17 ağustos 1999 tarihinde nerede ne yapıyordunuz

samsunda uyuyordum

doğum günümü kutluyodum panpa

balıkesir edremitteydim 9 yaşındaydım, havalar sıcak olduğu için kardeşimle birlikte oturma odasında çekyatları açar uyurduk pencereleri açıp. bi apartmanda 6. kattaydık

babamın gecenin bi vakti hadi oğlum kalk gidiyoruz demesini, annemin de kardeşimi uyandırmaya çalışmasını hala hatırlıyorum. korkmayalım diye sakin bi şekilde hareket ediyolardı ama yüzlerinden belliydi korktukları. duvarların içi çatır çatır ötüyodu amk, hala hatırlıyorum o sesleri.

o zamanlar beyaz eşyanın yanına oturma muhabbetleri vardı deprem zamanında, babam beni annem kardeşimi kucaklayıp dördümüz buzdolabının yanına çökmüştük, babam bi yandan beni tutuyodu bi yandan koca buzdolabına sırtını dayamış üzerimize düşmesin diye destek oluyodu.

deprem bitince alel acele aşağıya indik, tüm apartman tüm mahalle aşağıya dökülmüş. 1 buçuk hafta dışarıda kaldık, eve bişey almaya gidiyoduk artçı depreme yakalanıyoduk.

o gün bu gündür ne zaman deprem olsa devrelerim yanar, kilitlenir kalırım. ne kaçabilirim ne seslenebilirim.

bursadaydım o yaz anneannemgillere gitmiştikk oraya tüümm dayılarım/teyzem falan full oradaydık ailee toplanmştı amk sonra deprem oldu kaçıştık arabalara bindik geceyi çadırda yatarak geçirdik işte benimde böyle bi deprem anım

balıkesir edremitteydim 16 ağustos öğleninde denizde bir dalga vardı ben hayatımda öyle dalga görmedim amk.

su an telefondan yazmasi zor .eve gecınce uzun uzun yazıcam .ama bu baslık bı cok kisinın yarasını desebilir.

reserved

show tv de kırmızı noktalı film çıkmasını bekliyordum
vitrin kafama düşmüştü

istanbul/avcılarda

kulağıma su kaçmıştı diye uyuamıyordum ağrıdan. annemle bamteli izliyorduk. bamam da balkonda sigara içiyordu.

piknik yapıyorduk amasyada bir parkta deprem olduğunu tam ne hatırlayamıyorum beyler 9 yaşında falandım ama dedem gidip çadırları alıp gelmişti çadırda kaldık.

köydeydim

10 yaşındaydım amk zütüm başım ayrı oynuyodu deprem yüzünden bizimkiler hızla dışarı çıkarttılar

düzcede evde oturuyorduk televizyon izliyoduk koşarak bahçeye indik

istanbuldaki evimde uyuyordum sonra annem babam uyandırdı ve 1 aylık çadır maceramız başlamış bulundu

hollanda'daydım. o zamanlar ufaktık tabii. sabaha karşı bizimkilerden biri aşağa tesadüfen inip televizyonu açınca bütün devreler koptu ailede. herkes istanbul, yalova etrafındaki yakınlara ulaşmak için saatlerce uğraştı.
hollanda televizyonunda saatlerce yıkılan evler, türkiye'nin durumu gibi haberler yapılmıştı.
daha sonra okulda yaptığımız girişimlerle onbinlerce, o zaman guldendi, guldeni toplayıp türkiyeye yollamıştık.

ben memleketim rizede tatil yapıyordum. ailem istanbuldaydı. aradılar bizi falan iyiyiz dediler.
bi hafta dışarda kalmışlar.

köydeydim yaz tatili hesabı

kocaeli tütünçiftlikteydim.
patlayan tüpraş rafinerisine 250 metre uzaklıkta

nasıl... ?

ankarada uyuyordum. hiç bi gibim anlamadım.
depremden bi 2 saat sonra çişe kalktım, bi baktım annemler oturuyor.
deprem olmuş dediler. onlara da telefonla halamlar haber vermiş.
o gece sabaha kadar oturduk.
ilk başta olayın büyüklüğünü tam anlayamadık.
ama tv'ler yıkıln evleri, çıkan cesetleri gösterdikçe işin boyutu ortaya çıktı mk.

düzcedeydim... Fırtına sandım aq, evdekiler telaşlanmasa gene dönüp uyuyacaktım... sonra olaylar olaylar... zor günlerdi bea.