17 ağustos 1999

@61 18 yaşında... liseli bin.

@62 aynen öyle tebrik ederim panpa eline geçti mi bişeyler bari ?

unutan ağır orosbu çocuğudur

geçmiş olsun panpalarım

Mahalleye yeni taşınan kırmızı elbiseli kız, bana hiç tanımadığım bir duyguyu tanıtmıştı. Sitenin az da olsa var diyebileceğimiz çimli alanında top oynamak o kızla tanıştıktan sonra daha az sevdiğim birşey haline gelmişti. Hatta yakın arkadaşım berk'le bile daha az oynar olmuştum, küsmüştü bi ara bana.

O gece bilmem kaçıncı rüyamı görürken sanki rüyam sallanmaya başlamıştı. Bulutlar hem kahkaha atıyor hem de göbekleri sallanıyordu. Ortalarda zıplayan keçiyle geyik karışımı hayvanlar sallanmaktan çok hoşlanmış gibi sürekli gülüyorlardı. Hatta geçen sene vefat eden anneannem çenesini bilerek hızlı hızı titretirken uzunca bir ses çıkarıyor, hep birlikte çıkardığı sese gülüyorduk, dağlar, bulutlar, hayvanlar, anneannem ve ben...

Ve sonra...

Sonrası yok işte. Yukarıdan gördüm kendimi. Bulutların üstündeydim artık. Ama bu bulutlar gülmüyorlardı ve göbekleri sallanan bulutlardan değillerdi.
Kendimi izliyordum galiba yukarıdan. Az hasar görmüş nadir binalardan biri olan SSK adında bir hastanenin yıkılmaya yüz tutmuş duvarının dibinde yatıyordum, üstüme battaniye örtmüşlerdi. Annemi görmedim ama babam ve kız kardeşim başımda ağlıyorlardı. Neden ağladıklarını çözememiştim. Doğrusu bunu daha fazla düşünmeye fırsat bulamadan yerdeki diğer üstü örtülü insanları gördüm. Kiminin bacağı yanında duruyordu. Kiminin başında kimse yoktu. Kimi afallamış gibiydi, birilerini arıyordu sanki. Sanki ben dahil herkes oyun parkının bir köşesinde bulunan kum havuzunda oynamış gibiydi, toz topraktı heryanımız. Öyle tozluyduk ki, kanım bile tozla birleşip siyaha çalan bir renkte çamura dönüşmüş gibiydi.

Ben niye kendimi öyle gördüm hiç anlayamadım...
Şimdi o kırmızı elbiseli kızla birlikte sitede solucan arıyor olmalıydık.

...

Sahi, o kız nerede?

______________
17 Ağustos 1999

@66 ne saçmalıyorsun amk malı.

geçicek beyler geçiyor belkide alıştık bunca yıla rağmen neleri kaybettik. olsun tarifi olmayan o gibko duygulara sahip olduk.biz cok benciliz lan hemde çok bencil yada birer ruh hastasıyız...

sebebi mi? belki 17 agustos belkide 1999...

kendimi her 17 ağustosta bir kere öldürüyor ve bir kere doguruyorum.

ve ayrıca kendimi her 17 ağustosta hıyar gibi hissediyorum...

--spoiler--
övünmek gibi olmasın ama dostlar
kendimi hıyar gibi hissediyorum
hani ince kıyım doğrasalar beni
akdeniz cacık olur diyorum

ve hatta atlas okyanusu
ve hatta hint okyanusu
ve hatta hatta büyük okyanus cacık olur diyorum
--spoiler--

çok fenaydı be allahtan eve içip geç gelmiştim de uyanıktım. dışarı çıktığımda rüya grüyorum sanmıştım ama değildi.

bu ülkenin başına bir daha böyle bir felaketin gelmemesini dilediğim tarih.

bu tip depremler çok olur önümüzdeki 15 yıl

ölenler için allah rahmet eylesin

Ölenlerin mekanı cennet bahcesinden olsun

allah bir daha göstermesin öyle bir günü

bugün sevinesim gülesim tebessüm edesim içimden gelmiyor bugün yaşamak içimden gelmiyor anlatılanları yaşananların videolarını izlerken dinlerken öğrenirken tüylerim diken diken oluyor allah depremde ölenlere rahmet diliyoruz inşallah böyle bir günü tekrar yaşamayız

sesimi duyan var mı ?

bu cümle kadar canımı acıtan bir cümle hatırlamıyorum . yaşadık ! unutmayız !

amın oğulları bilmez.

14 sene olmuş.

dün gibi aklımda

ailemi kaybettim bu depremde..

6 katlı apartmanı, bir hışımla 10 saniyede indiğimi bilirim.