan depremini unutmadım asıl ama bi efsanesi antin kuntin bi işi var mı bilemem

evet yokmuş hakkaten

duygulandım gerçekten , bizde tekirdağ çorluda evde yakalandık depreme, yeni yatmıştık sanırım ben yatakta yatıyodum halamda yanımda yer yatagında yatıyodu 11 12 yaşındaydık ozaman, kapının acılıp kapandıgını gördüm halam korkma korkma bişi yok diye sakinleştirmeye calısıyodu o ugultuyu unutamıyorum güp güp sesler falan korkutucu , babam bitti artık yatın bişey olmaz demişti ama ciflige gidip yer evinde kalmıştık, tvde haberleri izliyoduk surekli , bütün sülale aynı eve doluştuk falan . yıldızlar gercekten aşırı derecede fazlaydı ve cok yakındaydı o gece

@49 kanka ben de çorludaydım o zaman. Havuzlara doğru oturuyorduk.