17 ağustos 1999 tarihinde nerede ne yapıyordunuz

istanbuldaki evimdeydim yaş 11 falan annem külotla yatmama izin vermemişti o gece nolur nolmaz pijama giy demişti ben de tamam deyip yattım bizim binanın yanındaki bitişik arsaya yeni bina yapılıyordu o zaman gece o güm güm sesleri duydukça aha ya bizim bina göçüyo yada yan bina yarraa yedik demiştim o telaşla gözlük aradım durdum amk hahaha sonra tabi indik aşağıya allahtan maç yaptığımız bi toprak saha vardı orada bi transitin kasasında yatmaya çalışmıştık arkadaşlarla ertesi tabi çadır kurma durumları villa gibi çadır yaptık amk sabaha karşı sandalyede oturuyodum arçı sarsıntılar devam ediyodu ve o an toprak sahanın mekgiba dalgası gibi olduğunu görmemle zütümün havaya kalkıp tekrar inmesi bir olmuştu 7,2 ve 5,8 de var tabi allah kimsenin başına vermesin kötü bi durum bizim burada sadece bir tane eski iki katlı bir bina hafif eğilmişti 6 kişi yaşıyordu 5i ölü çıktı sadece bir bebek sağ çıkmıştı garibim

evde ilk ben farkettim . koşarak babamı ve annemi uyandırdım . babam kalkıp kafama yapıştırdı bitane ulan pekekent ne depremi bu saatte gibtirgit yat dedi . bende ölüm korkusu ile birlikte yatıp uyudum

cinarcik da yazliktydim. normalde evimiz golcuk kavaklideredeydi 16 agustos da babam yillik izne cikti bizde 16 agustos saat aksam saat 9 a dogru yola koyulduk cinarciga gittik. ben gelmek istememistim istanbuldan arkadasim gelmsti onunla ev de kalip takilacaktik arkadaslari toplayip annem istemedi izin vermedi yalvardik yakardik yok dedi. el mahkum gittik bizde cinarcia vardik biraz atistirdk sohbet flan yattik sonra aradan 10 dk gecmedi pencernin yanindaki ufak biblo kafama dustu firladim ayaga bir baktim ev sallaniyor. annem bagirdi flan flan evde 9.kattaydi hepimiz bir odaya toplandik olumu beklerken durdu deprem hemen attik kendmizi disari merdivende de sallaniyorduk belkide ben o 2 dk yi hatrlamiorum neyse sonucta ev yikilmadi kurtulduk. hemen bir radio vs vs birseyler bulmaya calistik merkez ustunun golcuk oldugunu ogrendim komsulari aradik ama ulasamadik. atladik arabaya mazda 323 e 7 kisi bindik. daha onceden yazlikta olan kuzenlerim ve ananem flanda bizimle geldi yola koyulduk. golcuge geldigimzde evin sokagini bulmadik kaybolduk heryer yerlebirdi. etrafta cesetler vardi birsuru :S battaniye ye sarilmis yatiolardi yol kenarinda. neyse sonra bir binayi tanidim bu bizim binann caprazindaki binaydi ancak bizim bina yoktu yerinde!! yikilmisti binadan sadece 3kisi sag cikmisti. belki de o gun orada kalsak bizde olecektik. verilmis sadakamiz varmis. herseyimin gitmisti yeniden sifirdan basladik hayata. hikaye daha da uzar da bu akdar ozetledim yeter.

Onca baktım bi tane izmit'ten varmış , gölcük'lü sadece ben varım herhalde.Pek bi şey hatırlamıyorum 7 yaşındaydım. düşmeden giyinmeye çalışıyordum , deprem hala devam ettiği için dengede durmak zor oluyodu. sonra aşşağıya indik , mahalleyi ilk ve son kez o kadar kalabalık görmüştüm. bizim sokakta yıkılan ev olmadı , bi alt sokakta da sağlam ev kalmadı.her gün ekmek aldığım fırın yıkılmış yanıyodu. daha anlatsam depremden sonra çok olaylar oldu da deprem sırasında bi bunlar hatırlıyorum.

bursa bağlarbaşındaydık deprem anını filan hiç hatırlamıyorum babam beni annemde kardeşimi kucaklamış dışarı çıkmışlar bende dışarda uyandım zaten mahşer yeri gibiydi amk. bi kaç gün yakınlardaki bi arsada kalmıştık yıkılan ev yoktu sanırım varsa da ben hatırlamırorum küçüktüm zaten. daha sonra evdekilerin konuşmalarını ve televizyondaki görüntüleri görünce pek bişey anlamasamda boğazımda bişeyler düğümleniyodu amk.

amk. dışarı çıktık 15 dk.sonra geri girip yattık

trabzondaydım. gecenin bi körü sabaha karşı zonguldaktan akrabalar aradıydı burada deprem oldu diye. ne bilsinler sadece zonguldakta oldu sanmışlar elektrikler vs ler kegib amk

babamın eve gelmesini bekliyordum ve çok acıkmıştım

ankaradaydım ve uyuyordum evde. üst komşunun depreeeeeeeeemmmm çığlıklarıyla uyandık ve o gece apartman bahçesinde yattık.

evdeydim kafamı yere dayamış yatıyodum bi de biz bodrumda oturuyoduk depremin ilk çıtırtılarını duyduk ne korkunçtu bişeydi lan

antalyadaydım bişey hissetmedim

kadıköyde taşakları gere gere evin terasında uyuyordum . o gun bu gun terası artık kullanmıyorun.

beyler enkaz altından yazıyorum gölcükteyim amk google map linkini atıyorum beni bulun oçler sıkıldım amk 99 dan beri

adapazar merkezde beş katlı apartmanın üçüncü kattaki dairemizde uyuyordum

ortaikiden ortaüçe geçtiğim yazdı

bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmadı

kocaelideydim simdi ki dünya bankasi ve kalici konutlarinin oldugu yerde

8 yasindaydim yatagimda uyuyordum ta ki babam beni kucagina alip uyandirana kadar

evet depremi yasadim.

balıkesirdeydim, köpeğimizin suratımı yalamasıyla uyanıp dışarı fırladık.

akıllı it amk

annemin çığlığıyla uyandım, 4 5 gece arabada uyuduk. etrafımızdan biçok kişi kurtarmaya yardıma gitti. 4 5 mahalle arkadaşı üstümüzde annemizin hırkası duvar diplerinde otururduk akşamları.

beyler istanbuldan kaçalım mı amk ya korkuyorum

Abinin olmasi için çalisiyordum

antalyada bir portakalın içindeydim.

şaka lan şaka fethiyede yazlıkdaydım. gece 3 buçukda telefon ettiler deprem oldu diye eskişehirden